Seni De Vururlar Bir Gün Ey Acı!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

seni de vururlar bir gün ey acı!
uçuşup durduğun kanatlarından
sazın sözün türkülerin tükenir
ellerin koynunda kala kalırsın

şakaklarına kar yağıyor bilesin ey acı
gül açan yüzlerimizde
göğeriyor rengin senin de

biz seni,
ta eskiden tanırız hani
göğüslerimize taş olur inerdin
avuçlarımızda hira dağıydın

al atların tan yerine ayarlanmış yelelerinde
ak deniz rüzgarına karışan sendin

biliyorum hiç bir tarih yazmayacak
ve bir sır gibi kalacak yakılan kitaplarda
göbek bağı anasından henüz çözülmemiş
bebelerimize mitralyözlerin Wasingtondan
ayarlandığını

senide yakarlar bir gün ey acı
bir kul gözlerinden vurursa
parmakların eğri ağaç tutamaz
çığlıkların çağlar aşar duymazsın

ve ben biliyorum
örümceği, mağrayı, güvercini, asayı

ve İbrahimin baltasını biliyorum

nereden başladı bu SAVAŞ
ve bu SAVAŞA karşı afyOnlanmış hecin yüzlü
insanlar kim

kim kimin yanında
kim kimin karşısında

meclis kürsüsünden konuşan bu adam kim

üsküdar kız lisesinde okuyan genç kız
çantasında kimin fotoğrafını taşıyor

kadıköy vapurunda sigara tüttüren delikanlılar
neden gülüyorlar ki

seni de vururlar bir gün ey acı
DÜNYADA sapan taşlı çocuklar
dalın, kolun, fidelerin budanır
kuru bir kütükle kalakalırsın

öyle bakmayın balkonlarınızdan
fırat nehri ayrılık çıbanına tutuldu
damarlarımızı yırtıyor
tuna nehri, onulmaz boşnak sızıları
pompalıyor yüreğimize

ve ne bağdattan
ne şamdan
ne mekkeden
ne diyarıbekirden
ne istanbuldan
ne buharadan
bunca telefon direğine rağmen
kimse kimseyi duymuyor

senide vururlar birgün ey acı
DÜNYADA soldurulmuş gül gibi
bu sevdaya düşsen sende yanarsın
suskun, sıcak, uzun yaz geceleri

ve siz ey analar gecelerinizi böler hani siz gecelerinizi böler
çocuklarınıza ninniler söylerdiniz

hani siz fatihler doğururdunuz

gelin kızların giysileri kirletildi
çocuklar hep yetim kaldı

"elem yecidke yetimen feava"

ve ben biliyorum

istanbulun
bağdatın
diyarıbekirin
mekkenin
buharanın
birbirine nasıl bağlandığını
nasıl çözüldüğünü; sonra
ey insan
ey insanlık
ayağa kalk

kolları ve bacakları budanmış delikanlıları
boyunları gövdelerinden ayrılmış insanları
gözleri uyur gibi kapanmış,
kan pıhtıları içindeki bu çocukları

gelişmiş laboratuarlarınızda dikkatle inceleyin
ve bir gün
bu dünya
gül bahçesine dönecek
bunu böylece bilin
ve unutmayın

!

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Seni De Vururlar Bir Gün Ey Acı! seni de vururlar bir gün ey acı! uçuşup durduğun kanatlarından sazın sözün türkülerin tükenir ellerin koynunda kala kalırsın şakaklarına kar yağıyor bilesin ey acı gül açan yüzlerimizde göğeriyor rengin senin de biz seni, ta eskiden tanırız hani göğüslerimize taş olur inerdin avuçlarımızda hira dağıydın al atların tan yerine ayarlanmış yelelerinde ak deniz rüzgarına karışan sendin biliyorum hiç bir tarih yazmayacak ve bir sır gibi kalacak yakılan kitaplarda göbek bağı anasından henüz çözülmemiş bebelerimize mitralyözlerin Wasingtondan ayarlandığını senide yakarlar bir gün ey acı bir kul gözlerinden vurursa parmakların eğri ağaç tutamaz çığlıkların çağlar aşar duymazsın ve ben biliyorum örümceği, mağrayı, güvercini, asayı ve İbrahimin baltasını biliyorum nereden başladı bu SAVAŞ ve bu SAVAŞA karşı afyOnlanmış hecin yüzlü insanlar kim kim kimin yanında kim kimin karşısında meclis kürsüsünden konuşan bu adam kim üsküdar kız lisesinde okuyan genç kız çantasında kimin fotoğrafını taşıyor kadıköy vapurunda sigara tüttüren delikanlılar neden gülüyorlar ki seni de vururlar bir gün ey acı DÜNYADA sapan taşlı çocuklar dalın, kolun, fidelerin budanır kuru bir kütükle kalakalırsın öyle bakmayın balkonlarınızdan fırat nehri ayrılık çıbanına tutuldu damarlarımızı yırtıyor tuna nehri, onulmaz boşnak sızıları pompalıyor yüreğimize ve ne bağdattan ne şamdan ne mekkeden ne diyarıbekirden ne istanbuldan ne buharadan bunca telefon direğine rağmen kimse kimseyi duymuyor senide vururlar birgün ey acı DÜNYADA soldurulmuş gül gibi bu sevdaya düşsen sende yanarsın suskun, sıcak, uzun yaz geceleri ve siz ey analar gecelerinizi böler hani siz gecelerinizi böler çocuklarınıza ninniler söylerdiniz hani siz fatihler doğururdunuz gelin kızların giysileri kirletildi çocuklar hep yetim kaldı "elem yecidke yetimen feava" ve ben biliyorum istanbulun bağdatın diyarıbekirin mekkenin buharanın birbirine nasıl bağlandığını nasıl çözüldüğünü; sonra ey insan ey insanlık ayağa kalk kolları ve bacakları budanmış delikanlıları boyunları gövdelerinden ayrılmış insanları gözleri uyur gibi kapanmış, kan pıhtıları içindeki bu çocukları gelişmiş laboratuarlarınızda dikkatle inceleyin ve bir gün bu dünya gül bahçesine dönecek bunu böylece bilin ve unutmayın!