Şâkir Hamevî

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

ŞÂKİR HAMEVÎ

Evliyânın büyüklerinden ve Hanefî mezhebi fıkıh âlimi

İsmi Ahmed olup, babasının adı Ömer’dir

Lakabı Ebü’s-Safâ’dır

Ahmed Şâkir Hamevî veya sâdece Şâkir Hamevî isimleriyle tanınır

Aslen, Suriye’nin Hama şehrindendir

1709 (H

1121) senesinde doğdu

İlim tahsîline Kur’ân-ı kerîmi okumayı öğrenmekle başlayan Ahmed Şâkir el-Hamevî, bulunduğu beldedeki âlimlerden, naklî, fennî ve edebî ilimleri okudu

İlmini ilerletmek maksadıyla bulunduğu yerden ayrılıp çeşitli beldelere gitti

Çok yer dolaştı

Haleb, Bağdat, Musul, Trablus, Lazkiye, Kudüs, Mısır, Mekke, Medîne, Hind, Acem ve Rum beldelerine gitti

Haleb’e gittiği zaman, oranın ahâlisinin ona çok alâka gösterdiği, aralarında yakınlık ve muhabbet hâsıl olduğu, orada şöhrete kavuştuğu meşhûrdur

Mısır’a gidince, oranın âlimlerini ve evliyâsını medhedici güzel şiirler söyleyip, onların da muhabbetini kazandığı bilinmektedir

Uzun ve çeşitli seyahatler yaptıktan sonra Dımeşk’a yerleşti

Evi, Sâlihiyye'de, Selimiye Câmiinin yakınındaydı

Fazîlet, edeb ve îtibâr bakımından meşhûr oldu

Sâdece Şam’da değil, gezip dolaştığı birçok beldede pekçok âlim ile görüşüp, sohbetlerinde bulunmuş, onların yanında kıymet ve îtibâr sâhibi olmuştu

Şiirlerini topladığı bir dîvânı vardır

Şam’dan ve başka yerlerden birçok kimse yanına gelerek ondan ilim öğrendiler ve tasavvuf yolunda kendisinden feyz aldılar

Ömrünün sonlarına doğru kendi evinde ders okuturdu

Küçük ve daracık olan evinde, yüksek ilimler ile üstün hakîkatleri anlatırdı

Son zamanlarında daha ziyâde tasavvuf büyüklerinin kitaplarını okumakla meşgûl oldu

Abdülganî Nablüsî ve Muhyiddîn-i Arabî gibi büyüklerin eserlerini okurdu

Uzleti, yânî yalnız başına kalıp, sırf ibâdet ve tâatle meşgûl olmayı tercih ederdi

Şiir ve edebiyât sâhasındaki ihtisas ve mahâreti de pek çok olan Ahmed Şâkir’in; Hânet-ül-Uşşâk ve Reyhânet-ül-Eşvâk isminde üç cildlik bir dîvânı vardır

Yedi bâb olan bu dîvânın birinci bâbında şiirin incelikleri anlatılır

İkinci bâb, Resûlullah efendimizi medheden şiirlere âittir

Üçüncü bâb, Resûlullah efendimizin Ehl-i beyti ve Eshâbı ile büyük velîlerin medhi hakkındadır

Dördüncü bâb, büyüklere olan yüksek aşk ve muhabbeti anlatan şiirlere âittir

Beşinci bâb, ilim ve fazîlette önde gelen, ileride olanlara âittir

Altıncı bâb, muammâ gibi anlaşılmayacak sözlere, yedinci bâb, çeşitli şiirlere âittir

Ahmed Şâkir el-Hamevî, âlim, fâzıl ve üstün bir velî idi

Sevilen, beğenilen, üstün vasıfları kendinde toplamak husûsunda emsâl ve arkânından ileri geçmişti

Şeref, şân ve şöhret sâhibiydi

Dımeşk’a yerleşen Ahmed Şâkir 1779 (H

1193) senesi Şubat ayının on sekizinde Perşembe günü vefât etti

Selîmiye Câmiinde cenâze namazı kılınıp, Şam’da Kasyûn Tepesindeki kabristana defnedildi

1) Silk-üd-dürer; c

1, s

155
2) Mu’cem-ül-Müellifîn; c

2, s

32
3) El-A’lâm; c

1, s

118
4) Îzâh-ul-Meknûn; c

1, s

390
5) Brockelmann Gal-II; s

283
6) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c

16, s

280

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Şâkir Hamevî ŞÂKİR HAMEVÎ Evliyânın büyüklerinden ve Hanefî mezhebi fıkıh âlimi İsmi Ahmed olup, babasının adı Ömer’dir Lakabı Ebü’s-Safâ’dır Ahmed Şâkir Hamevî veya sâdece Şâkir Hamevî isimleriyle tanınır Aslen, Suriye’nin Hama şehrindendir 1709 (H1121) senesinde doğdu İlim tahsîline Kur’ân-ı kerîmi okumayı öğrenmekle başlayan Ahmed Şâkir el-Hamevî, bulunduğu beldedeki âlimlerden, naklî, fennî ve edebî ilimleri okudu İlmini ilerletmek maksadıyla bulunduğu yerden ayrılıp çeşitli beldelere gitti Çok yer dolaştı Haleb, Bağdat, Musul, Trablus, Lazkiye, Kudüs, Mısır, Mekke, Medîne, Hind, Acem ve Rum beldelerine gitti Haleb’e gittiği zaman, oranın ahâlisinin ona çok alâka gösterdiği, aralarında yakınlık ve muhabbet hâsıl olduğu, orada şöhrete kavuştuğu meşhûrdur Mısır’a gidince, oranın âlimlerini ve evliyâsını medhedici güzel şiirler söyleyip, onların da muhabbetini kazandığı bilinmektedir Uzun ve çeşitli seyahatler yaptıktan sonra Dımeşk’a yerleşti Evi, Sâlihiyye'de, Selimiye Câmiinin yakınındaydı Fazîlet, edeb ve îtibâr bakımından meşhûr oldu Sâdece Şam’da değil, gezip dolaştığı birçok beldede pekçok âlim ile görüşüp, sohbetlerinde bulunmuş, onların yanında kıymet ve îtibâr sâhibi olmuştu Şiirlerini topladığı bir dîvânı vardır Şam’dan ve başka yerlerden birçok kimse yanına gelerek ondan ilim öğrendiler ve tasavvuf yolunda kendisinden feyz aldılar Ömrünün sonlarına doğru kendi evinde ders okuturdu Küçük ve daracık olan evinde, yüksek ilimler ile üstün hakîkatleri anlatırdı Son zamanlarında daha ziyâde tasavvuf büyüklerinin kitaplarını okumakla meşgûl oldu Abdülganî Nablüsî ve Muhyiddîn-i Arabî gibi büyüklerin eserlerini okurdu Uzleti, yânî yalnız başına kalıp, sırf ibâdet ve tâatle meşgûl olmayı tercih ederdi Şiir ve edebiyât sâhasındaki ihtisas ve mahâreti de pek çok olan Ahmed Şâkir’in; Hânet-ül-Uşşâk ve Reyhânet-ül-Eşvâk isminde üç cildlik bir dîvânı vardır Yedi bâb olan bu dîvânın birinci bâbında şiirin incelikleri anlatılır İkinci bâb, Resûlullah efendimizi medheden şiirlere âittir Üçüncü bâb, Resûlullah efendimizin Ehl-i beyti ve Eshâbı ile büyük velîlerin medhi hakkındadır Dördüncü bâb, büyüklere olan yüksek aşk ve muhabbeti anlatan şiirlere âittir Beşinci bâb, ilim ve fazîlette önde gelen, ileride olanlara âittir Altıncı bâb, muammâ gibi anlaşılmayacak sözlere, yedinci bâb, çeşitli şiirlere âittir Ahmed Şâkir el-Hamevî, âlim, fâzıl ve üstün bir velî idi Sevilen, beğenilen, üstün vasıfları kendinde toplamak husûsunda emsâl ve arkânından ileri geçmişti Şeref, şân ve şöhret sâhibiydi Dımeşk’a yerleşen Ahmed Şâkir 1779 (H1193) senesi Şubat ayının on sekizinde Perşembe günü vefât etti Selîmiye Câmiinde cenâze namazı kılınıp, Şam’da Kasyûn Tepesindeki kabristana defnedildi 1) Silk-üd-dürer; c1, s155 2) Mu’cem-ül-Müellifîn; c2, s32 3) El-A’lâm; c1, s118 4) Îzâh-ul-Meknûn; c1, s390 5) Brockelmann Gal-II; s283 6) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c16, s280