Ahmed Ankaravî Hazretleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Ahmed Ankaravî hazretleri, Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerindendir

651 (m

1156) senesinde Ankara’da doğdu

Babası Hüsâmeddîn-i Râzi’den ve başka âlimlerden fıkıh ilmini, daha sonra da Ankara medresesinde tefsîr ve nahiv ilimlerini öğrendi

ON YEDİ YAŞINDA KADI OLDU
Daha 17 yaşında iken bir kasabanın kadılığına getirilen Ahmed Ankaravî, bundan sonra da Şam kadılığına ta’yin edildi

Orada çeşitli meclislerde sohbetlere katılır, ilminin çokluğu ile bu meclisleri süslerdi

Şam’da 70 seneden fazla ders, okuttu

Hanefî mezhebindeki hâkim ve müderrislerin en önde gelenlerinden daha yüksek bir derecede bulunuyordu

730 (m

1330) senesinde Mısır’a gitti ise de tekrar Şam’a döndü

Ahmed Ankaravî hazretlerinin cinnilerden bir hanımı vardı

Derslerinde cinnilerle ilgili özetle şunları anlatırdı:
[Cin ya’nî peri, eteşin alev kısmından yaratılmış olup, her şekle girebilirler

Cin denilen mahlûklar, gözümüzden örtülü olduğu için cin denilmiştir

Arabça’da “Cim” ve “Nun” harflerinden meydana gelen kelimeler, “Örtülü” demektir

Cin kelimesi, Cinnî isminin çoğuludur

Peri, Farsça’da cin demektir

Cinnin varlığına inanmayan dinden ayrılmış olur

İmâm-ül-Haremeyn, “Şâmil” adındaki eserinde diyor ki: “Şunu iyi biliniz ki, eski felsefecilerden bir kısmı, Kaderiyye (ya’nî Mu’tezile) fırkasının çoğu ve zındıklar, cin ve şeytanlara inanmadı

Cin, zekî, dahî insan demektir

Şeytanlar da, kötü kimseler demektir, dediler

Bunların inkârları, cinlere önem vermeyişlerinden olduğu anlaşılmaktadır

Hâlbuki, onları isbât etmek konusunda aklî bir imkânsızlık yoktur

Kaderiyye fırkasının inanmaması, şaşılacak şeydir

Çünkü bunlar, Kur’ân-ı kerîme uyduklarını söylüyor

Demek ki, bu kadar uymaktadırlar

Hâlbuki cinnin var olması, akla uymayan bir şey değildir

Ya’nî aklın reddedeceği bir şey değildir

Çünkü Allahü teâlânın kudretinin yapamıyacağı bir şey değildir

]

“ÖMRÜMÜN SONUNA GELDİM!”
Ahmed Ankaravî hazretleri, herkes tarafından çok sevilirdi

Sadâkati ve cömertliği çoktu

Doksan seneden çok yaşadı

İhtiyârlığında, kulağından başka bütün a’zâları gençliğindeki gibi sağlam idi

Yaşlılığından dolayı kamburlaşmıştı

Hastalandığı zaman: “Rü’yâmda Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz, bana çok yaşayacağımı bildirmişti

Şimdi ömrümün sonuna geldim” dedi ve 745 (m

1344) senesi Receb ayının ondokuzuncu günü Şam’da vefât etti

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ahmed Ankaravî Hazretleri Ahmed Ankaravî hazretleri, Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerindendir 651 (m 1156) senesinde Ankara’da doğdu Babası Hüsâmeddîn-i Râzi’den ve başka âlimlerden fıkıh ilmini, daha sonra da Ankara medresesinde tefsîr ve nahiv ilimlerini öğrendi ON YEDİ YAŞINDA KADI OLDU Daha 17 yaşında iken bir kasabanın kadılığına getirilen Ahmed Ankaravî, bundan sonra da Şam kadılığına ta’yin edildi Orada çeşitli meclislerde sohbetlere katılır, ilminin çokluğu ile bu meclisleri süslerdi Şam’da 70 seneden fazla ders, okuttu Hanefî mezhebindeki hâkim ve müderrislerin en önde gelenlerinden daha yüksek bir derecede bulunuyordu 730 (m 1330) senesinde Mısır’a gitti ise de tekrar Şam’a döndü Ahmed Ankaravî hazretlerinin cinnilerden bir hanımı vardı Derslerinde cinnilerle ilgili özetle şunları anlatırdı: [Cin ya’nî peri, eteşin alev kısmından yaratılmış olup, her şekle girebilirler Cin denilen mahlûklar, gözümüzden örtülü olduğu için cin denilmiştir Arabça’da “Cim” ve “Nun” harflerinden meydana gelen kelimeler, “Örtülü” demektir Cin kelimesi, Cinnî isminin çoğuludur Peri, Farsça’da cin demektir Cinnin varlığına inanmayan dinden ayrılmış olur İmâm-ül-Haremeyn, “Şâmil” adındaki eserinde diyor ki: “Şunu iyi biliniz ki, eski felsefecilerden bir kısmı, Kaderiyye (ya’nî Mu’tezile) fırkasının çoğu ve zındıklar, cin ve şeytanlara inanmadı Cin, zekî, dahî insan demektir Şeytanlar da, kötü kimseler demektir, dediler Bunların inkârları, cinlere önem vermeyişlerinden olduğu anlaşılmaktadır Hâlbuki, onları isbât etmek konusunda aklî bir imkânsızlık yoktur Kaderiyye fırkasının inanmaması, şaşılacak şeydir Çünkü bunlar, Kur’ân-ı kerîme uyduklarını söylüyor Demek ki, bu kadar uymaktadırlar Hâlbuki cinnin var olması, akla uymayan bir şey değildir Ya’nî aklın reddedeceği bir şey değildir Çünkü Allahü teâlânın kudretinin yapamıyacağı bir şey değildir] “ÖMRÜMÜN SONUNA GELDİM!” Ahmed Ankaravî hazretleri, herkes tarafından çok sevilirdi Sadâkati ve cömertliği çoktu Doksan seneden çok yaşadı İhtiyârlığında, kulağından başka bütün a’zâları gençliğindeki gibi sağlam idi Yaşlılığından dolayı kamburlaşmıştı Hastalandığı zaman: “Rü’yâmda Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz, bana çok yaşayacağımı bildirmişti Şimdi ömrümün sonuna geldim” dedi ve 745 (m 1344) senesi Receb ayının ondokuzuncu günü Şam’da vefât etti