![]() |
Tövbeye Sebep Olan Basra Güzeli |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Tövbeye Sebep Olan Basra GüzeliTövbeye sebep olan Basra güzeli Yakışıklı bir yiğit olan Hasan-ı Basrî, bir gün sokakta giderken çok güzel bir kadına rastlar ![]() - Utanmaz mısın ey delikanlı? - Kimden utanayım? - Şol Zât-ı Ecelli Âlâ’dan ki, gözlerin habasetini ve sadırda olan ahvali bilicidir ![]() KADINI TAKİP EDER ![]() ![]() ![]() Bunu duyunca Hasan-ı Basrî’nin kalbine bir miktar korku ve pişmanlık gelerek durur ise de, yine de gayrî ihtiyarî, kadını takib eder ve; - Ey Basra’nın en güzel kadını! ![]() ![]() ![]() ![]() Kadın da; -Ey yiğit, öyle ise biraz sabret ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Bir müddet sonra kapı açılır ve bir cariye elinde, üzeri örtülü bir tabak getirip, Hasan-i Basrî’ye verir ve; - Ey yiğit! Hanımım, “Bir genci, fitne ve dalalete düçar eden gözler bana lâzım değildir” diyerek size gönderdi, der ![]() Hasan-ı Basrî bakar ki, hakikaten kadın gözlerini çıkarıp göndermiş ![]() ![]() ![]() ![]() Sabahleyin, kadından özür dilemek üzere, evine gitmeyi düşünür ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() “EY HASAN! SENİ AFFETTİM!” O gece rüyasında o kadını görür ki, cennette yüksek bir köşkte oturmaktadır ![]() ![]() - Ey Hasan! Seni affettim, bana o keremi ve lütfu çok olan padişah, senin yüzünden, o kadar ihsan ve rahmet eyledi ki, anlatmak mümkün değildir, der ![]() - Ey hatun! Bana bir nasihat eyle de istifade edeyim, deyince kadın; - Ya Hasan, tenha olduğun zamanda boş durma ve daima Cenab-ı Hakkı zikreyle, der ![]() Hasan-ı Basrî hazretleri uyanınca çok sevinir ve “ömrümün sonuna kadar, o kadının nasihatini terk etmedim” buyurur ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
|