Yükselen Nur Demirtaş Muhammedî

yükselen nur Demirtaş Muhammedî

Demirtaş Muhammedî, Mısır’da yetişen İslâm âlimlerinden ve evliyânın büyüklerindendir Tasavvufta, Halvetiyye yolunun ileri gelenlerindendir Evliyânın büyüklerinden olan Ömer Rûşenî hazretlerinin talebelerinden ve İmâm-ı Şa’rânî hazretlerinin de hocalarındandır Demirtaş Muhammedi, Mısır’da Hüseyniyye beldesinde 929 (m 1522) senesinde vefât etti Kendi zaviyesinin bulunduğu yerde defnedildi SARAYDAN “GÖNÜL SARAYI”NA
Demirtaş Muhammedî, önceleri Sultan Kayıtbay’ın yanında çalışıyordu Onun adamlarından idi Bir defasında Sultan Kayıtbay, altın dolu bir keseyi Demirtaş’a verdi ve zamanın evliyâsından olan Ahmed bin Akabe el-Hadramî hazretlerine götürüp vermesini söyledi O da keseyi alıp o zâtın yanına geldi O zât bu parayı kabûl etmek istemedi O ise, keseyi kabûl etmesi için ısrar etti O da nihâyet keseyi eline aldı ve sıktı Bunun üzerine, kesenin alt kısmından kan sızmaya başladı Sonra Demirtaş‘a hitaben; “İşte sizin altınınız” buyurdu
Demirtaş, bu dehşet verici hâl karşısında donakaldı Adetâ aklı başından gitmişti Getirdiği paranın uygun olmayan bir yoldan kazanılmış olabileceğini düşünerek tövbe etti Sultan Kayıtbay’ın yanına döndü ve sultandan, kendisini serbest bırakmasını isteyip, istifâ ettiğini bildirdi Sultan da onun bu isteğini kabûl edip, kendisini serbest bıraktı
Ahmed bin Akabe el-Hadramî’nin yanına dönen Demirtaş Muhammedî, artık o zâtın talebesi oldu ve o vefât edinceye kadar sohbet ve hizmetinden ayrılmadı Üstün derecelere, yüksek mertebelere ve kıymetli hâllere kavuştu Kendisi de çok talebe yetiştirdi

ZİRAATLE MEŞGUL OLURDU
Demirtaş Muhammedî, zirâatle meşgûl olur, tarlalarını ekip biçerdi Kazancının ihtiyâcından fazla olan kısmını ihtiyâç sahiplerine verirdi Zâhirde, etrâftaki bahçelerde yetiştirilen meyveler gibi yetiştirmesine rağmen, onun bahçesinde yetişen meyveler o derece tatlı olurdu ki, Mısır’da o lezzette başka meyveye rastlamak mümkün olmazdı
***
Vefâtına yakın, talebelerini çağırdı ve dedi ki: “Malımı, servetimi üç kısma ayırdım Bir kısım gelirini, bahçe ve zaviyesinin bakımı için, bir kısmını çocuklarımın ihtiyâçları için ve bir kısmını da zaviyede kalan talebeler için harcayın” şeklinde vasiyette bulundu ve bir müddet sonra da vefat etti