Ahmed Reşid Rey

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Ahmed Reşid Rey

Osmanlı devri şairlerinden, devlet adamı, yazar

1870 senesi başında İstanbulda doğdu

Babası, Çankırı mutasarrıfı Abdullah Şefik Efendidir

Anne tarafından Mollacıkzade ailesine mensuptur

İlk tahsilini Çankırıda yapan Ahmed Reşid, babasının vefatı üzerine İstanbula gelerek Soğukçeşme Rüşdiyesinden mezun oldu

Mekteb-i Mülkiye-i Şahaneye devam etti

Bu arada edebiyata ilgi duyan Ahmed Reşid, hocası Recaizade Mahmud Ekremin tesirinde şiirler yazdı

İlk şiirleri, Gülşen Dergisi'nde yayınlandı

1888de Mülkiyeyi bitiren Ahmed Reşid, bir sene kadar burada öğretmenlik yaptı

Ahmed Reşid, 1890da Mabeyn katipliği daha sonra sırasıyla Kudüs mutasarrıflığı, Manastır, Ankara, Halep ve Aydın valiliklerinde bulundu

1912de Kamil Paşa kabinesinde Dahiliye Nazırı oldu

Babıali Baskını ile kısa bir süre sonra kabine düşünce, ailesiyle önce Mısıra, oradan Parise gitti

Mahmud Şevket Paşa'nın öldürülmesi olayında suçlu bulunarak gıyabında idama mahkum edildi

Birinci Dünya Harbi sırasında Cenevrede bulunan Ahmed Reşid, 1919da İstanbula döndü

Tevfik ve Damat Ferit Paşaların kurduğu hükümetlerde Dahiliye Nazırlığı yaptı

Delege olarak Parise gitti

Sevr Antlaşmasını imzalamayarak bakanlıktan istifa etti ve siyasi hayattan çekildi

Çeşitli dergi ve gazetelerde yazı yazan Ahmed Reşid Rey, 14 Ağustos 1955te İstanbulda öldü

Ahmed Reşid, önceleri Recaizade Ekrem ve Abdülhak Hamid tarzında şiirler yazmıştır

Servet-i Fünun ve Mektebte yazmaya başlayınca asıl kendi şahsiyetini bulmuştur

Parlak hayalleri olmakla birlikte, şiirlerinde duygudan çok mantık hakimdir

Sanat ve anlayış bakımından realizme yaklaşmak istemişse de romantizmden tam manasıyla ayrılamamıştır

Şiirlerini bir kitap halinde toplamamış olan Ahmed Reşidin diğer eserleri şunlardır: 1) Nazariyat-ı Edebiye (1912), 2) Racine Külliyatı (1934-1935), Şiirlerinden sadeleştirilmiş bir örnek:

Valideme

Hani sen

saçlarımı okşayarak,

Her gece yüreğinin sıcaklığında beni

Yatırırdın, ısıtırdın

hani sen!

Şefkatli bakışına gülümseyen

Oğlunun uyuyan gözünü

Öpücüklerle kapatırdın, ancak

Hani sen

sağlığını rahatını

Yavrunun masum neşesi için

Zevk alırdın feda etmekten

Görmesen oğlunu bir gün mesela

Değişir, heyecanlanırdın o gün

O gün örterdi üzüntü, saflığını

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ahmed Reşid Rey Ahmed Reşid Rey Osmanlı devri şairlerinden, devlet adamı, yazar 1870 senesi başında İstanbulda doğdu Babası, Çankırı mutasarrıfı Abdullah Şefik Efendidir Anne tarafından Mollacıkzade ailesine mensuptur İlk tahsilini Çankırıda yapan Ahmed Reşid, babasının vefatı üzerine İstanbula gelerek Soğukçeşme Rüşdiyesinden mezun oldu Mekteb-i Mülkiye-i Şahaneye devam etti Bu arada edebiyata ilgi duyan Ahmed Reşid, hocası Recaizade Mahmud Ekremin tesirinde şiirler yazdı İlk şiirleri, Gülşen Dergisi'nde yayınlandı 1888de Mülkiyeyi bitiren Ahmed Reşid, bir sene kadar burada öğretmenlik yaptı Ahmed Reşid, 1890da Mabeyn katipliği daha sonra sırasıyla Kudüs mutasarrıflığı, Manastır, Ankara, Halep ve Aydın valiliklerinde bulundu 1912de Kamil Paşa kabinesinde Dahiliye Nazırı oldu Babıali Baskını ile kısa bir süre sonra kabine düşünce, ailesiyle önce Mısıra, oradan Parise gitti Mahmud Şevket Paşa'nın öldürülmesi olayında suçlu bulunarak gıyabında idama mahkum edildi Birinci Dünya Harbi sırasında Cenevrede bulunan Ahmed Reşid, 1919da İstanbula döndü Tevfik ve Damat Ferit Paşaların kurduğu hükümetlerde Dahiliye Nazırlığı yaptı Delege olarak Parise gitti Sevr Antlaşmasını imzalamayarak bakanlıktan istifa etti ve siyasi hayattan çekildi Çeşitli dergi ve gazetelerde yazı yazan Ahmed Reşid Rey, 14 Ağustos 1955te İstanbulda öldü Ahmed Reşid, önceleri Recaizade Ekrem ve Abdülhak Hamid tarzında şiirler yazmıştır Servet-i Fünun ve Mektebte yazmaya başlayınca asıl kendi şahsiyetini bulmuştur Parlak hayalleri olmakla birlikte, şiirlerinde duygudan çok mantık hakimdir Sanat ve anlayış bakımından realizme yaklaşmak istemişse de romantizmden tam manasıyla ayrılamamıştır Şiirlerini bir kitap halinde toplamamış olan Ahmed Reşidin diğer eserleri şunlardır: 1) Nazariyat-ı Edebiye (1912), 2) Racine Külliyatı (1934-1935), Şiirlerinden sadeleştirilmiş bir örnek: Valideme Hani sen saçlarımı okşayarak, Her gece yüreğinin sıcaklığında beni Yatırırdın, ısıtırdın hani sen! Şefkatli bakışına gülümseyen Oğlunun uyuyan gözünü Öpücüklerle kapatırdın, ancak Hani sen sağlığını rahatını Yavrunun masum neşesi için Zevk alırdın feda etmekten Görmesen oğlunu bir gün mesela Değişir, heyecanlanırdın o gün O gün örterdi üzüntü, saflığını