İrak’Ta Tâcüddîn Bin Rıfâî

Tâc-üd-dîn bin Rıfâî hazretleri

Hicrî yedinci asrın ikinci yarısında, günümüzde Batman’a bağlı olan Hasankeyf’te yaşamış olan Tâc-üd-dîn bin Rıfâî hazretleri, evliyânın büyüklerindendir Çok kerametleri görülmüştür VAKIF MALI YİYENLER!
Tâc-üd-dîn bin Rıfâî’nin zamanında, İlhanlılar devletinin başına geçen Müslüman devlet reîslerinden Mahmûd Gazân Hân’ın hükümdârlığı sırasında bir vakıf vardı Bazı kimselerin bu vakfın mallarını yedikleri söyleniyordu Mahmûd Gazân, Tâc-üd-dîn bin Rıfâî’yi çağırarak bu meseleyi anlattı Vakfın malını kimlerin yediğini tesbit etmesini rica etti O da bir müddet susup, murâkabe ettikten sonra; “Sultanım, vakfın malını yiyenler filân filân kimselerdir” diyerek isimlerini saydı Onlar da itirâz edemeyip suçlarını itirâf ettiler
Bundan sonra Mahmûd Gazân, Tâc-üd-dîn hazretlerini ahâlisi gayr-i müslim olan bir beldeye, İslâmiyeti anlatması için gönderdi O da kabûl edip, o beldeye gitti Onlara İslâmı anlattı Bir müddet böyle devam etti Kabûl eden olmadı Bundan sonra, başkalarını bırakıp husûsen bazı kimseler ile ilgilendi Bir zaman sonra, böyle husûsî olarak ilgilendikleri kimselerin hepsi îmân ettiler Tâc-üd-dîn bin Rıfâî de gelerek Müslüman olanların isimlerini, Mahmûd Gazân’a arz etti Herkese değil de, husûsen bu kimselerle alâkadar olmasının sebebi sorulduğunda, Allahü teâlâ tarafından kendisine, bu kimselerin îmân edeceklerinin diğerlerinin kâfir olarak öleceklerinin bildirildiğini, bunun için sâdece bu kimselerle meşgûl olduğunu bildirdi

O, HEP SABREDERDİ!
Irak’ta Tâcüddîn bin Rıfâî’nin büyüklüğünü inkâr eden biri vardı Ona dil uzatır, eziyet ve sıkıntı verirdi Fakat Tâc-üd-dîn hazretleri buna hiç cevap vermez, hep sabrederdi Bir gün bu kimse, Şam’a gitmek üzere yola çıktı Yolda hastalandı Ağzından kan gelmeye başladı Hastalığı ağırlaştı Nihâyet yolda öldü Bu sırada Tâc-üd-dîn bin Rıfâî talebeleri ile sohbet ediyordu Sohbet esnasında; “Bizi inkâr edip, eziyet ve sıkıntı veren falan kimse, Şam yolunda, falan yerde hastalandı ve öldü Fakat öldüğü yer yol üstü olmadığından, cenâzesi orada günlerce güneş altında kalır, kimse göremez” dedi Talebelerinin hepsi hayrette kaldılar Daha sonra o kimse, gittiği Şam seferinden dönmedi Merak edip araştırdılar Hakîkaten durum, Tâc-üd-dîn bin Rıfâî’nin bildirdiği gibi olmuş idi