Bündâr Bin Hüseyin Şirâzî

BÜNDÂR BİN HÜSEYİN ŞİRÂZÎ

Evliyânın büyüklerinden Künyesi, Ebü'l-Hüseyin, adı Bündâr bin Hüseyin bin Muhammed bin Mahleb'dir Doğum târihi ve yeri belli değildir Şiraz beldesinden olup, Errecan'da ikâmet etmiştir Bündâr bin Hüseyin, usûl ve akâid ilminde de âlim idi Ebû Bekr Şiblî'nin sohbetlerinde bulunmuştur Hakâik (hakîkatler), tasavvufî incelikler ilmi üzerinde çok meşhûr sözleri vardır 964 (H353) senesinde Errecan'da vefât etti Cenâzesini Ebû Zerâ-i Taberî yıkadı

Bündâr bin Hüseyin buyuruyor ki:

"Bid'at ehlinin sohbetlerinde bulunmak, Allahü teâlâdan uzaklaşmaya sebeb olur"

"Dostlarına, nereye gittiklerini ve ne iş yaptıklarını suâl etmek edebe aykırıdır"

"Dünyâ sevgisi bir kalbe girdiği zaman, o kalbi Allahü teâlâya ibâdet etmekten alıkoyar"

"Cennet için, nefsin arzu ettiği şeylerden uzaklaşmak gerekir"

"Ağlamanın çeşitleri vardır Bâzı ağlamalar, önceden olmayan bir şeyin elde edilmesi sebebi ile sevinçtendir Birisi de, eldeki bir şeyi kaybetme sebebi ile üzüntüdendir Allahü teâlâ bir âyet-i kerîmede sevinçten ağlamak hakkında meâlen buyuruyor ki: "Peygambere indirileni (Kur'ân'ı) dinledikleri zaman, hakkı anladıklarından ötürü gözlerinin yaşla dolup boşandığını görürsün Onlar şöyle derler: "Ey Rabbimiz! Îmân ettik, şimdi bizi şehâdet getirenlerle berâber yaz" (Mâide sûresi: 83) Allahü teâlâ bir âyet-i kerîmede üzüntü sebebiyle ağlamak hakkında meâlen buyuruyor ki: "Bir de o kimselere günah yoktur ki, kendilerini bindirip savaşa gönderesin diye sana geldiklerinde, onlara: "Sizi bindirecek bir hayvan bulamıyorum" demiştin Bu uğurda sarf edecekleri şeyi bulamadıklarından dolayı kederlerinden gözleri yaş döke döke döndüler" (Tevbe sûresi: 92)

"Allahü teâlâdan başka her şeyi terk etmeyen, O'na tam kavuşamaz"

Bündâr bin Hüseyin'e, tasavvuf ehli ile zâhirî ilimlerdeki âlim arasındaki fark sorulduğunda, şu cevâbı verdi: Sûfî, Allahü teâlâ tarafından nefsi temiz kılınmış ve seçilmiş bir kimsedir Fakat zâhirî ilimlerdeki âlim, bunları elde etmeye çalışan, Rabbinin emirlerini bilen ve kendini haramlardan koruyandır Sûfî kelimesi üç harften müteşekkildir Her harfin üç mânâsı vardır "Sad" harfi, sadâkat, sabır ve temizliğe delâlettir "Vav" harfi, sevgi ve vefâya; "Fâ" harfi de, fakirliğe, bir şeyi kaybetmeğe ve yok olmaya delâlettir"

Bündâr bin Hüseyin'in söylediği bir şiir:

Zamânın belâ ve musîbetleri, beni terbiye etmiştir
Nasîhat, ancak akıllı olan içindir
Ben acıyı, tatlıyı, hepsini tattım
Yiğidin hayâtı çilelidir
Bütün çile ve nîmetlerden,
Olmuştur benim mutlaka nasîbim

1) Tabakât-us-Sûfiyye; s467
2) Hilyet-ül-Evliyâ; c10, s384
3) Risâle-i Kuşeyrî; s175
4) Tabakât-ül-Kübrâ; c1, s103
5) Tabakât-uş-Şâfiiyye; c3, s224
6) Tebyîn-ü Kizb-il-Müfterî; s179
7) Tabakât-ı Ensârî; s422
8) Sefînet-ül-Evliyâ (Fârisi); s152
9) Firdevs-ül-Mürşidiyye; s260
10) Tabakât-ı Evliyâ; s120
11) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c4, s3