Sultan Veled Hazretleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Sultan Veled hazretleri,

Konya’da yetişen velîlerin büyüklerindendir

Mevlânâ Celâleddîn Muhammed Rûmî’nin ortanca oğludur

1226 (H

623) senesinde Karaman’da dünyâya geldi

Mevlânâ Celâleddîn Muhammed Rûmî hazretlerinin, bu oğluna şefkati ve merhameti çok fazla idi

“UZUN YILLAR HİZMET EDECEK”
Hazreti Mevlânâ, bir gün oğullarından Sultan Veled’i sağ tarafına, Alâeddîn Muhammed’i sol tarafına almış oturuyordu

Bu sırada yeşil elbiseli nûr yüzlü iki kişi gelip, selâm verdiler

Mevlânâ’dan izin alarak, Sultan Veled’i alıp götürdüler

Bir saatten sonra, tekrar gelip Sultan Veled’i teslim ettiler ve; “Bu güzel yavrunuz, neslinizi devâm ettirecektir

Dünyâda pekçok kimselerin hidâyete gelmesine, doğru yola kavuşmasına sebeb olacak, dîn-i İslâma uzun yıllar hizmet edecektir” deyip, ayrıldılar

Hazreti Mevlânâ, Sultan Veled’e küçük yaşından îtibâren ilim öğretmeye başladı

Onu zâhirî ve bâtınî ilimlerde yetiştirdi

Tasavvuf yolunda mârifet, Allahü teâlânın zâtı ve sıfatlarına âit bilgiler sâhibi eyledi

Sultan Veled gençliğinde, her ilimde pek yüksek derecelere kavuştu

Bununla ilgili olarak Hazreti Mevlânâ, oğluna buyurdu ki: “Ey oğlum Sultan Veled! Benim dünyâya gelmemin sebebi, senin dünyâya gelmen içindir

Kalbim mârifetler, Allahü teâlânın zâtı ve sıfatlarıyla ilgili bilgilerle doludur

Bu bilgilerin cümlesini sana öğretmekle vazifeliyim

”

“HÂLÂ YİĞİTLİK TASLIYOR!”
Sultan Veled zamânında, zâlim bir kimse vardı

Malı, mülkü ve akrabâlarının çok olmasından istifâde ederek, bâzı kimselere eziyet ederdi

Bunu Sultan Veled’e şikâyet eylediler

Sultan Veled onu huzûruna çağırıp nasîhat ettiğinde, kaba sözlerle îtirâz etti

Onun bu kaba sözlerine sükût eden Sultan Veled hazretleri, o çıkınca; “Bunun bir hafta ömrü kaldığı hâlde, hâlâ yiğitlik taslayıp sıhhatine güveniyor” buyurdu

O zalim adam dergâhtan çıkıp evine giderken, nereden geldiği belli olmayan bir ok, göğsüne saplandı

Bir hafta sonra da öldü

Ne demişler:
Mala mülke olma mağrur, deme var mı ben gibi?
Bir muhâlif yel eser, savurur harman gibi!

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sultan Veled Hazretleri Sultan Veled hazretleri, Konya’da yetişen velîlerin büyüklerindendir Mevlânâ Celâleddîn Muhammed Rûmî’nin ortanca oğludur 1226 (H623) senesinde Karaman’da dünyâya geldi Mevlânâ Celâleddîn Muhammed Rûmî hazretlerinin, bu oğluna şefkati ve merhameti çok fazla idi “UZUN YILLAR HİZMET EDECEK” Hazreti Mevlânâ, bir gün oğullarından Sultan Veled’i sağ tarafına, Alâeddîn Muhammed’i sol tarafına almış oturuyordu Bu sırada yeşil elbiseli nûr yüzlü iki kişi gelip, selâm verdiler Mevlânâ’dan izin alarak, Sultan Veled’i alıp götürdüler Bir saatten sonra, tekrar gelip Sultan Veled’i teslim ettiler ve; “Bu güzel yavrunuz, neslinizi devâm ettirecektir Dünyâda pekçok kimselerin hidâyete gelmesine, doğru yola kavuşmasına sebeb olacak, dîn-i İslâma uzun yıllar hizmet edecektir” deyip, ayrıldılar Hazreti Mevlânâ, Sultan Veled’e küçük yaşından îtibâren ilim öğretmeye başladı Onu zâhirî ve bâtınî ilimlerde yetiştirdi Tasavvuf yolunda mârifet, Allahü teâlânın zâtı ve sıfatlarına âit bilgiler sâhibi eyledi Sultan Veled gençliğinde, her ilimde pek yüksek derecelere kavuştu Bununla ilgili olarak Hazreti Mevlânâ, oğluna buyurdu ki: “Ey oğlum Sultan Veled! Benim dünyâya gelmemin sebebi, senin dünyâya gelmen içindir Kalbim mârifetler, Allahü teâlânın zâtı ve sıfatlarıyla ilgili bilgilerle doludur Bu bilgilerin cümlesini sana öğretmekle vazifeliyim” “HÂLÂ YİĞİTLİK TASLIYOR!” Sultan Veled zamânında, zâlim bir kimse vardı Malı, mülkü ve akrabâlarının çok olmasından istifâde ederek, bâzı kimselere eziyet ederdi Bunu Sultan Veled’e şikâyet eylediler Sultan Veled onu huzûruna çağırıp nasîhat ettiğinde, kaba sözlerle îtirâz etti Onun bu kaba sözlerine sükût eden Sultan Veled hazretleri, o çıkınca; “Bunun bir hafta ömrü kaldığı hâlde, hâlâ yiğitlik taslayıp sıhhatine güveniyor” buyurdu O zalim adam dergâhtan çıkıp evine giderken, nereden geldiği belli olmayan bir ok, göğsüne saplandı Bir hafta sonra da öldü Ne demişler: Mala mülke olma mağrur, deme var mı ben gibi? Bir muhâlif yel eser, savurur harman gibi!