Akkoyunlu Hükümdarı Uzun Hasan

Akkoyunlu hükümdarı Uzun Hasan

Uzun Hasan, Akkoyunlu Hükümdarıdır 1423 yılında Diyarbakır’da doğdu Akkoyunlu hükümdarı Ali Bey’in oğlu Cihangir, babasının ölümü üzerine tahta geçmişti Uzun Hasan, kardeşi Cihangir’in emri ile yaptığı askerî mücadelelerden sonra, giderek güçlendi ve kardeşi Cihangir’i başkentten uzaklaştırarak Akkoyunlu hükümdarı oldu PAPALIKLA İŞ BİRLİĞİ YAPTI!
Uzun Hasan ülkesini Gürcistan, Suriye ve Azerbaycan yönünde genişletmek için harekete geçti Karakoyunlu Hükümdarı Cihan Şah’ı yenilgiye uğrattı Giderek güçlenen Akkoyunlu ülkesi, Horasan dışında bütün İran’ı, Ermeniye’yi ve Mezopotamya’nın önemli bir kısmını kapsıyordu Uzun Hasan bundan sonra Osmanlılarla mücadeleye girişti Karamanoğlu Pir Ahmed ve Kasım Beylere yardım ederek onları Osmanlılar aleyhine kışkırttı Avrupa devletlerinden, Osmanlılara karşı kullanılmak üzere malzeme ve yardımcı kuvvet istedi Venedik, Papalık, Cenova ve Karamanlılarla ittifak yaptı
Akkoyunlu kuvvetleri 1472’de Tokat’a baskın yaptılar Ayrıca Akkoyunlu kumandanı Yusuf Mirza, Kayseri, Karaman, Hamideli yörelerini ele geçirdi
Bunun üzerine Fatih Sultan Mehmed Han, doğuda Osmanlı için tehlikeli duruma gelen Uzun Hasan’ı ortadan kaldırmaya karar verdi
Uzun Hasan, büyük bir devlet adamı ve kumandan olmasına rağmen, Osmanlı Sultanı Fâtih ile mücâdeleye kalkışması tâlihsizliğidir Osmanlı Ordusu’nun değerini ve kudretini hesap etmemişti Türk Hakanı Fatih’in karşısına çıkmak gafletini gösterdi Osmanlı ve Akkoyunlu kuvvetleri 11 Ağustos 1473’te Otlukbeli’nde karşılaştılar

“OSMANLIYLA ASLA SAVAŞMAYINIZ!”
Osmanlı topçusu tarafından kuvvetleri bozguna uğratılan Uzun Hasan İran’a çekildi Fatih, Akkoyunlu ordusunu, aynı dinden ve kandan olduğu ve cesaret ile harp edeceği için takip ettirmedi Allah’a olan şükranını ifade için kırk bin esiri azat etti
Akkoyunlular Devleti’nin merkezini Tebriz’e naklettiler Yalnız, iç karışıklıklar iyice alevlendi Bu karışıklıklar, devletin yıkılmasına kadar devam etti
Bu yenilgi Uzun Hasan’a iyi bir ders olmuştu 7 Ocak 1478 senesinde, Tebriz’de vefat etmeden önce oğullarına şu vasiyeti yaptı:
“Osmanoğulları ile asla muharebe etmeyiniz”