Rahmet Ayına Hazır Mıyız?

Şefkat ve merhamet sahibi Yüce Allah’a hamd; O’nun Sevgili Resulü’ne, Ehl-i Beyt’ine, Sahabelerine salât ve selâm…

Merhaba Dostlar!

Yine bir rahmet iklimine girerken, bir durum değerlendirmesi yapmak akıllıca görünüyor

Bir yanda, Ramazanı Şerif’in önemini hakkıyla anlayıp anlayamadığımızı takdir etmek; diğer yanda, yapmamız gerekenlerin telaşına düşmek…

Âlimlerimiz, hocalarımız, Ramazanı Şerif’in önem ve faziletlerini ne kadar anlatsa da; kitaplar, dergiler, gazeteler, siteler, TV programları vs konuya ne derece yer verse de düşünmemiz gereken, bizim bunlardan ne anladığımızdır Öyle ya eğer biz kıymetini takdir edemezsek, altının altın oluşu ne işe yarar?

Belki birçoğumuz, aslında Ramazan’ın güzelliğini, hoşluğunu, tatmışlığımızdan bilsek de çoğu defa ‘hazırlıksız’ yakalanıyoruz

İşte, bu ‘hazırlık’ sözü çok önemli Toplum olarak neye hazırlıklıyız ki? Krizlere, afetlere, yabancı kültürlerin istilasına, siyasi aldatılmışlıklara, dolandırılmaya, din tüccarlarına… Neye hazırlıklıyız? Hayata mı, ölüme mi?

Bütün bunlar, savruk ve iğreti bir hayat tarzına sahip olduğumuzu göstermiyor mu?

Durum böyle olunca da tabii olarak, toplumsal hayatımızdaki düzensizliğin birer yansıması da aile hayatımıza ve kişiliğimize aksediyor Bu, biraz da içinde yaşadığımız toplumun genel kalitesiyle ilgi yani

Demem o ki, kıymetli dostlar, bu kadar savrulmanın içerisinde, kişisel dini hayatımız da güme gidiyor Kırk yılın başı bir Ramazanımız var, onu da hayatın koşuşturmacası içerisinde heba edip gidiyoruz Şu kısacık imtihan dünyasında, öyle bir kaptırıyoruz ki kendimizi hayatın karmaşasına, nice fırsatlar gelip geçiyor da biz dönüp bakamıyoruz bile…

Oysa o kurban olduğumuz Rabbimiz, yücelerden yüce şefkat ve merhametiyle, öyle çok kurtuluş fırsatları tanıyor ki kullarına, akıllara ziyan!

Bu gerçeği, Âlemin İftiharı Efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem) ne kadar net ifade etmiş: “Ramazan bereket ayıdır Allah bu ayda, günahları bağışlar, duaları kabul eder Bu ayın hakkını gözetin! Ancak Cehennem’e gidecek olan, bu ayda rahmetten mahrum kalır”

Bu kadar açık yani… Bu kadar basit…
Hiçbir bahanemiz de yok Çünkü o Merhametliler Merhametlisi, herkesi içinde olduğu duruma göre değerlendiriyor Herkese aynı hesabı sormuyor Temel ölçüler belli olsa da insanları, onlara vermiş olduğu imkânlara göre değerlendiriyor Zorunlu hallerde yapılabilecek alternatifler de gösterilmiş

Yani, Allahu Teala’nın rahmetinden, ümitsizlik yok dostlar Çok güzel bir söz var: “Eğer bir gün dünyaya ait çok büyük bir derdin olursa Rabbine dönüp: ‘Benim çok büyük bir derdim var’ deme! Derdine dönüp: ‘Benim çok büyük bir Rabbim var’ de!”

Yani; endişeyi ve sızlanmayı bırak Rabbine tevekkül et; O her şeye gücü yeten ve kullarına çok şefkat gösterendir

Biz de artık bahaneyi, endişeyi bir yana bırakalım dostlar Elden geldiğince Allah’ın rahmetinden nasibimizi arayalım Dünya işlerine de fazla kafa yormayalım Araştırmaksa araştıralım, çalışmaksa çalışalım Fakat bizim çalışmamızla değil, Allah’ın dilemesi ve yaratmasıyla olduğunu da unutmayalım

Biz asıl ahiretimiz için endişelenelim “Acaba bu Ramazan’da Allah beni affedecek mi? Bunun için neler yapmalıyım?” Biz bunun endişesinde olalım Dünya işlerini düşünmekle ele bir şey geçmiyor; ama ahiret endişesi, en azından bize niyetimiz ve samimiyetimiz ölçüsünde kazanç sağlıyor

Ramazan hazırlıklarımızı gözden geçirelim Acaba kalbimizin durumu nasıl? O rahmet sağanağı başladığında, kalbimiz günah ve gaflet isleriyle kaplıysa vay halimize! Derde derman bir pay alamayacağız demektir Bildiğiniz gibi bunun çaresi; şöyle gönülden bir tövbedir

Allah’a olan bağlılığımızı sık sık tövbe ve istiğfarla yineleyelim dostlar!
İmanımızı, sohbet meclislerinde güçlendirelim dostlar!
İki fakire de biz sahip çıkarak, kendimizi ateşten koruyalım dostlar!
Dinin ve dindarın garip olduğu günümüzde, Hak yoluna bir hizmet de biz edelim dostlar!

Fırsat bu fırsattır…
Bırakalım şu-bu bahaneleri Bırakalım onu-bunu konuşmayı Asıl biz ne yaptığımıza bakalım Onula bununla şeytan bizi oyalamasın Bırakalım magazini eğlenceyi, biz bunun için yaratılmadık dostlar!

Yüce Allah’a hakkıyla kul olmaya çalışalım Gerçekten, samimi bir kalple O’na yönelelim

O (celle celaluhu), bizim hayal bile edemeyeceğimiz kadar merhametlidir Hazreti Mevlana (kuddise sirruhu) O’nu tanıdığı için inledi biz fanilere: “Kim olursan, ne olursan ol, yine gel Bu kapı merhamet kapısı” diye…

Evet, sevgili dostlar, O’nun rahmet ve merhametini anlatmak, benim gibi acizler için ne mümkün!

Diller suskun, gönüller sarhoş, gözler şaşkındır O’nun huzurunda…

Siz en doğrusu, kendi kalbinizden başlayın işe Oradan bir yol arayın O’na yönelmeye… O size açacaktır kapılarını…

Samimi, iddiasız, âcizane…
Ama şevkle Ama sabırla Ama ısrarla…

Bazen, bir fakiri gönderir kapınıza, affınıza sebep olacak üç beş kuruş veresiniz diye

Bazen, bir tövbeli arkadaşınızı gönderir yanınıza, elinizden tutup mağfiret iklimlerine taşısın sizi diye

Bazen, rüyalarda çalar kapınızı, kurtuluşunuza işaret olsun diye

Bazen, bir yakının kaybıyla daldığınız matem, yeniden doğuşunuza hazırlar sizi

Bazen bir alçakgönüllülükle sizi üzen birini affetmeniz kabul görür katında; bazen de bir yetimin başını okşamanız…

Gözlerden gelen iki damla yaşı silmeniz merhem olur gönül yaralarınıza Rahmet olur, her işinize bereket olur

İşte, bütün bunlar ve benzerleri, o Rahmeti Sonsuz’un altın fırsatlarıdır dostlar Ve bunların kıymeti, Ramazan’da daha bir katlanır, daha bir sonsuzluğa doğru gider…

Şimdi acaba düşünüyor muyuz, nasıl bir fırsatın kapımızı çaldığını?

Ne mutlu değerlendirene!
Ne mutlu “Benim çok büyük bir Rabbim var!” diyebilene…

SÜLEYMAN KARAKAŞ