Aşk Böyle Yaşanır

ÖNSÖZ
"Aşk", baş tacı edilecek, kalbin en temiz yerinde saklanacak bir duygu iken; maalesef onu ayağa düşünenler oldu Aşklarını ayağa düşüren insanlar ise, ne yazık ki kendileri de ayağa düştü
"Aşk" diye ete-kemiğe sarılanlar, "aşk" diye her türlü değerleri ayaklar altına alanlar, aşktan nasipsiz insanlardır Çünkü aşk insan ruhunu temizler, olgunlaştırır, kişiyi ulvi duygularla donatır
Günümüz insanının ve özellikle de günümüz gençlerinin en fazla problem yaşadığı konuların başında "aşk" gelmektedir
Okuyucularımdan bana ulaşan mektupların önemli bir kısmı, "aşk" konusuna yer vermekte, aşkla ilgili hatıralar, acı-tatlı olaylar sunmakta ve bilgiler istemektedir
"Aşk Böyle Yaşanır" kitabı; "aşk" diye yanlış ilişki içinde olan ve çok zaman da bu uğurda kişilik değerlerini yitiren bazı insanlara örnek olması, dileğiyle hazırlanmıştır
Bu kitap; baştan sona kadar yaşanmış ve nefes kesen ibretli olaylarla doludur İnanıyorum ki bu kitabı okuyan bir insan asla yanlış bir "aşk" yaşamayacaktır
Kalbinizde, ailenizde ve çevrenizde pırıl pırıl, dupduru bir sevgi bağının oluşması dileğiyle İmanınız ve insanlığınız aşkınız olsun
Halit ERTUĞRUL


AŞK BÖYLE YAŞANIR
LEYLA İLE MECNUN EFSANESİ GİBİ
Göz yaşlarımı sile sile bir hal olmuştum O güne kadar kalbimin böylesine dayanılmaz bir heyecan içinde çarptığını hiç hatırlamıyorum Anlatılan olaylar o kadar yakıcı ve o kadar hazindi ki, dayanmak mümkün olmuyordu Bu aşk hikâyesi dünyamı allak-bullak etmişti
İnanılmaz bu olaylar serüveninde bazen göğüs kafesim daralıyor, bazen de ibret ve hayret içinde "Allah Allah, bu kadar da oluyor ha" diye kendi kendime mırıldanıyordum Çünkü yaşanan bu gerçek aşk hikâyesi, çok etkileyici, çok çarpıcı ve çok düşündürücüydü Bu yüzden "Gerçek aşk, böyle yaşanır" demekten kendimi alamıyordum Sanki ünlü Leyla ile Mecnun efsanesi yeniden yaşanıyordu
Dayanamadım
- Dur, Allah aşkına, dedim Bu anlatılanlar öyle basit şeyler değil Bunları dinleyenler de birkaç kişiden

10
ibaret kalmasın Bu tertemiz, dupduru aşk hikâyesine, "aşk" diye her türlü rezaleti yaşayan günümüz insanlarının çok ihtiyacı var Bu gerçek aşkı, onlar da duymalı ve dinlemeli ki "Aşk dediğin böyle yaşanmalı, bizimki aşk değil, insan pazarlama" diyebilsinler
Kazalardan, felaketlerden ve çeşitli hastalıklardan dolayı yatağa mahkûm olmuş, altın kalpli pırıl pırıl bir erkekle; melekler gibi tertemiz bir hanımın yürekler yakan bir dramdaki aşklarını not etmeye karar verdim Çünkü bizi saatlerdir ağlatan bu aşk öyküsü, "aşk" diye hayatı zehir edenlere sunulmalıydı Sunulmalıdır ki, gerçek aşkın büyüsü, sihiri ve hazzı anlaşılsın
Yatağa mahkûm olmuş tığ gibi delikanlı ile, bir namus ve sevgi abidesi genç bir hanımın anlattıkları "Gerçek aşk hikâyesi"ni dinlemeye başladık

HİKMET İLE İFFET
Dayanabilenler buyursun
Evin beyi Hikmet, o tatlı ve masum üslubuyla anlatmaya anlatıyordu:
- Hocam ben hanımımla hemşehriyim Aynı mahallede büyüdük İlkokulda, ortaokulda beraber okuduk Hanım ortaokuldan sonra okumadı Ben ise liseye devam ettim
Hanım tarafı mahallenin en zenginiydi Biz ise, tam tersine en fakiriydik Yani bırak bu hanımla evlenmeyi hayal etmek, onların evlerinin önünden bile geçemezdik O kadar çok farklı hayat düzenimiz vardı

11
Allah için hanım da çok güzeldi O çevrede dan daha güzel bir kız yoktu Ben ise, esmer, garip ve kendisine çok iyi bakamayan sıradan birisiydim Bu iki tarafın nasıl olup da bir araya gelmesine ben de şaşırıyorum Demek ki, Allah yazınca, "ol" deyince, her şey oluyor
Ortaokul son sınıftayken bizim hanıma karşı içten içe bir sevgi ve bir ilgi duyuyordum Ama bunu açıktan belli etmem ne mümkün? O kim, ben kimim? Sonra ailesi duysa bizi parçalar, oralardan sürgün eder Çünkü onların çevresi çok, belâlı insanları var, mal-mülk çok fazla, istediklerini yaptırırlar

RÜYA GÖRMÜŞTÜK
Ortaokulu bitirdiğim yıl bir rüya görmüştüm Rüyamda bir yaşlı adam bana "oğlum" dedi Sen bu kızı alacaksın Ama çok zor olacak O kızdan vazgeçme, o kız dünya iyisi bir kızdır"
Uyandım, çok şaşırdım Bu ne biçim bir rüyaydı Hani adı rüya ya, olmazları oldu eden, bir rüya işte
İnanmak şöyle dursun, hayal bile edemezdim Nasıl edeyim? O kızın bu halimle bana varması, bana varmak istese bile, bana vermeleri imkânsız Duysalar kargalar bile güler
Hani hanımı içten içe seviyorum ya? Çocukluk işte Biraz da bir ümit oluşmuş olacak ki, rüyayı rahmetli anama anlattım
Anam çok kızdı
- Sakın ha oğlum, dedi Böyle bir şey varsa derhal unut Kimselere de söyleme Başımıza belâ gelir ve kan çıkar

12
Biz kimiz, onlar kim? Akla kara, uzunla kısa, aydınlıkla karanlık bir araya gelir mi? İşte bu da öyle O kıza yüksek adamlar, zenginler talip olur Haddimizi bilelim, ağır oturup, ağır kalkalım
Hanım da şimdi Allah için ayrı, farklı bir kızdı Çok ama çok iyilere lâyıktı
- Yani siz iyi değil misiniz? Diye gülüştük
- Böyle iyilik mi olur hocam, diyerek mağdur haline bakıp, gözleri doldu
Yanında hazır vaziyette bekleyen hanımı hemen devreye girdi
- Sen benim hem ağamsın, hem paşamsın Ben başka iyileri ne yapayım? Seni bana Allah yazdı O ki en iyisini yazar
Bu çok anlamlı duygu yoğunluğu karşısında yeniden gözlerimiz nemlenmişti
Devam etti
- Hanım, okulun en terbiyelisi, en çalışkanı ve en gösterişlisiydi Öyle cırt-pırt birisi değildi Sormadan cevap vermez, öyle oldum olası şeylere karışmaz, hoşa gitmeyen ve göze batan çirkin bir davranışı olmazdı
Öğretmenlerimiz hanıma "hanım-hanımcık" derlerdi
- Ya siz? Diye sordum
- Yahu ben öyle bir çocuktum işte Göze çarpmayan, işe yaramayan, hele hanımın dengi hiç olmayan birisiydim
Ama Allah nasip etti işte Ama ne büyük maceralar yaşadık ki, anlat anlat bitmez

13
Ha şunu unuttum
Benim rüya gördüğüm gece, aynı rüyayı hanım da örmüş
Hele anlat da hocam dinlesin Adı da "İffet" olan dr iffet, bir namus ve bir nezaket örneği evin hanımı, kocasının ısrarı karşısında utana sıkıla anlatmaya başladı
- Evet aynı gün, aynı gece bir rüyada ben görmüştüm
Beyimin anlattığı gibi bir yaşlı adam gördüm

SİZ BİRBİRİNİZLE EVLENECEKSİNİZ
- Kızım, dedi Sen o çocukla evleneceksin Allah sana böyle bir imtihan verdi Ama imtihanın sonu hayırlı olacak Çok acılar çekeceksin ama korkma yardımcın Allah'tır
Ben de bu rüyadan çok etkilenmiştim O zaman ben de beyime karşı bir sevgi duyuyordum Ondan daha fazla göze görünümlü olanlar dururken niçin bu çok fakir bir aile çocuğuna bu ilgiyi duyuyordum ama bilmiyordum Hiçbir geçerli neden yoktu
Yalnız benim bir tavrı çok hoşuma giderdi Çok dürüst ve asla yalan söylemezdi Bir de çok fakir bir aile çocuğu olduğu için devamlı kendi dünyasında ve mahcubiyet içinde olurdu
Beyimin elbisesinin eskimiş olduğunu ve ayakkabısının da yırtığını görünce çok acırdım Hep harçlığımı onunla paylaşmak isterdim ama cesaret edemezdim Şimdi Rabbim birlikte bir hayatı paylaştırıyor O isterse her şey olur

14
Hanım sustu, gözleri önemli şeylere doğru daldı, gitti Zihninde bizimle paylaşmadığı çok önemli konular olduğu belliydi
- Daha sonra olaylar nasıl gelişti? Diye evin beyi Hikmet'in konuşmasını istedik
- Olaylar çok, acılar daha çok, diyerek bıraktığı yerden konuşmaya başladı

İLK KONUŞMA
Ben liseye başladım Hanım da ortaokuldan sonra okumadı Onun abisinin birisi İstanbul'da oturuyordu Hanımı da yanma götürdü Bu arada benim de abim İstanbul'da çalışmaya gidince, ben de onunla birlikte gittim Hem lisede okuyordum, hem de abimle birlikte sıva ve duvar işçiliği yapıyorduk
Tabiî bu arada hanımla görüşemiyorduk Zaten öyle birbirimize gördüğümüz rüyaları anlatarak aşklarımızı anlatmamıştık Yani birbirimize âşık olduğumuzdan, diğerimizin haberi yoktu
O büyük Rabbim bizi bir hastanede buluşturdu Yazın çalışırken benim ayağıma çivi batmıştı Biz de gerekli bakımı yapamayınca ayağımız şişti Tedavi için bir özel hastaneye gittim Gittim ki, ne göreyim hanım orada Ama yanında yengesi de var Yengesi benim kim olduğumu bilmiyordu Çünkü o bir İstanbul kızıydı
Ama şu işe bakın ki hanım benim İstanbul'a geldiğimi de bilmiyordu
Ben önce görüşmek istemedim Tenhalaşsın istedim Ama o beni gördü Beni görünce nasıl heyecanlandı, nasıl gülleri açtı, yüzünde gülücükler oluştu

15
O da benim peşimde, benim için buraya kadar gelmiş olduğumu tahmin etmiş
Yanıma doğru bir hamle yaptı Ben de bundan cesaret aldım Yahu korkuyorum O bir zengin kızı ona sokulan yanar, vallahi
Bu esprisine gülüştük yine
Eşi İffet hanıma döndüm
- Öyle mi yenge? Diye sordum Gülümseyerek baş salladı
- Öyle, dedi Hikmet’i görünce şok oldum Ne yapacağımı şaşırdım Ben de benim peşimden buralara kadar gelmiş zannettim
- Peki hiç konuşmadınız mı? Hikmet bey araya girdi
- Haydi anlat, anlat, utanma
- Konuştuk Benden adres ve telefon numarası aldı Niçin geldiğini anlattı O kadar
- Yani birbirinize sevginizi ifade edemediniz mi? Bu sefer Hikmet Bey sözü aldı
- Nerde hocam o yürek bizde Yalnızca o yakınlık, o sıcaklık ve o bakışmalarda bir şeyler anladık
- Peki sonra ne oldu?
- Ne olacak aşk bacayı sardı Gece gündüz hayaller, planlar ve bir daha nasıl görüşmenin hesapları başladı
- Görüştünüz mü peki?
- Bir defa daha

16
İLK MEKTUP
Evlerine telefon ettim, İffet çıktı Kendimi tanıttım Hal-hatır sordum Ama heyecandan ne o, ne de ben bir şey konuşabildik
Yalnızca, "Bir saate kadar evinizin yanında olacağım aşağı in de sana bir emanet vereceğim," dedim
Hanım çok zekiydi Allah için İnanın "Ne emaneti?" diye sormadan "Peki" dedi, telefonu kapattı
-Peki ne emanetiydi?
Hikmet Bey, tatlı bir kahkaha attı
-Hocam ne emaneti olacak? Mektup tabiî
-Madem bu aileden bu kadar korkuyordun, nasıl cesaret ettin buna?
-Vallahi bilemiyorum Cahillik işte Halbuki bir yakalansam kesin benim pestilimi çıkarırlar
Buluştuk Ama korkudan hiç konuşamadık Yalnızca mektubu verdim, o da aldı, o kadar
Sonra tepkisini öğrenmek için yine telefon ettim Yine bizimki çıktı
Korkudan tir tir titriyordum Bir kelime bile edemiyordum
Yalnızca,
- Nasılsın? İyi misin? Dedim Bizimki de;
- Ayağın nasıl oldu? diye sordu Baktım iyi İşler yolunda

17
Hanım çok şefkatliydi Ayağımın yara olması onu k üzmüştü Hep benim zavallılığımı, eksiğimi ve noksanımı düşünürdü Çok olgundu çok Allah razı olsun
Bu arada hemen İffet Hanıma döndüm

BU BAŞKA BİR AŞKTI
- Yenge, dedim O yaşta aşk, sevda, hayal ve evlilik heyecanı gibi gençliği cezbeden şeyler dururken, neden yaşından beklenmedik bir olgunluk içindeydiniz? Bunun sebebi neydi?
- Estağfurullah, diye mütevazı bir giriş yaptı Hikmet abartıyor Ben öyle çok mükemmel biri değildim Ama Allah, Hikmet için bana öyle bir şeyi vermişti ki, onun her şeyinden ben sorumluyum gibi, hep onu düşünür ve onun problemleriyle zihnimi yorardım
Sanki onu kollamak, onu gütmek ve onu himaye etmek asıl görevim gibi, onun için titrerdim
Ne yiyor, nerede çalışıyor, harçlığı var mı, hasta mı, başına bir şey mi geldi gibi bir tedirginlik içinde olurdum
Yoksa konuşalım, gezelim, birbirimize aşk hikâyeleri anlatalım ve evlilik hayalleri kuralım gibi fantezileri hiç yaşamadım Bir ilgi de duymadım Benim kalbimi ve dünyamı dolduran Hikmet'in kendisi ve zor durumdaki hayatiydi
İffet hanım müthiş şeyler anlatıyordu Aşkın bu türü ne görülmüş, ne de duyulmuştu Sanki Cenab-ı Hak İffet Hanımı Hikmet'in mağduriyetine hazırlıyordu Önce ona bu duyguyu vermişti
İffet hanım devam etti:

18
- Bu arada benim hayatımı değiştiren, belki de daha da olgunlaştıran bazı gelişmeler oldu

TÜRKÇE ÖĞRETMENİ, RİSALELER'! TANITTI
Aynı apartmanı paylaştığımız Türkçe öğretmeni bir bayan vardı Kapalı ve dindar bir hanımdı Bu vesileyle tanıştık
"Gel seni de hanımlar sohbetine götüreyim" dedi Sohbet de bir alt kattaymış Yengemle birlikte gittik
Orada genç kızlar, öğrenciler, hanımlar Kur'an tefsiri okuyorlardı Bediüzzaman Said Nursi'nin kitapları olan Risale-i Nurları
Türkçe öğretmeni, Allah razı olsun bizimle ilgilendi Namazlarımıza başladık, Kur'an okumasını öğrendik, kapandık
İçime dolan Allah korkusu, iman ve kulluk görevleri bana hayatı daha anlamlı hale getirdi Artık her olayın, her gelişmenin benim için bir değeri, bir hikmeti vardı
Kendimi Allah'ıma teslim ettim Yani bütün olacaklara karşı teslim oldum ve Allah'a sığındım Zaten olaylar da ondan sonra patlak verdi Bir anlamda Yüce Rabbim beni çetin imtihanlara hazırlamıştı
Aynı şeyleri üç aşağı beş yukarı Hikmet'te yaşadı
İffet Hanımın anlattığı olaylar ne kadar ince, ne kadar ibretli ve ne kadar hayret uyandıracak konulardı En önemlisi de İffet Hanımın bu olayları anlayacak, yorumlayacak ve dersler çıkaracak olgunlukta olmalıydı
Benzer olaylarla karşılaşan Hikmet'e döndüm

19
KENDİNİ ARAYAN ADAM KİTABINI OKUDUM
- Sizin ki nasıl oldu? diye sordum
- Hocam sorma Allah bizi öyle bir imtihana hazırlıyordu ki, anlat anlat bitmiyor Biz de olayların akışını görünce hayret edip, parmak ısıtıyorduk
Allah bin kere razı olsun Beni de lisede Matematik öğretmenim kurtardı Yaşıyorduk ama öylesine amaçsız, anlamsız Allah, din, iman dededen babadan kalan geleneksel değerler gibiydi Öyle çok ciddi bir inancımız ve tesirli bir imanım yoktu Oruçlarımızı tutuyorduk Bazen de cumalara gidiyorduk o kadar
Matematik öğretmenim bana ilk olarak Kendini Arayan Adam isimli bir kitap vermişti Okudum, çok hoşuma gitti O kitabı okuyunca hocam, inancım yeniden tazelendi Hemen namazlarıma başladım Allah'a tövbe ve istiğfara başladım Sonra da Matematik öğretmenimin yardımıyla sohbetlere başladık Risale-i Nur kitaplarını tanıdık Allah'a şükür dinimiz, imanımız tazelendi Başı boş hayatımıza bir anlam, bir düzen geldi
Hocam şu Allah'ın işine bakın ki, hanımım Türkçe öğretmeni tarafından sohbete götürüldüğü ilk gün de, ben de ilk sohbete gitmişim Sonra hanımla hesapladık aynı güne denk geliyor
Hikmet Beyin anlattıkları ne kadar enteresan ve ne kadar ibretliydi Hey büyük Allah'ım sen hikmetini sunmak için neleri gösteriyorsun? Nelerle dersler veriyorsun? Şaşılacak olaylardı bunlar

20
İFFET'İ MEMLEKETE GÖTÜRDÜLER
Hikmet Bey hayret ve ibret dolu maceralarını anlatmaya devam ediyordu
- Hanım, memlekete döndü Bu öyle ani oldu ki, o da şaşırdı, biz de şaşırdık
Benim daha okulumun bitmesine bir yıl vardı O orada, ben burada işler birbirine girdi
Biz tabiî bu ilişkimizi kimseye söyleyemedik Ne onun tarafından, ne de benim tarafımdan birisinin haberi yoktu
Ama benim bir korkum vardı Eşim memlekete gidince, onu isteyenleri sıraya girer, onlar da beğendiklerine verirlerdi
Görüşemeden ayrıldık Zaten artık eşim "günah olur, yalnız bir arada bulunmayalım" diye titriyordu
Ondan sonra birbirimize bir iki mektup gönderdik
Sonra bir mektup daha geldi İşte o mektup dünyalarımızı alt-üst etmişti
Eşim mektubunda "İsteyenlerim var Beni verecekler, çaresizim Allah'a yalvarmaktan başka bir şey yapamıyorum" diyordu
Benim hayat bitti orada Ağla, ağla, ağla Elimden bir şey gelmiyor
Mecbur oldum abime söyledim Abim ne yapacak? Elinden ne gelir? Daha benden büyük iki abim bekar Gidip benim için nasıl kız istesinler Ben ise, lise sondayım Sonra istesek bile vermeleri imkânsız

21
Sabaha kadar Allah'a yalvarıyorum, göz yaşı döküyorum, bir çıkış yolu arıyorum
Tabiî en zor günleri İffet yaşamış
- Nasıl oldu bu olay yenge? Diye İffet Hanıma döndüm
O, masum, edepli ve hanım hanım sesiyle anlatmaya başladı
- Çok zor günlerdi Mevlâ'm bizi çok zor şartlarla bir imtihana tabiî tutmuştu, bizi deniyordu

BABAMIN ZORLA VERMEK İSTEDİĞİ ADAM KAZADA ÖLMÜŞTÜ
İsteyenlerim vardı Babam ise, onların içinde zengin bir ailenin oğluna verecekti
Ben babama ve abilerime evlenmek istemediğimi söyleyemedim Ama anneme ve yengelerime ağlayıp, yalvarıyordum
Annem de dayanamadı, babama söyledi Babam ise, çok kızdı
- Ben söz verdim, dedi Seni gelin edeceğim Bu iş bitmiştir Bu işin olmaması için ya senin ya da benim ölmemiz lâzım Başka türlü olmaz
Günlerce sabahlara kadar seccademin başına geçtim, gözyaşı döktüm, Rabbime yalvardım Bütün aile beni gözden çıkarmıştı Ama benim Rabbim vardı, her şeyi gören ve duyan O kalbimin ateşini, aşkımı ve sevdamı biliyordu Kainatın sahibi Mevlâm benim tek dostum, tek sığmağım ve tek rica kapımdı

22
Ailelerimiz benim için planlar yapadursun, Rabbim öyle bir plan yaptı ki, bütün planları altüst etti
İffet hanım heyecanlanmış, o anı, o duyguyu tekrar yaşıyordu Gözlerinden süzülen yaşlar, anlattığı olayın en doğru, en iyi tanığıydı
Nefesimizi tutmuş, İffet hanımın duygu yüklü anlatışını izliyorduk
- Ben resmen istemeye geldiler O gece hayatımın en zor gecelerinden birisiydi Sonuçta formaliteler yerine getiriliyordu Babam beni vermeyi aklına koymuştu
"Allah'ım, dayanamıyordum Ne olursun beni düğün gününe çıkarma, beni Hikmet'imden ayırma," diye yalvarıyordum
Çok şükür ayırmadı Çünkü Rabbim, her masumun sahibi, her zalimin düşmanıydı
O gece Yani beni istemeye gelen kafilenin şehre döndüğü o gece Rabbim "ol" deyince neler olmaz ki
O gece bizim evden ayrılan üç taksi, yolda kaza yapıyor Taksinin ikisi birbiriyle yarışırken birbirlerine çarpıyorlar arkadan gelen üçüncü taksi de onlara çarpıyor
Üç taksi de bulunan on dört kişiden yalnızca bana talip olan o genç ölüyor Ne diyeyim, adamın bunda suçu yok Rabbim ömrünü bitirmiş Ama öyle bir zamanda bitiriyor ki, tam bizi kurtaracak şekilde
Mevlâ bir işe girerse akan sular durur
İffet hanım yeniden duygulanıyor, göz yaşlarını elinin tersiyle siliyor

AŞK BÖYLE YAŞANIR

23
Ya biz Bu inanılmaz olaylar karşısında ürperiyoruz, titriyoruz âdeta Bu ne samimiyet, bu ne teslimiyet ve bu ne büyüklük ki, Cenab-ı Hak, bu kulunu âdeta ipten alıyor Hey Allah'ım sen neye kadir değilsin ki?
İffet Hanım, çay için kalkınca, Hikmet Bey konuya devam etti
- Tabiî bu ölüm olayı olunca, babası bir müddet İffet'e talip olanları geri çevirmiş, adamlara ayıp olmasın diye
Ama el adamı durur mu? Zengin aile, güzel, ahlâklı ve namuslu kız Kim istemez bu avantajı elde etmeyi

AYAKLARIMI KESTİLER
Ben de dönmeyi düşünüyordum Artık okulum bitmişti Memlekette İffette mektuplar dışında haberleşemiyorduk Ama, anlattığı o kaza olayını duyunca çok sevinmiştim Adama Allah rahmet etsin Tabiî onun için bir şey diyemeyiz
Ben memlekete dönmek istiyordum Ama abimin gönlü yoktu Biraz çalış da harçlık çıkar ondan sonra dönersin, dedi Tabiî bu arada üniversiteye de girecektim
Üniversite sınavına kadar biraz çalışmayı kabul ettim Sonra da sınava girip, memlekete gidecektim
İstanbul'da, her sabah işe giderken, ana yoldan geçiyorduk Baktım bir yaşlı kadın yol ortasında karşıya geçiyor Bir kamyon da korna çalarak tam üstüne doğru geliyor Altında kalacak, diye bir hamle yapıp,

24
kadını kurtarayım derken kendim kamyonun altında kaldım
Ne olduğunu anlayamadım Gözlerimi açtım ki, hastanedeyim Ama alt tarafımı hiç hissetmiyorum Elimi attım ki, iki ayağım da dizden aşağı yoktu Kesmişler
İşte o anı size anlatamam Bütün dünyam yıkıldı Bütün ümitlerim bitti, bütün hayallerim tükendi Artık yaşamım, amacım hiçbir anlamı kalmadı
İffet bir hayal gibi gözümün önünde, el sallayarak veda etti Ve benden uzaklaşıp, gitti
Hocam tam olarak ben bir canlı cenazeydim, yaşamıyordum artık
Bu halimde nasıl yaşayacaktım? Üniversite hayalim İffet'le ilgili ümidim kül oldu Artık beni kim kabul eder de adam yerine koyardı Birden bir ümit, İffet'i alırım, diye düşünüyordum Ama sakatlanınca o da bitti
Allah kimseye bu ağır imtihanı yaşatmasın Çok zor, çok zor Bir taraftan gençlik, bir tarafta gelecekle ilgili planlar ve beni bekleyen bir kız, bir taraftan iki ayağını kaybetmiş bir mağdur insan
Olaya nasıl bakarsan bak Artık her şey benim için son bulmuştu
İnanın hocam O an eğer Allah'a ve ahirete imanım olmasaydı, kesin intihar ederdim, kurtulurdum

25
İMDADIMA MATEMATİK ÖĞRETMENİM YETİŞTİ
Sağ olsun Matematik öğretmenim olayı duymuş, koştu geldi Tam bir ay her gün hastaneye gelip, hem maddî ihtiyaçlarımı karşıladı, hem de Risale-i Nur kitaplarını getirip, okudu, teselli etti ve yeniden hayata dönmemi sağladı
Ne yapalım, ondan geldi hoş geldi, safa geldi Başka çıkış yolu yoktu
O kadar yakıcı, yandırıcı ve müthiş olaylardı ki bunlar, biz dinlemeye dayanamıyorduk Bu ağır imtihanı yaşayıp da büyük bir teslimiyet içinde Cenab-ı Hakk'a şükreden Hikmet Bey, bu haliyle bize unutulmaz dersler veriyordu
- Biliyor musun hocam? Dedi Benim yaşadığım olayları aynen İffet Hanım da hissetmiş
- Öyle mi? diye İffet Hanıma döndüm, hayretle Başıyla tasdik etti
- Evet hocam, dedi Aynen öyle oldu Anlatmaya başladı tekrar
- Benim, gelenlerden gidenlerden usandığım günlerdi Her gün birisi istemeye geliyordu Her gelene de "hayır" diyordum
Annem bundan şüphelendi "Yoksa kız, bir istediğin mi var? Niçin her geleni savuyorsun?" dedi
Ben de olanları anlattım Annem çok telâşlandı "Aman abilerin, baban duymasın bizi öldürürler" dedi

26
Annem doğru söylüyordu Eğer bu gönül ilişkimizi duysalar, çok ama çok feci olurdu
Yine işte böyle bunalımlı bir günümdü, Kuşluk namazımı kıldım, dua ediyordum Sanki birden önümdeki duvar kalktı, koskocaman bir yol oldu Yolu görür görmez, Hikmet'in kamyonun altında kaldığını görmem de bir oldu

HİKMET'İN GEÇİRDİĞİ KAZAYI HİSSETMİŞTİM
Acıyla, çığlıkla fırladım yerimden Annem koştu geldi "Ne oldu?" diye sordu Ben de anlattım
"Eyvah" dedi "Görüyor musun bu kız başımıza bir belâ olacak" Ağlamaya başladı, korkusundan
Ben çok telâşlandım Hikmet'ten bir haber alamıyordum Okul bittiği için okula mektup gönderemiyordum Telefonu olmadığı için telefon açamıyordum Burada ailesinden de bir haber alamıyordum Çünkü görüşemiyorduk
Çok acı dolu günler geçti Her gece, ama her gece bu acıyla sabahlıyordum
Tabiî bu gördüğüm öyle bir hayaldi Hikmet'in gerçek kaza geçirdiğini bilmiyordum
- Peki nasıl öğrendin?
İffet hanımın bu soruya cevap vermeden, Hikmet Bey araya girdi
- Hocam, dedi Daha ondan önce bazı olaylar oldu Onları da anlatayım da, İffet ondan sonra cevap versin 27
Anlatmaya başladı
- Ben beş-altı ay yattıktan sonra iki ayağıma da protez taktılar Sağ olsun Matematik öğretmenim olmasaydı, protezi de bulamayacaktık

GEL DE BENİ KAÇIR
O günlerde hanımımın bir haberi ulaştı bana Hanımımın evli bir arkadaşı vardı köyde Onlar da İstanbul'a göçmüşlerdi İffet onunla haber göndermiş, sağ olsun o kızın beyi de gelip beni buldu
"İffet’i veriyorlar Çok zor durumda Gelsin de beni kaçırsın," diye İffet'in haberini verdi
Şaşırdım, hem de çok Tabiî İffet bu halimi bilmiyordu Acaba bilse beni yine ister mi? diye düşünüyordum
Halime bakmadan atladım arabaya, doğru memlekete Gidip İffet'le görüşecektim Eğer beni bu halimle kabul ederse, kaçıracaktım Yoksa zaten her şeyi kaybetmiş ve ümidini yitirmiş bir adamdım Ne yapayım oturur, Allah'ıma şükrederdim
Ama bu yolculuk esnasında beni bir felâketin beklediğini biliyordum Ya İffet benim bu halimi görünce vazgeçerse Ki o zaman bu benim için en büyük felâket olur Ya da ailesi bunu fark eder hem onu, hem de beni öldürürlerse Korku başlamıştı
O esnada İffet hanıma döndüm
- Gerçekten böyle bir şeyi duysalar öldürürler miydi? Diye sordum
Başını acıyla salladı
- Kaçırma olayını duysalar asla sağ bırakmazlardı

28
- Yani bunu bile bile haber gönderdiniz öyle mi?
- Evet
- Ölümü göze aldın ha?
- Ölüm kadar mutlu bir kurtuluş var mı?
- Peki o zaman ayaklarının sakat kaldığını biliyor muydun?
- Hayır ama bir felâket geçirdiğinin farkındaydım
- Eğer ayaklarının sakat olduğunu daha önce öğrenseydin, yine "gel de beni kaçır" der miydin?
- Hiç düşünmeden Ben onun ayaklarına âşık olmadım ki, ben onun gönlüne, ruhuna ve kişiliğine âşık oldum
Böyle bir aşkın hâlâ varlığı karşısında şaşırmamak mümkün mü? Bu ne kadar muhteşem bir fedakârlık? Bu ne kadar yüce bir sevda? Bu ne kadar tertemiz bir duygu ve gönül dünyası
Galiba insanlar, aşk adına yaptıkları binlerce, rezaleti göre göre hakiki aşkı unuttular Böylesine bir aşkı görünce de hayretlerini gizleyemiyorlar
Sorularımıza devam ettik
- Hikmet'in gelip seni kaçıracağını biliyor muydun?
- Evet
- Ya gelmeseydi?
- Rabbim bilir O mutlaka ümitsizlere bir ümit, daralanlara bir kapı, bunalanlara bir ilâç halk eder Ona teslim olmaktan başka çare var mı?
AŞK BÖYLE YAŞANIR

29
İşte bu inanılmaz iman, teslimiyet ve samimiyet ki, hayret ve ibret verici olaylar karşısında bu iki insan bugünlere gelmişler

İFFET'İ KAÇIRMAYA GİDERKEN GÖZLERİMİ DE KAYBETTİM
Hikmet Bey, bizleri hayrette bırakan o inanılmaz olayları anlatmayı sürdürüyordu
- Memleketimize yaklaşırken bindiğim otobüs kaza yaptı Uçurumdan aşağı düşmüşüz Yine bir felâket de orada yaşadık Bu sefer de çok daha ağır oldu Çünkü gözlerimi kaybetmiştim İki gözüm de kazada parçalanmıştı Ameliyat ettiler Birisini tamamen kaybettim İkincisi ise, çok az bir şekilde ışık alıyor, o kadar
Ama doktorlar ümit var, diyorlar Rabbim inşallah bir kapı açar da bu gözüm az da olsa görür, bu sayede de kendi ihtiyaçlarımı görürüm
Şu işe bakın ki, hanımı kaçırmaya giderken, yarı yolda kaldık Gözlerimi kaybederek tekrar İstanbul'a döndüm İstanbul'a dönmemin sebebi de yine sağ olsun yine Matematik öğretmenimdi "Gel senin tedavilerini burada yaptıralım Orada daha mağdur olursun" dedi Biz de öyle yaptık
Bu arada ailem de İstanbul'a geldi Bir gecekondu aldık, yerleştik Artık İffet, tamamen elden, avuçtan çıktı Bu halimle ne kız kaçırabilirdim, ne de kız istemeye gidebilirdim
Benim için her şey bitti İffet in aşkını içime gömdüm Evde ayaklarını ve gözlerini kaybetmiş bir kötürümdüm artık

30
AŞK BÖYLE YAŞANIR
- Peki olaydan İffet hanım haberdar olmadı mı?
- Onu da kendisi anlatsın hocam
İffet Hanım, bir taraftan çayla ikram edip, bir taraftan da anlatmaya başladı
Bizler ise, bütün şaşkınlığımız ve bütün hayretimizle dinlemeye devam ediyorduk
- Benim hiçbir şeyden haberim olmadı Ama ailemin haberi olmuş Annem yalnızca bana " O defteri kapat kızım, artık Hikmet sana yaramaz" demişti Tabiî ben bunu "O iş olmaz" anlamında anlamıştım Ama çok garip şeylerin olduğunu hissediyordum
Hikmet'in gözlerini kaybettiği, kaza sırasında da çok garip olaylar yaşadım
İffet Hanım, burada durdu, başını öne eğdi ve gözyaşları yine sızmaya başladı O "garip" dediği olaylarda yine bir çok sır ve hikmet saklıydı
- Nedir o gördüğün garip olaylar, anlatır mısın? Dediğimde
- Hayır, dedi Onları anlatamam Devam etti
- O sırada yine bir isteyenim vardı Babam beni vermeye yine niyetlendi Zaten onun için Hikmet'e "gel de beni kaçır" diye haber göndermiştim Çünkü bu sefer iş daha da ciddiydi Babam kızgınlığından "Bu sefer bu iş tamam İsteyenin iki kardeşi var Birisi ölse de seni öbürüne veririm" diye gözdağı veriyordu

31
BENİ İSTEYEN GENCE YALVARDIM: BENDEN VAZGEÇ
Çok sıkışmıştım, çok bunalmıştım Ellerim havada, gözlerim yoldaydı Hikmet'ten ses-seda çıkmıyordu Bazen ümidimi yitiriyordum Ama büyük Rabbim her ümitsizliğin ümidiydi Bu sefer de yine ummadığımız bir kapı açtı bana
Beni isteyen genç evimize beni görmeye gelmişti Daha önceden tanıdığım biriydi Ortaokulda beraber okumuştuk Ama o benden daha üst sınıftaydı Hikmet'i de tanırdı
Annem bizi görüştürmek niyetiyle başbaşa bıraktı I Ben de kendisine olanları anlattım ve yardım istedim
Allah bin kere razı olsun
"Madem öyle bacım Bundan sonra hep sana yardım edeceğim ve Hikmet'in dışında seni isteyen olursa kendi çapımda onlara da engel olacağım" dedi
Mert çocukmuş Dediğini de yaptı Bir bahane uydurup, benden vazgeçti
Ayrıca Hikmet'le de irtibat kurdu, benim kaçırılmama ön-ayak oldu
Hikmet:
- Orası çok enteresan Orayı ben anlatayım İffet birçok ayrıntıyı atlıyor, diyerek araya girdi
İffet'in bahsettiği Selami, benden iki üç yaş büyük, çok dürüst ve mert bir arkadaştı
İffet'in mesajını bana ulaştırmak için çok uğraşmış Nihayet komşumuzun telefonunu bulmuş beni oraya çağırdı Gittik Uzun bir telefon görüşmesi yaptık

32
onun da haberi
Tabiî benim kaza geçirdiğimden yoktu
İffet'in çok isteyeni olduğunu, ailesine karşı koyamadığını ve gelip mutlaka kaçırmam gerektiğini söyledi Daha başka konular da vardı
- Kardaş, dedim Senin haberin yok Ben kaza geçirdim, hem ayaklarımı, hem de gözlerimi kaybettim Benim işim bitti artık Ben kız kaçıramam Bu halimle bana İffet de kaçmaz zaten
Selami:
- Sana İffet'in ev telefonunu vereyim Onu ara durumunu anlat Eğer buna rağmen seni isterse "gel, kaçır" derse, sonra beni haberdar et Ben size yardımcı olacağım
Allah razı olsun Dünyada iyi insanlar tükenir mi? Allah darda kalan kullarının karşısına böylelerini de çıkarıyor
Tabiî bende artık ayak olmadığı gibi, göz de olmayınca telefonu nasıl edecektim Yine komşuma gittim
- Bir arkadaşımı arayacağım, dedim Telefonu aldım Tuşların yerleri ezberimdeydi Çevirdim Allah da denk getirdi Telefon çaldı, telefonu İffet kaldırdı
- Ben Hikmet, deyince İffet ağlamaya başladı Yavaş ol birileri duyar, dedim
- Evde yalnızım, kimse yok Bu akşam beni yine istemeye geliyorlar Çok bunaldım Artık direnemiyorum Sana haber göndermiştim "Gel beni kaçır" diye ulaşmadı mı? Dedi
- Ulaştı ama gelemedim, dedim

33
- Sana bir şey mi oldu? Bana anlat Çok endişe ettim, dedi
Ben de anlatmak zorunda kaldım
- İffet, dedim Sakın üzülme sana üzücü bir haber vereceğim, bunun için gelemedim, dedim
Heyecan ve telâşla sordu
- Ne oldu? dedi
- İki kez kaza geçirdim Önce ayaklarımı kaybettim Şimdi protezle yürüyorum Sonra da seni kaçırmaya gelirken bir kaza daha geçirdim, gözlerimi kaybettim Ben artık her şeyini yitirmiş bir insanım sana yaramam Yollarımız buraya kadarmış Sen kendi dünyanı kurmaya çalış Benim artık bacımsın, dedim
Tabiî kendimi tutamadım, ağlamaya başladım

SENİN AYAKLARIN VE GÖZLERİN YOKSA, BENİM VAR, BİZE YETER
Telefonun öbür ucunda da İffet ağlıyordu Ama İffet bana öyle sözler söyledi ki, beni yeniden dünyaya getirdi, ne kadar büyük olduğunu ispatladı
Ben her zaman diyorum Allah bana yalnızca bir hanım vermedi Bir ana, bir baba, bir arkadaş ve en vefalı bir dost verdi Allah ondan binlerce razı olsun Allah onu cennet hatunu yapsın
Bu dayanılmaz sahneyi hayalen izlerken ve Hikmet’in sözlerini dinlerken biz de adeta bitmiş ve tükenmiştik
- İffet hanım, neler söyledi, onu atladınız, dedim

34
Hikmet, başını eğdi, nemlenen gözlerini sildi, o masum ve tertemiz yüzünü bize çevirerek, duygu yüklü kelimelerle anlatmaya başladı
- Sen hâlâ beni anlamadın değil mi? dedi Ben senin boyuna, gözüne, ayaklarına ve yüzüne âşık değilim Seni Yüce Rabbim bana yazdı Sen bana onun emanetisin Sen benim nasibim, ebedî hayat arkadaşım ve baş taamsın Ben senin ruhuna ve iç güzelliğine vurgunum
Ben de ona ağlayarak şu soruyu sordum - Sen gençsin, güzelsin, ben ise yatağa, eve mahkûm bir insanım Ayağı, gözü olmayan bir insanı ne yapacaksın?
İffet'in bana verdiği cevap ise, hâlâ içimi, gönlümü yakıyor, dünyamı aydınlatıyor Bu öyle bir cevaptı ki, tarihî bir fedakârlık ve vefa örneğiydi
- Hikmet, dedi Sen neler diyorsun Allah aşkına Senin gözün yoksa benim gözüm var Senin ayağın yoksa benim ayağım var Bu ikimize de yeter Ben senden hiçbir şey istemiyorum Allah bizi birbirimizle imtihan ediyor Seni hastalıklara ve musibetlerle sabretmekle beni de sana hizmet etmekle imtihan ediyor
Aman Ya Rabbi! Bu ne müthiş bir duygu, bu ne müthiş bir iman, bu ne müthiş bir teslimiyet ve bu ne müthiş bir aşk Dinlemek bile insanı ürpertiyor ve heyecandan bunaltıyor
Ben dayanamayıp soruya devam ettim
- Sonra ne oldu?
- İffet’e söz verdim Ne pahasına olursa olsun, gelip seni kaçıracağım, diye

35
MÜTHİŞ BİR MACERA
Hemen orada Selami'yi aradım İffetle aramızda geçen konuşmayı aktardım
Selami, İffet'in bu fedakârlığına hayran kaldı - Bu kız, her şeye lâyık, ne yapılması gerekiyorsa ben varım, dedi
Selami'yle bir plan yaptık Ben otobüsle memlekete gideceğim Selami de beni taksiyle alacak Ve İffet'i kaçıracağız
Evde kimseye söylemeden, bir komşu çocuğunun yardımıyla terminale gidip, otobüse bindim Selami'ye de haber ettim
Annem-babam merak etmesinler, diye de sabahleyin memlekete inince evi arayıp, doğruyu söyledim Çok telâşlandılar "Yapma canından olacaksın" dediler ama artık iş işten geçmişti
Allah bin kere razı olsun Selami, otobüsten inince beni buldu Bir de taksi ayarlamış
Ben; "Selami abi şimdi ne yapacağız? Bu işe soyunduk ama, ben sakatım hadi ölsem de önemli değil Ama sizi tehlikeye atacağız Bu yaptığımız işe belki de kan karışacak"
Selami çok cesur bir arkadaştı Böyle dostlar artık yok hocam
Ne dedi biliyor musun?
"Hikmet, o şeyleri aklından sil Biz Allah huzurunda kötü bir şey yapmıyoruz O melekler kadar temiz kıza, sen lâyıksın Eğer İffet’i kaçırmazsak, o kızı

36
heder ederler, zengin diye lâyık olmayan birisine verirler Zaten kız da sensiz asla dayanamaz
Bak bu taksi bizim emrimizde İstediğimiz kadar kullanırız Cebimde para da bol, silâh da var Kimse bizi kolay kolay ezip geçemez
İffet'in ailesi güçlü ve belâlı ise, bizim aile de belâlıdır Onlar bize diş geçiremezler Çok sıkışırsak kızı ben kaçırdım, derim"
Sağ olsun Selami Abi, gönlüme su serpti Vallahi bir orduyu yanıma ve arkama almış gibi rahatladım ve korkum dağıldı
Bu arada hanım da önemli şeyler yaşamış tabiî
Ben tekrar İffet Hanıma döndüm
- Ne gibi şeyler yaşadınız yenge? Dedim
-Benim Hikmet'in geleceğinden haberim vardı ama, ne vakit geleceğini bilmiyordum
Aklımda iki yol vardı Ya Allah'ın izniyle beni sağ-salim kaçırır, kurtuluruz Ya da yine Allah'ın takdiriyle yakalanır, kesin öldürülürüz
Öldürülmek beni hiç korkutmuyordu Rabbim'e ulaşmak kadar güzel bir şey var mı? Beni korkutan ya kaçırma gerçekleşmez de Hikmet'e bir şey yaparlar, beni de zorla başkasına verirler, diye korkuyordum Ama Rabbim bizim en yakın dostumuz ve hamimizdi Biz kötü bir şey yapmıyorduk Belki kaçırma hoş görülmüyordu Ama benim başka çarem yoktu Buna mecbur oldum

37
AYNI RÜYAYI BİR DAHA GÖRDÜM
Hikmet beni aradıktan sonra "Yani seni kaçırmaya geliyorum, hazırlan" dedikten sonra o gece bir rüya gördüm Rüya çok etkileyiciydi
Yıllar önce Hikmet'le ilgili rüyamda gördüğüm ve ?ana "Kızım sen Hikmet'le evleneceksin Allah size 5Öyle bir imtihan verdi" diyen yaşlı adamı tekrar gördüm
Yine bana "Korkma kızım Hiçbir şey başı boş ve J tesadüfi değildir Kainatın yaratıcısının izni olmadan hiçbir şey olamaz Ona dayan, ona güven Sabreden ' hem sabır mükafatı alır, hem de muradına erer"
Bu rüya beni çok rahatlatmış

38
ALLAH'A TESLİM OLAN, ZİNDANDA DA OLSA BAHTİYARDIR
Allah'ım bu İffet Hanım ve bu Hikmet Bey ne enteresan kişilerdi Sanki cennetten çıkıp gelen iki melek insanlardı Başlarına gelmedik kalmamıştı ama, her olayda da büyük bir incelik, büyük bir hikmet ve büyük bir ders doluydu
Demek ki, "Allah'ı seven ve O'na kulluk eden bir kimse, zindanda da olsa bahtiyar ve mesuttu"
Hikmet Bey, nefes kesen macerasını anlatmayı sürdürdü
- Sabah erkendi, önce bir karnımızı doyurduk Cebimde de tek bir ekmek parası var Düşünüyor musunuz hocam, uzak bir yere kız kaçırmaya gidiyorum

39
Cebimde de tek bir ekmek parası Hani derler ya "öksüzün, yetimin, garibanın yuvasını Allah yapar" diye Çok şükür Mevlâm öyle yaptı Acılar da verdiyse, sonunda bizi huzuruna kavuşturdu
Karnımızı doyurduk Bir plan yaptık İffet’i Selami abinin bir yakını kız gidip, görecek, birlikte dışarı çıkacaklar, biz de mahallenin dışında alıp kaçacağız Gündüz gözüyle daha rahat olur diye düşündük Herkes işte güçte pek dikkat etmez diye Ama gece olsa, araba gürültüsü herkesin dikkatini çeker
Selami abi, işi ayarladı Yakını olan kızı gönderdi Onlar evde görüştüler ve İffet bizi aradı, saatini ve yerini kararlaştırdık Biz de arabayla hareket ettik Aynı vakitte, kararlaştırdığımız yerde buluştuk
Allah'a şükür ki, hiç kimse şüphelenmedi İffet de eve bir mektup bırakmış Suçu kimseye atmamaları ve kimseye zarar vermemeleri için
İffet hanıma sordum
- Nasıl bir mektuptu? Diye
Gülümsedi Belki de saatlerdir bu dramatik sohbet zemininde ilk defa tebessüm ediyordu
- Annem rahat olsun, diye anneme söyledim Annem benim çok ısrarcı olduğumu ve kesin karar verdiğimi anlayınca "Ne yapayına kızım Allah'ın kaderi böyleymiş Ama çok büyük felâketler olur Bu evde kan çıkar, kıyamet kopar" diye telâşlandı
Ama ben anneme şunu söyledim "Dünya ve ahi-rette senden davacı olmamamı istiyorsan, beni bana bırak Eve bir mektup yazıp, bırakayım Senin de benden haberin olmamış olsun"

ALLAH'IN HUZURUNDA HESAP VERECEĞİZ
Annemi ikna ettim Hâlâ ailemiz annemin bu işte bir haberinin olmadığını sanıyor
- Peki mektuba neler yazdın?
" Babacığım ve anneciğim," diye başladım
"Ben kendi iradem ve kendi tercihimle Hikmet'e kaçıyorum Bunun için kimsenin günahını almayın Kimsenin canını yakmayın Bu işi tek başıma yapıyorum Hikmet'i de ben ikna ettim Onun da bir suçu ok Ortadaki tek suçlu benim Bir ceza gerekirse, onun sahibi de benim Bunu yapmaya mecbur oldum Ama sizleri çok ama, çok seviyorum
Unutmayın ki, Huzur-u İlâhide her şeyin hesabı verilecektir Ne olur, elinizi kana bulayıp, katil olmayın Çünkü sizin cehennemde yanmanıza dayanamam"
İffet hanımın anlatışları karşısında tek kelimeyle dilimizi yutmuş ve donup kalmıştık Bu aşkın, bu sevdanın gücü, güzelliği ve azameti karşısında eriyorduk
Böylesine bir gözü pekliği ve akılları durduran fedakârlığı düşünmek bile insanı ürpertiyordu
İffet Hanım bir taraftan kocasına gelebilecek muhtemel tehlikeler için kendini hedef gösteriyor Öbür taraftan da ailesinin katil olup cehennemde yanma ihtimali karşısında o acısını ve şefkatini ifade ediyordu
Bilmem ki, bu büyüklük karşısında başka ne denebilir?

40
AŞK BÖYLE YAŞANIR
BİR KERAMET VARSA, İFFET'E AİTTİR
Sözü yine Hikmet Bey almıştı
- Sonuçta sağ salim kaçırdık Mevlâm İffet'in dualarını, niyazlarını ve gözyaşlarını geri çevirmedi Bu konuda ne kadar keramet varsa o İffet'e ait Allah onu bana en büyük zenginlik olarak verdi O cennet hurisi gibi bir hanım Tertemiz, çok iyi niyetli ve çok şefkatli
Bu güzel iltifatlar karşısında İffet hanım kızardığını ve kısık bir sesle "estağfurullah Hikmet abartıyor" dediğini duyuyordum
- Peki sizi böyle kolayca mı bıraktılar Yani sizi takip eden olmadı mı?
- Olmaz olur mu? Ne maceralar, ne maceralar
Önce İffet'in o mektubu, ailenin yapması muhtemel faciaları kırmış Aile, kimseye suç atmadı Onların boy hedefi kızlarıydı Annesi de ev içinde hep olayı bastıran bir rol oynayınca beklediğimiz o çok şiddetli tepki de gelmedi Yani gelmedi dediysem "güle güle gidin" falan da demediler Yalnızca sağa-sola saldırıp, kan dökmediler
Hatta hâlâ taksiyle kızı kaçırdığımızı bilmiyorlar Daha doğrusu İffet'in ne ile ve kim tarafından götürüldüğünü bilmiyorlar Bazı tahminler yürütmüşler ama hepsi de gerçek dışı Hele Selami abiden hiç şüphelenmediler Biz en çok buna sevindik Bizim için bu kadar fedakârlık yapan insanın zarar görmesinden korkuyorduk
Tabiî peşimize adamlar takmışlar, polise, jandarmaya gitmişler Yolları bağlatmışlar, bizim akrabalara baskın yapıp, tehdit etmişler Neler, neler

41
Yaptığımız bu kaçırma işini övünerek anlatmıyorum Asla ve asla kimseye de tavsiye etmiyorum Bu iş her iki aile için de çok zor Ama bizim başka çaremiz yoktu
- Peki yollar bağlandıysa nasıl gittiniz siz?
Şehirden çıktıktan sonra polisler yolu kesmişler Polisler bizi durdurdu Yanımdaki hanımın aranan İffet olduğunu anladılar Eşkalini tarif etmişler ve bir de nüfus cüzdanını görünce konu açığa çıktı
POLİS BİZE ACIDI
O esnada benim saniyeler içinde öyle bir terim boşaldı ki, oturduğum yer bir anda şırıl sıklam oldu Dişimi sıktım Ne kadar sıktıysam günlerce çenem ağrıdı Kalbim duracaktı korkudan "Allah'ım sana teslim olduk," diye yalvarmaya başladım
İffet hanıma dönerek;
- Ya siz ne yaptınız? Diye sordum
- Ben çok telâşlanmadım Yani içimde bir rahatlık vardı Artık biz Allah'a teslim olmuştuk Kendi irademizle buraya kadar gelmiştik Bundan sonra da Rabbimiz'e aitti O dilerse çevirir, dilerse de gönderirdi Onun verdiği her şey baş-göz üstünedir
Böyle bir imanı ve böyle bir teslimiyet, sonsuz merhamet sahibi olan Yüce Allah nasıl görmezlikten gelebilir Asla onun şanına yakışmaz tabiî
Gerçekten olaylar o kadar müthiş bir gerilimle sürüyordu ki, biz de o ara yaşıyormuşçasına büyük bir heyecan duyuyorduk
Merakla;
42
- Sonra? Diye sordum
Polis memuru kimliklerimizi aldı Konuyu tam kavradı
- Dışarı çıkın, dedi
Selami abi ve İffet indiler Benim de o esnada protezlerim takılı olmadığı için inemedim
Polis benim inmediğimi görünce yanıma sokuldu
- Niçin inmiyorsun? Diye kızdı
- Memur bey, dedim Benim gözlerim görmüyor ve ayaklarım da dizimden aşağı kesildi Biz zorla kız kaçırmıyoruz Gördüğünüz gibi kızın yaşı reşit ve kendi isteğiyle geliyor Ben bu halimle nasıl kız kaçırırım?
Sonra bizi teslim ederseniz mutlaka bir kan çıkar Buraların geleneklerini biliyorsunuz Ya beni öldürecekler ya da kızı Artık sizin insafınıza sığmıyorum Bir kere de görevinizi Allah için yapmayın ne olur?
Memurun gözleri doldu Çok duygulandı Bana hiçbir şey söylemeden, arkadaşıma gitti Biraz konuştular Sonra da yanımıza gelip,
- Haydi Allah yolunuzu açık etsin, dedi Artık bundan sonra korkmayın, basın
Dünyalar bizim oldu "Öldüm öldüm, dirildim" derler ya işte öyle olduk Öldük ve dirildik
Allah razı olsun o polislerden, yoksa mutlaka bir felâket yaşatırdı İffet' in ailesi bizlere
Büyük Rabbim her yerde darda kalmış kullarına bir yardımcı gönderiyor
43
Sağ olsun Selami abi, bizi İstanbul'a evimize kadar getirdi, bıraktı, biraz da harçlık verdi, sonra döndü, gitti
Böyle iyiliği kim yapar Hızır gibi bir insan, şimdi o da evli, o da İstanbul'da Zaten bu mağdur halimizin en büyük destekçisi de Selami abi
Bu arada İffet Hanım yine araya girdi
- Nikahı unuttun, dedi
- Evet unuttum onu Onu da anlatayım
Allah'a şükür biz dini seven ve yaşamak isteyen insanlarız Bir kız kaçırıyoruz ama nikahımız yok Yani o bize haram, biz de ona haramız
Taksiye alır-almaz İffet:
- Ben böyle gidemem, nikah lâzım, dedi
Selami abi de tam o esnada bir caminin yanından geçiyordu Taksiyi durdurdu Gitti cami avlusunda iki şahit bir da imam efendiyi aldı, getirdi Aslında imam oraları bilen bir adamdı ama bizi tanımıyordu veya olgunluğundan dolayı bizi mahcup etmemek için tanımazlıktan geldi
"Böyle bir ortamda ve bu şekilde nikah kıyılmaz ama sizi haramdan kurtarmak için buna mecbur oldum" dedi
Sağ olsun nikahımızı kıydı, dua etti Bizi de uğurladı
44
ANNEM-BABAM RAHMETLİ OLDULAR
Tam bir film İnanılmaz, hayret verici, şaşkınlık uyandırıcı olaylar silsilesi Hangi taraftan bakarsan bak şaşırmamak mümkün değil
Tekrar kaldığımız yere döndük
- İstanbul'a gelmiştiniz, diye hatırlattım
- Hocam, İstanbul'a geldik ama asıl maceralar daha yeni başlıyordu, diye konuşmasını sürdürdü, Hikmet
Onun kendine has tatlı üslubuyla anlatışını can kulağıyla dinliyorduk Artık olaylar bizim için sürpriz değildi Bu aile her olayın üstesinden gelecek bir iman gücüne sahipti
- Evimize geldik Annemin babamın elini öptük Biri evli biri de bekâr iki abim vardı Onlar da geldiler Evli abimin ayrı evi vardı Bekâr abim anne ve babamla birlikte bu gecekonduda oturuyorlardı
Sağ olsunlar hepsi de bize sahip çıktı İffet'e çok değer verdiler
Evimizde geçirdiğimiz ilk hafta içinde, bir gece soba zehirlenmesi oldu Annem-babam ayrı odada, biz de ayrı odada kalıyorduk Biz eve gelince abim çalıştığı inşaatın yatakhanesinde kalmaya başlamıştı
O gece annem ve babam odasında yanan sobadan zehirli gaz çıkmış Kömür sobasıydı
Annemle babam rahmetli oldular Biz de etkilendik ama, çok şükür hayati bir tehlike kalmadı
Böylece anne ve babamı da ahirete yolladık Bu
45
gecekondu da bize kaldı Yalnız başımıza kalmaya başladık
Sağ olsun Selami abi, iyi haberleşelim diye bize bir ev telefonu çektirdi Kendi halimizle Allah'a şükrederek, yaşamaya başladık

İFFET BANA RİSALE-İ NUR OKUYORDU
Çok mutluyuz, ibadetlerimizi yapıyorduk İffet bana Risale-i Nurdan okuyor, birlikte istifade ediyorduk Her şey güllük gülistanlık olmuştu Biraz maddî [sıkıntımız vardı ama, ne yapalım aç kalmıyorduk
Ama Allah'ın imtihanı ve yaşayacağımız maceralar daha bitmemişti
Evleneli bir yıl olmuştu Rabbim bize tatlı bir kız evladı verdi Kızım beş veya altı aylık olmuştu ki, bir gün ev telefonumuz çaldı Telefon da hep benim yanımdadır Ben konuştum Baktım İffet'in babası arıyor Yani bizim kayınpeder
Tabiî çok şaşırdım İkimiz de böyle bir şey beklemiyorduk Hatta hâlâ can kokusu yaşıyorduk
- Oğlum, dedi Allah'ın yazgısı böyleymiş Olan oldu Artık geriye dönülmesinin bir şeye yaramayacağı malum
Siz benim evlâtlarımsınız Bir de çocuğunuz olmuş Et tırnaktan ayrılmaz Sizleri özledik Ben İstanbul'a geleceğim Gelince de sizleri ziyaret edeceğim
İffet'e de selâm edip, kapattı
İkimiz de şok olmuştuk Sevinsek mi, üzülsek mi? gerçekten anlattığı doğru mu, yoksa bize gizli bir oyun mu hazırlıyor? Tam manasıyla şaşkındık Enine
47
46
boyuna düşündük Bir türlü içinden çıkamadık Ben
hemen abilerimi ve Selâmi abiyi aradım Onlar da
"Korkmayın, biz buradayız, size bir şey yapamazlar"
dediler
Yine Allah'a teslim olup, bekledik Kayınpeder geldi Her şey dört dörtlük, güllük gülistanlık gözüküyordu Bize bir sürü hediyeler getirdi On gün bizde yatıp, kalktı Biraz da sağlık problemleri vardı, onunla uğraştı
Derken eve bir telefon geldi İffet'in yengesinden, yani memleketteki yengesinden
- Annem çok hasta, babam durmasın gelsin İffet de, ben de çok telâşlandık Fakat kayınpederde öyle olağandışı bir değişiklik yoktu Ben bir şeyler sezmiştim, ama ne diyeceksin sesimi çıkaramadım - Kızım seni de götüreyim, dedi, İffet'e Belki ölüm kalım meselesi olur Annen seni bir dünya gözüyle görsün Ne olur ne olmaz Artık barıştık Aramızdaki gerginlik de kalktı Gidelim, biraz kal, sonra da seni getiririm, dedi
İffet de şüphelendi babasından Babasından gizli olarak evi aradı, evde kimse telefonu açmayınca, o da bu işin doğruluğuna inanmak zorunda kaldı Ama babasına hiç güvenmiyordu
Hatta bana;
- Ben girmeyeyim Bazı şeylerden dolayı şüpheleniyorum İçimde tarifsiz bir sıkıntı var, dedi
Düşündük İffet kuşkusunda haklıydı Ama ya doğruysa? Ki sonra sorduk gerçekten annesinde hastalık varmış

KAYINPEDER BİZE OYUN YAPTI
Gitmek zorunda kaldı Çocuğu da aldı, babasının meşine düştü Vedalaştık ayrıldık Çok kalmayacak, gelecekti
Evden çıktılar, çok sürmedi belki beş veya altı saat, bilmedin yedi saat sonra Namaz kılıyordum telefon çaldı Telefonu açtım, babası
Çok sert ve küfür dolu bir öfkeyle;
Ulan Hikmet, dedi Beni iyi dinle, benden sana verecek kız yok Onu sana yar etmem Onu öldürürüm yine vermem Bu iş burada bitti Sakın buralara geleyim deme, seni parça parça ettiririm Öfkeyle, küfürle ve tehditle telefonu kapattı Git-I tikleri otobüs mola vermiş, sabrı gelmemiş eve gitmeye, beni mola yerinden aramış
Ne kadar; "İffet'i ver" dediysem de, telefonu yüzüme kapattı
Oturduğum yere yığılakaldım Bu halimle ne yapabilirdim Resmi nikah da olmuştuk Karım ve kızımı da aldı gitti Haydi bakalım, ölür müsün, öldürür müsün?
Artık dünyam karardı, gecem ve gündüzüm zehir oldu Ne yaptığımı bilmez halde, "Yaşayan Ölü" haline geldim
Tam bir yıl bu çetin mücadele sürdü Haber mi göndermedik, araya kimseler mi koymadık Ne kadar ricacı gönderdiysek de kabul ettiremedik El ayak öpe öpe, dilimiz, dişimiz kalmadı
Telefonları da kestiler, seslerimizi bile duyamıyorduk
50
51
- Peki sen böyle mağdursun, ailelerinizden de yardım alamıyorsunuz Ne ile geçiniyorsunuz, ne yiyip içiyorsunuz?
Bu soruya Hikmet, çok ibretli bir cevap verdi - Hocam, bunları yazarsan yanlış anlaşılır Ben bunları herhangi bir ihtiyacım ve talebim için anlatmıyorum Yalnızca aşk sevdasına kapılan genç kızlara ve genç erkeklere ibret olsun diye anlattım O güzel kelimeyi ve güzel duyguları dünya hevesi uğruna basitçe harcamasınlar, diye, dile getiriyorum
Çok şükür geçinip, gidiyoruz Kimseye muhtaç değiliz Rabbim yarattığı kulunun rızkına kefildir
Bazen Selâmi abi veya benim abilerim yardım ediyorlar

HALİMİZE ÇOK ŞÜKÜR
İffet de eli mahir bir hanım, kazak örüyor, çorap örüyor, satıyor, geçinip gidiyoruz
Helalleşip, o evden ayrıldığımda dünyam bin parça olmuştu Ne diyeceğimi, ne söyleyeceğimi bilmez haldeydim Anlatılanlar karşısında, o kadar küçülmüş ve o kadar aciz kalmıştım ki, o iki melek insanın büyüklüğü âdeta beni ezmişti
Hikmet'in son sözleri hâlâ kulağımda çınlıyor Şimdi ben böyle mağdur oldum Fakat asla şikâyetçi değilim Hamdolsun Allah'ıma Hanımı bana hem arkadaş, hem dost, hem de ebedî bir can yoldaşı gönderdi Kızımızla bu mütevazı evde, Allah'ın verdiği ömrü doldurmaya çalışıyoruz Hiç şikâyetçi değiliz ve hiç kimseden bir talebimiz yoktur
Rabbim bir hikmete binaen gözlerimi ve ayaklarımı aldı Ama verdiği o kadar nimetleri var ki, saymakla bitmez Ağız verdi, yiyorum, içiyorum, konuşuyorum Akıl verdi, düşünüyorum El verdi, tutuyorum Evlât verdi, seviyorum Eş verdi, dayanıyorum, teselli buluyorum Daha neler neler
Bütün bu nimetler karşısında nasıl şikâyet edeyim 3una hakkımız yoktur Eğer şikâyet edersek, Allah'a karşı edepsizlik etmiş oluruz Bu inanılmaz teslimiyet, bu imanla kulluk anlayışı ve bu deryalar kadar sonsuz şükür karşısında gözyaşlarımı silmekten başka bir şey yapamıyordum
Böyle bir iman kalbe girerse, insanı nasıl bir sabır makamına çıkardığını hayretle müşahade ediyordum, îffet hanımın son sözleri de kendisine yakışır büyüklükteydi:
- Bizim şikâyet etmeye hakkımız yok, diyordu Daha Allah'tan ne isteyelim Ben bu kadar nimetler karşısında Allah'tan bir şeyler istemeye utanırım Çok şükür, şükredecek çok şeyimiz var, şikâyet edecek hiçbir şeyimiz yoktur

EVİ AĞLAYARAK TERK ETTİM
Evi ağlayarak terk ettim Hem de bu kadar imkânlar içinde olmama rağmen, yaptığım hatalara bakıp, utanarak onların sabırları önünde küçülerek
İki odalı bir gecekondu evinde iki âşık yaşıyordu Bunlar gerçek bir Allah aşığı ve gerçek bir teslimiyet abidesiydiler
Aşk için, her türlü melaneti yapanlara ders veren, iki melek insan yaşıyordu, o evde
Gitmek zorunda kaldı Çocuğu da aldı, babasının meşine düştü Vedalaştık ayrıldık Çok kalmayacak, gelecekti
Evden çıktılar, çok sürmedi belki beş veya altı saat, bilmedin yedi saat sonra Namaz kılıyordum telefon çaldı Telefonu açtım, babası
Çok sert ve küfür dolu bir öfkeyle;
Ulan Hikmet, dedi Beni iyi dinle, benden sana verecek kız yok Onu sana yar etmem Onu öldürürüm yine vermem Bu iş burada bitti Sakın buralara geleyim deme, seni parça parça ettiririm Öfkeyle, küfürle ve tehditle telefonu kapattı Git-I tikleri otobüs mola vermiş, sabrı gelmemiş eve gitmeye, beni mola yerinden aramış
Ne kadar; "İffet'i ver" dediysem de, telefonu yüzüme kapattı
Oturduğum yere yığılakaldım Bu halimle ne yapabilirdim Resmi nikah da olmuştuk Karım ve kızımı da aldı gitti Haydi bakalım, ölür müsün, öldürür müsün?
Artık dünyam karardı, gecem ve gündüzüm zehir oldu Ne yaptığımı bilmez halde, "Yaşayan Ölü" haline geldim
Tam bir yıl bu çetin mücadele sürdü Haber mi göndermedik, araya kimseler mi koymadık Ne kadar ricacı gönderdiysek de kabul ettiremedik El ayak öpe öpe, dilimiz, dişimiz kalmadı
Telefonları da kestiler, seslerimizi bile duyamıyorduk
50

51
- Peki sen böyle mağdursun, ailelerinizden de yardım alamıyorsunuz Ne ile geçiniyorsunuz, ne yiyip içiyorsunuz?
Bu soruya Hikmet, çok ibretli bir cevap verdi - Hocam, bunları yazarsan yanlış anlaşılır Ben bunları herhangi bir ihtiyacım ve talebim için anlatmıyorum Yalnızca aşk sevdasına kapılan genç kızlara ve genç erkeklere ibret olsun diye anlattım O güzel kelimeyi ve güzel duyguları dünya hevesi uğruna basitçe harcamasınlar, diye, dile getiriyorum
Çok şükür geçinip, gidiyoruz Kimseye muhtaç değiliz Rabbim yarattığı kulunun rızkına kefildir
Bazen Selâmi abi veya benim abilerim yardım ediyorlar

52
Gözleri kör, ayakları kesilmiş, yatağa mahkûm Hikmet ile, imkânsızlıklar içinde boğuşan, iffet sahibi bir İffet vardı o evde
O evdeki manevî hava insanı çarpıyordu âdeta Kalplerindeki samimiyet, volkan gibi fışkıran iman, o gecekondu evini âdeta bir mabede çevirmişti Çünkü evlerindeki tek süs; Kur'an ve seccade idi Bir de rahlenin üzerinde yan yana duran Risale-i Nur kitapları
Saatlerdir içimizi yakan, dünyamızı acıtan, yüreğimizi dağlayan bu iki insandan çok şey öğrendim ve herkesin de bu derslere ihtiyacı vardı
Allah sizi, hem dünyada, hem de ahirette mutlu ve mesut kılsın Çünkü siz gerçek Hak âşıklarısınız

İŞTE AŞK BUDUR
Kıymetli Halit Bey,
Beni aylardır şoka sokan bu inanılmaz ve müthiş olayı anlatmak için, sizi telefonla aramıştım Siz de fark ettiniz sanıyorum Ağlamaktan kendimi alamadım ve bir tek kelime konuşamadan telefonu kapatmak zorunda kaldım Tekrar sizden özür dilerim
Artık kendimi toparladım Israrınız üzerine bu olayı yazacağım Şu anda felçli olarak yatan beyim de bu konuda da bana destek verdi
Nasıl başlasam, nereden başlasam bilemiyorum İnanmanızı istiyorum ki, şu anda müthiş bir heyecan içindeyim, her tarafım titriyor Parmaklarım kalemi tutamayacak kadar acizlik içindeyim Ama şunu biliyorum ki, bu hakikati herkes duymalı, okumalı Bu hakikate herkesin ihtiyacı var Mevlâm da bu hakikate bizim gibi günahkâr bir kulunu vesile etti Aslında hocam, buna siz vesile oldunuz Onun için bu hakikati sizlerle paylaşmam, ifade etmem lâzım Çünkü bu bir görev ve mesuliyettir Muhterem hocam,
Müsaadenizle olayın çok iyi anlaşılması için konuyu baştan alıp, biraz kendimden bahsetmek istiyorum

54
Bu şekilde yaşanan hakikatin güzelliği daha iyi ortaya çıkacaktır
Ben psikoloji öğrenimi yapmış bir ev hanımıyım Beyimin işinin iyi olmasından dolayı çalışmadım Benim yaşım otuz iki, beyim de otuz beş yaşında Biri kız, biri de erkek iki çocuğumuz var

BABAM İÇKİ MASASINDA ÖLDÜ
Yetiştiğimiz çevreden ve okul arkadaşlarımdan dolayı, dinden ve imandan uzak büyüdüm Annem ve babam çalışıyorlardı Dinsiz, imansız değillerdi, ama görevlerini yapan iyi bir kul da olamadılar Maalesef babam içki masasında bir kalp krizinden öldü Annem ise, şimdi yanımızda iyi bir dönüş yaptı, kulluğun dikkat ediyor
Eşim de benden farklı değildi Onunla evlendikten sonra bütün amacım, dünya zevkleri ve keyifleri oldu Her yaz bir ülkeye, turistik geziye gidiyorduk Bu aralıksız altı yıl sürdü Ünlü ve gözde olan tatil beldelerini gezdik, gördük
Fikir ve anlayış bakımından da "yaşama, güzellik ve eğlenceden" başka bir felsefemiz yoktu Çok masraflı yaşıyorduk Amacımız, en lüks giysiler, en pahalı yiyecekler ve en gözde evdi Nitekim öyle de oldu
Hani Türk filmlerinde zengin, gösterişli ve etrafında hizmetçileri dönen zengin aileler var ya tıpkı öyle bir hayatın içindeydik
Bu tozpembe, konforlu ve rahat hayatın içinde, kendimizi niçin yaşadığımızı ve ölümü tamamen unutmuştuk Hayatın baş döndürücü zevki ve güzelliğinden

55
kopmamak için, eşim beni, ben de eşimi motive ediyordu
Babamın beklenmedik ölümü, geçici de olsa benim beynime "ölüm" düşüncesini yerleştirdi O düşünce öyle müthiş bir şeydi ki, bütün yaşamı, bütün dünyayı ve bütün güzellikleri altüst ediyordu "Ölüm" aklıma gelince, şok oluyordum, kendimden seçiyordum, "ölümü" düşünmemek için Çok zaman lap alıp, kendimi uyutuyordum Çünkü "ölüm" gerçeği beynimde uyanınca oturduğum villa, en pahalı [giysilerim, dolu dolu mutfak ve en çarpıcı eğlence mekanları kabre doluyor, ardından beni de yutup, bitiriyordu
Aman Allah'ım ne dayanılmaz bir şeydi Bu kadar muhteşem ve bu kadar çarpıcı hayatı bırakıp, toprak altına, o soğuk karanlık ve yalnız dar mekana girilir miydi? Sonra bende karanlık ve yalnızlık fobisi vardı Mümkün değil karanlıkta ve yalnızlıkta duramazdım Bu yüzden evimize iki tane jeneratör aldık
Babamın ölümü bir müddet beni sarstı Ama gidip, altı ay kadar tedavi oldum Kısmen yattım Fakat tam da geçmemişti

ÇİN GEZİSİ PLANLARKEN, EŞİM KAZA GEÇİRDİ
Eşimle o yaz Çin gezisi planladık Yirmi gün Çin'in ünlü yerlerini gezecektik Bir firmayla bağlantıyı yaptık Gezimize iki ay kala beyim ağır bir trafik kazası geçirdi
Haberim olunca hastaneye koştum Sol ayağı dizden aşağı ezilmiş Doktorlar "çaresiz kesmemiz lâzım" dediler
56
Ben şiddetle karşı çıktım
- Siz nasıl kesersiniz Benim kocamın ayağını nasıl kesip, onun hayatını söndürürsünüz? Diyerek doktorlara saldırdım
Şokumdan, paniğimden ve bir türlü olayı kabullenemememden dolayı kendimden geçmişim Ağlıyordum, kendimi yerden yere atıyordum
Yaşlı bir doktor önce beni teskin etti Sonra da sanki beynime bir çivi gibi çakılan şu gerçeği söyledi:
- Kızım, ister kabul et, ister etme Ben sana gerçeği söylüyorum
Kocanın ayağını eğer kesmezsek, kangren olur, bütün bacağı, sonra da hayatı gider
- Öyleyse dikin, tamir edin, iyileştirin, diye bağırıyordum
Yaşlı doktor son sözünü söylemişti
- Kızım biz kuluz Yapan ve yaratan Allah'tır Biz yalnızca ayağını kesebiliriz Öbür tarafı Allah'ın bileceği iştir Sen git ona secde et Bir ayağını almakla size bir mesaj vermiş olmalı Ya bütün vücudu parçalansaydı?
ALLAH'IN MESAJI
İşte bu gerçek
"Bir ayağını almakla size bir mesaj vermiş olmalı?"
Doktorun bu sözü beynimin içine girip bütün damarlarıma yayıldı Düşünce ufkumu allak-bullak etti
57
"Ölüm", "Allah", "Mesaj" Bunlar bizim alışık olmadığımız kelimelerdi Ama artık anladım Yüz yüze bir hayatın ve bir gerçeğin içine düşmüştük
Beyimin sol ayağını dizden aşağı kestiler Hem onun, hem de benim dünyam yıkılmıştı Cıvıl cıvıl, baş döndürücü ve konforlu bir hayattan çok şey kaybetmiştik Bu bir anlamda yaşam felsefemizin de çöküşü, zevk ve keyiflerin bitişiydi
Evimizde tam bir matem havası vardı Beyimin sakat kalması ve protez ayakla dolaşacak olması beni çıldırtıyordu Toplum içinde herkesin imrendiği ve ayrıcalıklı bir aile böyle mi olacaktı? Artık eski hayatın o renkli yaşamını yakalayamayacağımız kesindi İlk defa paranın, zenginliğin ve itibarın on para etmediğini fark ettim Ve ilk defa her şeyin para olmadığını hissetmeye başladım
Ve hele, doktorun "Allah bir ayağını almakla size bir mesaj vermiş olmalı" sözü hiç mi hiç aklımdan çıkmıyordu
"Peki bu mesaj nedir?" sorusu, zihnimde tepinip duruyordu Hem eşim, hem de ben bu soruya takılmıştık Peki ama çözümü, cevabı neydi?
Bir türlü bunu kimseye sormaya cesaret edemedik Veya bunun anlamını bilecek bir dostumuz ve yakınımız yoktu

İLK TANIŞTIĞIM KİTAPLAR
Eşimin rahatsızlığından dolayı eve ziyaretler geliyordu Tahmin de edeceğim gibi bir çok çiçek ve geleneklere göre bir yığın hediyeler Ama onların içinde küçük bir paket dikkatimi çekti
58
59
Açtım, üç tane kitap
Hastalar Risalesi, Düzceli Mehmet ve Aysel
Hastalar Risalesi Bediüzzaman Said Nursi'nin, diğerleri de sizin
Üzerine de şu not yazılmış:
"Ey dünya zevkini düşünüp hastalıktan ızdırap çeken kardeşim!
Senin vücudun taştan, demirden değildir Belki daima ayrılmaya müsait muhtelif (çeşitli) maddelerden terkip edilmiştir (biraraya getirilmiştir) Gururu bırak, aczini anla, mâlikini (mülkünü sana vereni) tanı, vazifeni bil, dünyaya ne için geldiğini öğren"
Sanki bu beyefendinin, bu küçük notu, doktorun söylediği "Allah bir ayağı almakla size bir mesaj veriyor olmalı" sözünün bir açıklaması gibiydi Veya ben öyle anladım
Konuyu beyime iletince, çok düşündü
"Bu kitapları okumalıyız Galiba biz hayatı yanlış tanımışız" dedi Evet gerçekten de bizim yaşadığımız hayatta bu ve benzeri şeyler yoktu Galiba biz hayatı gerçekten yanlış tanımıştık
Kitapları okumaya başladık
Beyim Düzceli Mehmet'i aldı, ben de Aysel'i aldım
Müthiş bir kitap, inanılmaz olaylar Dünya zevki ve eğlencesine kapılmış inançsız ve yalnız bir kızın ağlatan dramı Çareyi intihar etmekte buluyor ve ölüm döşeğindeki o müthiş dönüşü
Allah'ım ağlamaktan kendimi alamadım Meğer
biz kimmişiz, neymişiz ve nasıl yaşıyor muşuz da, haberimiz yokmuş
Eşim hasta yatağında gözyaşlarına boğuluyor, ben ona hizmet ederken, elimdeki Aysel kitabından dolayı 'ağlıyorum

YENİ BİR HAYAT
Karı-koca, başımıza gelen o büyük felâketi unuttuk, yeni keşfettiğimiz hayatın şoku içinde gözyaşları döküyoruz
Düzceli Mehmet Allah ondan bin kere razı olsun Kendisi şehit olup Allah'ına kavuşmakla kalmadı, bizler gibi dinden, imandan uzak, kim bilir kaç kişiyi de Allah'ına kavuşturdu
Gerek Aysel, gerekse de Düzceli Mehmet kitabında sık sık Risale-i Nur kitapları ve onun yazarı Said Nursi'den bahsediliyordu Hem beyim, hem de ben bu kitapları ve bu kişiyi çok merak ettik Zaten elimizde Hastalar Risalesi diye bir kitabı vardı
Hastalar Risalesi, beyimin moralini müthiş bir şekilde yükseltti Sanki ilâç gibi gelmişti Bu kitabı birlikte okuyup, yorumladık
Hocam, inanın o şatafatlı hayatta dünyanın dört köşesine yaptığımız turistik gezilerde alamadığımız, bulamadığımız bir hazzı ve lezzeti, bu kitapların bize sunduğu iman hakikatlerinden alıyorduk Ama bunlar bize yetmemişti
Sizinle irtibata geçip, Risale-i Nur, Said Nursi, ölüm, ahiret, iman ve içinde bulunduğumuz ortam hakkında aydınlatıcı bilgi almaya karar verdik
60
Önce size telefonla ulaştık Ama çok kısa bir konuşma oldu
Sonra da sağ olun, ziyaretimize geldiniz Allah, dünya ve ahiretinizi nurla, huzurla doldursun Bizim için paha biçilmez, değeri takdir edilmez bir ziyaret oldu
Sizinle konuştuktan sonra moralimiz yükseldi Çok şükür kulluğumuz ve imanımız pekişti Daha da önemlisi, hayatımın dönüm noktası gerçekleşti
İlk defa örtündüm, aynanın karşısına geçtim
- Ya Rabbi, dedim Senden habersiz bir hayatın günahlarından sonra sana döndüm Beni de kabul et Seni çok seviyorum Ne olur ilk örtüm olan bu eşarbım, son örtüm de olsun
Seccademin başına ağlayarak geçtim Eşim de beni ağlayarak izliyordu Bu mutluluk tablosunu, bu huzur ânını anlatamam Ne olur Allah'ım bu huzur büyüsü bozulmasın, son nefesimize kadar devam etsin
Allah'ın huzurunda, ilk el bağlayışımı anlatamam İşlediğim hatalardan ve günahlardan dolayı o kadar küçüldüm, o kadar ezildim ki, tir tir titremeye başladım
O heyecan, o ürperti ve Yüce Yaratıcı karşısında kayboluş, çok ama çok müthiş bir şeydi

GÖZYAŞLARIM SECCADEMİ ISLATIYORDU
Seccadeye başımı koydukça, gözyaşlarını seccadeyi ıslatıyordu
Hele O'na el açış ve içimden geldiği gibi yalvarış,
61
af dileme ve sonsuz merhametine ve şefkatine sığınma Ne büyük huzur veriyor insana, ne büyük
O'na bağlılık, O'ndan güç alma ve O'na sırtını dayamanın ayrıcalığı, ne lüks evler, ne pahalı eşyalar ve de tozpembe hayat gibi Kainatın halikına dost olmak kadar bir ayrıcalık var mı?
Şu anda aynı heyecanı ve aynı ürpertiyi yaşıyorum Rabbim bizi bu hakikatlerden, bu iman yolundan ayırmasın Bundan daha büyük bir zenginlik yoktur
Hocam artık evimizde eşim, ben, altı ve yedi yaşlarındaki çocuklarımızla birlikte cemaatle namaz kılmaya başladık
Sizin önerileriniz doğrultusunda, bir günlük program yaptık
1- Beyimle birlikte her gün hem Kur'an okumayı pekiştiriyorum Hem de Cevşen okuyoruz
2- Ellişer sayfa Risale-i Nur okuyoruz Sözler'i, Mektubaf ı ve Lem'alar'ı bitirdik
3- Bir fıkıh kitabı takip ediyoruz Çünkü ibadetlerimiz ve kulluk görevlerimiz konusunda çok yetersiziz
4- Ben de, eşim de sohbetlere katılmaya çalışıyoruz
Hiç bu güne kadar tatmadığımız, yaşamadığımız kadar evimiz huzurla, mutlulukla doldu Kazayı çoktan unuttuk bile
O doktorun bize söylediğinin hikmetini ise, asla unutmadık
"Allah bir ayağı almakla size mesaj vermiş olmalı" demişti

62
Ne kadar doğru, ne kadar güzel bir söz
Evet Yüce Rabbim bize çok önemli bir mesaj verdi ve çok şükür o mesajı da anlamayı nasip etti

DEVLET NEDEN BU KİTAPLARI OKUTMUYOR?
Şimdi ben düşünüyorum Bu Risale-i Nur kitapları bu kadar etkili, bu kadar önemli Neden devlet bunları okullara koyup da, yolsuzluğa, hırsızlığa ve fanatik gruplara sapan gençliği kurtarmaya çalışmıyor Bu kitabı okuyanlar çok kuvvetli bir imana sahip oluyorlar Haramdan ve kötülükten sakınıyorlar Böyle tertemiz olan bir insan bayrağa, vatana ve toplumun huzuruna ihanet edebilir mi? Harama ve kötülüğe yönelir mi? Bunu düşündükçe üzülüyorum
Değerli Hocam,
Şimdi size telefonda anlatamadığım ve ısrarla "Yaz da gönder" dediğiniz o müthiş olaya geliyorum
Hakkıyla yazacağımı sanmıyorum Çünkü her o olaya dönüşümde kendimi kaybedecek kadar bir şok yaşıyorum
Risale-i Nurları okudukça, Bediüzzaman Said Nur-si'nin hayatını, hizmetini tanıdıkça ve talebelerinin en ağır ve zor şartlardaki hizmetlerini ve fedakârlıklarını anladıkça, bu iman ve Kur'an davasına karşı içimden müthiş bir istek, sevgi ve âdeta bir aşk yükseliyordu
Nasıl bir kız bir oğlana veya bir oğlan bir kıza delilercesine âşık olursa, ben de içimde böyle bir tutkuyu ve sevdayı yaşıyordum
İş yaparken, dolaşırken, gezerken, yatınca özel

63
olarak hayatımın her anında her yerinde bu hizmeti ve bu hizmete gönül veren ve hayatını bu uğurda geçiren insanları düşünüyordum

ÜSTAD'IN YAŞADIĞI YERLER
Üstadın yaşadığı ve hizmet ettiği yerleri görmek ve oraların manevî iklimini yaşamak için beyim ve çocuklarla bir program yaptık Isparta, Eğirdir, Barla ve Emirdağ'ı gezmeye ve oralardaki bu insanları tanıyanlarla konuşmaya ve bilgi almaya karar verdik
Seyahate çıkmadan önce de Almanya'dan gelirken Bulgaristan'da trafik kazası geçiren Bayram Yüksel veli Uçar abilerle ilgili bir yazı okumuştum, çok etkilenmiştim
İnsanların imanını kurtarmak için diyar diyar gezen bu insanların fedakârlıkları beni ağlatmıştı Biz ne türlü rahat ve lüks içindeydik, onlar ne zor ve imkânsız şartlarda bir ömür sürüyorlardı?
Bayram Yüksel abi, içimde çok derin bir sevgi ve iz bırakmıştı Nasıl bırakmasın ki, on dört yaşında daha çocuk iken Üstadın hizmetine girmiş, bir koca ömrü iman davasına feda edip, bu yolda da şehid olmuş
Ah hocam ah Bunları okuyunca kendimden, kulluğumdan ve amellerimden utanıyorum Bu halimizle ya biz ne olacağız acaba?
- İlk durağım Isparta oldu Üstadın evine gittik Oraya bizim gibi aileler de gelmişti Bir hanım kardeşimizle tanıştık Orayla ilgili bilgileri ondan aldık
Üstadın İsparta'ya gelmesinin öyküsü beni çok etkilemişti Halbuki kendisi Bitlisli olduğu halde niçin

64
buralarda hayat geçirmiş diyordum Her şeyin bir hikmeti varmış Üstadın İsparta'ya gelişinin de

BEDIUZZAMAN'IN İSYANCILARA CEVABI
Bediüzzaman hazretleri Van'da talebeleriyle birlikte ilim tahsil edip, İslâm aleminin kurtuluş reçetesini yazarken, Şeyh Said isyanı oluyor İsyanı başlatanlar Bediüzzaman Hazretlerinin doğu halkı üzerindeki etkisinden yararlanmak için, onu da isyana katılmaya davet ediyorlar
Ama verdiği cevap ne kadar etkileyici:
"Türk milleti asırlardan beri İslâmiyet'in bayraktarlığını yapmıştır Çok veliler yetiştirmiş ve şehidler vermiştir Böyle bir milletin torunlarına kılıç çekilmez" Biz Müslümanız Türk-Kürt kardeştir Kardeşi kardeşle çarptırmayız Bu şer'an (İslâmî açıdan) caiz (doğru) değildir Kılıç, haricî (dışarıdan hücum eden) düşmanlara karşı çekilir Dahilde kılıç kullanılmaz Bu zamanda yegane kurtuluş çaremiz, Kur'an ve iman hakikatleriyle tenvir (aydınlatma) ve irşad etmektir En büyük düşmanımız olan cehli (cahilliği) izale etmektir Ortadan kaldırmaktır Teşebbüsünüzden vazgeçiniz Zira akim (sonuçsuz) kalır Birkaç cani yüzünden binlerce masum kadın ve erkek telef olabilir"
Bediüzzaman hazretleri çok çalıştığı halde isyanı önleyememiştir Maalesef dediği de olmuş, binlerce masum insan zarar görmüştür

65
İSYANI ÖNLEMEYE ÇALIŞAN BEDİÜZZAMAN DA SÜRÜLMÜŞTÜ
O günün hükümeti bir daha isyan çıkar korkusuyla, doğuda etkili ve geniş çevresi olan insanları batı tarafına sürgün etmeye başlamıştı Maalesef isyanı önlemeye çalışan Bediüzzaman'ı da batıya sürüyorlar
Hatta bu sürgün esnasında bazı silâhlı gruplar gelip, "Aman efendim, müsaade edin, seni göndermeyelim Arzu ederseniz Arabistan'a götürelim" diye yalvarmalarına karşı Bediüzzaman; "Ben Anadolu'ya gideceğim Eğer Mekke'de de olsam buraya gelirdim" diyerek çok büyük bir hakikate işaret etmiştir
Ömrü sürgünlerle hapislerle ve çok ağır baskılarla I geçen Bediüzzaman Hazretleri, yazdığı Risale-i Nur eserleriyle, dünya ilim ve irfan sahasına bir güneş gibi doğmuştur Bu sayede bizim gibi yüzbinlerce, milyonlarca insan imana, topluma, devlete asi olmaktan kurtulmuş, kendine ve asli kulluk vazifesine dönerek, imanın o erişilmez hazzını yaşamıştır
Bu bana göre asrımızın en büyük olayıdır Allah, bizleri bu hakikatlere lâyık etsin
Hocam, bizi etkileyen, etkilemekten ziyade şoka sokan olay Barla'da gerçekleşmişti
Barla'ya geldik Önce Çam dağına çıktık Eşimin - ayağı protezli olduğu için epeyce zorlandık
Çam dağı çok müthiş bir yer Üstadın niçin bu dağa çıkıp, kitaplarını burada yazdığı, ibadet ve tefekkür ettiği çok iyi anlaşılıyor İnsan bu yüksek dağda, çam ağaçları arasında tarifsiz bir huzur duyuyor
66
Çam dağı, Barla'ya yaya yürüyüşüyle dört saat mesafedeymiş Ama şimdi vasıtayla dağın dibine kadar çıkılıyor Dağ, Eğirdir gölüne de hakim, çam ağaçlarıyla kaplı yüksek bir yer Buradaki güzellik ve manzara âdeta insanı büyülüyor Dağın eteğindeki çeşme buz gibi Fakat çok sıra dışı bir su Sanki her yudum insana ilâç gibi geliyor
Çam dağından sonra Barla'ya, üstadın sekiz yıl kaldığı eve gittik Önünde muhteşem bir çınar ağacı Üstad bu yüksek ağaca çıkıp Risale ve Cevşen okurmuş

BARLA MEZARLIĞINDA YATANLAR
Orada bize rehberlik eden bir abi, Barla mezarlığını da ziyaret etmemizi istedi Çünkü orada üstadın talebeleri ve Almanya'dan gelirken Bulgaristan'da trafık kazası sonucu rahmetli olan Bayram Yüksel ve Ali Uçar'ın da yattığını söyleyince bu isimler beynimde yankılanmaya başlamıştı
Bayram Yüksel ve Ali Uçar abilerin hayatlarını, hizmetlerini ve vefat edişlerini daha önce duymuş ve çok etkilenmiştim
Özellikle de Bayram Yüksel abinin kabrini çok görmek istedim Beyim ve çocuklarla birlikte çıktık Ben mezarlığa girince çok garip bir heyecan duymaya başladım Sanki bütün ölüler ayakta, bizleri kendi dünyalarına davet ediyorlar gibi bir psikoloji içine girdim Yüzümü hangi mezar taşma çevirsem o mezar taşından dünyanın faniliği, oranın baki olduğu yolunda uğultular işitiyordum
67
MEZARDA YAŞADIĞIMIZ ŞOK
Bayram Yüksel Abinin kabrinin başında dua okurken baktım çok temiz yüzlü, pırıl pırıl giysili biraz orta yaşın üstünde bir zat geldi, yanıma
Salam verdi, eşim de selâmını aldı, tokalaştılar Karşımıza oturdu
- Yabancısınız herhalde? dedi
Eşim de ailemizle ilgili bilgiler ve ziyaret sebebini aktardı
- Maşallah, dedi Sizleri tebrik ederim Demek Risale-i Nurlardan istifade ediyorsun, bunun için de üstadın manevî dünyasını ziyarete geldiniz
Kendisini tanıtmadan konuşmaya başladı O kadar tatlı, o kadar çekici ve o kadar ihlasla anlatıyordu ki, ben bir kelimesini bile kaçırmadan dinliyordum
Üstadın hayatından, Risalelerden, iman ve Kur'an hakikatlerinden, bu zamanda imanla ölmenin faziletinden ve daha bir çok hayati konulardan bahsediyordu

AKLIMDAN GEÇENLERİ BİLİYORDU
Dikkat ediyorum ele aldığı konular tam benim ihtiyacım olan konulardı Sanki bu zat benim içimi okuyordu
- "Allah Allah" dedim, kendi kendime Herhalde bu zat bir keramet ehli, bir veli olması lâzım Yoksa aklımdan geçenleri nereden bilecek
Zaman zaman eşimle göz göze gelip, bu harika sohbetten ne kadar etkilendiğimizi, birbirimize ifade ediyorduk
68
69
Bizi öylesine sohbetiyle cezbetti ki, bir sinek vızıltı-î sının bile bu anı bozmasını istemiyordum Bütün duygularım, bütün manevî dünyam ayaktaydı, durmadan gözyaşlarımı siliyordum
Bir çok şeyin farkında olmayan çocuklar bile bütün dikkatleriyle bu mübarek ve müstesna insanı dinliyorlardı
Bir ara eşim araya girerek, kabri başında olduğumuz Bayram Yüksel abiyi tanıyıp, tanımadığını, nasıl kaza geçirip, şehit olduğunu sordu
Ancak o zat çok garip bir insandı Bir kere asla bizim yüzümüze bakmıyordu Sanki bu dünyaya ait değil de, hep ahiretten haberler sunan, bir ahiret misafiri gibiydi Konuşması boyunca bu hali dikkatimi çekmişti
Eşimin sorusuna cevap verirken de Bayram Yüksel abiyi tanıyıp, tanımadığından hiç bahsetmedi, doğrudan nasıl kaza yaptığını anlatmaya başladı Ama öyle bir anlatış ki, sanki arabada kendisi varmış gibi bütün ayrıntılarıyla birlikte
Sık sık eşimle gözgöze gelip, bu durum karşısında hayretimizi ortaya koyuyorduk

NUR TALEBELERİ MANEVİ ŞEHİD OLURLAR
Ve şu cümlelerini hiç unutmuyorum:
- Çarptıkları araba bir binek oldu Onları şehitlik makamına yükseltti Onlar ölüm acısını tatmadılar Çünkü hakiki bir Nur talebesi, nasıl ölürse ölsün, manevî şehid olarak dünyasını değiştirmektedir
Hayatını, gönlünü, zihnini ve gayesini iman ve
Kur'an davasına bağlayan bir kula bu zamanda Ce-nab-ı Hak şehitlik mükafatı vermektedir
Sizleri tebrik ederim Bu hakikatleri hayatınıza hayat yaparsanız, bu mükafattan istifade edersiniz
Birden ayağa kalktı
- Hoş geldiniz, safalar getirdiniz Allah yolunuzu açık etsin Oradaki kardeşlerimize selâm edin, dedi
Ayağa kalktı, yürümeye başladı, ben heyecanla atıldım Birkaç adımla yetiştim Beyim protezli olduğu için ilk hamleyi ben yaptım
- Abi Allah sizden razı olsun Bizleri ihya ettiniz Ama sizi tanıyamadık, siz kimsiniz? Dedim
Yüzüme bakmadan ve başını çevirmeden yürüdü
Sanki bir göz açıp, kapanana kadar bir zaman ya geçti, ya geçmedi Önümde duran, bana cevap vermeyen o mübarek zat kayboldu
Aman Allah'ım Haydi dayan bu hakikat karşısında!
İnanın ki hocam, bir anda beynim uğuldadı, heyecan ve panik dalgası bütün damarlarımı dondurdu Olduğum yere oturdum
Eşim, çocuklarım panik içinde kaldılar Saatlerden sonra kendime gelebildim
Ağlayayım mı, feryat mı edeyim, şükür secdesine mi kapanayım? Ne yapayım, tam bir şoka girmiştim
Ne rüya, ne hayal Eşimin ve çocuklarımın önünde cereyan eden bir olay bu
Cenab-ı Hak, bizlere ne müthiş nimetler, ne büyük hakikatler nasip etmişti biz onun farkında değilmişiz
70
71
BİZİ BU HAKİKATLERDEN AYIRMA
Ya Rabbi ne olur bizi bu hakikatlerden ayırma Ne olur bizi bu hakikatlere lâyık et, ne olur bizi iman ve Kur'an davasına hizmet eden kullarından eyle
Hâlâ titriyorum hocam, hâlâ o heyecanı atamadım O öyle müthiş bir olaydı ki, sanki Cenab-ı Hak bize son mesajını verdi Artık hata yapma, yanlış yapma, ihmal etme lüksümüz yok Bunu çok iyi anladım
Değerli hocam,
Mektubu çok uzattım Zaten siz de böyle istediniz Mektubu bitirmeden önce, eşimin gördüğü bir rüyayı da anlatmak istiyorum İnşallah Rabbim hayırlara vesile eder
Sizin de bildiğiniz gibi protezle dolaşan eşim çok sürmeden yüksek tansiyondan dolayı bir beyin kanaması geçirdi ve vücudunun bir tarafı tutmaz hale geldi Bizim yardımımızla ihtiyaçlarını gideriyordu Gözünde ve konuşmasında oluşan arızalar ise, kısmen normale döndü

RABBİMDEN GELEN BAŞ ÜSTÜNE
Şikâyet etmiyorum Rabbimden gelen, başla-göz, üstüne O lâyık gördükten ve takdir ettikten sonra bize yalnızca şükretmek düşer
Artık evde iki çocuğumun yanında bir de eşim çocuk gibi bakım ve ilgi istiyor Onlara hizmet etmek de bana sonsuz bir haz veriyor
Şuna inandım ki, Mevlâm, bu kadar günahlarımızı, hatalarımızı inşallah affetmek için bizleri imtihana tabiî tutuyor Bu çok büyük bir lütuf Ya hiç bu imtihanlar olmasaydı da, bu baş döndürücü günahlar içindeyken çekip, gitseydik O zaman ebedî hayatımız kararırdı Bunu düşündükçe Rabbime şükrediyorum
Artık benim iki aşkım, iki sevdam var Biri iman hizmeti, ikincisi de eşim ve çocuklarım Gittikçe bu aşklar artıyor, içimdeki sevgi büyüyor
Risale-i Nurlar'a, üstada, abilere ve iman hizmeti- bir genç kızın bir delikanlıya ölesiye âşık olduğu
[gibi âşık oldum Onlarsız bir an hayal edemiyorum
Onların manevî gücü ve desteği olmadan geçen ömrüme gözyaşı döküyorum Bu sanki bende bir kara sevda haline geldi
Eşim hastalanınca ona olan aşkım tazelendi Daha da arttı Ona hizmet etmek, etrafında dolanmak, onunla konuşmak, dünyanın en büyük mutluluğu

HAKİKİ BİR AŞK
Ben gençliğimde aşk yaşadım O aşklar geçici, karşılıksız ve çok zaman da elem vericiydi Konuştuğum zaman da o efsane bitiyor, o aşk büyüsü bozuluyordu Ama bu aşklar hakiki, karşılıksız ve ebedî Ruhta ızdırap ve elem değil, haz ve lezzet bırakıyor
Eğer insanlar gerçek aşkın Allah'ı bilmek ve ona secde etmek, ebedî bir alemde beraber olmak olduğu-" nu anlasalar, dünya aşkına hiç mi hiç tenezzül etmezler
Ben acizane, Mevlâna'nm, Leyla ile Mecnun'un ve Yunus'un aşkını çok iyi anlamaya başladım Mevlâm bizi bu hakiki aşktan ayırmasın
72
Beyim bir rüya görmüştü Heyecanla anlattığı rüya şöyleydi:
Rüyasında vefat etmiş Vefat ettikten sonra kendisini uçağa benzer bir araca bindirmişler Uçağın üstünde Arapça harflerle Risale-i Nur yazıyormuş Almışlar bir başka dünyaya götürmüşler Bakmış ki orada iki ayrı bir dünya var Birisi dar, sıkıntılı ve bunaltıcı İkincisi de rahat, serbest ve huzur dolu bir yer Eşim bunların nedenlerini sormuş Orada bir şahıs şöyle cevap vermiş
"O dar ve sıkıntılı olan yerler kabir alemi Hesabını veremedikleri amellerinden dolayı çile çekiyorlar
73
İnanıyorum ki bu rüya ayan-meyan bir hakikati anlatıyor Cenab-ı Hak, nefsimizden ve şeytanımızdan bizleri korusun ve kendi yolundan ayırmasın
Sizleri sık sık bekliyorum hocam Bahusus eşim çok istiyor Dualarınızı eksik etmeyin Bizler de her zaman sizlere dualar ediyoruz Vesile olmasaydınız halimiz ne olurdu Allah binlerce razı olsun Eşinize ve çocuklarınıza da selâm ve dualarımı iletin
Rabbim yar ve yardımcınız olsun O güzel kitaplarınızın sayısını çoğaltsın Amin
Meral TÜRKMEN

ALLAH İÇİN ÇALIŞAN KURTULUYOR
Bu dünya ise, şehit olanların dünyası Bunlar ölüm acısını tatmadıkları için vefat ettiklerinin farkında değiller Bunlar için hesap yok Affedilmiş kullardır Bunlar gidip, her an ailesiyle ve çevresiyle görüşebilir Ama onlar kendilerini göremezler ve duyamazlar
"Peki bu şehitlerin dünyasına gelmek için ne yapmak lâzım?"
"Dünyadayken Allah yolunda çalışmak gerekir Ömrünü iman ve Kur'an yolunda harcayan manevî şehit olur Allah için ölen de maddî şehit olur"
"Ya ailem, çocuklarım?"
"Onlar da iman ve Kur'an yolundan ayrılmazlarsa, onlar da manevî şehid olur ve senin yanına gelirler Yoksa ahiretin ayrılığı çok dehşetlidir"
Eşim ağlamaklı uyanıyor


İBRETLİ BİR AŞK İMTİHANI
Ertuğrul Bey Hocama,
Kitaplarınızdan çok yararlanmış bir bayan olarak, en temiz dualarımla sizleri selâmlıyor, en iyi dileklerimle uzun ömürler diliyorum
Şu anda müthiş bir heyecan ve kalp çarpıntısı içinde ağlıyorum Bu satırları ağlayarak karalıyorum Zira çok doluyum, anlatacağım çok şey var
Şu imtihan dünyasında olan insanın başına neler J gelmiyordu Her insanın bir öyküsü, çetin bir sınavı ve zorlandığı, bazen de düşüp yuvarlandığı engelleri 'var
Benim hayatım da acı serüvenlerle dolu Aşktan hakikate, hayalden gerçeğe uzanan yorucu, çetin serüvenler Bunları siz büyüğümüzle paylaşmak istedim Zira kitaplarınız buna benzer gerçek serüvenlerle dolu Bunca hayat deneyiminden sonra, hizmet sofranızda benim de bir tuzum olsun istedim
Eğitim fakültesini birlikte okuyup, bitirdiğimiz, Ercan isminde bir sınıf arkadaşıma karşı, derinden derine ilgi duyuyordum Onun bu türlü işlerle pek ilgisi yoktu Çok dürüst, çok yardımsever ve çok bilgili bir insandı Üç yıl boyunca kendisine olan aşkımı fark etmesi için neler yaptım, neler Ama ısrarla bütün bunları
76
görmezlikten geliyordu Artık son sınıfa gelmiştik Bunu açık açık konuşmak istiyordum
Bana ilgi göstermemesinin veya ilgime yanıt vermemesinin nedeni, farklı kültürlere ve farklı bölgelere mensup olmamız olduğunu anlıyordum İşte bu ayrıntıyı kendisine anlatıp, aşkımı söyleyecektim
Kendisine birkaç kez "Seninle önemli bir konuyu konuşmak istiyorum" dediğim halde "yok" demedi Ama her seferinde mazeretlerle beni savuşturuyordu Açıkça kendisine olan ilgimi ya istemiyordu, ya da ayrı hayat anlayışımız nedeniyle "sorun çıkar" endişesi taşıyordu
Halbuki Allah'a hamd ve şükür kabilinden ben çevremde derhal fark edilen bir kızdım Birçok erkek benimle bu konuda diyalog kurmak istedikleri halde hepsini de reddettim Bunların içinde bizim toplumumuzun gençleri de vardı Çünkü biz farklı gelenekleri, görenekleri ve hayat anlayışı olan bir kültüre mensuptuk Bizde bizim dışımızdaki gençlere kız verilmez ve dışarıdan da kız alınmazdı Eğer bu geleneği çiğneyen olursa, çok zaman bunu canıyla öderdi Ben bunu biliyordum Ama ona olan aşkım nedeniyle bütün bunları göze aldım
Nihayet Ercan'dan söz aldım Bir yer ve saat tespit ettik Orada buluşup, konuşacaktık Ama Ercan'ın bir şartı vardı:
"Ben inancım gereği, yabancı bir kadınla başbaşa kalamam Yanında senin istediğin bir kız daha bulunsun" dedi
Buna karşı çıkmak istedim Ama ona olan aşkım nedeniyle sustum ve kabul ettim Yanıma bir arkadaşımı aldım, kararlaştırılan yerde buluştuk
77
Ben ezile-büzüle duygularımı ifade etmeye başlamıştım ki, Ercan sözümü keserek ekledi:
"Kendini yorma ve ezilip, büzülme" dedi "Ben iki yıldır her şeyin farkındayım Sana karşı ben de çok büyük ilgi duyuyorum Ama bunu açığa vuramam Çünkü bunun iki nedeni var
Birincisi; ben inancım gereği, nikahlanmadığım yabancı bir kadınla, evlilik oyunu oynayamam Başlarsam, resmen başlarım ve bitiririm Kaçamak, yanlış işler yapamam
Böyle bir durumum olmadığı için sizin duygularınıza açıkça cevap veremedim Ama sizi çok sevdim, hep içime gömdüm, sakladım
İkincisi de; sen kendine özgü bir toplumun kızısın Seni bana vermeyeceklerini biliyorum Bu mümkün olsa bile çok büyük sıkıntılar yaşayacağımızı da biliyorum Bu macerayı göze alamadım Sen kendi toplumunda huzurlu olursun, orayı tercih et
Buna şiddetle karşı koydum
"Hayır" dedim "Kimin ne diyeceği hiç umurumda değil Eğer sen beni istersen, her şeyi göze alırım Hem niçin beni bu kadar sevdiğin halde hiç işaret vermedin Bunu merak ettim"
"Ben çevremde dini bütün bir insan olarak tanınıyorum Herkes bu aşk oyununu canı istediği gibi oynayabilir Ben asla Çünkü beni izleyenler anlattıklarımın ve savunduğum fikirlerin doğruluğunu, dürüstlüğümü davranışlarında arayacaklar Hem Allah, Peygamber ve din diyelim, hem de hiçbir inanç kuralıma sığmayan aşk macerası yaşayalım Bu benim felsefeme ters Aşkımı içime gömerim, belki odama
78
kapanıp ağlarım, ama dışarı vurup, kendimi rezil edemem Ama iş resmî olarak başlarsa o ayrı
"Ben bu işe hazırım," dedim Başını salladı
"Çok zor Hatta imkânsız" dedi "Bunu başaramayız İşin başında dönelim Ailem asla buna razı olmaz Hele sizin ki, hiç razı olmaz İki ailenin istemediği evliliği tek başımıza yapamayız Hislerimizle değil, aklımızla hareket edelim"
Çok ısrar ettim, çok yalvardım Hatta saatlerce ağladım Kabul ettiremedim
Ayrılırken dedim ki:
"Eğer sen beni kabul etmezsen; ya ölümü seçerim ya da ölünceye kadar seni beklerim"
Bunun üzerine durakladı
"Sana kesin bir söz veremem Ama madem bu konu senin için dönüşsüz bir yolsa, o zaman birlikte çıkış yolu arayalım" dedi
Allah'ım! Uçtum, âdeta uçtum! Dünyaları baha verdiler Dünyanın en mutlu insanı oldum Bu kadarcık söz bile bana yetmişti Çünkü onu çok seviyordum
Ayrılırken benden bir söz aldı
"Bu buluştuğumuzu kimse bilmeyecek" dedi Kabul ettim
Tekrar döndü
"Üzülme," dedi "Eğer sen ömür boyu beni beklemeyi göze aldıysan, benim duygularım da senden
79
aşağı değil Eğer bu evlilik olmazsa ne yapalım, ömür boyu birbirimizi bekleyerek, ahirete göçüp, gideriz"
Bu bile benim için çıkar bir yoldu Dünyada fırtına estiren bu sevgi öylesine güçlü ve öylesine yakıyordu ki, "ya onunla" ya da "ölümle" diyordum
Okul bitene kadar birkaç kez daha bir araya geldik Çözüm aradık Ama çıkar yolumuz, akılcı bir çözümümüz yoktu
Okul bitti İkimiz de Allah'ın bir lütfü olarak aynı vilayete ve aynı kazaya öğretmen olarak atandık Okulumuz da birbirine yakındı
Ercan ev tuttu Bazı talebelerle kalıyordu Ben de bir hemşire hanımla kalıyordum Hemşire hanım da dindar bir kızdı Sizin kitaplarınızı okuyordu
Bana ilk defa sizin kitabınızı Ercan vermişti Kendini Arayan Adam, Kendimi Buldum ve Düzceli Mehmet
Aşktan sonra dünyamda fırtınalar koparan ikinci bir dönemim olmuştu Sonra Risale-i Nurları okumaya başladım Hemşire hanım o konuda uzmandı Bana yardımcı oluyordu
Allah kabul etsin Ercan'ın ve Hemşire Hanımın desteğiyle doğru yolu yakalamıştım Namazlara başladım ve kapandım Ailem bunu duyunca kıyametler kopardı Dövmeler, küfürler, hakaretler Babam, annem ve kardeşim sanki cani kesildiler Nasıl olur da namaz kılarsın, geleneklerine ve inançlarına ters hareket edersin Çünkü bizim hayat anlayışımızda namaz, oruç gibi dinî motifler yoktur Allah bana sabır ve kuvvet verdi Direndim Bir müddet sonra da ailem beni evlâtlıktan ve mirastan reddetti
80
Bu görünüşte dayanılmaz bir acı ve imtihandı Ama büyük Allah'ım hiçbir kulunu çaresiz bırakmazdı Ailemin beni reddetmesi, işimizi kolaylaştırdı
Nihayet Ercan'la evlendik Tabiî ki iki ailenin de rızası olmadı Ama Ercan'ın ailesi benim dönüş yaptığımı duyunca çok sevindiler Beni kabullendiler
Bütün acılarımın dindiği, bütün mutluluğun bize güldüğü bir hayat başlamıştı Kendi imkânlarımızla bir ev kurduk Ercan'ın arkadaşları bize hem anne, hem de baba oldu Çok büyük borçlara girmeden, evimizin ihtiyaçlarını tamamladık
Evlendikten sonra Ercan'a olan aşkım bitmedi, daha da alevlendi Onsuz bir saniye geçiremiyordum Gözüm ondan başka kimseyi görmüyordu O, o kadar dürüst, mert ve sevecen bir insandı ki, dünyanın en şanslı kadını olduğumu düşünüyordum
Ama hocam, benim hayat sınavım bitmemişti Hatta yeni başlıyordu
Dünyadaki tek varlığım, babasının adını taşıyan Ercan'ıma hamile olduğumu, yeni öğrendiğim gündü
Daha önce birlikte kaldığımız hemşireye gittim Test yaptırdım Müjdeyi aldım, eve koşarak gidip, müjdeyi Ercan'la paylaşmak için sabırsızlanıyordum
Ama dünyamı karartan, bütün ümitlerimi yitiren olayı hastane kapısında öğrendim Bir ambulans, acil servise yanaştı Etrafında insanlar koşuyordu Birinin "Bizim Ercan, bizim Ercan" dediğini duydum Kim, hangi Ercan olduğunu sormadan oraya yığıla kalmıştım
Evet bizim Ercan'dı O büyük aşkım, o büyük
81
sevdam, onun uğruna bin kere hayatımı verebileceğim, erkeğim Ercan
Bir kamyonun freni patlıyor Yol üstündeki iki öğrencisini kurtarmak için atlıyor, çocukları kurtarıyor, ama kendisini kurtaramıyor
Bütün ilçe yasa durdu, gözyaşı döktü Ben bitmiş, tükenmiş, yaşayan bir ölüydüm Milyarlarca kez haykırdım Allah'a
"Ne olur beni de al!" diye Olmadı Ama hâlâ hasretime, sevdama, aşkıma kavuşmak için yalvarıyorum İnşallah o kapı çok uzamadan açılır Allah'tan ümit kesilmez
Şimdi oğlum Ercan'ı koklayıp, hayatıma direnç ve güç katıyorum Henüz iki yaşında Öğretmenim Hâlâ kendimi toplayamadım Evlenmek için bir sürü gelip-gidenim oluyor Hepsini de azarlayıp, kovuyorum O maddeten öldü Ama evimin içinde hep canlı ve o pırıltılı bakışları hâlâ yanıyor O tatlı sözleri hâlâ duyuluyor
Ruhuna her gün Kur'an ve Cevşen okuyorum Her haftanın bir gününü onun mezarına ayırıyorum
Tek tesellim, dostum İman ve Kur'an sohbetleri Ercan'ın ailesi, sağ olsunlar beni yalnız bırakmıyorlar Ama ailemden ses, soluk yok
Kardeşim bir "oh olsun" mektubu göndermiş Ne yapayım Doğrusunun öyle olduğunu sanıyorlar Cevap veremedim Yine de dua ediyorum, kurtuluşları
Hocam, bağışlayın Yine her tarafım buz kesti Direncim bitti, dayanamıyorum Yanımda, gözyaşlarıyla sulanan mendilleri bir görseniz
82
Başınızı ağrıttım, biliyorum
O büyük aşkıma, o büyük sevdam Ercan'ıma ne olursunuz dua edin, Fatiha gönderin Kendim için bir şey istemiyorum O rahat etsin yeter
Allah beni ona çabuk kavuştursun Size de uzun ömürler, ailenize mutluluk ve huzur versin
Hizmetinizi tebrik ediyorum Sizi mutlaka ziyaret etmek istiyorum
Allah yar ve yardımcınız olsun
Sercan İPEK

AŞIK OLANLAR BENİ DİNLEYİN
Merhaba Halit Bey
Evlilikle ilgili anımı çok ilginç buldunuz Benden de bunu bir mektup haline getirip, size göndermemi istediniz Ben de, hayatımın hatasını yazmayı kabul ettim îstedim ki, benim düştüğüm bu hatayı, ikinci bir genç kız yaşamasın Çok zor olan o acıları görmesin
Ben Bursa'da doğdum ve Bursa'da büyüdüm Babam orta halli bir işçiydi Üç kardeştik, en büyükleri bendim Annem kadın hastalığından vefat ettiğinde, ben ortaokul son sınıfta, diğer iki kardeşlerim de ilkokuldaydılar
Babam aceleci davrandı, annemin vefat edişinden kısa bir süre sonra evlendi Tahmin edeceğiniz gibi gelen ikinci annemizle sorunlar yaşamaya başladık Babam yeni gelen hanımın "bırakıp giderim" tehditleri altında bizleri ihmal etmeye başladı Çok zor günler geçiriyorduk Ben olanların farkında olduğum için her şeyi içime atıyor, kendi köşeme çekiliyor, durumumuza ağlıyordum Allah o acıları hiçbir genç kıza yaşatmasın
İkinci annemizin ısrarıyla babam iki kardeşimi önce evlâtlık verdi, sonra da baskılar sonucu aldı
84
Yetiştirme yurduna verdi Ben bu olaydan dolayı çok mutlu olmuştum Çünkü kardeşlerim dayaktan, hakaretten ve açlıktan kurtulmuşlardı Ben ise, büyük olduğum için evde kaldım, sitemleri, hakaretleri ve dayanılmaz baskıyı yaşamaya devam ettim Tek mutluluğum ve tesellim, hafta sonu kardeşlerimi ziyaret ederek, onlarla geçirdiğim saatlerimdi
Sağ olsun amcam, o yıllarda bize çok destek oldu Hem bana hem de kardeşlerime harçlık verir, acil ihtiyaçlarımızı karşılamaya çalışırdı Halbuki kendisinin de durumu iyi değildi Eşi Seçil Yenge de bizleri evine çağırır, banyomuzu yaptırır ve çamaşırlarımızı yıkardı Allah razı olsun o hanımdan ve amcamdan
Yıllar böyle acılarla geçti
Lise ikinci sınıftaydım Genç kızlık duygularımın, tozpembe hayallerin, olmayacak düşlerin dünyamı sardığı, sarstığı yıllar
Çevremdeki arkadaşlarım aşk oyuncağıyla çoktan oynamaya başlamışlardı Bana da ilgi duyan bir çocuk vardı ama benim gözüm bir başkasına takılmıştı Coğrafya öğretmenimize
Benim içimde bulunduğum ortamdan dolayı çok iyi niyetle ilgi gösterip yardımcı olmak isteyen öğretmenime tutulmuştum Herhalde kara sevda buydu Yemeden, içmeden, uyurken, rüyamda, yürürken hep onu düşünmek ve onunla bir hayatı paylaşmak
Çok iyi biliyordum bu olmaz bir şeydi Konuyu kime açsam gülüp, geçerdi Bunu da biliyordum Gel de içimi saran aşk ateşine bir söz geçir Yanlış başlayan yanlış gelişen bir sevdaydı bu
Öğretmenimiz bizim tarafta oturduğu için yolda minibüste sık sık karşılaşıyorduk Benimle her karşılaşmada
85
bana ilgi gösterir, problemlerimi sorar ve yardımcı olurdu Ama bir türlü kendisine yangın olduğumu arılamıyordu, ben de bunu anlatamıyordum
Bir yıl bu şekilde geçti
İkinci yıl kesin şekilde hocama gidip, duygularımı açmayı düşündüm Mutlaka kendisi için beslediğim duygularımdan haberdar olmalıydı
"Aşkın gözü kördür" derler ya, gerçekten öyle Ne yaptığını, yaptığım işin nasıl sonuçlanacağını sakin kafayla düşünüp, planlayamadığım için, hislerini ne diyorsa o tarafa doğru gidiyordum
Hocama olan ilginin bence iki temel nedeni vardı Birisi, bana acıyarak ilgi göstermesi ve yardımcı olmasıydı İkincisi de ev hayatımda artık bunalmıştım, bir an önce kendimi bir yere atıp, kurtulmak istiyordum
Sonra sevdiğim bir öğretmendi Onun dünyasına girmek ve onunla hayatı paylaşmam demek, hem kısa yoldan acılardan kurtulmak, hem de görgülü ve medenî bir insana eş olmak demekti
Ama bütün bu mantıklı hesapların ötesinde bütün mantığını durduran şey, hocama olan tutkumdu
Yine aynı minibüsle gelirken, büyük heyecanla ve terler içinde kalarak:
- Hoca, sizinle önemli bir konuyu konuşmak istiyorum, bana zaman ayırabilir misiniz? Dedim
Kabul etti Beni o gün saat 1230'da harita odasına çağırdı
Gittim Hayatımın en heyecanlı, en hatalı ve en deli bir anıydı Şimdi düşünüyorum, bu resmen delilikti
86
Oturduk, bana çay ikram etti Yine sorularımla ilgilendi Ben ise, boncuk boncuk terliyordum Yalnızca aklımı o kelimeye kilitlemiştim, başka hiçbir şeyi duyacak durumda değildim
O kelime:
- Hocam, ben sizi çok seviyorum Gülümsedi,
- Tabiî ki ben de seni seviyorum, dedi Sen çok cici bir kızsın İnşaallah bu problemlerin biter, bu günlerin tatlı bir haüra olarak kalır
Gözlerimi kapattım, son bir çırpınışla:
- Hayır hocam, dedim Öyle değil Ben size tutuldum Bir yıldız sizde başkasını düşünemiyorum
Çok olgun ve çok sakin karşıladı
- Tahmin ediyordum, dedi Bu çok doğaldır Birçok' öğrenci iyi niyetli öğretmenlerine ilgi duymuştur Ama bunun çok büyük riskleri var
Çocuklukla yine atıldım
- Ben bütün risklere hazırım Yeter ki, "Hayır" deme
Hocam, hep alttan alıyordu
- Seni çok iyi anlıyorum, dedi Çok kötü günler geçiriyorsun İyi bir himayeciye ihtiyacın var Benim de ilgimi yanlış yorumladın Ben senin yalnızca öğretmeninim, o kadar Başka türlü yorumlama
Kendimi sıktım, ağlamaya başladım
- Her şeye razıyım, n'olursunuz beni reddetmeyin Yoksa yaşayamam intihar ederim
87
İntihar kelimesi hocamı da korkutmuştu
Hocam bu problemi aşmak için binbir yorumlar yaparak bunun imkânsızlığını anlatıyordu
Evlenmek istemediğini, çok büyük yaş farkımız olduğunu, bu evliliğin asla yürümeyeceğini, yaşlı anne ve babasının buna müsaade etmeyeceklerini daha birçok nedenle bu işin olmazlığını anlattı
Ayrıldık Ama benim bu işi bırakmaya niyetim yoktu Evlerine gittim, annesini gördüm, ona durumu anlattım Eğer kabul etmesi halinde "kul, köle" olacağımı ifade ettim
Neyse sonuç olarak öğretmenim istemeyerek ikna oldu, lise bittikten sonra da evlendik
İşte hayal bile edemeyeceğim problemler de ondan sonra başladı
Aramızdaki on beş yaştan fazla farklılık, her davranışa, her değerlendirmeye ve her isteğe yansıyordu Bir konuda asla ortak nokta bulamıyorduk Yaşlı anne ve babası benden ve hizmetimden memnun değildi
Ayrıca kardeşlerimle ilgilenmem de sorunları artırmıştı Özet olarak biz çok yanlış bir evlilik yapmıştık
Çocuğumuz da olmadı, yalnızca iki yıl süren bu evlilik noktalandı Kendime bir iş buldum, çalışmaya başladım Kardeşlerimi de yanıma aldım
Daha sonra da ikinci evliliğimi yaptım ve yurtdışına geldik
Diyeceğim şuydu:
Genç kızların dünyasına az çok "aşk" büyüsü girer Bazen bu aşk, akıl ve mantık dinlemez, sürekli yanlışlar yaptırır Ama şunu çok iyi bilsinler ki, aralarında
88
fazla yaş farkı olanlar evlenmesinler Erken yaşta da böyle bir evlilik yapmasınlar Bilgi, görgü ve statü farkı olanlar da evlenmesinler
Önce kendi hayatlarını garanti edecek, okul ve iş konusunu halletsinler Daha sonra evliliği düşünsünler Öğretmenleriyle böyle bir yakınlığı hiç düşünmesinler Çünkü böyle bir evlilikten sonra mutlu olan görülmemiştir Nedeni ise, öğrenciyken gözümde çok büyüttüğüm dünyanın en iyi, en kusursuz insanı sandığım insanla evlenince müthiş bir hayal kırıklığı oluyor Aradaki resmiyet kalbimizce göremediğimiz bir çok şey gözler önüne seriliyor Bu da tam bir mutsuzluk getiriyor
Saygı ve sevgilerimle hocam Umarım ki bütün öğrencileriniz mutlu olur Sizlere de en iyi dileklerimle
Sevcan AKDAĞ


AŞKIMI LEKELEMEM
Halit Abi,
Sizi kıramadan, yıllar sonra bir mektup yazdım Başımdan geçen olayları tam olarak kağıda dökemem Bilirsiniz ki, birçok hatıralar ifade edilemez Bazı hatıralar ise, içimizde yalnızca bize özgü kalır
Ben yalnızca sizinle ve okuyucularınızla paylaşabileceklerimi kaleme alıyorum Bunu da tam yapacağımı sanmıyorum ama sizin için deneyeceğim
Hatıralarımı, başımdan geçen olayların bir kısmını size anlatmamıştım Sağ olun sizin manevî desteğiniz, kitaplarınız bana iyi bir moral kaynağı oldu Ayrıca şu anda komşumuz olan bir ailenin Fatma ismindeki kızı sizin öğrencinizmiş Onunla sık sık görüşüyoruz, kitaplarınızdan konuşuyoruz
Çok şükür kendimi toparladım İnsanın içini yakan acılar asla bitmez Ancak acılara karşı barışıklık kazanıyoruz
Severek, birbirimize âşık olarak evlendiğimiz evlilik üç yıl sürdü Beyimle bir yıl doyasıya huzurlu ve mutlu bir şekilde yaşadık Bir yıl sonra hastalığı ortaya çıktı Kalın bağırsaklarında ortaya çıkan kötü huylu kanser türü, rahmetli eşimi bizden ayırdı Hastalığı bir yıldan fazla sürmüştü Bu arada tatmadığım acılar, korkular, yaşamadığımız panik kalmadı
90
Hep günlerimiz "ölüm" korkusuyla geçti Onun acısı ve inlemesi karşısında duyduğum azabı ifade edecek bir kelime yoktur
Sonuçta iki çocukla beni yalnız bıraktı Hiç dilinden düşürmediği Allah'ına kavuştu
Son günleri çok sancılı geçiyordu Acısını artık uyuşturucular kesmiyordu Biz de bu dayanılmaz azap karşısında kahroluyorduk
Vefat etmeden bir gün önceydi
- Hanım, ben ölürsem, sen ne yapacaksın? Dedi Dayanamadım ağlamaya başladım
- Ne yapayım Çocuklarımı kucağıma alıp, Allah'a dayanarak ondan sabır isteyeceğim
- Yalnız, bu hayatta nasıl ayakta kalacaksın? Ailemiz de fakir olduğu için seni destekleyen kimse olmaz Ben sana hakkımı helal ediyorum Hiç gücenmem ve kızmam Zaten sana bir gün gösteremedim Münasip biri çıkarsa evlen kurtul
Ağlayarak kendimi dışarı attım
- Bunu benden nasıl istersin? Dedim Senin sevgini, senin aşkını mukaddes bir emanet gibi saklayacağım Bu evde hep sen olacaksın Bir yabancı erkek asla
Tuttu elimden, gözlerinden akan yaşları bana göstermeye çalıştı
- Gideceğim yeri gördüm, dedi Şükür Allah'ıma o müjdeyi aldım Rabbim eğer bir kuluna hastalık ve musibet veriyorsa, onun mutlaka bir hikmeti vardır İnşallah bu hastalık bizim ebedî hayatımızı kurtaracak
91
Bir gün sonra rahmetli oldu Tam cuma günü öğlen ezanı okunurken
Son anlarda bütün acısı bitmişti Sanki artık ölümü tekliyordu Benimle beraber Yasin Suresini takip ederken vefat etti
Rahmetli eşim vefat edince iki çocukla birlikte bu ağır hayat yükünü omuzlamak da bana düştü Çok fakirdik Üstelik eşimin bir yıldan fazla süren hastalığı, elimizdeki bütün birikimlerimizi bitirmişti
Çok talipli çıktı karşıma Çok da zengin dullar geldi, gitti Hepsi de bana bol bol maddî refah vaadettiler Ama hiç kimsenin ne dediği hiç umurumda olmadı Çünkü benim dünyamın ışığı, kalbimin nuru ve yaşama direncimin kaynağı eşimin aşkı ve sevgisiydi Onu nasıl lekeleyebilirdim
Rabbim'den her namazımda diliyorum Beni bu tertemiz halim ve tertemiz duygularımla eşime kavuşturmayı nasip etsin
Artık kendimi çocuklarıma ve ibadetlerime adadım Her gün eşime Yasin okuyup, manevî bir gıda olarak gönderiyorum Çünkü maddî varlığı itibariyle aramızdan ayrıldı Ama gönül ilişkimiz, manevî irtibatımız ve evimizdeki taptaze hatıralarıyla bizimle olmaya devam ediyor O hâlâ başımızda ve evimizin babası
Allah onun mekanını cennet etsin Bizleri de oraya lâyık etsin
Zehra TORUNOĞLU


AŞKIMIZA SAYGIMDAN DOLAYI EVLENMEDİM
Değerli Dostum, Kıymetli Hocam,
Eşim ve çocuklarımla birlikte saygı ve sevgilerimizi sunuyorum
Sohbetinizin tadına doyamadık Çocuklar ilk fırsatta yine sizi istiyorlar, lütfen unutmayın
İstediğiniz hatırayı yazıyorum "Aşk" adına her türlü sorumsuzluğu yapanlara karşı bir nebzecik cevap olmasını diliyorum
Çok küçük yaşta annemi ve babamı yitirmiştim Hem öksüz, hem de yetim olmak benim için dayanılması çok güç günler başlamıştı
Her şeyi hayal eder, her şeye imrenir ve her çocuğu da kıskanırdım Meselâ hangi çocuğu annesinin kucağında veya babasının elinden tutmuş olarak görsem, nasıl da kıskanırdım Âdeta, "Ya bana da bir anne ve baba bulun, ya da kimsenin de olmasın" diye düşünürdüm Bir anne ve bir babam olması için nelerimi vermezdim
Hâlâ onları rahmetle andığım bir aile bana sahip çıkmıştı Sahip çıkmakta ne, dışarıda aç susuz

kalmadım o kadar Ama bana asıl desteği emekli bir memur vermişti Ondan da Allah razı olsun Beni ilkokul ve ortaokula kadar okuttu Okuttu diyorum işte, perişanları oynayarak
Ortaokulu bitirdiğim yıldı Semra sınıfımıza o günlerde gelmişti Özenle dikilmiş bir kıyafet, sarışın saçları ve son derece temiz, tertipli haliyle bütün dikkatlerimizi üzerinde toplamıştı Sanki büyümüş-küçülmüş bir vakurluk içindeydi Ayrıca çok terbiyeli bir kızdı
İlçeye yeni tayini çıkan kaymakamın kızı Benim ilk aşkım, Semra
İlk gün "Sınıf başkanı sen misin?" diye gelmişti, yanıma Onunla karşı karşıya gelince dilim tutulmuştu sanki Bir tarafa da kaçamayınca ter boşanmıştı birden "He" dedim, zorla Ama nasıl da kızarıp, titremiştim
Öğretmenlerimin beni koruması ve ayrıca çok çalışkan olmam, Semra'nın ilgisini çekmişti Ben utancımdan bir türlü rahat olamıyordum Ve bir türlü atamadığım aşağılık duygusu içindeydim Semra'nın yakınlığı o kadar ilerlemişti ki, bir an olsun benden ayrılmak istemiyordu Bir hastalıktan dolayı okula iki yıl ara vermesi, okul seviyesinin üstünde bir olgunluk getirmişti, kendisine Bir çok şeyleri daha iyi biliyordu
Bir gün okula annesiyle birlikte gelmişti Beni konuşmuşlar o akşam Annesi de görmek istemiş Kendileriyle okul bahçesinde karşılaştık Sonra beni uzaktan işaret etmişti Annesi bana doğru yöneldi Birkaç adım kala durdu Perişan ve pejmürde kılıklı bir çocukla karşılaşmanın verdiği hayal kırıklığıyla tepkisi çok sert olmuştu:

- Bana bak çocuk, dedi kızarak Seni bir daha bu kızımızın yanında görmeyeceğim Senin gibi bir köy yosmasını, Semra'ma asla yakıştıramam
Hışımla döndü, kızının kolundan tuttuğu gibi uzaklaştı
Bu beklemediğim hareket, beni şok etmişti Oraya oturmuşum Kulaklarımın içi uğuldamaya ve gözlerimin önü perdelenmeye başlamıştı Etrafımdaki her şey dönüyordu Oturdum, olduğum yere Âdeta, nerede, ne zaman ve nasıl olduğumu unutmuştum Bu aşağılanma, zaten aşağılık duygusu içinde olan benim için son tükeniş ve cesaretimin bütün bütün bitişiydi
Günlerce kendi kendime hayıflandım, durdum "Ben kimim? Semra kim? Onunla nasıl arkadaşlık edebilirim? Bu işin böyle olacağını neden kestirememiştim? Bir öksüz çocuk Bir çoban namzeti Okumayı, okulda bırakmış, hayatını dağ ve taşlarla paylaşan bir köy çocuğu Bir de kalkıyor kaymakamın kızma âşık oluyor Olacak şey mi bu? Çok yazık bunları bilmediğime" Evet kendi kendime çok, ama çok kızmıştım
Artık okulun sonu gelmişti Herkese yeni bir dünyanın, yeni ümitlerin kapılarının açıldığı, bana da son kapının kapandığı gündü Doya doya ağlayarak, bütün öğretmenlerimle vedalaştım Ama Semra'dan özellikle kaçıyordum Bana her fırsatta yaklaşmak istediğini günlerdir biliyordum, ama ikinci bir hatayı ve bir hayal kırıklığına daha düşmeyi istemiyordum
Ve okulu terk ediyorduk artık Büyük ana kapıdan çıkarken, Semra'yla göz göze geldik Dudakları hüzünle kıvrılmış, gözleri çakmak çakmaktı
- Ne olur, dedi ağlamaklı bir ses tonuyla Beni bir dakika dinler misin? Bana çok kızdığını biliyorum Ama beni dinlemelisin, lütfen
Ve hıçkırmaya başladı
- Annem, ben değil ki ondan dolayı bana kızıyorsun İnan ben senden çok daha fazla acı çektim Ben duygularımdan bir şey kaybetmiş değilim Ne olursun beni affet Bundan sonra da seninle görüşmek istiyorum
- Bir çobanla mı? Dedim, sitem ederek
- Sen beni hâlâ anlamadın, değil mi?
"Neyi anlamadım?" der gibi bakışlarımı Semra'nın yüzünde netleştirdim
- Sen çok dürüst, çok iyi bir çocuksun Seni bunun için seviyorum Bunu sana anlatamadım ki
İçimin bir tuhaf olduğunu hissetmiştim Semra bunları düşünecek ve bilecek olgunluktaydı Ama ben, saf ve şaşkın öksüz, bunun ne demek olduğunu yıllar sonra anlayacaktım
Cevap veremedim
- Ne olur görüşelim e mi? dedi Son sözünü söyleyerek
Semra'nın gözünden yaşlar yeniden oynaşmaya başlamıştı Başını bir müddet yere eğdi ve sonra da arkasına bakmadan yürüdü
Ben tam bir şok dalgası geçiriyordum Ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum Bir müddet yerimde çakılı kalmıştım Galiba Semra sonunda içimden bir şeyleri alıp, götürmüştü Zihnimde tepinen karmakarışık düşüncelerimi sıraya koymakta güçlük çekiyordum Çekiniyordum da ne demek, içinde büsbütün kaybolmuştum
Köy ruhlu ilçemizin en küçük çobanı bendim artık Önümde yüz keçi, elinde kalın bir çoban değneği ve yanında da bir çoban köpeği Güneş dağlardan doğuyor ve dağlardan batıyordu Acılarımı, elemlerimi ve aşkımı dağlarla paylaşıyordum
Aradan bir yıldan fazla bir zaman geçmişti Güneşin acımasız sıcağı altında, yanaklarımın, dudaklarımın ve burnumun değiştirdiği derilerden, yüzümün şekli başkalaşmış Sanki bir yıl içinde başka bir genç olmuştum İşte o günlerde bir akşam, keçilerimle birlikte ilçemizin kenar mahallesine giriyordum Köşede bir karartının bana doğru yaklaştığını gördüm Gölge [biraz daha netleşti Evet o, Semra geliyordu
- Merhaba, dedi o tatlı ve ılık sesiyle Seni görmek için her gün planlar kuruyorum Ama sen geç döndüğün için görüşemiyoruz Yemin ederim bu kaçıncı (bekleyişim Ee nasılsın bakalım?
Çok heyecanlanmıştım Semra gerçekten samimi candan bir kızdı
- Nasıl olayım, ben bir çobanım işte, dedim
Semra sustu Belki de benim bir şeyler daha konuşmamı bekledi Ama benden ses çıkmayınca, o dokunaklı ve titrek sesiyle;
- Yarın gidiyoruz, dedi Babamın tayini çıktı
- Ya, dedim Kendimi kontrol edemeden Semra yine hıçkırmaya başladı
- Seni hiç unutmayacağım Mektup göndereceğim, cevapla e mi?
- Olur, diyebildim yalnızca Yine tam bir şoka girmiştim Elindeki paketi bana uzattı
- Allah'a ısmarladık, dedi ağlamaklı bir ses tonuyla Bir daha karşılaşmamız için hep dua edeceğim
Karanlığa doğru yürüdü ve kayboldu Ben de kendi dünyamda kaybolmuştum
Ben iyi bir çobandım artık Git gide mesleğimi iyi kapıyor, çobanlar içinde söz sahibi olmaya başlıyordum Bundan dolayı keçilerimin sayısı artmış, sürü büyümüştü Ama ah, o okumak Onu kavurucu sevdası kalbimi içten içe kemiriyordu
Çobanlıkta bir yılımı doldurmak üzereydim Sabah erkenden sürümü önüme katmış, ana asfalttan ilerliyordum Elimde belki de yüz defa okuduğum Semra'nın çok duygulu bir mektubu vardı Bu son mektubu çok daha içli ve çok daha yakıcıydı
"Hep seni düşünüyorum Sonuna kadar da seni bekleyeceğim" diyordu
Çözüm isteyen çözümsüzlüklerin alaborasında kaybolmuş, düşündükçe düşünemeyen bir zihin mengenesinin acımasız kıskacında, yol, iz belirsiz bir çöldü sanki, o koskocaman ana asfalt Beynimde dans eden Semra'nın hayali beni oradan alarak uzaklaştırmış ve tatlı bir dünyaya götürmüştü Kendimi öylesine unutmuştum ki, üzerime doğru süratle yaklaşan mersedes bir taksiyi son anda fark ettim Ve müthiş bir darbeyle Bir anda görüntü ufkum silindi, sesler birbirine karıştı ve dipsiz bir kuyuya doğru yuvarlanmaya başladım Sonrasını hatırlamıyorum

Dayanılmaz bir acıyla, büyük bir şehrin büyük bir hastanesinde kendime gelmiştim Biri bayan, biri de erkek iki yaşlı insan başucumda; gözleri kıpkırmızı, bitkin bir halde bana bakıyorlardı
Bayan, yanındaki erkeğe;
- Allah'a şükür bey, dedi Bak çocuk gözünü açıyor
- Çok şükür Allah'ım!
Gözümde netleşen görüntülerle, hiç tanımadığım bu iki insanın bana çarpan araba sahipleri olduğunu anlamıştım Ve bana her şeyi anlattılar On gün sonra kendime gelmişim Önce durumum çok ciddiymiş Bunun için iki hastane değiştirmişler
İyileştim Yaşlılar, bir saniye bile beni yalnız bırakmadılar Zaten onlardan başka da arayan ve soran yoktu ki İlçedekiler beni çoktan unutmuşlardı Onlara göre çoban mı yok? Biri gider, öbürü gelir
Taburcu olacağım gün gelip, çatmıştı İlçeye bir
daha dönmek istemiyordum Ama başka bir çarem de
foktu Oradan başka nereye gidebilirdim? Dağlar,
ağaçlar, keçiler ve çoban köpeğim Dostlarım beni
bekliyorlardı
Hastanedeki son günümde, o iki yaşlı insan yine gelmişlerdi Bu sefer yüzlerinde görmediğim bir neşe, bir sevinç okunmaktaydı
- Biz düşündük ki, diye başlamıştı yaşlı bayan söze Araştırdık ki, senin kimsen yokmuş Bizim de hiç çocuğumuz yoktur Ama çok zenginiz Acaba diyoruz, bize evlâtlığı kabul eder misin? Seni öz evladımız gibi büyüteceğimizden emin ol Yavrum, inan ki seni çok sevdik Ne dersin?

Dünyam bir anda tersine dönmüştü Göklerde aradığımı yerde bulmuştum Kendimi tutamaz bir halde;
- Kabul ediyorum, diye atıldım Ama beni okutacaksınız tamam mı?
- Kabul Seve seve
Ve yeni bir hayat başladı benim için Acıların dindiği, öksüzlüğün bittiği bir hayat Dersleri su gibi içiyorum, sınıflan atlayarak geçiyorum Okulları bir bir bitirdim Yurtdışı öğrenimim de tamamlanmıştı Geleceği parlak bir hukukçu olarak hayata atıldım
Ama Semra'ya kavuşamamanın acısı her gün biraz daha tesirini artırıyordu Bütün aramalarına rağmen Semra'nın izini bulamamıştım Annesi ve babası ölmüş, kendisinin de nerede olduğunu kimse bilmiyordu
Evlendim Bir de kızım oldu Adı ise, Semra Çok mutlu bir yuvamız vardı Ama bu da çok sürmedi, îkinci doğumda hem eşimi hem de çocuğumu kaybetmiştim Benim için bir çöküş daha başlamıştı Ama artık, kızımla ilgilenmek ve onu istediğim gibi büyütmek için "evlenmemeye" karar verdim
İlmi çalışmalarım da bu arada yayınlanmaya başlamıştı Çeşitli ödüller alarak, gazete manşetlerine çıkıyordum Yine kazandığım bir ödülü almak için sabah erkenden yola koyulmuştum Müthiş bir kaza, ardından yine hastanedeyim Öldürmeyen Allah öldürmüyor işte İyileşmem için uzun bir hastane istirahatı verilmişti
İşte o günlerde bir sabah Özel odamın kapısı açıldı Bir dosyayı sımsıkı göğsüne bastırmış, sarışın bir bayan girdi içeri Ranzamın ayak ucuna geldi, dikkatlice beni süzmeye başladı Bir an göz-göze geldik

Bu, çok iyi tanıdığım birisi olmalıydı Hafızamı zorladım Evet bu bayan Semra'ya ne kadar da benziyordu İçim oynadı, birden Aman Allah'ım Yoksa?
Hiç unutamadığım tatlı bir sesin, biraz daha olgun bir tonuyla;
- Geçmiş olsun, dedi Geçirdiğin kazayı gazetelerde okudum Buraya yattığını ise, iki saat önce öğrendim
Şaşkına döndüm, dilim tutuldu yine Allah'ım ne olursun bu bir rüya olmasın, diyordum Hem ben hem de Semra hıçkırıklara boğulmuştuk
Yanıma yaklaştı, yatağıma bitişik sandalyeye oturdu O anda benim sanki bütün gücüm ve iradem bitmişti İkimiz de yılların hasretini duya duya, bir çocuk gibi ağlaşıyorduk
- Senin hakkında her şeyi biliyorum, dedi gözlerinden boşalan yaşları silerek Kızma benim adımı vermişsin Nasıl duygulandım, anlatamam
- Ya sen? Diye afaldım
- Sana söz vermiştim ya, dedi Bakışlarını yere doğru eğerek Aşkımıza saygımdan dolayı evlenemedim
Ayağa kalktı Daha fazla dayanamamanın tedirginliğiyle başını yan tarafa doğru çevirip, fısıldadı;
- Hastalarım beni bekliyor, dedi Artık sen de benim hastamsın Sonra gelirim
Kendini zoraki dışarı atfa
Kapıdan dışarı çıkarken, ardından bağırdım;
- Doktor çabuk ol, dedim Artık gücüm bitiyor
Hıçkırıklarım duyulmasın diye elimi ağzıma kapadım ve buruk mutluluğumu içime gömmeye çalıştım
İlk tanıştıkları yıldan tam on beş yıl sonra bu tertemiz pırıl pırıl aşkların sahibi bu iki insan evlendiler
Birisi hukuk, öbürü de tıp alanında başarılı çalışmalar yapan bu iki âşık, hem aşkın nasıl yaşanıldığını hem aşka nasıl vefa gösterileceğini ortaya koydular
"Aşk" diye her türlü melaneti sergileyen insanlara karşı ise, en büyük dersi verdiler
Orhan beyin ifadesiyle:
"Aşk, yalnızca görünüşe, güzelliğe, gençliğe yönelirse ömrü çok kısa olur Aşkın ruhu imanla, ahlâkla ve ebedî beraberlikle beslenirse uzun ömürlü olur ve insana cennet mutluluğu yaşatır"
Yanlış başlayan, yanlış yürüyen ve yanlış biten bir aşkın bir aileye getirdiği felâketlere ışık tutmak amacıyla, bana gelen uzun bir mektubu sizlerle paylaşmak istiyorum
Bu mektubu okuyan her genç okuyucum, yanlış bir aşka düşmemek için elinden gelen her türlü çabayı göstereceğine inanıyorum Çünkü mektup, yanlış aşklarla ilgili yüzlerce cilt kitapların uyarılarından daha etkili sonuçlar sunuyor ve yaşanmış acı örnekler taşıyor
Aşkı, sevgiyi ve özlemi; tertemiz, dupduru, iffetli ve namuslu yaşamak isteyenlere Buyurun öyleyse Muhterem Hocam,
Almanya'ya yani bizim bulunduğumuz eyalete geleceğinizi duyunca uykularım kaçtı Sevincimden ne yapacağımı şaşırdım Sizinle konuşacağım, paylaşacağım o kadar önemli konularım vardı ki, yalnız bunun için Türkiye'ye gelip, sizinle görüşmeyi de düşünüyordum Buraya geleceğinizi de duyunca dünyalar benim oldu Yani sizi "Gökte ararken yerde buldum" Aldığım bilgiye göre iki gün sonra buralarda olacaksınız inşallah Allah'ım sağ selâm nasip etsin Ben de bu iki gün içinde bu mektubu yazıp, hazırlamalıyım Sizinle görüşürsem mektubu vereceğim Ama bir aksilik olur da, görüşemezsem (ki o zaman çok üzülürüm) mektubu bir tanıdık eliyle size iletirim
Ben acılar dolu bir hayatın içinden geliyorum Yanlış bir aşkın, yanlış bir evliliğin kurbanı oldum Genç kızlığımda ve okulumda okurken hata üstüne hata yaptım Bu hatalar bana felâket dolu bir son hazırladı
Aşkla ilgili hatıralarım neydi Bunları genç kızlara kötü bir örnek olsun diye, bütün detayıyla yazacağım Anlatacaklarımı ibretle, dikkatle ve ciddiye alarak okusunlar
Şimdi Almanya'dayım Eşimden iki yıl önce ayrıldım Kendime yeni yeni geliyorum
Sizi görme isteğimin de iki nedeni var Birincisi;
En bunalımlı anımda ve hatta çok zaman intiharı bile düşünürken, kitaplarınız imdadıma yetişti İnanın ki hocam, intiharı çok ciddi bir şekilde düşündüğüm, hatta Aysel diye o müthiş, o inanılmaz kitabınız elime ulaştı Bir arkadaşım Türkiye'den yeni dönmüştü Sizin kitaplarınızın hepsini almış, getirdi
Anlata anlata bitiremiyor Arkadaşım da beyinden ayrıydı Yani o da benim acılanma benzer acılar içindeydi
İlk okuduğu kitabım Aysel olmuştu Bir genç kızın hayatta yaşadığı acıların ve ölüm döşeğindeki dirilişini anlatıyordu Hayatımda hiçbir şeye bu kadar ağlamamıştım ve hiçbir şeyden bu kadar etkilenmemiştim O kitabı okuyunca yaptığım yanlışlar Bir bir gözümün önünden geçti Ah bunları bana daha önce
anlatan olsaydı Olmadı! Olmadığı için de bu yanlışları yaptım
Sonra Düzceli Mehmet, Uçurumdan Dönüş ve Yeni Bir Hayat isimli kitapları okudum Her biri birbirinden güzel kitaptı Bu kadar harika ve etkileyici olayları herkes okumalı Eğer bu kitapları bunalımda olanlar ve psikolojik problemleri bulunanlar okursa, inanın ki o sorunlarından kurtulurlar
Adım Adım Evlilik kitabını okuduktan sonra da, yaptığım evliliğin ve yaşadığım aşkın ne kadar yanlışlarla dolu olduğunu daha iyi anladım
Eğer imkânım olsa, sizin kitaplarınızı önce Almanca'ya çevirir, sonra da her Alman gencine ulaştırırım Sizi görmek isteyişimin ikinci nedeni de şuydu: Yaşadığım yanlış ilişkiyi, yanlış aşkı ve yanlış evliliği size anlatıp, bunu okuyucularınıza ulaştırmanız içindi Çünkü genç kızlar, o kadar hatalar yapıyorlar ki, maalesef bu hatalarının kendilerine nelere mal olacağını bilemiyorlar
Ben istedim ki, bu hataları yaşamış bir insan olarak genç kızlarımıza bunları anlatayım da onlar bu hataları yaşamasınlar
Şu anda çok huzurluyum ve çok duygu yüklüyüm Hayatımı karartan olaylar gözümün önünden geçmeye başlayınca dayanamıyor, titremeye başlıyorum Bu beş yıldır çektiğim psikolojik bir hastalık haline geldi Ama dayanmalıyım, bu olayları size anlatmalıyım, umarım ki sizler de bu anlattıklarımı ciddiye alırsınız ve okuyucularınıza iletirsiniz
Yalnız bana şu büyük iyiliği yaparsanız sevinirim Adımı, çocuklarımın ismini ve yaşadığım şehri yazmayın Cümlelerim ve ifadelerim de bozuk, bunun için de özür dilerim
Benim küçüklüğüm Mersin'de geçti Genç kızlığım da Ankara'da İlkokulu Mersin'de okuduktan sonra, babamın işi dolayısıyla Ankara'ya geldik Ortaokul, Lise ve Üniversiteyi de Ankara'da okudum
Annem ve babam normal bir inancı olan kimselerdi İnançları vardı ama, pek yaşamıyorlardı Biz de medeni ve çağdaş görünümlü bir ailede gözlerimizi
açtık
Kendime göre bir çevremiz ve bir arkadaş grubumuz vardı Eğlence, müzik, dans ve gününü yaşayan bir grup Lise hayatım böyle geçti Üniversiteye başlayınca aşk serüveni de filizlenmeye başladı Aramızda bir sevgi ve aşk oluştu Benden iki sınıf ileride Tekirdağlı bir çocukla
O da hayata benim gibi bakıyordu
Hayat doyasıya yaşanmalı, kural konulmamalı kimse müdahale etmemeli Bu gençlikte her şey yaşanmalı ki gözümüz arkada kalmasın Ailelerimiz ve çevremiz bu tür ilişkilere müdahale ettiği zaman da cevabımız hazırdı:
- Bizler ne yaptığımızı bilecek yeterlikte ve yaştayız Bırakın kendi hayatımızı yaşayalım
Görünüşte bu teorik görüşler çok masumane ve kişiye değer veren, sevgi duyan ve ona hayatını doyasıya yaşamasını sağlayan fikirler içeriyordu
Ama ya işin pratik tarafı? İşte tam tersi bir görüntü ortaya çıkıyordu Özellikle de kız için
Düşünün, bir ilişki yaşıyorsunuz Ama sonra işi ciddi bir evliliğe dönüştürmeden ayrıldınız Şimdi düşünelim bu ilişki en çok kime zarar verir Tabiî ki kıza Çünkü hiçbir erkek, "Sen ilişki yaşadın, onun için artık ilk masumiyetin kalmadı, bize yaramazsın" diye hiçbir davranışla karşılaşmayacaktır Yüz ilişki de yaşasa onun için değişen bir şey olmayacaktır
Ya hanım? Öyle mi? Asla!
Birileriyle bir ilişki yaşayan bir kız, artık toplumun gözünde ilk masumiyetini ve hatta iffet ve namusunu zedelemiş birisi olarak görülür Hiç kimse o kıza, yepyeni, tertemiz bir ilişki sunamaz Artık o lekelenmiş bir kız durumundadır
O zaman şunu çok açık olarak ortaya koyalım
Bu tür ilişkilerin mağduru hep kadındır Yani "Kendi hayatımı yaşıyorum, günümü gün ediyorum, gençliğin tadını çıkarıyorum" diyenler aslında kız tarafını mağdur ediyorlar
Ne yapmak lâzımdır?
Kızlar böyle bir ilişkiye "güm" diye girmemeli, acele etmemeli, çok dikkatli ve seçici olmalılardır
Bu konuda çok somut örnekler sunacağım
Sevdiğinizi ve âşık olduğunuzu zannettiğiniz erkeği önce çok iyi test edin Körü körüne kapılmayın Duygu ve insan ömrü bir günlük değildir Hayat hep hayalden ibaret değildir Tam tersi hayat akıl ve mantık ekseninde bir yaşamdan ibarettir Her şeyi aklınıza ve mantığınıza sorun Hisleriniz ve duygularınızla hareket etmeyin En azından beklemeyi, sabretmeyi ve aceleci olmamayı bilin
Şu noktalara dikkat edin
Ben kimi seviyorum? Bu insan hayatımla ne kadar örtüşüyor? Beni gerçekten mutlu edecek sadakate, ciddiyete ve yeterliliğe sahip mi? Güzelliğimi, gençliğimi ve tozpembe hayatımı mı seviyor? Yoksa ruhumu, dünyamı ve kişiliğimi mi seviyor? Bu çok önemli Çünkü güzellik, gençlik ve hayal dünyası evlenildiği gün biter Sevgi, bunların üzerinde bina olursa, çabuk söner Ama aranılan huy, karakter ve dostluk ise, ebediyen sürer
İlk tanıştığınızda ve nişanlılık döneminizde çok iyi izleyin, tanımaya çalışın En ufak bir rahatsızlık görürseniz, "Adam düzelir" demeyin, üstüne gidin Eğer düzelmiyorsa yol yakın iken dönün
Sakın her istediğini, her dediğini yapmayın Siz satılık değil, saygı duyulacak bir davranış sergileyin Kendinizi ağırdan satın
İlk günlerin ve nişanlılığın sınırlarına çok dikkat edin Geri dönülmeyecek bir hatayı asla yapmayın Böyle bir hata sizi evliliğe ve onunla mutsuz bir hayat yaşamaya mecbur eder
Maalesef ben böyle bir hatanın kurbanı oldum Başlangıçta her şey doğaldı Ama iş ciddiye dönünce, bir şey kaybetmedi ama ben eskisi gibi değildim artık Gerçi nikahlı idik ama kaç para eder Artık dönemezdim
Bu benim ilk ve en büyük hatam oldu
İkinci hatam ise, onun beni değil, güzel kızları istediğini anlayamadım Yani yapısı gereği bir iki kızla hayatı paylaşacak kadar davranış bozukluğu olan bir kişi olduğunu geç fark ettim Maalesef aşk denilen o kör duygu, çok zaman hataları görmüyor veya görmek istemiyor
İçki, sigara ve bazı zararlı alışkanlıkları da evliliğimiz için en büyük tehdit oldu Ama başlangıçta biz bunları gençlerin doğal zevki olarak gördük Ne kadar yanlış bir hayat görüşüymüş bu Bunun çağdaşlıkla, ilericilikle ve insanlıkla ne ilgisi var? Bunu anlayamadığıma bin defa pişmanım
Evlendikten sonra sahte ilgiler, sahte sevgiler başladı Yine eşim o eski alışkanlıklarını sürdürdü Yeni aşklar, kaçamaklar ve aldatmalar O öyle bir dram ki, ancak yaşayan bilir
Dayak yedim, evden atıldım, mahkemeye düştüm ve sonunda ayrıldım İş bununla da bitmedi İki çocuğumla birlikte ortada kaldım Ailem ise, "Bizi dinlemedin, sen ettin, sen buldun" diye bana sahip çıkmadılar O esnada babam da vefat etti Tam bir bunalıma girdim
Evlilikle ailenin desteği ve onların onayı ne kadar lazımmış meğer İlk anda "Kendi kararlarımızı verecek yaştayız" diye onları dışladık Ama anladım ki, aile zor günlerin insanı Onlar niçin dışlasın Onlarsız hayat çekilmiyor Onların desteği olmadan hiçbir güzellik uzun ömürlü olmuyor
Bir akraba yardımıyla yurt dışına geldim ve çalışmaya başladım Ama bunalımların bitmedi Parasızlık, ilgisizlik, yalnızlık ve ruhumda oluşan o müthiş boşluk, yaşamımı zehir etti
Anlamsız, başıboş, amaçsız ve acılarla dolu bir hayatı daha fazla sürdürmenin bir anlamı var mıydı?
Düşünebiliyor musunuz hocam, üniversite mezunu, ileri görüşlü, çağdaş yaşamlı ve çok yanlış bir evlilik yapan bir genç kadın intihar etmeyi düşünmeye başlıyor
Bu çok büyük bir yanlışın bir nedeni olmaz İşte bu yanlışın nedenlerini daha sonra çok iyi anladım Özellikle de kitaplarınızı ve Aysel'i okuduktan sonra çok iyi anladım
Bana göre bunun iki temel nedeni vardı
Birincisi; inançsız, maneviyatsız büyüyen bir insan, hayatı yalnızca zevk ve hevesten ibaret görüp, büyük yanlışlar yapıyor Halbuki, Allah'ı bilen ve Onun emirlerine uyan bir insan, hayatta nasıl yaşanılacağım bildiği için daha az hata yapıyor Görevlerini, kulluğunu ve bu dünyaya niçin geldiğini bilen insan, karşılaştığı problemlere karşı ne yapacağını da az çok biliyor Allah'ı, ahireti ve cenneti düşünerek sabrediyor ve mutlu olmaya çalışıyor
Ama maneviyatsız ve Allah'ı bilmeyen insan ise, bir yıkılış ve çöküş karşısında hayatın bittiğini düşünerek daha fazla acı çekmemek için intihar yolunu seçiyor
İkincisi ise; aşkın, sevdanın yanlış yaşanması, kişilerin iyi tanımaması ve yanlış evlilikler yapılmasıdır
Halbuki insan âşık olduğu ve evlenmeyi düşündüğü insanı didik didik araştırıp, hiçbir karanlık nokta kalmaması lâzımdır Aşk gözü kör ederse yanlışlar olduğu gözüküyor Böyle bir durum karşısında kendine şu soruyu sormalıdır
"Ben kimi seviyorum? Bu kişi aşkıma ne kadar lâyık? Bunun için kime danıştım ve ailemin desteğini aldım mı?"
- Bu sorunun cevabını bulan bir kız, asla yanlış yapmayacaktır
Bu konuda bütün genç kızlara, sizin Aysel ve Adım Adım Evlilik kitabınızı okumanızı tavsiye ediyorum

Sayın Hocam,
Çok uzattım O kadar doluyum ve yazacaklarım o kadar çok ki, sizi sıkmak istemiyorum
Son olarak, aşklar kuvvetli iman ile beslenir, aileler de iyi bir kul olmakla mutlu olur
Beni dinlediğiniz ve ciddiye aldığınız için teşekkür ederiz
Siz kitaplarınızla beni intihardan kurtardınız Allah da sizi bütün sıkıntı ve problemlerden kurtarsın, güzel kitaplar vermeyi nasip etsin
Her zaman dualarımızdasınız
Hürmetlerimle
Başak MUTLU


ÖRNEK BİR AŞK
Merhaba Halit Bey Hocam,
Size her mektup yazışımda tarifsiz bir heyecan ve huzur duyuyorum Mektubunuzu aldım Size söz verdiğim o "aşk olayı"m yazıyorum Önce hem mektubunuza, hem nezaketinize, hem de sorunuma getirdiğiniz çözüm önerinize candan, yürekten teşekkür ederim
Çok samimi söylüyorum Hiçbir abartı ve riyakarlık yapmadan söylüyorum:
Kitaplarınız bu zamanın insanlarına tam bir ilâç gibi geliyor Benim gibi birçok maddî ve manevî problemlerle boğuşan bir genç için ilâç gibi olursa, diğer insanlara daha fazla etkili olur
Kitaplarınızın en önemli özelliği, okuyucuyu Risale-i Nur adındaki Kur'an tefsiriyle buluşturmak oluyor Zaten Risale-i Nur kitapları okununca da birçok problem kendiliğinden bitiyor
Halen Düzceli Mehmet ve Aysel'in etkisindeyim Bu iki kitap her gence verilmeli, her okulda okutulmalı
Hocam sizinle başımdan geçen çok müthiş bir anımı paylaşmak istiyorum
Bu anı benim aşk konusunda bana yeni ufuklar açtı Ayrıca, aşk konusunda bütün bildiklerimi baştan sona değiştirdi Demek ki gerçek aşkı bir çok insan bilmiyor
Olay şöyle:
Annemle babam 1998 yılında bizim memleketin (Hatay'ın) hacılarıyla birlikte hacca gitmişlerdi
Hac esnasında Suriye asıllı, ama uzun zamandan beri Mekke'de yaşayan yaşlı bir hanımla tanışmışlar Hanım öğrenim düzeyi yüksek ve bilinçli bir hanımmış Annemle babam da Arapça bildikleri için çok rahat konuşuyorlarmış
Yaşlı hanım aynı zamanda çok da dindarmış Allah, peygamber ve Kur'an aşığı bir hanımmış Her Allah ve peygamber deyişinde gözyaşı döküyormuş
Yaşlı hanım annemle babamı evine davet etmiş Evinin bir bölümünde erkek kardeşi ve onun çocukları yaşıyormuş Bir bölümü de kendisine artmış ve orada yalnız yaşıyormuş
Annemle babam odasına girince şaşırmışlar Çünkü odasının duvarı yaşadığı köyün resimleri, hatıraları, gençlik resimleri ve Türkiye ile ilgili birçok resimler varmış
Yani ilk bakışta bir Türkiye hayranı olduğu da anlaşılıyormuş
Sohbet derinleştikçe, hanımın doğduğu ve gençlik döneminin geçtiği Suriye'deki kasaba, Türkiye sınırına çok yakın ve Asi nehrinin kenarında olduğu anlaşılmış
1938 yılında Hatay, Suriye sınırı çizilmeden önce Türk tarafına çalışmaya gelmiş, gitmiş O yıllarda ise,
116
17-18 yaşlarında çok güzel ve çevrede ünü bilinen bir kızmış Sonra da Suudi Arabistan'a gelip, Mekke'ye yerleşmişler Hanım Mekke'de okumuş İngiltere'de yüksek öğrenim yapmış Elçiliklerde çalışmış Sonra da emekli olup, kendini ibadete vermiş
Annem, babamın dikkatini duvardaki eski bir genç resmi çekmiş Siyah-beyaz resim büyütülmüş, duvara, asılmış Resmin altında Arapça 1936 tarihî varmış ve şöyle bir yazı okunuyormuş: "Sana bu dünyada kavuşamadım, inşallah ahirette"
Annem sormuş, "Bu kimin resmi?" diye
Hanım ise, derin bir iç çekmiş, gözleri yaşarmış ve dalmış gitmiş
- O benim aşkımdı, sevdiğim gençti, demiş Ben onunla Allah'ı buldum
Annem ve babam, hanımın bu duygu yoğunluğu karşısında, hem de sözünün derinliği karşısında şaşırmışlar
Annemin ısrarı üzerine hanım ağlayarak olayı anlatmış
- Ben o zaman 17-18 yaşındaydım Bu duvardaki resmin sahibine tutulmuştum Köylerimiz komşuydu Onların köyü Asi nehrinin öbür yanında, şimdi Türkiye topraklarında idi Bizim de köyümüz Asi'nin Suriye tarafında idi Ama köyler karşı karşıyaydı O zamanlar sınır olmadığı için köylüler birbirine gelip, giderlerdi
117
Bunun ismi Ali idi Halk arasında ona Topal Ali derlerdi Ayağı kırılmış, sonra yanlış tutmuş ve ayağı topal kalmıştı Çok yakışıklıydı Babasıyla bize gelmişlerdi Orada gördüm Tutuldum Sonra birkaç kez görüştük Ama 1938 yılında Asi nehri sınır olunca, bir daha görüşemedik
Bu resmi çocukluk resmidir O zaman almıştım 1938 yıllarında 17-18 yaşlarında olduğuna göre (2002 yılı itibariyle) 82 yaşında olması gerekir
Şimdi nerededir, yaşıyor mu bilmiyorum Bir defa Türkiye'ye gittim Köylerine de gittim, ama askerden sonra dönmemiş İskenderun'a yerleşmiş Oralarda da aradım ama bulamadım
Onun sevgisi hiç ama hiç içimden çıkmadı Bir an, bir saniye bile
Ama onun sevgisi bana sevgililer sevgilisi olan Allah'a, Peygamber'e ulaştırdı Anladım ki, ölesiye sevilen bir insanın yaratıcısı ne kadar sevilmeli En duru, en temiz sevgiye O lâyık değil mi?
Sevgililer yaşlanır, fikrinden döner, ölür, fani olur Ama sevgililerin yaratıcısı güzeller güzeli Allah her zaman o sevgiye lâyık ve oradadır
O hanım tam bir aşıkmış hocam Hem de gerçek aşka ulaşmış
- Annem, babam bu durumdan çok etkilenmişler Memlekete dönüp araştıracaklarına söz vermişler Ve müsaade isteyip, evden ayrılmışlar
Yolda kaldıkları eve gelirken babam anneme demiş ki;
118
- İskenderun kafilesinde ayağı sakat Ali diye bir amca var Gerçekten de yaşlı adam Yaşlı kadının dediği yaşta olabilir Sakın bu olmasın?
Yorum yapa yapa kaldıkları yere gelmişler Adamı bulmuşlar Adamın geçmişi ve doğduğu yeri sorunca kadının anlattıklarıyla örtüştüğünü görmüşler Kadının aradığı Topal Ali'nin bu şahıs olduğunu kesin şekilde anlaşılmış Ama sürpriz olsun diye durumu orada anlatmamışlar
Annem babam bir bahane uydurup, adamı da yanlarına alarak, yaşlı kadının evinin yolunu tutmuşlar
Gitmişler ki hanım evde Tabiî iki saat önce uğurladığı misafirleri tekrar karşısında görünce şaşırmış
Annem yanındaki Topal Ali'yi göstererek, kadına demiş ki:
- Bu adamı tanıdın mı?
Sanki kadın bir anlık tereddütün ardından bir yanardağ patlamış gibi çığlık atmış
-Ali!
O esnada öyle çırpınmış, öyle heyecanlanmış ki kendinden geçmiş
Topal Ali ise olup bitenlerden habersiz tam bir şok içinde
Kadın haykırmış
- Beni nasıl tanımazsın, ben Asiye
Topal Ali'den ikinci bir şok Öyle şaşırıp kalmış ki, dili tutulmuş
119
Annem babam ağlamaktan helak olmuşlar
Elli yıllık bir hasretin, bir heyecanın ve bir tutkunun alevleri bütün kalpleri akmış geçmiş
Olup bitenler bir film şeridi anlatılmış, en baştan beri Büyük bir aşk serüveni, hayret edilecek temiz ve duru bir sevda
Topal Ali Kadın'a sormuş
- Çoluk-çocuk var mı? Kadın ise :
- Hiç evlenmedim, demiş Çünkü seni çok sevmiştim Bu sevgi ateşini, Allah ve Resulü'ne çevirmekle unutmaya, söndürmeye çalıştım
Halen yaşlı gözlerle:
- Ya sen? diye sormuş Topal Ali de :
- Ben de hiç evlenmedim, demiş
Annem-babam bu sahne karşısında titremişler, göz yaşı dökmüşler
Babam :
- Aşk edikleri bu olması lâzım Gerçek aşk bu, demiş
Şimdiki âşıklar et-kemik aşklı diye mırıldaşmışlar - Babam :
- Madem ki ikiniz de evlenmediniz, yaşlarınız da ilerlemiş öyleyse hala fırsat varken hayatınızı birleştirin, demiş
Fakat ikisinde de bir istek olmamış
120
Kadın bu teklife şu yorumu yapmış - Ben elli yıldır, hiçbir kirli elin, kirli sözün ve kirli dilin değmediği pak ve pırıl pırıl bir aşk yaşıyorum Bu aşkı dünya eliyle kirletmek istemem Bu aşkın Cennet'e verilmesi için Rabbim'e niyaz ediyorum Bu aşkın lâyık olduğu yer dünya değil, Cennettir
Ne büyük, ne anlamlı söz Çünkü bir çok âşıklar kavuşunca o temiz aşklarını yitirmişler
Birbirlerinden adreslerini, telefonlarını alarak, gözyaşlarıyla ayrılmışlar ve sık sık görüşmeye karar vermişler
Ama hocam müthiş bir gelişme daha olmuş Topal Ali üç gün sonra rahmetli olmuş Babam durumu kadına iletince, kadın feryatlar içinde kalmış - Artık benim de gitmem lâzım, diye ağıtlar etmiş Babam hacdan dönünce bir veya iki ay sona kadını aramış Kadının da rahmetli olduğunu öğrenmiş
Bu olay beni çok etkiledi hocam Bu günün aşkıyla kıyasladım da hiç ama hiç uyuşmuyor Babamın dediği gibi ete-kemiğe aşk Halbuki aşklar, çağlar üstü, asırlar ötesi bir duygu Dün de vardı, bugün de, yarın da olmalı Ama pak, duru ve temiz şekilde
Aşkla insanı hakiki aşka, hakiki sevgiye götürmeli Bizler Allah'ın yarattığına, eserine âşık oluyoruz Ama asıl âşık olunacak sevgili O Alemlerin Rabbi
Ah O'nu hakkıyla bilsek, tanısak, O'na tam kul olsak ve mesajlarını anlayabilsek; o zaman sevgi ve, aşk da, tutku da temizlenir, pak ve duru bir şekilde yaşanır
121
Yoksa akşam başlayıp sabah biten aşk mı olur? Eti-kemiği sergileyen, bütün nazarları olayın bu yönüne çeken âşık mı olur?
Ben çok etkilendim hocam, bilmem siz ne dersiniz
Umarım bu hatıra işe yarar
Saygılarımla
Ahmet Arslan
122


GERÇEK AŞKIN YOLLARI
Ertuğrul Bey,
Sizleri evimizde ağırlamak çok güzeldi Sohbetinizle bizlere yeni bir heyecan ve yeni bir enerji verdiniz
Eşimle ben ziyaretinizden çok mutlu olduk Çocuklarıma önerileriniz ise, çok etkili oldu Aynı şeyleri bizden duy salar o kadar etkili olmazdı Ama sizi çok sevdikleri için her söylediğiniz söz çabuk tesir gösterdi Sizden sonra önerilerinizi bir bir uygulamaya başladılar Hemen günlük planlar, ders çalışma ve kitap okuma seansları, Risale dersleri birbirini izlemeye başladı Onları iyi ateşlendirdiniz ve taze bir enerji oluşturdunuz
Evimizin huzuru, tertip ve düzeni, eşimle ve çocuklarımızla ilişkilerimiz konusunda bir mektup yazıp göndermemi istediniz Daha doğrusu bunu eşimden istediniz ama biraz ben de yazma çizine alışkanlığı olduğu için bu işi eşim bana havale etti
Allah'a şükür evimizde çok mutlu ve huzurluyuz Ama öyle abartılacak bir yanımız da yok Fakat sizin gözünüze herhalde çok mükemmel göründü, onun için böyle bir şey istediniz
İlişkilerinde ailelerinde ve eşleri arasında problemler yaşayanlara küçük büyük öneriler olması dileğiyle, evimizdeki bu düzenin nasıl oluştuğunu anlatmaya çalışacağım Umarım ki, genç kızlarımız bazı mesajlar alırlar
Biz on yıllık evliyiz Üç tane çocuğumuz var Sırayla altı, sekiz ve dokuz yaşındalar Eşim ve ben öğretmen olarak görev yapıyoruz
İlk tanıştığım günden beri eşime olan ilgim hiç kesilmedi Kaba bir tabirle hâlâ eşimi ilk gündeki kadar beldi de daha fazla seviyorum, ona taptaze bir aşkla bağlıyım Aynı duyguları da ondan görüyorum Bizim aramızdaki bu düzeyli ilişki ve sımsıcak sevgi, ailemizde huzur dolu bir ortam oluşturdu Dolayısıyla çocuklarımız da bizlere bakıp, o uyuma ve düzene ayak uydurdular Bunun için de ciddi bir aile problemi yaşamadan hayatımızı sürdürüyoruz
Önemli olan konu buralara nasıl geldik? Bu düzeni nasıl kurduk? Bu işi nasıl başardık? Daha da önemlisi bu sevgi ve aşkı nasıl sürdürüyoruz?
Tabiî ki bu konulara herkesin bakış açısı farklıdır Ve herkes bu konuları ayrı bir şekilde değerlendirebilir
Bizim izlediğimiz yol şöyleydi:
1 Önce ben çok düzenli bir aile ortamında büyüdüm Anne ve babamla çok iyi bir diyalog kurdum Her problemlerimi onlarla paylaştım ve her zorluk karşısında onlardan destek aldım Bu, evlilik hayalleri kurarken benim için en büyük ilham kaynağı oldu
2 Geleneklerimize, aile değerlerimi, manevî duygularımı ve milli değerlerime bağlı bir kız olarak yetiştirildim Bu duygular önce bende bir güven, sapmaz bir yol, iyi bir irade ve sağlam karar mekanizması oluşturdu Çünkü hayata bakışım ve felsefem netleşmişti Nasıl yaşayacağımı ve nasıl bir aile düzeni
124
oluşturacağımı biliyordum En azından suyun ve yelin yönüne göre kendimi başıboş bırakmayacak kadar bilinçli ve ne yaptığımın farkındaydım
3 Ben oturmuş bir dünya görüşü, hayat felsefesi olan ve maneviyatına bağlı bir kız olarak tanınınca, çevremdeki erkekler de sıradan insanlar olamazdı En azından beni bilen, benim fikrimi ve görüşlerimi takdir eden insanlardı
Başka bir ifadeyle, benim yaşam tarzını beğenen gençler, benimle iletişim kurmak istediler Bu da benim için çok önemli bir avantaj oluşturdu Çünkü bu türlü gençler, insana güven veren insanlardır En azından dinsiz, imansız, maneviyatsız, başıboş ve hayatı günlük zevklerden ibaret gören insanlar değildiler
4 Eşimle böyle bir ortamda tanıştık O benim manevî duygularımı ve dünya görüşümü dikkate alarak yaklaştı, tabiî ki ben de onun Dolayısıyla kafamızdaki ve gönlümüzdeki isteklerimiz, birbirini karşıladı ve örtüştü
Adına sevgi, tutku, aşk veya ne denirse densin ilk elektriklenme bu şekilde oluştu Hâlâ da devam etmektedir Onu hâlâ bir genç kızın heyecanıyla seviyorum Onun akşam yolunu beklemek, kapıyı açıp, içeri almak bana sonsuz bir haz veriyor
5 Eşimle tanıştıktan sonra kendimi sorguya çektim Ve kendi kendimden hesap sordum
Neydi bu hesap? Hatırlayabildiklerimi sıralamaya çalışayım:
- Niçin bu genci istiyorsun?
Zeki, çalışkan, dindar, ne yaptığını bilen ve bana ilgi ve değer verendi
125
- Bana istediğim bir hayatı sunabilir miydi?
En azından evet Çünkü fikir ve görüşlerimiz örtüşüyor Geleneklerimiz uyuyor, kültürümüz farklılık göstermiyordu Ayrıca bir evi yönetecek ve yükünü kaldıracak yeteneklere sahipti
- Beni ne kadar istiyor ve seviyordu?
En az benim kadar Nereden biliyorum? Davranışlarından Çünkü onun yalan söylediği görülmemiştir
- Onu tanıyanlar da dürüstlüğünü onaylıyorlar mıydı?
Evet Birçok arkadaşından sordum Bir olumsuz cevap almadım
- Harcamaları, hayalleri ve gelecekle ilgili düşünceleri istikrarlı, uyumlu ve güven veriyor muydu?
Veriyordu Çünkü iki hedefi vardı Kimseye yük olmayacak bir aile yaşamı Görevlerini yerine getirecek iyi bir kulluk anlayışı
- Ailem onaylıyor muydu?
En büyük desteğim onlardan geldi Hem desteklediler, hem de bana nasıl bir yol izlemem gerektiğini anlattılar
- Hayatı nasıl paylaşacaktık?
Her zaman konuşarak, anlaşarak, kırmadan ve üzmeden Bunun için yemin bile ettik Çok şükür öyle de oldu
- Sevdamızı nasıl canlı tutacaktık?
Hep gülümseyerek, destek olarak, moral vererek ve iltifatlar ederek Bunların hepsi gerçek oldu ve asla yapmacık olmadı
126
Buna benzer daha bazı sorular ve cevaplar Allah'a şükür sağlam bir temel üzerine kurulan ailelerde huzur da, mutluluk da ve sevgi de hep canlı kalıyor
Cemil Tokpınar Bey'in ifadesiyle "Ömür Boyu Aşk" bu şekilde oluşuyor
Bu günlerde aşkların boşa çıkması, uzun soluklu olmaması, bazen de hüsranla bitmesinin benim görüşüme göre ortak bazı nedenleri var
Önce aşkı yalnızca bir aşktan ibaret sanıyorlar Aşk, mantıksız bir tutkuyla başlar Eğer aşkta mantık bulunmazsa, mantıksız başlayan aşk, mantıksız bir şekilde biter
"Çok seviyorum, ölüyorum, bitiyorum" diyenlere sormak lâzım Hangi yönünü, hangi meziyetini ve hangi olağanüstü tarafını Cevap çok da mantıklı değil
Niçin âşık oldum? Efendim iyi sesi var, iyi gülücükler dağıtıyor, iyi para kazanıyor, iyi şöhreti var Ama bütün bunlar anlık ve çok kısa bir zaman sonra bitme ihtimali olan suni güzellikler
Niçin seviyorsun? sorusuna; kişiliği, karakteri, yaşantısı ve davranışlarından dolayı dense o başka Zaten aranan da bu olmalıdır
Huyu için, iç güzelliği için ve olumlu davranışları ve insanlık değerleri için sevenlerin aşkı ebedidir
Yaşlanmış, beli bükülmüş ihtiyarların birbirlerine tutunacak hâlâ ilk sevdalarının sıcaklığını ve vefasını sergilemeleri, eğer dış güzellikle ilgili olmasaydı, şimdiye o sevgi bağı kalır mıydı?
127
Ertuğrul Hocam,
Kısaca bizim ailenin öyküsü böyle Allah cümlemizin de bizim de huzurumuzu ve aşkımızı son anımıza kadar canlı kılsın
Genç kızlarımıza da akıl, mantık ve basiret duygularıyla hareket edip, kuru ve geçici bir aşk uğruna hayatlarını karartmayacak şuur versin
Eşimle birlikte selâm ve dualarımızı takdim ediyoruz Sizleri tekrar evimizde görmek dileğiyle Rabbime emanet olun
Türkan ÇALIŞKAN



KURU BİR AŞK YETER Mİ?
Sevgili Hocam,
Ben oldum olası, her yapacağım şeye aniden karar veririm Bu huyumdan hiç memnun değilim Bu mektubu size yazma fikri aklıma gelir gelmez kendimi masanın başında buldum
Size mektup yazıp, içinde bulunduğum çıkmazı, bunalımı ve açmazları anlatmalıyım Çok ciddi bir talebim yok Ama bunalımlardan kurtulmak için acıları birbirleriyle paylaşmak da bir çaredir Bunu biliyorum
Kitaplarınızla bana öncü oldunuz Beni daha kötü çıkmazlardan kurtardınız Düzceli Mehmet, Aysel, Uçurumdan Dönüş ve diğerleri bana yol, iz gösterdi, beni yaşama döndürdü
Şimdi de yine bunalımdayım Bir aşk bunalımı Bir sevda çıkmazı yaşıyorum Ama işler istediğim gibi gitmiyor Sevdama acı, aşkıma elem ve hüzün karışıyor Yani sevgiden ziyade ızdırap görüyorum Halbuki aşk, sevgi güzellik ve huzur vermeli Niçin elem ve ızdırap veriyor
Ben bir fakültenin son sınıfındayım Sevdiğim çocuk da aynı sınıfta Ama aşkıma karşılık bulamıyorum ve beni ciddiye almıyor Çok değişken, havalı ve
tutarsız bir yaşantısı var Galiba ben yanlış yerde ve yanlış kişiyle birlikteyim
Hocam ne olursunuz, bana bir yol, bir iz gösterin
Aşkın düzenli yürümesi ve ondan huzur almam için ne yapmam lâzım? Bu sorunun cevabına çok ihtiyacım var
Yani bana bir "aşk harikası" yazın Kısacası aşk nasıl yaşanır? Ne olursunuz beni ciddiye alın ve yardımcı olun
Selâmlar, saygılar
Banu ALTUN

CEVAP:
Sevgili Banu Hanımın hissiyatını yansıtan çok sayıda mektup aldım ve almaya devam ediyorum İfade ettiği problemler son derece ciddi konular Bunlar hislerle değil de, akıl ve mantık öncelikli yaklaşımlarla ele alınıp, çözüm sunulmalıdır Yoksa sonuçları çok vahim biten olaylar gerçekleşir Temel mesele ne yaptığını ve ne yapacağını bilememekten kaynaklanıyor
Önce aşkla ilgili bazı tespitler sunalım:
Aşk; Arapça aslı ışık olup sözlükte şiddetli ve aşırı sevgi, bir kimsenin kendini tamamen sevdiğine vermesi, sevgilisinden başka bir şey düşünmemesi" anlamına gelir
Sevginin, en yoğun ve en coşkun bir şelale gibi çağlamasını arılatan aşk, insanları birbirine bağlayan, birbirine yaklaştıran bir sihir, bir efsun âdeta İnsanları
130
neredeyse gözü kapalı cezbeden bu sırlar yumağı, çok tatlıdır, çok güzeldir, çok şirindir, çok keyif vericidir Ancak çok da acıdır
Sevgi ve aşk; Allah'ın "Tüm yaratıkları seven ve onlar tarafından çok sevilen" anlamındaki "Vedûd" isminin tecellisidir, bir yansımasıdır İslami literatürde aşk ilâhî ve beşeri olmak üzere başlıca iki anlamda kullanılmıştır İlâhî aşka genellikle "hakiki aşk" denilmiştir "İman edenler Allah'ı daha şiddetle severler" (el-Bakara 2/165) ayetindeki "şiddetli sevgi"den maksat aşktır Diğer bir ayette de (et-Tevbe 9/24) Müminlerin Allah'ı her şeyden çok sevmeleri gerektiği belirtilmiştir Hz Peygamber Hz Ömer'e "Ben sana herkesten daha sevimli olmadıkça iman etmiş olamazsın" demişti (Buhari, "İman", 8-9; Müslim, "İman", 67-70) Mutasavvıflar bu manaya gelen ayet ve hadislerden Allah'a ve resulüne âşık olmanın lüzumu manasını çıkarmışlardır
Gazali'ye göre Allah'ı tanıyan O'nu sever Tanıma (marifet) arttıkça sevgi de gelişir ve güçlenir İşte bu sevgiye aşk denir Sevginin bu şekilde aşk halini alması, kulun ilâhî güzelliği idrak etmesinden ileri gelir Bu idrak arttıkça aşk da güçlenir Nitekim Hz Peygamber'in Hira'da ibadete kapandığını gören Mekke müşrikleri, "Muhammed Allah'ına âşık oldu" demişlerdi Gerçek âşık kalbindeki Allah sevgisine hiçbir varlığın sevgisini ortak etmez Bu yüzden başka şeylere karşı duyulan sevgiye ancak mecaz yoluyla aşk denebilir; çünkü ortağı olmayan, dolayısıyla ortaksız sevilebilen tek varlık Allah'tır (İhya, II, 279-280)
Özet olarak aşk;
Sevdiğinde fani olmak, âdeta kaybolmaktır Artık âşık kendini ve benliğini bırakarak, maşukuyla bütünleşmekte, sanki bir vücut olmaktadır
131
Âşık Olunan Kişide
Hangi Özellikler Aranmalıdır?
Aşk, ucuz bir sevgi değildir Çok zaman aşklar, hayatlarla ödenir Bir ömür, bir hayat kadar önemli olan bu duygu, kiminle paylaşılacakla, o kişi özenle ihtimamla seçilmelidir Çünkü çok değerli olan bu aşk duygusuna, çok değerli ve üstün vasıflı namzetler lâzımdır
Bu kişiler kim olabilir? Ne gibi özellikleri olmalıdır?
Bunun için şu sorulara cevap arayın:
1 Aşkıma lâyık mı?
2 Deneyimli bir insan mı?
3 Maneviyatı güçlü mü?
4 Maddî yeterliliği var mı?
5 En zor günlerde dert ortağı olabilir mi?
6 Hayatı kazanabilecek bilgi, istek ve yetenek var mı?
7 Öğrenimi yeterli mi?
8 Güzel ahlâk ve iffet sahibi mi?
9 Vefalı bir dost mu?
10 Bekâr mı?
11 Aynı kültür ve gelenekleri paylaşıyor mu?
12 Yaş seviyesi uygun mu?
13 Hayatı zorlaştıracak alışkanlığı veya hastalığı var mı?
14 Aileye değer veriyor mu?
132
15 Sevgi maddî bir sebebe mi dayanıyor, yoksa kişilik ve karaktere mi?
16 Aynı felsefeyi ve aynı hayat görüşünü paylaşıyor mu?
17 Harcamalarda ölçülü ve dikkatli mi?
18 İleriye dönük hazırlığı ve planları var mı?
19 Karşıya değer verip, saygı duyuyor mu?
Bu sorulara yeterli cevap bulan ve bulduğu cevap da içine sinen bir insan duyduğu aşka sımsıkı sarılsın O aşk, mutlu olmaya yeterlidir Ancak, "Henüz işin başındayız, bazı şeyler eksik ama zamanla düzelir" mantığıyla yola çıkanlar ise, kendi kendilerini kandıracaklarını, bu aşkın kendilerine asla mutluluk getirmeyeceğini bilmeleri lâzımdır
Bir aşk olayıyla karşı karşıya bulunan ve bir karar aşamasında olan insan, kendi kendine şu soruları sormalıdır:
1 Ben ne yapıyorum? Yaptığım iş içime siniyor mu? Çok ciddi bir iş yaptığımın farkında mıyım?
2 Kiminle beraber oluyorum? Bu kişi hayatımı paylaşmaya değer mi?
3 Bu ciddi durum karşısında yeterli bilgi ve örneklere sahip miyim?
4 Bu türlü konuları yaşamış ve deneyim kazanmış insanlarla konuşup, onların görüşlerini aldım mı?
5 Herhangi bir uzmanla görüştüm mü?
6 Aile büyüklerini haberdar edip, onların desteğini aldım mı?
Bu soruların cevabı "evet'se, mantıklı bir iş yapıyorsunuz demektir Ama büyük çoğunluğu
133
"hayır"sa, vakit kaybetmeden ne yaptığınızı süratle gözden geçirin
Unutmayın ki, hayat tek kişilik değildir Aşklar dostluklarla ve sevenlerle birlikte yürürse ve onların desteği alınırsa, mutluluk verir Yoksa ömür az, acısı büyük ve pişmanlığı da çok fazla olur Hatta çok zaman hayatla ödenir
Bu konuda bana ulaşan bir mektup, bu konuyu çok iyi izah etmektedir
Hocam,
Bir sevdaya düştük Ama kimsenin ikazını dinlemedik Sevdiğimiz kızdan başka kimseyi görmüyorduk Annem-babam, akrabalar ve birçok sevenlerim bu işe karşı çıktılar Kendilerine göre gerekçeleri vardır
Yabancı, gelenekleri ayrı, yaş ve eğitim durumu farklı, ailesinin rızası yok ve daha bir sürü olumsuz unsur
Bu yüzden ne onun, ne de benim ailem buna müsaade ettiler
Kızı çok seviyordum, çok güzeldi Ben de kızı kaçırdım İlk aylar iyi geçti Ama kendimize geldikten sonra aşk büyüsü bozuldu
Ev, iş para ve diğer ihtiyaçlar kendini hissettirince kuru aşkımız da ortada kaldı Her gün kavgaya başladık Allah'tan ki çocuk yapmamıştık Sonuçta ayrıldık Bin pişman evime döndüm Hem onun hem de î benim gençliğimiz harap oldu Şimdi ne iyi oldu, diyebiliyorum, ne de kötü oldu
Kötü oldu çünkü bir yuva yıkıldı Boşanmış iki insan toplumda iyi karşılanmazdı Bir ömür sürecek sandığımız aşkımız bitti
134
İyi oldu, yalnız kuru bir aşkla bir hayatı sürdürmek mümkün değilmiş Aşkları aşk yapan, başka unsurlar da varmış
Bursa'dan yazan Kerem'in bu mektubu her şeyi anlatmıyor mu? Başka söze ne gerek var?


ANAMIN AŞKI BABAMDI BABAMIN AŞKI VATANDI
Vatan aşkı, aşkların en yücesidir Vatan için can vermek de ölümlerin en güzelidir
Bu hikâye, vatan uğruna şehit olan bir insan ile, ömrünün sonuna kadar ona tertemiz aşkını mukaddes bir emanet gibi koruyan bir hanımın aziz hatırasıdır
Anlatayım:
Ben ayrı dünyası olan bir insanım Kendime ait olan bu dünyam, biraz garipçedir Çünkü ne zaman "şöyle bir hava alayım da stresim dağılsın" diye çıksam, ilk uğradığım yer kabristan olur Bu halimi görenler hep sorarlar
- Başka gidecek bir yer bulamıyor musun ki, herkesin endişeyle ve ürpertiyle baktığı bir yeri seçiyorsun? Görülecek onca güzel yerler dururken, son gideceğin yere, şimdiden gitmek neden?
Evet tabiî ki bunun birkaç sebebi var:
Önce, hayat kadar hayata giren ve hayatla özdeş olan "ölüm" gerçeğini bilmek ve bu gerçeğin, gerçeğine inmek istiyorum Herkesi korkutan ve ürküten “ölüm"e alışmak ve dost olmak gereğine inanıyorum Çünkü "ölüm" e dost olarak ve yakınlık duyarak yaşamak "ölüm" den kaçarak, korkarak hayat sürdürmekten daha rahat, daha endişesizdir Bunun içindir ki, bu gerçeğin gizli dünyasına girmek, onun özüne ulaşmak, ölmeden, ölümün nefesini ve varlığını duymak; hayatı terk etmek değil; aksine hayatı daha iyi anlamak, onun kıymetini çok iyi bilmek ve onu daha güzel yaşamak demektir İşte ölümle bu manada dostluk, hayatla dost olmaktadır
Öte yanda, kabristanın sessiz dünyası da hayatın bir başka hayatıdır Sessizliğindeki ciddiyet, vakûrluk ve olgunluk, hayatı rastgele yaşayanlara dopdolu mesajlar verir Her mezar taşı, bir hayatın içinden, binlerce tecrübe anlatır Hayatın, yaşanmış kurallarına, canlı örneklerini sunar O kadar çarpıcı hayat kaideleri, ölçüleri ve dersleri vardır ki, binlerce cilt kitapların anlattıklarını bir cümleyle özetler Okuyanlar, kendileri için paha biçilmez hayat dersi alırlar Bu dersin içinde, hayatın istikran, düzeni, disiplini neden ve niçinleri saklıdır
İşte, o hayatın içine girmek, onun sırlarına inmek ve yaşayanlar için vazgeçilmez gerçeklerle kucaklaşmak sanıldığı gibi korku ve ürperti değil, haz ve lezzet verir Bu tıpkı, sonradan gideceğin bir yerin adresini, önceden ezberlemek gibi bir şeydir
Daha da önemlisi, bir hayat tecrübesiyle o dünyaya göçmüş insanlardan, bu dünya insanlarına mesajlar getirmek, canlı misaller aktarmak ve belki de, doğacak bir faciayı önlemek Bu bir çeşit ders almak, okula gitmek demektir
İçime, bir sevda gibi giren bu duygu, bundan ibaret değil tabiî
138
139
Dahası var;
Ben asıl kabristana, vatanları uğruna şehit düşmüş, canını vermiş o kahraman insanları tanımak, onlarla taşımak ve mezaristanca konuşmak üzere giderim O insanlara karşı ödenmesi lâzım gelen saygım ve minnet borcum olduğuna inanırım ki, hangi taşın üstünde "şehid" kelimesi görsem, ürperirim ve sarsılırım Yatan o insanın büyüklüğü ve erişilmez manevî makamı önünde eridiğimi hissederim Canlarını bizim için feda etmiş olan insanların büyüklüğü nasıl anlatılır bilmem Bu borcun ne başı, ne de sonu vardır Hür bir vatan, hür bir bayrak ve hür bir millet bırakmak uğruna ölüme koşmak, onunla kucaklaşmak ne temiz, ne ulvi bir duygu Allah'ım! Sanırım, geçmişle geleceğin birleşmesi, milletin bütünleşmesi ve hürriyetin bekası, bu duygulara çok muhtaç olacaktır
Bu nişlerimin oluşmasında, Yemen çöllerine kanını dökerek şehid düşen, dedemin hatıraları büyük yer tutar Ama asıl hayranlığım Pilot Yüzbaşı babamın şehid düşmesini öğrendiğim gün başlamıştır Belki bu yüzden, belki de hayalin dahi titrediği hava facialarının tesirinden olacak; şehidlerin içinden Hava Şehid-lerine karşı ayrıca bir duygu yatar içimdeOnların, daha ayrı bir yeri olduğuna inanırım Bunlara karşı minnet duygum daha başkadır
Şehid babamı, dünyaya gelmeden dört ay önce kaybetmiştim Bir tatbikat sırasında uçağı dağa çarpmış
Hâlâ yaşayan arkadaşları, "Onun gibi vatanperver, onun gibi görev aşkıyla dopdolu ve onun gibi atılgan, cesur bir pilot görmedik" derler Göz yaşları hâlâ kurumamış olan anam da aynı şeyleri anlatır Belki de milyon, milyar defa duyduğum aynı şeyler
- Oğul, senin baban var ya, öyle cesur bir askerdi ki, saçlarım adedince başlarım olsa hepsini de bu vatana feda ederim, derdi
Yaşlı anam her bu sözü tekrarlayınca da içine çökmüş yaşlı gözleri kor gibi kızarır, buruşmuş dudakları oynaşır ve gözyaşları çenesine doğru kayar Yirmi yaşında, bir çocukla dul kaldığı, bir kocanın hasreti O sevda hâlâ taze, hâlâ yeni Öylesine temiz, öylesine lekesiz bir duygu ki, tam otuz beş yıldır, kocasının sevgisini korumuş ve bütün evlenme tekliflerini reddetmiş
- Benim elime, başka bir kocanın eli nasıl değer? Deyip kabul etmemiş
Yine bir bayram günü
Yaşlı anam hasta olduğu için babamın mezarı başında yalnızım ve bütün kalbimle onu arıyorum Görmediğim, konuşamadığım ve sıcacık şefkatini hissedemediğim babamı
Kendimi, o dünyanın sırları içine o kadar attım ki, sanki her mezar taşı, o dünyaya açılan bir kapı oldu Sessiz dünya konuşmaya, ölüler kalkmaya başladılar Tanımadığım binlerce insan doluştu, oracığa Ve babam bir anda belirdi Sıcak ve tatlı tebessümüyle bana uzandı Yılların verdiği, hasret, hüzün ve arzuyla kendimi kollarına attım Doya doya öptüm, sıktım ve göğsünü kokladım Anamın anlattığı o tığ gibi subay daha da dinç, daha da güzel ve daha da güleç
- Nasılsın oğlum? Dedi fısıltı halinde
- Hep seni konuşuyoruz, dedim
- Ya anan?
- Senden başka bir şey düşünmüyor, ama hasta
140
- Merak etmesin, özlemine kavuşacak O anda bir şey anladım
Devam etti:
- Sen de mi üzülüyorsun?
- Çok
- Neden?
- Ölmeseydin de ne anam, ne de ben bu üzüntüyü duymasaydık?
Gülümsedi
- Ben ölmedim ki, dedi Şehitler ölmez Biz yalnızca, sizin gözünüzde öldük, ama ebedî yaşamak için Ben sizi görüyorum ve her gün gelip, evimizde dolaşıyorum Siz beni görmüyorsunuz Bu, farklı dünyalarda olduğumuz için
Rüyadan uyanır gibi uyandım Önümdeki mezar taşından başka bir şey yoktu Evet, bir hayal görmüştüm Ama gerçek bir hayal Babamın mesajını, zihnimin en unutmaz yerine koydum ve mecalsiz vücudumu zor toparlayarak ayağa kalktım Mezaristana çok yakın olan evimize doğru yöneldiğimde, soluk soluğa bana doğru koşan komşumun oğluyla karşılaştım Heyecan içinde;
- Abi koş, seni evden bekliyorlar, dedi
- Bu telâşın ne? Hem beni bekleyenler de kim? Diye endişeyle sordum
Gözleri dolu ve titrek sesiyle;
- Annen öldü, abi, dedi
Yığıla kalmıştım Ve babamın imasını da yeni çözüyordum Ama ölüme alışmak zor olacaktı
141
İki âşık birbirine kavuşmuştu Vatan aşkı ile şehid düşen babam ile, babamın tertemiz aşkını lekelemeyen anam Ruhun şâd olsun

HATA ETTİM
Merhaba Halit Bey,
Bilmem beni hatırlayabildiniz mi? Bundan iki yıl kadar önce sizi birkaç kez telefonla aramıştım, iki veya üç tane de mektup yazmıştım Belki de hatırlamanız mümkün olmayabilir Çünkü günde çok sayıda mektup alan bir kişi iki öncesinin mektubunu tabiî ki zor hatırlayabilir Ama konuyu anlatınca hatırlayacağını umuyorum
Ben lise mezunu, ekonomik durumu yerinde ve çevrede "güzel" denebilecek bir yapıda bir kızdım
Bizimle aynı mahalleyi paylaşan bir mühendisle bir gönül ilişkimiz olmuştu Sevdiğim insan benden daha tahsilli olduğu halde görgü ve davranışları yetersiz bir insandı Sonra çok güç şartlarda okuduğu için de aç gözlü bir yapıya sahipti
Evlenene kadar gerçek yüzünü ustaca benden gizledi Deliler gibi beni sevdiğini sanıyordum Çünkü ben de onu öylece seviyordum Bir önemli yanı da manevî dünyası çok zayıftı İman ve inanç konusunda bilinçsiz, yaşam konusunda da belli bir beklentisi olmayan, gününü gün eden bir yapısı vardı Ama bütün bunları ilk aylarda sezemedim hep "mükemmel" rolü oynuyordu
Maalesef öyle bir hata yaptım ki, sevdiğim kişiyi keşif edemeden evlendim Evlenince de bütün balonlar patladı, bütün hayaller bitti, o ölesiye aşkın yerinde yeller esmeye başladı
Zoraki olarak bir yıl sürdü bu evlilik Zengin ve güzel bir kızla evlendi Babasının verdiği daireye oturdu, yine bizim aldığımız eşyalarla evi düzdü
En büyük hatayı şurada yaptım Evleneceğim kişinin aşkı, benim karakterime mi yönelik, yoksa maddî varlığıma mı yönelik, bunu iyi değerlendiremedim
Bu insan benim dengim olup, olmadığını hayatı benimle ne derece paylaşıp, paylaşamayacağını iyi bir şekilde sorgulayamadım
Onu sevdiğim o tertemiz aşka ne kadar lâyık ve değer olduğunu muhakeme edemedim Daha bir sürü eksikler
Aşk, tarifsiz bir sevgi, bir tutkudur Ama sevdiğim insan buna ne kadar lâyıktır Bu, çok iyi bilinmeli Seni anlayıp, sana değer vermeyi ve seni yalnızca aşkı için istediğini bilmelidir Aşka başka niyet ve sebep karışırsa o aşk düşmanlığa ve nefrete dönüşüyor
Ben namazlarını kılan, dinine ve imana saygı gösteren bir kızdım Onunla evlendikten sonra bu değerlerim çözülmeye ve gerilemeye başladı Halbuki şunu çok iyi anladım ki, bir evde sevginin ve aşkın yaşaması için kuvvetli bir imana ve Allah korkusuna ihtiyaç vardır Çünkü öbür dünyada da beraber olacaklarına inanan insanlar birbirlerini kızamazlar ve azami sevgi ve saygılarını eksik etmezler Nasıl etsinler ebedî hayat arkadaşları onlar Ya inanmayanlar İnsanlardan alacağım aldıktan sonra bir kenara iterler Çünkü hesap vereceğine, ebedî beraber olacaklarını inanmayan
144
insanlar bunu rahatlıkla yaparlar Nitekim, bizim evliliğimizde olduğu gibi
Ona hayatımı, aşkımı ve ömrümü adadığım insan, bir yıl sonra, ayrılırken şunları söylemişti
"Kızım ben seni hep başımda taşımak için almadım Bir yıllık beraberlik yeter de artar da Beni bekleyen daha bir çok güzel kız var"
Aşka ve evliliğe lâyık olmayan insanların bu felsefeleri çok iyi bilinmeli, o yanlış işin başında yapılmamalıdır
Şimdi her tanıdığım genç kıza öneriyorum
Size lâyık mı? Size denk mi? Size saygı duyuyor mu? Sizi, yalnızca sizi mi seviyor? Yoksa başka bir niyeti mi var? Bu hayatı onunla birlikte paylaşacağınıza inanıyor musunuz? Ve bu aşk içinize siniyor mu?
Evet Bir yuvanın başlamadan yıkılmaması için, genç kızlığın kolayca feda edilmemesi için, aşk yaşadığınız ilgi duyduğunuz ve gönül ilişkisi içinde olduğunuz insanları yüz kere, bin kere tartın, test edin
Unutmayın ki, pırıl pırıl aşklar, pırıl pırıl insanlara lâyıktır
Değerli hocam,
Siz benim için elinizden geleni yaptınız Beni uyardınız Ne yazık ki, önerilerinizi tam olarak yerine getiremedim Bu mektubu da sizden özür dilemek ve genç kızları uyarmak için yazdım
Ben hata ettim, onlar etmesinler
Allah'a emanet olun
Arzu GÖKSEL


AŞKIN RUHU İNANÇTIR
Halit Hocam,
Yine yazıyorum size Yazmak zorunda olduğum için
Ama size bu mektubu korka korka yazıyorum Nedeni ise, beni tanıyor olmanız ve anlatacaklarım karşısında şaşırıp, "Bu kız böyle şeyler de yapıyor muydu?" deyip benim hakkımda hayal kırıklığına uğramanızdır
Ama şu anda zordayım Bana yardımcı olabileceğinizi düşündüm Onun için yazmaya karar verdim
Öncelikle diğer mektuplarınız ve önerdiğiniz kitaplarınız için teşekkürler Kitaplarınız çok güzeldi Benim toparlanmamda, kapanmamda ve namazıma başlamamda çok büyük etkileri oldu özellikle de annemin çok duasını aldınız
Aysel kitabınız çok harikaydı Çok etkilendim Aysel elden ele dolaşıyor Okuyan her arkadaş gözyaşlarına boğuluyor İnşallah böyle kitapların devamı gelir
Hocam size anlatmak zorunda olduğum konu şudur:
Ben aynı sınıfı paylaştığım bir öğrenciye karşı ilgi duyuyorum O da beni seviyor Arkadaşım her yönüyle mükemmel Çalışkan, dürüst ve ideal bir eş Karakterine sahip Bu ilişkiyi ailelerimiz de onaylıyor Okul bu yıl bitecek, öğretmen olacağız Düğünü de yaza düşünüyoruz
Yalnız ortada bir sorun var Ben kapalı, ibadetlerini yerine getiren birisiyim Sevdiğim kişi ise, dinden uzak birisi Dinden ve dinî konuşmalardan hoşlanmıyor Ama düzelir ümidi içindeyim
"Eğer düzelmezse" diye çok korkuyorum O zaman ailemizde çok büyük sorunlar yaşar mıyız? Ne yapacağımı bilemiyorum İlişkimizde epeyce ileri safhadan dönüş çok zor
Bana nasıl yardımcı olursunuz hocam? Bu durum karşısında ne yapmam lâzım?
Mesûde SEYHAN

CEVAP:
Mektubu okuyunca çok üzüldüm ve gerçekten çok korktum Sebebi ortada
İki insanın en büyük ortak noktası din, iman ve ebedî beraberlik arzusu olmalıdır Aile hayatında maneviyat ve dini hayat olmazsa, o aile temelsiz, direksiz, çürük bir binaya benzer Bir aileyi moral değerler dışında ne ayakta tutabilir?
Güzellik mi? Para mı? Makam mı? Şöhret mi? Ünlü olmak mı? Hayır
Aile hayatının en sağlam temeli kuvvetli bir iman ve Allah'a olan teslimiyettir Bu duygu ne kadar güçlü olursa, eşler o oranda birbirlerine kenetlenir ve en
148
zor yaşam şartlarında bile dayanamazlar Ama maneviyatı ve inancı zayıf kişilerin oluşturduğu aile hayatı, piknik çadırları gibi ömrü çok kısa olur
Hele bu konuyu bir dindar kızın bilememesi ve anlayamaması kadar büyük bir hata var mı?
Ortada tek ümit var, ya düzelirse? İnşallah öyle olur Ama ya düzelmezse? Aile hayatı şansa bırakılacak kadar basit değildir Hele aşk, rastgele insanlara dağıtılacak kadar değersiz değildir
Aile hayatında iman ve inancın rolünü Bediüzza-man hazretleri şöyle anlatır:
"Nev-i beşerin hayat-ı dünyeviyesinde en cemiyetli merkez ve en esaslı zemberek ve dünyevi saadet için Cennet, bir melce, bir tahassüngah (sığmak) ise; aile hayatıdır ve herkesin hanesi küçük bir dünyasıdır Ve o hane ve aile hayatının hayatı ve saadeti ise, samimi ve ciddi ve vefadarane hürmet ve hakiki hürmet ve samimi merhamet ise, ebedî bir arkadaşlık ve daimi bir refakat ve sermedi bir beraberlik ve hadsiz bir zamanda ve hudutsuz bir hayatta birbirleriyle pederane, ferzandane, kardeşane, arkadaşane münasebetlerin bulunmak fikriyle, akidesiyle olabilir Meselâ der: "Bu haremim ebedî bir alemde ebedî bir hayatta daimi bir refika-i hayatımdır Şimdilik ihtiyar ve çirkin olmuş ise de zararı yok Çünkü ebedî bir güzelliği var, gelecek ve daimi bir arkadaşlığın hatırı için herbir fedakârlığı ve merhameti yaparım" diyerek o ihtiyar karısına güzel bir huri gibi muhabbetle mukabele edebilir Yoksa kısacık bir iki saat suri bir refaketten sonra ebedî bir firak ve müfarakate (ayrılığa) uğrayan arkadaşlık, ebette gayri suri ve muvakkat ve esassız hayvan gibi bir rikkat-i cinsiye manasında ve mecazi merhamet ve sun'i bir hürmet verebilir Ve hayvanatta
149
olduğu gibi, başka menfaatler ve sair galip hisler hürmet ve muhabbeti mağlup edip, o dünya cennetini cehenneme çevirir
Çünkü öldükten sonra dirileceğine ve ebedî hayattaki beraberliğe inanan eşlerin beraberlikleri dünyanın dar kalıplarına sığmaz Arkadaşlıkları dünyanın fani ve kısa sınırlı olan hayatına bağlı kalmaz Her iki eş de bilir ki, birbirleriyle ebedî hayat arkadaşıdırlar Hayatlarının rotasını bu yolda çizerler Sevgi ve muhabbetlerini ebedileştirmenin yollarını ararlar
Aksi takdirde ahiret inancının yitirildiği bir ailede, aile fertleri arasındaki sevgi, ilgi ve alaka, hürmet ve muhabbet sırf Allah rızası için olmaz Yaptığını Allah için yapmaz Kendi nefsini düşünür Zevk ve sefası için her şeyi rahatlıkla yapar O zaman da ailede huzuru son bulur Sayısız kadın, erkek ve çocuk acı ve ıztırapla ağlar İsteyen istediği an mutluluk peşinde evini-barkını terk edip, gider
Ne zaman geçici sevgi yerini sonsuz sevgiye bırakırsa, o zaman ailede huzur ve saadet elde edilir Çünkü birbirlerini Cenab-ı Hakkın latif bir hediyesi olarak kabul eden ve Onun namıyla, ismiyle seven karı-koca evliliklerini ebedî bir arkadaşlık üzerine bina ederler
Evliliklerin, ancak ebedî arkadaşlık esası üzerine kurulursa sağlam olur Ebedî hayatta da bir ve beraber olmak düşüncesiyle hareket edenler sevgilerini sadece dünya güzelliklerine bağlı bırakmazlar Çünkü aşkın ruhu inançtır İnançsız bir aşk, imansız bir sevgi ve tutku, dış güzellikler bitince, tükenir, gider

AŞKIMI CİDDİYE ALMIYORLAR
Sayın Yazarımız Halit Ertuğrul,
Bilmiyorum bu saçma sapan mektubu önemseyip, okuyacak mısınız? Belki de yırtar bir çöp sepetine atarsınız Bana cevap yazmanızı ümit ederim Ama hiç de tahmin etmiyorum Bunu bile bile yazıyorum Olsun Cevap vermeyin Beni anlayacak birini arıyorum Kitaplarınızı okudum Çok istifade ettiğimi söyleyemem Çünkü başımız dumanlı, düşüncelerim altüst Aşığım anlayacağınız Bunun için çok dengeli olduğumu söyleyemem
Size kendimi, aşkımı anlatacağım, eğer becerirsem Siz büyük adamsınız, beni dinleyin lütfen Cevap vermeyi düşünmüyorsanız bile beni dinleyin Beni dinleyecek birisine çok ihtiyacım var
Ben Adana'da oturuyorum Liseyi geçen yıl bitirdim Üniversiteyi kazandım Bu yıl yeniden hazırlanıyorum Dindar bir aileye mensubum Ben de bazen aksatsam da namazlarımı kılıyorum Aşk büyüsüne kapılmadan önce kitaplarınızın ikisini okumuştum O zaman çok yararlanmıştım Ama kafam dumanlanınca her şey birbirine karıştı
Aşık olduğum kız, bir öğretmenimin kızı Benim bu kadar yanıp tutuştuğumdan haberi yok Yalnızca kendisine olan ilgimi biliyor, o kadar Bugüne kadar
hiç cevap vermedi O da dindar bir kız Bir türlü gidip konuşamıyorum
Aşkımı ailem, çevrem ve arkadaşlarım önemsemiyor "Bir kız değil mi? Neden bu kadar yanıp-tutuşu-yorsun?" diyorlar Ama o sıradan bir kız değil Bunu anlatamıyorum
Beni mantıksızlıkla, akılsızlıkla suçluyorlar Arkası önü bir kız değil mi diyorlar? Hocam ben mi deliyim, bunlar mı beni deli yerine koyuyorlar
Bir saniye bile aklımda çıkmıyor Hayal, hep gözümün önünde her gece onun rüyasını görüyorum Onu görmek için gittiğimde, karşılaşıyorum, yüzüne bakamıyorum, elim-ayağım titriyor Sürekli kalbim çarpıyor ve sinir bunalımları geçiriyorum
Aileme göre evlilik çok erken "Oku, iş bul, ondan sonra" diyenler Kız da hazırlık devresine gidiyor Ama onun babası öğretmen, benim babam çiftçi Bu kızı bana vermezler
Bu aşk ne biçim bir tutku Yaşamımı zehir etti Bazen bu işi bitireyim diyorum Ne mümkün
Hocam, şu aşk konusunda bana bilgi ver Bu problemi nasıl çözeceğim Ne yapmam lâzım Çevremi ailemi, bu işin ciddiyetine ve samimiyetine inandırmak için intihar mı edeyim?
Bana mektup yazarsanız Size ne kadar teşekkür ederim, dualar ederim Çok zor durumdayım Bana yardımcı olun hocam
Ellerinizden öperim Allah sizleri korusun
Mehmet AKGÜN

152
NELER YAPILABİLİR?
Mehmet'in anlattığı konu çok ciddî bir husus Bunu an-ne-babalar, öğretmenler ve yakın arkadaş grubu önemsenmek', ciddiye almalı Çünkü aşk, her zaman akıl ve mantıkla yönlendirilmez Aşkta genellikle hisler ve duygular hakim olduğu için, kişi istediği halde çıkıp, kurtulamaz
Âşık olan insanın duygularına saygılı olmak ve önemsemek lâzımdır Âşık olduğu insanı kötülemek veya duygularını hafife almak, asık insanı öfkeye iter, hatta bazen depresyona girip intihar dahi edebilir
Aşk, kişinin en yoğun, en sihirli ve en etkili yaşadığı bir duygu biçimidir Bir başka ifadeyle psikolojik, sosyolojik, biyolojik ve ahlâkî boyutları olan karmaşık bir eylem şeklidir
Aşk, bir cezbe, bir coşku, bir duygu sağanağı dır Onsuz bir insan, onsuz bir aile ve onsuz bir hayat düşünülemez
Aşık olmak, tılsımlı bir bulutla sarmalamaya benzer Hava daha taze hissedilir, çiçekler daha hoş kokar, yiye- çekler daha lezzetli gelir ve yıldızlar geceleri gökyüzünde daha ışıl ışıl parlar Kendinizi hayatın içinde yüzüyormuş gibi hafif ve mağrur hissedersiniz, sorunlarınız da birdenbire önemsiz ve üstesinden gelinmesi kolay görünür Bedeniniz canlanır, teniniz yanar ve sabahları yüzünüzde bir gülümsemeyle uyanırsınız Aşırı bir keyif halinde donakalırsınız sanki
Aşk, insana coşku verir, büyü yapar Gözünüz birbirinizden başkasını görmez Birbirinizi düşünerek, uykuya dalarsınız, uyandığınızda o kişi ilk düşüncenizdir Birlikte olmayı özlersiniz Birlikte zaman geçirmek, en büyük istektir Elele tutuştuğunuzda, sanki kanınız birlikte akar Okula ya da işe gitmek zorunda olmasanız, ebediyen gezebilirsiniz
"Aşık olan" kişi, sevdiği kişinin mükemmel olduğu büyüsüne sahiptir Annesi onun kusurlarını görebilir, fakat o
153
göremez Annesi der ki, "Canım, onun beş yıl psikolojik tedavi gördüğü konusunu hiç düşündün mu?" Fakat o, "Anneciğim, bana bir şans ver O üç yıldır dışarıda" diye yanıtlar Arkadaşları da onun kusurlarını görebilirler, fakat o sormadan muhtemelen söylemeyeceklerdir Büyük ihtimalle o da sormayacaktır Çünkü ona göre sevgilisi mükemmeldir ve başkalarının ne düşündüğünü de önemli değildir
Evlilik öncesi hayallerimiz, evlilikte saadetle ilgilidir: "Birbirimizi son derece mutlu edeceğiz Başka çiftler tartışabilir ve kavga edebilir, ama biz değil Biz birbirimizi seviyoruz" Şüphesiz, bütünüyle saf değilizdir Mantıksal olarak sonuçta bazı farklılıklarımız olacağını biliriz Fakat bu farkları açık olarak tartışacağımızdan eminizdir Birimiz daima alttan almaya gönüllü olacaktır ve anlaşma sağlanacaktır Aşıkken başka türlüsüne inanmak zordur
Özet olarak aşk; iradeli, bilinçli ve fiilî bir seçim değildir O herhangi bir zamanda kişinin karşısına çıkan, bir anda iradesini ve mantığını susturup, hisleriyle hareket ettiren tarifsiz, izahsız bir tutkudur
Aşk konusunda sayısız şikâyetler, hikâyeler ve romanlar yazılmış, filmler yapılmıştır Bu sihir, bu iksir, kişiden kişiye göre de farklılık gösterir Tıpkı bir ilâç, bir zevk ve bir tat gibidir Bunun içindir ki, aşk, bir şablon altına alıp, kontrol etmek mümkün değildir

Aşkın Çeşitleri
İnsanı büyüleyen, alıp apayrı dünyalara götüren, bir anda hayatını ve psikolojisini alt-üst eden aşkın çeşitleri vardır
Kişinin genetik, sosyal, kültürel yapısı, yaşam felsefesi, dünyayı ve kendisini algılayışı biçimi aşkı hissedişini de etkiler Ayrıca o anda içinde bulunulan ruhsal durum da bu konuda etkilidir
Aşkın çeşitleriyle ilgili birçok çalışma yapılmıştır Genel
anlamda hakiki aşk, mecazî aşk olarak ikiye ayrılır Başka bir ifadeyle dünya aşkı, kutsal duygulara yönelik Allah, Peygamber ve ahiret aşkı gibi
Aşkı, geçici bir heves ve daimî bir duygu olarak iki kategoride değerlendirenler de vardır
Aşkın önemini ve dönemini anlatmak için, çocukluk, gençlik, okul, sokak veya mahalle aşkı gibi nitelemelerde de bulunur
Aşkın çeşitlerini değerlendirirken, doğru aşk ve yanlış aşk olarak, konuyu ele alanlar da çoğunluktadır
Doğru aşk denince, ahlâk ve toplum geleneklerine uygun bir aşk serüveninden bahsedilir Yanlış aşk denince de ailenin ve toplumun onaylamadığı aşk anlatılır Öğrenci-öğretmen, patron-sekreter, genç kız-yaşlı erkek ilişkileri, toplumun onaylamadığı aşklara birer örnektir
Aşkın çeşitleri içinde, aşkın derecelerini de bilmek gerekir
Bunlardan birisi, gelip geçici, çocukluk, sokak veya mahalle aşkıdır Öylesine oluşmuş, rüzgâr gibi gelip, geçmiştir
İkincisi de, kara sevdadır Göz, hiçbir şeyi görmez Ne pahasına olursa olsun, tek sevdiği vardır, her şey onun uğruna feda edilir Ölüm ve intiharlar daha çok bu noktada ortaya çıkar
Bir diğeri de, hakiki aşklardır Kişiden başlayıp, kalpleri dolaşarak Allah'a uzanan bir sevgi selidir Yunus Emre'nin, Mevlana'nm, Bediüzzaman'm aşkıdır Allah için yaşamak, Allah için çalışmak, Allah için hizmet etmek ve Allah için sevmek Gerçek aşk, gerçek sevgi odur Ölümsüz, temiz, duru
Tarihteki ünlü aşkların sonucu hep bu kapıya çıkar Kuldan başlayıp, Allah'a giden bir yol, bir çizgi Özlenen de bu değil mi?

Arka kapak yazısı:
AŞK BÖYLE YAŞANIR
"Aşk", baş tacı edilecek, kalbin en temiz yerinde saklanacak bir duygu iken; maalesef onu ayağa düşürenler oldu Aşklarını ayağa
düşüren insanlar ise, ne yazık ki kendileri de ayağa düştü "Aşk" diye ete-kemiğe sarılanlar, "aşk" diye her türlü değerleri ayaklar altına alanlar, aşktan nasipsiz insanlardır Çünkü aşk insan
ruhunu temizler, olgunlaştırır, kişiyi ulvi duygularla donatır Günümüz insanının ve özellikle de günümüz gençlerinin en fazla
problem yaşadığı konuların başında "aşk" gelmektedir "Aşk Böyle Yaşanır" kitabı, "aşk" diye yanlış ilişki içinde olan ve çok zaman da bu uğurda kişilik değerlerini yitiren bazı insanlara
örnek olması dileğiyle hazırlanmıştır
Bu kitap, baştan sona kadar yaşanmış ve nefes kesen ibretli
olaylarla doludur

Yazar

Eğitimci-yazar Halit Ertuğrul, 1956yılında Adıyaman'ın Besni ilçesinin Şambayat Nahiyesinde dünyaya geldi İlkokulu doğduğu yerde, Ortaokul ve Öğretmen okulu'nu da Kırşehir'de okudu
Daha sonra Niğde Eğitim Enstitüsü ve Gazi Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Anabilim Dalı'ndan mezun oldu
Cumhuriyet Üniversitesi, Kamu Yönetimi, Yönetim Bilimleri Bölümü'nde YÜKSEK LİSANS;
Sakarya Üniversitesi, Sosyoloji Bölümü'nde de DOKTORA çalışmalarını tamamladı
Yurdun çeşitli yerlerinde ilkokul öğretmenliği, okul müdürlüğü, Millî Eğitim Şube Müdürlüğü ve Millî Eğitim Müdürlüğü görevlerinde bulundu Millî Eğitim Bakanlığı merkez teşkilâtına
geçerek, Kurul Uzmanı ve Bakan Danışmanı olarak çalıştı
Akademik çalışmalarını tamamlayan Halit Ertuğrul, çeşitli üniversitelerde yöneticilik ve öğretim üyeliği yaptı
Meslek hayatı boyunca, eğitim ve kültür alanında elliye yakın kitapları ve çok sayıda da makale ve yazılan yayınlandı Kitapları çok sayıda ödül aldı ve çeşitli dillere çevrildi Ayrıca, kitaplarının bazıları da, Milli Eğitim Bakanlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından tavsiye edildi
Yayınlanan kitaplarından Kendini Arayan Adam, Düzceli Mehmet, Aysel, Selim ve Hande, Canan gibi eserleri baskı rekorları kırdı
Okuyucularıyla çok yakın bir iletişim içinde olan Halit Ertuğrul, her gün onlarca mektup, telefon, e mail ve mesaj almaktadır
Halit Ertuğrul evli ve iki çocuk babasıdır

wwwhalitertugrulcom
e-mail:halitl956@ttnetnettr