Halifenin Sofrası

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

HALİFENİN SOFRASI

Şerik bin Abdullah Nahdi, hicri ikinci asrın tanınmış fakihlerindendi

İlim ve takvasıyla bilinirdi

Abbasi halifesi Mehdi bin Mansur’un, kadılık makamını, Şerik’e devretmeye çok alaka ve isteği vardı

Fakat Şerik bin Abdullah, kendisini zülmün tezgahından kurtarmak için, bu yükü yüklenmiyordu

Halife, onlara hocalık yapmasını arzuluyordu

Şerik ise bu işi kabul etmiyor, sahip olduğu hür ve fakirane yaşamına kanaat ediyordu

Bir gün halife onu istedi ve: “Bu gün, şu üç işten, birini kabul etmen gerekir

Ya kadılık makamının sorumlusu olursun, ya çocukların talim ve terbiyesini kabul edersin veyahut da bugün öğle yemeğinde benimle olur soframızın başında oturursun dedi:
Şerik, kendi kendine düşündü ve: Şimdi bu üç işten birini yapmak zorunda olduğuma göre üçüncüsü benim için de daha kolaydır, dedi

Bunun yanı sıra halife, mutfak müdürüne bu gün Şerik için yemeklerin en lezizini”hazırla diye emretti

Beyin, nebat ve balla hazırlanmış, rengarenk yemekler hazırladılar ve sofrayı getirdiler

O zamana kadar, böylesine bir yemek görmemiş ve yememiş olan Şerik, sonsuz bir iştahla, karnını doyurdu

Sofracı başı halifenin kulağına “Allah’a yemin ederim ki, artık bu adam, kurtuluş yüzü görmeyecek” dedi

Uzun zaman sürmedi ki Şerik’in, halifenin çocuklarını talimi görevini aldığını, kadılık makamını da kabul ettiğini ve Beytülmaldan kendisine muayyen bir maaş tayin edildiğini gördüler

Bir gün Mutemetle arasında bir tartışma oldu

Mutemet; ona “bize buğday mı sattın ki bu kadar diretiyorsun?” diye sordu

Şerik: “Size buğdaydan daha değerli bir şey sattım, o da dinimdi” dedi

[1] - Müruc al-Zeheb, Mes’üdi, c

2, Halet-i Mehdi Abbasi

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Halifenin Sofrası HALİFENİN SOFRASI Şerik bin Abdullah Nahdi, hicri ikinci asrın tanınmış fakihlerindendi İlim ve takvasıyla bilinirdi Abbasi halifesi Mehdi bin Mansur’un, kadılık makamını, Şerik’e devretmeye çok alaka ve isteği vardı Fakat Şerik bin Abdullah, kendisini zülmün tezgahından kurtarmak için, bu yükü yüklenmiyordu Halife, onlara hocalık yapmasını arzuluyordu Şerik ise bu işi kabul etmiyor, sahip olduğu hür ve fakirane yaşamına kanaat ediyordu Bir gün halife onu istedi ve: “Bu gün, şu üç işten, birini kabul etmen gerekir Ya kadılık makamının sorumlusu olursun, ya çocukların talim ve terbiyesini kabul edersin veyahut da bugün öğle yemeğinde benimle olur soframızın başında oturursun dedi: Şerik, kendi kendine düşündü ve: Şimdi bu üç işten birini yapmak zorunda olduğuma göre üçüncüsü benim için de daha kolaydır, dedi Bunun yanı sıra halife, mutfak müdürüne bu gün Şerik için yemeklerin en lezizini”hazırla diye emretti Beyin, nebat ve balla hazırlanmış, rengarenk yemekler hazırladılar ve sofrayı getirdiler O zamana kadar, böylesine bir yemek görmemiş ve yememiş olan Şerik, sonsuz bir iştahla, karnını doyurdu Sofracı başı halifenin kulağına “Allah’a yemin ederim ki, artık bu adam, kurtuluş yüzü görmeyecek” dedi Uzun zaman sürmedi ki Şerik’in, halifenin çocuklarını talimi görevini aldığını, kadılık makamını da kabul ettiğini ve Beytülmaldan kendisine muayyen bir maaş tayin edildiğini gördüler Bir gün Mutemetle arasında bir tartışma oldu Mutemet; ona “bize buğday mı sattın ki bu kadar diretiyorsun?” diye sordu Şerik: “Size buğdaydan daha değerli bir şey sattım, o da dinimdi” dedi [1] - Müruc al-Zeheb, Mes’üdi, c 2, Halet-i Mehdi Abbasi