İlahi Armağan -44- Meclis

44 MECLİS


Bu konuşma Salı günü öğleden sonra medresede yapıldı
Konuşma tarihi: Hicrî 13 Recep 545, Milâdî 1150


İman sahibi, dünyalık adamlar arasında bir garip kişidir Zâhid olan, âhirette bir zavallı gibidir; çünkü onun arzusu âhiretin güzel­liği değildir, efendisidir İrfan sahibi ise, Zât-ı İlâhîden gayri her şe­yi bir yana atar
Bazı iman sahipleri dünyada bir zindan hayatı yaşar Rızkı dar değildir Çocukları mal içinde yüzer; etrafında dolaşır gülüşürler Ama kendi iç âlemi hüzün içindedir Dışından onlar gibi güler İçi ise kederle doludur
O insan dünyayı kalbi ile bilir, ne olduğunu anlar Bu yüzden ona yol verir Dünyanın tümüne birden yol vermez, sıra ile yapar Birinci defa yol verir; bekler, bazı güçlüklerini yenebiliyorsa ikinci kısmını da bırakır Buna da güçlü olduğunu anlayınca üçüncüsüne geçer ve bir daha kalbine koymamak üzere yol verir Bütün varlığını öz âleme çevirir Bu hâlinde samimidir Samimiyeti sayesinde, Hak Teâlâ'nın nuru bir anda varlığını sarar Dünya ona:
“Beni niye bıraktın?” diye sorar
“Bu gayet basit, senden daha iyisini buldum da, ondan” de­yince dünya bir daha sorar:
“Beni niçin bıraktın?” O da tekrar şöyle der:
“Sen sonradan yaratıldın; fânisin, ömrün ölçülüdür Sana bir suret verilmiş Dışın süslü, ama için bozuk İç âlemin bir başka Onu anlıyorum Seni terk etmemin yegâne sebebi budur”
Bu anlayışla o irfan sahibi, marifetin aslını bulur, hür olur Dün­yada gezdiği hâlde kalbini dünyadan alır; bir garip kişi olarak gezer Zaman olur âhireti de bırakır, her şeyi bırakır
Artık dünya o zâta hizmet eder Dünyayı, bütün tebaası ile hiz­met eder görür, sevinir Bu hizmetten daha fazla hizmet istemez İyi işler tutmak için dünyadan faydalanır Kafiyen ziynet eşyalarına gönül kaptırmaz Hiç kimsenin yanına süslü olarak gitmez Sebebi ise kimsenin dikkatini üzerine çekmemektir Bu arada tek gayesi, Yaratan'ın gözüne girmektir Büyük zâtlar bir şahsı severlerse ona hediyeler yağdırırlar, o bunu bilirdi Ama esas maksadı hediye değil bizzat efendisi idi Efendisinin sevgisini kazanmak, onun yegâne sevdiğidir Efendisi onu sevince her şey onun olur Kendi varlığı için seçer, her şey olur Kendi varlığı için seçer, başkalarına vermez O iman sahibi bunları iyi öğrenmiştir
Rabb’ine dön Bütün kalbinle O'na koş Gelecek günü, geçmişin yanına bırak Yarının gelmesini düşünme İşlerini bugünde bitir Yarın, sabah olduğunda, bu hayata veda etmiş olabilirsin
Ey zengin, zenginliğin seni aldatmasın Yarın, bütün malın telef olabilir; sen bir pula muhtaç fakir kişi olabilirsin
Her şeyi bırak, hâlen bağlı olduğun şeylerin Hâlık'ı ile ol O'na benzeyen yoktur Kendini boş şeylerle avutmaya çalışma Seni O'ndan gayrisi sevindiremez Peygamber (sav) Efendimiz şöyle buyu­rur: “İman sahibi, Yaratan'ına kavuşuncaya kadar rahat yüzü göremez”
Kullarla aran açıldığı zaman Hak'la hoş olmaya bak; senin için seçtiğine itiraz etme Hak Teâlâ'nın işlerine sabırla bakan çok hik­metli lütuflarını görür Her şey sabırla hallolur Fakirlik hâline sab­reden bir gün zengin olur Fakirlik hâline sabır, para kazanmak yo­lunda çıkan güç işlere dayanmakla olur İyi düşünülürse, peygam­berlerin çoğu çobanlık etti Ve velî kulların ekserisi, kölelik yaptı
Herhangi bir kul, Allah için gönlünü engin kılarsa, o yükselir Hak için tevazu eden büyür Aziz eden O'dur Zelil eden O'dur Yük­selten ve yere batıran yine O'dur Başarı veren ve işlerde kolaylık gösteren yine O'dur Ne yazık ki, biz O'nun yüceliğine ermek için ma­rifet sahibi olamıyoruz
Ey yaptıkları işleri beğenenler, ne kadar cahilsiniz O'nun başarı yardımı olmasa, siz nasıl o işleri yapardınız? O size yardım etme­miş olsaydı, ne oruç tutabilirdiniz, ne de namaz kılabilirdiniz Şimdi, bulunduğunuz hâl, şükür makamıdır; kendini beğenme makamı değildir Kulların çoğu yaptığı ibadeti görür Kulların övmesini bek­ler; ibadeti, dünyalık toplamak için yapar Bunun sebebi, nefsi ve boş duygusu ile yapmasıdır
Dünya nefislerin sevgilisidir Âhiret ise kalplerin Aziz ve Celil olan Hak ise, sır âlemlerinin sevgilisidir
Hükümler verildikten sonra, kalbinize yerleşir Evvelâ bir şey için hüküm verilir Sonra, yerine gider Hakkında bir hüküm veril­meyen hiç bir şey makbul değildir Her hükmü şeriat verir Onda yer almayan şeyleri yapmak, dinden sapmaktır Hak Teâlâ'ya Kitap ve Sünnet kanadı ile uç, elini Peygamber’e vererek Hak kapısından gir Akıl danişmendin ve hocan O olsun O'nun elini tutma; bırak saçlarını tarasın O'na taarruzu bırak Ruhlar âleminin terbiyecisi O'dur Allah yolunu dileyenleri, o yetiştirir Bütün yolcular, ilk sefer­lerini O'na tahsis ederler Salih kulların şahı O'dur
Bütün hâli, makamı ve ruhaniyet hâllerini o büyük Peygamber (sav) kullar arasında böler Bu vazifeyi Hak Teâlâ O'na vermiştir
Padişah tarafından gönderilen hediyenin, kumandan tarafından as­kere taksim edildiği bir vakıadır
Allah'ı tevhid etmek bir ibadettir Kulları Hakk'a ortak koşmak herkesin âdeti oldu Sen âdeti bırak, ibadete devam et Âdeti yıkar­san, senin için âdetlerin üstünde şeyler zuhur eder Gayretli ol Yan­lış işlere karşı iyi duygu besleme, Allah Teâlâ da, seni o kötü şey­lerden korur
İç âlemini kötü hâlden al Bugünkü perişan hâlini iyiye tebdil et Bunu yapmayı arzu etmediğin zaman, Hak Teâlâ seni bulundu­ğun hâlden zor kurtarır
Bir âyet-i kerimede şöyle buyrulur: “Allah hiçbir topluluğun halini değiştirmez; ancak onlar hal­lerinde bir değişiklik yapmadıkça” (er-Ra’d, 13/11)
Nefsini ve yaratılmışları kalbinden çıkar Yerlerini Hak Teâlâ'nın varlığı ile doldur Bu sayede sana tekvin sıfatı tecelli eder Bu hâl gece namazı ve gündüz orucu ile gelmez Kalp temizliği ve sır safiyeti ile gelir
Bazı büyükler şöyle der: Oruç ve namaz, bazı yemekler için kullanılması zarurî sirke ve yeşillik gibidir; tam gıda sayılmazlar Asıl gıda bunlardan başkası olur ki, o ‘doğruluktur’ Oruç ve namaz her şeyden önce var olmalı­dır Ama yalnız bunların oluşu yeterli sayılmaz Hiç bir zaman doğ­ruluğu elden bırakma Namaz ve orucunu doğrulukla kılarsan fay­dası olur Yemeğini ye Yemeği hoş yemek için onu renklendirmeye bak Sofranı güzel hazırlarsan iştahla yemek yersin
Doğru ol Namazını kıl, orucunu tut Bunlar senin için baş gıdadır Gıdanı aldıktan sonra her yanını nurda yıka Çünkü Hakk'a vasıl olma faslı başlıyor Ona hazırlık için iç âlemini, yani kalbini te­mizle Bu arada hayli uzun yolculuk başlayacaktır Ülkeleri katedeceksin Sana hayli güç vazife verilecek Bölgeler sana teslim olacak Bir kulun kalbi saf ve temiz olursa ona verilmeyecek şey yoktur Hak yakınlığını benliğinde duyan zât, yeryüzünün sultanı olur O kul, halkı Hakk'a davete memur edilmiştir Onların ezasına sabırla karşı koymak vazifesidir Hakk'a ve hakikate vakıf olan zât, yeryüzünde mevcut batıl işleri Hakk'a çevirmek için elinden geleni yapar
O kul, halkı zengin etmek için mal dağıtır O, bir kimseye iyilik yapınca sonsuz zengin olur
Onun kalbi hikmetlerle doludur Hak Teâlâ'nın tecellisi, sâlih kullarının kalbini donatır İrfan sahibi kulların iç âlemlerinde hik­met çağlayanları coşar Arş ve ilim denizinden kaynaklar geçer Ora­dan kaynayan kaynaklar, ölü kalpleri diriltir Hayata kavuşturur Hak'tan kaçan tenler, o çağlayan ve ırmaklar sayesinde diriliğe erer
Ey evlat! Haram yemek kalbini öldürür Helâl yemek ise varlı­ğına can katar Bir lokma vardır, kalbini karartır Bir lokma vardır, derununa nurlar saçar Bir lokma vardır, yeyince dünyaya dalarsın Bir lokma vardır, yeyince bu âlemin ötesine geçersin Ama bunlardan daha üstün bir lokma vardır ki, onu yiyen dünyayı da âhireti de bırakır İşte bu lokma seni tabiatın Yaratıcı'sına ulaştırır
Haram yemek, seni dünya ile uğraştırır, hataları sevdirir Mu­bah olan şeyleri yemek, kalbi âhiret âlemine iter ve tâatla meşgul eder Helâl yemek ise, Yaratan'a yaklaştırır Bu yemekler irfan duy­gusu ile bilinir Hak Teâlâ için kalbinde irfan duygusu taşıyanlar, bunu benliklerinde sezerler
Marifet kalpte olur Defter ve kitaplarda olmaz Bu marifet duy­gusunu Hak Teâlâ verir Kullar veremez Bu duygunun kalbe yer­leşmesi için Hakk'a ibadet etmek gerekir Doğru olmak ve doğruluğu tasdik ettirmek irfan duygusunu arzulayan için çok önemlidir Ay­rıca fâni varlıkları kalpten atmak en lüzumlu bir iştir
Sen, yalnız yemeyi, içmeyi vb kötü arzularını tatmin etmeyi dü­şünmektesin Bu durumda sana irfan sahibi olmak nasıl nasip olur ki? Kaldı ki, yediğin ve içtiğini nereden temin etmek zorunda ol­duğunu bilmez olmuşsun
Peygamber (sav) Efendimiz bir hadîs-i şerifinde şöyle buyurur: “Bir kimse ki, yediğini ve içtiğini nasıl elde ettiğini düşün­mez, Hak Teâlâ ona rahmet nazarı ile bakmaz Cehennemin hangi kapısından girerse girsin, düşünmez”
Kâinatta var olan hiç bir şeye kalbini bağlama Kalp yüzünü on­lara tebessüm dahi ettirme Seni Hak'tan alıkoyan olmasın Halk se­ni alıp Hak'tan kaçınmasın Kullar arasına pek girme Yalnız, kul­ları iyiye çağırmak için dilinin döndüğü ve onların anladığı kadar konuş Ufak tefek hataları olursa itiraz etme, idare et Onlarla iyi geçin Peygamber (sav) Efendimiz buyurur ki: “İnsanlarla iyi geçinmek sadakadır”
Allah'ın sana verdiği iyi huyları kullara da öğret Sana verilen güzel şeyleri onlara da ikram eyle Onlarla iyi arkadaş ol Yumuşak davran Allah'ın kullarına karşı dik omuzlu olma
Huylarını daima güzelleştir Bütün işlerin Allah'ın emrine uygun olsun
İnsanlar için iki önder vardır; biri ilim, diğeri ise hikmet taşır
Kullar arasından çıkacak herhangi bir önder, ancak Hak kapısı yakınına götürebilir
Senin için, iki kapı vardır; bunların ikisinden de geçmen lâzım: Hak kapısı ve halk kapısı Bunlara, dünya, âhiret kapısı da dene­bilir Birini diğerinden ayırt etmek mümkün değildir Yalnız, evvelâ Hak kapısı, sonra halk kapısı gelir Birinci kapıya geçersen, ikincisi kendiliğinden açılır Kalbinden dünyayı atarsan ukba âlemine vara­bilirsin
Hikmetler taşıyan öndere uyarsan, ilim deryası sahibine gider­sin Hakk'a marifet sahibi olmak istiyorsan halkın fâni varlığını kal­bine koyma
Anlatılanlar, derece derecedir Biri diğerinin zıddıdır, iki zıt birleşemez Bu zıtların arasını birleştirmeye yeltenme Boşuna yorulur­sun; eline bir şey geçmez
Kalp, Hakk'ın tecelli yeridir Oraya, O'nun varlığından başkası­nı sokma Düşün, melekler suret olan eve girmezler; Hak Teâlâ put­larla doldurduğun kalbine nasıl tecelli eder? O'nun gayri olan her şey puttur O putları kır ve kalbini temizle O kez Hakk'ın tecellisini orada görürsün Önceleri görmen kabil olmayan hikmetli şeyleri görmeye başlarsın; yeter ki kalbin temiz olsun
Allah'ım, razı olduğun şeyleri yapmaya bizi ulaştır
“Dünyada bi­ze iyilik ver, âhirette iyilik ver, bizleri ateş azabından koru”(el-Bakara, 2/201) Âmin!