İlahi Armağan -25- Meclis

25 MECLİS


Bu konuşma Hicrî tarihe göre 19 Zilhicce 545’te yapıldı (Milâdî 1150)


İsa Peygamber’i (as) şöyle anlatırlar: Güzel bir koku aldığı zaman, burnunu tıkar ve “Bu, dünya kokusudur” dermiş
Bu size güzel bir örnektir Ey zühd iddia edenler, hâlinize bir bakın Sözünüz ve işiniz, İsa Peygamber’inkine uyuyor mu? Elbiseni­ze bakılırsa, dünyadan elini çekmiş derviş kılığı var; fakat içiniz dünyalık hasreti ve sevgisi ile dopdolu Bu libasınızı çıkarıp içinizde olanı açığa vursaydınız benim için daha iyi olurdu Ve siz, içi başka, dışı başka olmaktan uzak olurdunuz
Dünyalık şeylere karşı kalp zenginliği duyana nasibi rahat va­rır O kimse dışına desinler için hiç bir şey giymez Kalbi gerek dün­yalık işlere, gerekse başkalarına karşı istiğna duyar
Şu da bir vakıadır Bizim Peygamberimiz (sav), İsa (as) ve di­ğerlerinden daha fazla dünyaya karşı istiğna duyardı Onun zühdü herkesten daha fazla idi Herkese yazılmış olanı bilirdi Ve “Dünyanızdan bana üç şey sevdirildi: Güzel koku, kadın ve gözümün nuru namaz” buyururdu
Dünyalıktan tamamen kalbini almasına rağmen, bunlar kendi­sine sevdirilmişti Bunlar ilâhî bilginin geçmişte verdiği hükümdü Rabb’i tarafından verilen bir hisse idi Almak ve faydalanmak zorun­da idi Yaratan’ın emrine göre alır ve yerdi O'nun emrine uymak, tâat sayılır Buna benzer şekilde kısmetini alıp yiyen tâat içindedir Dış cephesi ile dünyaya karışmış dahi olsa ibadet ehli arasındadır
Ey cehalet adımları ile zahidlik yoluna gidenler, işitiniz ve doğrulayınız Yalancılık etrafında bulunmayınız, bu sözleri iyi öğreni­niz Kader bahsine cehalet ayağı ile varmayınız Her kim ki, görüşü ile yetinir, nefsin sözünü dinler, şeytanın işlerine uyar, kötü şahsî arzularına kapılırsa, o İblis’in bendesi olur İblis’e uyar, Hak yoldan sapar, İblis o şahsın önderidir

Ey yalancı bilginler ve içi bozuklar, kalbiniz ne kadar kara Ko­kunuz ne kadar kötü Dil gürültüsüne ne kadar önem veriyorsunuz Bulunduğunuz bütün hâllerden dönünüz Tevbe ediniz ve Allah'a taanda (kötü söz atmak) bulunmayınız Velî kullara dil uzatmayınız Velî kulları Allah sever; onlar da Allah'ı severler Onların yiyip iç­mesine karışmayınız Onlar boş yere yemezler Aldıklarını emirle alır­lar Onlar katında Allah sevgisi şiddetle hüküm sürer Onlar Hakk'a çok fazla iştiyak duyarlar Onlar hem dışlarını, hem de içlerini dün­yalık şeylerden uzak tutarlar Ancak almak zorunda oldukları şeyler vardır; onlar da kader ilminin geçmişte yazdığı şeylerdir
Onlara en çok güçlük veren şey, dünyada kalmaları ve onda du­rup uzun ömür sürmeleridir Dünyaya ait şeyleri almakta o kadar sıkıntı duyarlar ki Olsa olsa o kadar olur Hele dünyanın yalancı yetmelerine bakarken duydukları huzursuz hâl Hiç tarif edilemez
Kullara söz etmek için kötü duyguları atmak lazım Kötü duygu ve nefsin istilâsında oldukça sözü bırak Sözden ayrı ol Bu bakım­dan kendini dilsiz bil Allah dilediği zaman konuşursun O, bir işi dilerse olması için sebepler yaratır Konuşma zamanların gelince se­ni, ehlini meydana atar Sizi yapacağınız iş için güçlü kılar Yapan O'dur Senin hükmün geçmez
Nefsini, sözünü, bütün hâlini O'nun kaderine bırak O'nun uğ­runa işler görmeye bak Konuşmadan işlemeye koyul Gösteriş yap­madan ihlâs sahibi ol Şirk sahibi olmadan tevhid ehli ol Anılmayı isteme Şenlik arama, kimsesiz yerlere koş Dışı bırak, içe dal Hep iç dünyanla olmaya alış
Ey niyeti bozuk, Hakk'a muhatap olmaktasın Ve O'nu görür gi­bi konuşmaktasın Her namazda: “Yalnız sana kulluk eder ve yalnız senden yardım dileriz” (el-Fâtiha, 1/5)
Derken anlattığımız gibi yapmaktasın “Yâ Rabbi, yanmadasın Ey beni bilen ve bütün hâlime şahit olan, kulluğum Sana, yardım talebim Senden” demek istiyorsun
Her zaman Hakk'a hitap ediniz O'na hitabınız yalnız namaz vaktine inhisar etmesin O'nun varlığını hazır bilin; kulluğunuzu o niyetle yapın Peygamber (sav) Efendimiz şöyle buyuruyorlar: “Allah'ı görür gibi ibadet et; sen O'nu görmesen bile O seni görür”

Ey evlat! Helâl yeyip içerek kalbini temizle Rabb’ini bilirsin Giy­diğini, yediğini ve kalbini temiz tut Bu yoldan iç âlemi temiz olan­lar zümresine dâhil olabilirsin Tasavvuf, safâdan gelir Suf -kalın yün elbise- giymekten gelmez Tam mânası ile sofi olan, kalbini Allah sevgisi ile doldurur Başka sevgilere yer vermez Bu hâl bir baş­ka hâldir Kolay elde edilecek cinsten değildir Elbise değiştirmekle ve renk sarartmakla olmaz Omuz eğmek, bu hâli veremez Geçmiş büyüklerin hikâyesini dil gürültüsü ile anlatmak bu hâle vardıramaz Parmak aralarına tespih almak insanı o yola götüremez O yola ile­ten şey, ancak sadık kalple Allah'ı aramak olur
Bazı büyüklerin dilinden şöyle hikâye ederler: “Bazı gecelerimde mâna âlemine geçerdim ve şöyle münacat ederdim: ‘İlâhî, bana yararı dokunacak şeyi esirgeme Bana yapacağın iyilik sana zarar vermez’ Bu cümleyi tekrar ettim ve uyudum Rüyamda şunları duydum: ‘Keza sen de benim zatım için sevimli işleri yapmaktan geri kalma Zatıma yaramaz işleri yapmaktan kendini beri al”
Allah'ın size gönderdiği Peygamber’e iyi bağlanınız Ona bağ­lılığınız doğru olsun O'na bağlılık, getirdiklerine uymakla olur Pey­gamber’in emirlerini ne kadar iyi yaparsanız uymanız o kadar iyi olur Dünyada Peygamber’in sözlerini tutup yaptığı işleri yaparsanız öbür âleme göçtüğünüzde ona arkadaş olursunuz Allah Teâlâ'nın şu yüce kelâmını duymadınız mı? “Peygamber’in size yapmanız için getirdiği şeyi alınız, yasak
ettiği şeylerden kendinizi çekiniz” (el-Haşr, 59/7)
Peygamber’in emirlerini tutunuz Yasak ettiği şeylerden beri du­runuz Bunu yaptığınız takdirde, Rabb’inize yakınlık kazanmış olur­sunuz Dünyada kalbinizle yakın olursunuz, öbür âlemde ise, varlı­ğınız ve cesedinizle yakınlık duyarsınız
Ey zâhidler, yaptığınız iyi şeyler nelerdir? Zâhidlik yapmakta­sınız Ama nasıl? Neyinizle yapıyorsunuz? O'nun yasak ettiği şey­leri yapmaktasınız
İndî, dar görüşünüzle istiklâlinizi ilân etmektesiniz
İrfan sahiplerine uyunuz Onlarla arkadaş olunuz Onların hâli başkadır; sizinkine benzemez Bilirler, iş tutarlar Halka dilencilik için değil, nasihat için koşarlar Sizin kalbiniz onlara meyletsin diye de yapmazlar Kalbinizi Hakk'a çevirmekten başka gayeleri yoktur Onlar, kalp yüzlerini Hakk'a çevirmişlerdir O'ndan gayri şeylere ar­ka çevirirler

Ey evlat! Kalbinle Allah'a dön Bulunduğun makama başkası yerleşmeden bunu yap Sâlih kişilerin hâlini anlatmak seni kurtara­maz Onların güzel hâllerini anlatıp mest olmak sana ne getirebilir? Hâlin şuna benzer: Su almak kastı ile elini göle açık sokup çeken adamın elinde su kalır mı?
Yazık sana Temenni kimi kurtardı ki, seni de kurtarsın? Te­menni ahmaklar çukurudur; onlar çukurda boğuldular Sen onlar gi­bi olma Peygamber (sav) Efendimiz buyurur ki: “Bilhassa kuru temenniden sakınınız; o ahmaklar batağıdır”
Sen, ehli olmadığın işleri görmektesin, sonra da hayır sahipleri­nin derecesini dilemektesin
Ümitlere kapılıp çekinme duygusunu azaltan, manevî yoldan sa­par, sebebini sezmeden manevî duyguları sönmeye başlar Çekinme duygusu çoğalan ve ümitsizliğe düşen, pişman olur Kurtuluş yolu, ümit ve korkunun eşit yürümesidir Peygamber (sav) Efendimiz: “İman sahibinin ümit ve korkusu teraziye konsa, eşit olmalıdır” buyurmakla, bize gerekeni en güzel bir şekilde anlatmıştır
Süfyan-ı Sevrî (Allah ona rahmet eylesin) dünyada görüldü Gö­ren sordu: “Rabb’in sana ne gibi işler yaptı?” O cevap verdi: “Haberim yok Bir ayağımı sırat köprüsüne koyduğum zaman, öbürünü cennette gördüm”
Ona selâm olsun Hayrını, şerrini iyi bilirdi Bilgisi tamdı Öğren­diklerinin hakkını verirdi Bilgi edinirken amel etti, bilginin hakkını verdi Amellerinde ihlâs sahibi oldu, onun da hakkını verdi Daima Hak Teâlâ'yı istediği için rızasını buldu Peygamber’e uymakla onun da hakkını verdi ve rızasını kazandı Allah ona rahmet eylesin Bu rahmet diğer sâlih kullara da olsun Bizi de Mevlâ’mız onlarla birlikte rahmet deryasına gark eylesin
Peygamber’e uyan herkes bir eline Kitab’ı, öbür eline Sünnet’i al­malı Aksi halde batar; hak yoldan sapar Yolu Allah'a varmaz He­lak olur Kendi şaştığı gibi, diğer kulları da şaşırtır Kitap ve Sünnet, hak yola ileten delillerdir Kur'an Allah'a, Sünnet Peygamber’in arkadaşlığına götürür; ona salât ve selâm olsun


Allah’ım, nefsimizle aramızı uzak kıl “Dünyada bize iyilik ver, Âhirette yine iyilik ver Bizi ateş azabından koru” (el-Bakara, 2/201) Âmin!