Ölüm?

Bu Sabah evden çıkarken evde bıraktıklarınızdan birinin gerçekten öleceğini düşünün,dün akşamınızı nasıl geçirirdiniz?
Aynı iletişim mi olurdu?Onunla aynı konuları mı konuşurdunuz?
Aynı konular tartışma ya da gerginlik konusu yaratır mıydı?
Yoksa önemsiz hale mi gelirdi?Bu sabah evden çıkarken,bu son görüşünüzde ona ne derdiniz?Onun boynuna sarılmakta tereddüt eder miydiniz?Çok sıkı sarılmaya mı,aynaya mı vakit ayırırdınız?Ona yüreğinizin taa derininden gelen bir "Seni gerçekten çok Seviyorum! " demeye ne gerek var diye düşünür müydünüz?Onun ölecek olması sizin ona duydupunuz sevgiyi yoğunlaştırmaz mıydı?
Acaba kaç tartışmamızı bu kadar gereksiz biçimlerde yapıyoruz,kaçı gerçekten yaşamda karşımızdakinin varlığında daha önemli,hangilerinde "Şimdi kalbini kırdım,ama zamanı içinde ben ondan özür dilemesini bilirim! diye kendi kabuğumuza çekilip tartışmaları donduruyoruzYarattığımız kırgınlıkları tamir etme olanağımız gerçekten var mı?Buna zamanımız gerçekten kaldı mı?