Ninelerimiz, Hangi Fakülteden Diploma Almıştı?

RASÛLULLAH -SALLÂLLÂHU ALEYHİ VE SELLEM-?İN BİR TALEBESİ


Bir gün Abdullah İbn-i Ömer radıyallâhu anhümâ ve arkadaşları Medine?nin dışına; tenezzühe, gezintiye çıktılar Gölgelik bir yere sofralarını kurarlarken, yanlarından sürüsüyle beraber bir koyun çobanı geçti ve onlara selâm verdi


İbn-i Ömer radıyallâhu anhümâ dedi ki:


Gel ey çoban, sofraya otur, beraber yiyelim


Çoban;


Ben oruçluyumdedi


İbn-i Ömer -radıyallâhu anhümâ- takdir ve tebrik ederek;


Bu şiddetli, boğucu sıcakta oruç tutuyorsun ve bu hâlde koyun güdüyorsun, öyle mi? dedi


Abdullah İbn-i Ömer, kendisini tanımayan bu çobanın verâ ve takvâ bakımından hâlini görmek, kalbî derinliğini anlamak için;


Çoban, bize bir koyun satar mısın? Hem koyunun parasını veririz, hem de etinden iftar edeceğin kadar bir miktar sana bırakırız, olmaz mı? dedi


Çoban hiç tereddütsüz reddetti:


?Benim sürüm yok Bu koyunlar efendimin, ben bir köleyim


İbn-i Ömer -radıyallâhu anhümâ-, muhatabının derinliğini tamamen ölçmek istiyordu Âdetâ kalbine matkap atarcasına onu bir kez daha denedi:


?Kayboldu dersin canım Efendin nereden bilecek ki?


Çoban, birdenbire heyecanlandı Yüzünü göğe çevirdi ve parmağını semâya kaldırdı:


?Allah görmüyor mu, Allah nerede? dedi


İbn-i Ömer çobanın bu samimî, şuurlu hâlinden çok müteessir oldu, çobanın sözünü sık sık yâd eder;


Çoban dedi ki: Allah nerede, Allah görmüyor mu? diye tekrarlardı


İşte Cenâb-ı Hak?la beraber olan bir kalbin hassâsiyeti


Hazret-i Abdullah; Medine?ye gelince, çobanın efendisine bir vekil gönderip, sürüyü ve çobanı satın aldı Çobanı âzâd edip, sürüyü de kendisine bağışladı


Bir düşünelim; bu hassas kalpli çobanı kim eğitti?


Düşünelim bu çoban kimin talebesiydi, hangi fakülteden diploma aldı? Ona bu dürüstlüğü, hangi formasyon kazandırdı?


Cevap; Allah Rasûlü sallâllâhu aleyhi ve sellem?dir


(Sır ve Hikmet -2-, Osman Nûri TOPBAŞ)


İçinde yaşadığımız zamanda karşılaştığım olayları gördükçe, yıllar önce yaşayan ninelerimizi, annelerimizi düşünüyorum Sessizce gülümseyen, bakışlarıyla konuşan büyüklerimizin bir kısmı okuma yazmayı da bilmiyordu Kullukta, ahlâkta, âdâbda farkına varmadan İslâmiyet?in emirlerini yerine getiriyorlardı


Bizi yoran büyükşehrin hayatı, farkına varmadan yaşayacağımız incelikleri de elimizden alıyor Çok sevdiğim genç arkadaşlarımla dertleşirken;


Hocam, ânında söyleyin Kimse sizden incinmez diyorlar


Gençlerin çözümü de devrimize göre


Hâlbuki topluluk içinde, o gün olan bir yanlışı değerlendirmek doğru olabilir mi?


Daha önce yaşadıklarımızı hikâyeleştirerek, mukayeseler yaparak, beraberce düşünebiliriz


Diplomalı ve oldukça önemli yerlerde olan bir genç grupla beraberiz Yemekten sonra meyve yiyoruz Tabaklarımız önümüze kondu Ev sahibine zahmet olmasın diye bir kısmı önündeki tabağı kullanmayarak, erik çekirdeklerini, önündeki peçeteye; bir kısmı ortadaki erik tabağının kenarına koymuştu Peçeteden, masa örtüsüne dökülen erik çekirdeklerine dalıp gittim Çocukluğumda yaptığım bir yanlış önce anlatılır, tekrarı olmasın diye bakışlarla konuşulurdu Topluma yön vermek için proje hazırlayan gençlerle, bakışlarla anlaşmak mümkün mü?


Çok sevdiğim bir doktor hanım, beni içli köfte yemeğe davet etmişti Gelinlerinin ve kızlarının benimle tanışmasını istiyordu Hepsi diplomalı, mastır yapan; İslâmiyet?i yaşıyorum diyen gençlerdi Evin gelini buzdolabını açtı Bir soda çıkardı, bardağa koydu, masaya geldi Rahatlıkla sodayı içmeye başladı Yıllar önce yaşadığım bir olayı hatırladım


Üst kata bir Alman gelin gelmişti Bir gün evde yalnız kalmasın diye kayınvâlidesi yanında oturmamı istedi Kitabımı alıp çıktım Öğle oldu, tabağına yemeğini koydu ve yanımda yemeye başladı Yıllar önce Alman gelin konusunda yaşadığım ânı yıllar sonra, tesettürlü bir Türk gelininde yaşamıştım


Bir devirde modanın yaşandığı bazı caddeler vardı Biz oralardan alışveriş yapmazdık Memur maaşımız yetmezdi ve zaten özenmezdik Yıllar geçti, gençlerin konuşmalarına şahit oluyorum:


?O caddelerde artık biz de varız Alışveriş yapıyoruz, pastahânelerde oturuyoruz Bir kısmının sermayesi de bizlerin


Bir ara konuşmaya katıldım:


?Biz de orada varız! diyorsunuz Modayı takip etmek, pahalı giysiler almak, mağazalara, kafelere yabancı isimler koymak; İslâmî hayatla bağdaşır mı? Osmanlı, gittiği yere İslâm?ın ve Türklüğün mührünü vurmuştur Oysa biz, bizim olan ülkemizde değişimin öncülüğünü yaparak, değerlerimizden uzaklaşıyoruz


Gençlerimizle örnek eserleri beraber okuyup tartışmadıkça, köşe yazarlarımız köşe yazılarında İslâmiyet?in inceliklerini anlatmadıkça, belediyelerimiz kadınlarımız için açtıkları el becerileri kurslarında unutulmaya başlayan hassâsiyetlerimizi dile getirmedikçe; diplomalı gençlerimizin sayısı çoğalırken, inceliklerimiz azalacak, bir devrin annelerinin bakışları ve konuşmaları filmlere konu olacaktır


İslâm, hayatımızın her alanını kuşatacak şekilde prensipler getirmiştir Hiçbir alan boş değildir Oturmak, şakalaşmak, gülmek, gülümsemek, konuşmak, ses tonu, mâlâyânî şeylerle meşgul olmak, cömertlik, cimrilik, israf, hediyeleşme Bu konuları ayrı ayrı okuyup örneklerimizi vermezsek; sadece örtülerimizle İslâm?ı yaşadığımızı sanan kitleler olarak tebliğ görevimizi de yapmamış oluruz


BİZ, BİZİ UNUTTUK


Osmanlı ve Türk tarihi bana göre; dünyanın bir başka ülkesi ve hanedanına ve tarihine nasip olmamış, hârikulâde bir sahne ve senaryolar kaynağıdır


Ama kendi öz tarihimize unutkanlığımız, kayıtsızlığımız ve sahifeleri çevirmedeki üşengeçliğimiz; bu emsalsiz sahnelerdeki belgeleri hatırlamamıza engel Dünyanın en muhteşem tarihine karşı, dünyada bir başka milletin işlemediği nankörlük ve nâdanlığın da sahibi olmuşuzdur Tarih ki, bir milletin hâfızasıdır Kendisini unutanları; sayfalarından da, millet vasfından da kaldırıp atar

(İlhan BARDAKÇI)


Değerli tarihçimiz İlhan BARDAKÇI?nın yeni yayınlanan Biz, Bizi Unuttuk kitabını dikkatle okuyorum


BU ESER, OYNANMAZ


Voltaire?nin Bejazet (Beyazıt) adlı eseri, İngiltere Kraliyet Tiyatrosunda sahnelenecektir Repertuar altı ay öncesinden ilân edilir Müslüman ülkelerin liderleri de seyredecektir Gaye; Türkiye ve hilâfet konusunda, seyredenleri zehirlemektir Bugün Ermeni ve PKK konularında olduğu gibi


Abdülhamid Han, eserin oynanmaması için çareler aramaktadır Fikir hürriyeti diye savunmaya geçebilirler Notayı Hâriciye Nazırı yazacak; mektup kraliçeye veya hükûmete değil, İngiliz sefâretine verilecektir Sultan?ın kaleme aldığı mektup, padişahın haberi yokmuş gibi sefârete verilir:


Bu eserin sahnelenmesi; Sultanımız Efendimiz?i ve iki ülke yakınlığını rencide edeceği kanaatinde bulunduğumdan, gereğinin yapılmasını beklemekteyim Son cümle, rica değil ikazdır Bir hafta sonra İngiltere Başbakanı?nın imzasıyla cevap gelir:



Bejazet isimli eser, görülen lüzum üzerine kaldırılmıştırifadeleri mektupta yer almaktadır İngiltere Başbakanı?nın dışişlerine cevabında;


Majestelerinin, Hakan Sultan Hamid?e beslediği saygı sebebiyleifadesi ilgi çekicidir


Şimdilerde PKK televizyonunu İngiltere desteklemektedir


Devletin başı devletli ise şayet, devlet devlet olurBilen ve düşünen var mıdır bu sonucu? Vah ola bize ki, unutmuşuzdur


Benzer bir hâtırayı rahmetli Ziyad Ebuzziya Bey?den dinlemiştim İtalya?da oynanan bir oyunda Osmanlı?ya sataşmalar vardır Sultan Hamid?in bir mektubuyla oyun repertuardan çıkarılır


Kitaptan bir başka hâtıra gözlerimizi yaşartıyor İzmir?de bir İtalyan gazeteci 14 Eylül tarihinde şu haberi yayınlar:


İzmir?de o heyecan içinde kimsenin fark etmediği bir hâdise patlak verdi Türklerin şehri geri almalarından bir gece evvel, bütün şehir on binlerce Türk bayrağı ile donandı Hangi teşkilât dağıtmıştı bu bayrakları? Asıl cevaplanması gereken sual buydu Ordu, beraberinde getirmiş olamazdıSonra bu olayın esrarını çözer ve der ki:


Erkekleri cephede olan bu kadınlar, evlerinde bir yıldan fazla bir zamandır bayrak dokuyorlardı Hattâ bazı bayrakların kenarında Kur?ân?dan âyetler işlenmişti Kentteki Rumlar ve Ermenilerin telâşla firara hazırlandıkları o son gece sırasında bayraklar evlerden alınmış ve İzmir?in her tarafına asılmıştı


Belki okul diploması olmayan bu müslüman-Türk kadınlarının millî ve dînî hassâsiyeti dileyelim her şeye rağmen hâlâ devam etsin Etmesi için duâ etmekle beraber elimizden gelen çareleri de aramalıyız


Ayla AĞABEGÜM



Yüzaki dergi