Peygamberimizin Hevze'ye Bedduası

Salit bin Amr (ra), Medine�ye dönerek Resûl-i Ekrem Efendimizin huzuruna vardı Olup bitenleri anlattıktan sonra Hevze�nin gönderdiği mektubu Efendimize verdi Hevze mektubunda Efendimize şöyle diyordu:

�Dâvet ettiğin şey çok iyi, çok güzel! Ben, kavmimin hatibi ve şâiriyim! Araplar da benim kavmimden korkarlar! Bana, işinden bazı salâhiyetler ver de sana tâbi olayım!�

Resûl-i Ekrem Efendimiz, bu yersiz teklif için, �Yerdeki bir hurma koruğunu bile istese, ona vermem� buyurduktan sonra, kendisine tâbi onca insanın hidâyetine de mani olduğundan Hevze�ye, �Elindeki her şey yok olsun� diye beddua etti

Bu tarihten bir yıl kadar sonra Cebrâil (as) gelip Efendimize Hevze�nin kâfir olarak öldüğünü haber verdi

Böylece, Resûl-i Ekrem Efendimiz, gönderdiği elçiler ve dâvet mektuplarıyla cihanşümül İslâm dâvâsını o zamanın bütün devlet reislerine bildirmiş, İslâmın sesini bütün dünyaya duyurmuş oluyordu

Bu dâvete, o zamanın iki büyük devleti olan Habeşistan ve Bizans hükümdarlarının cevabı gayet müsbet geliyordu Hattâ Necaşî İslâmla şereflendi Heraklius ise, Peygamberimizin hak peygamber olduğunu anladığı halde sadece dünya saltanatı için iman etmekten çekiniyordu Aynı şekilde Mısır hükümdarı Mukavkıs da Hz Resûlullahın elçisi ve mektubunu gayet iyi karşılıyor ve müsbet cevapta bulunuyordu Bu dâvete muhatap olan Yemame hükümdarı Hevze bin Ali de, Hz Resûlullahın elçisine gayet iyi muâmelede bulunuyor ve dâveti nazik bir üslupla kabul etmediğini belirtiyordu

Geri kalan iki kişi ise, bu davete, menfi cevapta bulunuyordu Hattâ bunlardan biri İran Kisrâsı, küstahça Peygamberimizin mektubunu yırtıyordu Diğer biri olan Gassan hükümdarı Hâris bin Ebî Şimr ise haddini aşarak Efendimizin dâvet mektubunu yere atıyordu

Salih SURUÇ