Ehli Kitabın, Peygamberler Hakkındaki İnançları:

PEYGAMBERLERİN MA'SUMİYETİ


Ehli Kitabın, Peygamberler Hakkındaki İnançları:




Kur'ân-ı Kerîm'in, Peygamberleri; insanlığa bir örnek, bir model, bir önder ve bir hidayet olmaları şeklindeki tanımlamasının ve vasıflanmasının yanı sıra Ehli Kitabın yani Yahudilerin ve Hıristiyanların, Peygamberler hakkındaki inançlarını da görmekteyiz


Ehli Kitab, Peygamberlerin yüceliği hakkında haddi aşmışlardır Zira onlar, Peygamberlere masiyet işlemeyi nispet etmekle de yetinmeyip onların masum olduklarına dair inancı kabul etmemektedirler Daha bunlarla da yetinmeyip Peygamberlerden bir kısmının suç işlemeye kalkıştıklarını, günah işlemede Allah'ın emrinden çıktıklarını ve günahların en büyüğünü işlemede diğer kimselere önderlik yaptıklarını söylüyorlar


- Daha sonra yazılarak tahrif edilmiş- Tevrat'ta, çok sayıda peygambere yakışmayan iftiralar, çirkinlikler ve rezillikler bulmaktayız Hakkında iftiralar yapılan Peygamberlerden birisi de, Hz Lût (as)'dır Bu tahrif edilmiş Tevrat'a göre; "Lût (as), içki içmiş, iki kızıyla birlikte uyumuş (Sarhoş olduktan sonra kızlarıyla zina etmiş) Bunun üzerine kızları, zina yoluyla kendisinden hamile kalmışlar" Bunu söylemekten ve böyle bir şeyi iddia etmekten Allah'a sığınırım!! Yani içki içip sarhoş olduktan sonra bir peygamberin, iki kızıyla zina suçunu işlemesi gibi bir iddiayı ortaya atmak, bir peygambere dair bu çirkin suçlamaların en çirkin olanıdır


Yahudilerin, Peygamberler hakkındaki inançları ve Peygamberlerin aleyhinde ileri sürdükleri yalan haberleri boşa çıkarabilmek için Yahudilerin yaptığı iftira ve karalamanın son haddini okuyucuya daha iyi açıklayabilmek için Tevrat'ta geçen rivayetleri aktaracağız Bu riayetler ise Allah'ın Kitabı Tevrat'tan tahrif edilmiş olanlardır Bu tahrif edilmiş Tevrat'ta, Hz Lût (as)'m kızlarıyla ilgili konu şöyle geçmektedir:


"Lût, beraberinde iki kızı olduğu halde Tsoar'dan çıkıp bir dağda yaşamaya başladı Çünkü Tsoar'da ikamet etmekten korktu ve O, iki kızıyla birlikte bir mağaraya sığındılar Büyük kızı, küçüğüne şöyle dedi: "Babamız ihtiyarlamıştır ve (dünyanın yoluna göre) yanımıza girmeye gücü yetecek bir erkek de yoktur Gel, babamıza içki içirelim, onunla birlikte yatıp babamızdan bir nesil meydana getirelim" O gece babalarına içki içirdiler, büyük kız babasının yanma girdi ve babasıyla birlikte yattı Lût, kızının kendisiyle yatmasının ve kalkmasının farkında değildi Vaktaki, ertesi gün olunca; büyük kız, küçüğüne: "İşte, dün gece babamla yattım; bu gece de ona yine dünkü gibi- içki içirelim ve babamızdan bir nesil meydana getirebilmek için onun yanına gir ve onunla birlikte yat" dedi Bunun üzerine o gece küçük kız, babasının yanına girdi ve babasıyla birlikte yattı Lût, küçük kızıyla yattığının -büyük kızda da olduğu gibi- farkında değildi Bunun üzerine Lût'un kızları, babalarından hamile kaldılar Büyük kız, bir oğlan çocuğu doğurdu ve onun adını "Moab" koydu Moab, günümüze kadar gelen Moablıların atasıdır Küçük kızda, bir oğlan çocuğu doğurdu ve onun adını da "Amman" koydu Amman, günümüze kadar gelen Ammanlılann atasıdır" Biz, Peygamberler hakkındaki bu sapıklık, saçmalık, iftira, yalan ve bühtandan Allah'a sığınırız


Yİne tahrif edilmiş Tevrat'ta şunu da bulmaktayız: "(YaTc'ûbJYehuza, oğlunun karısıyla zina etti Oğlunun karısı, Yehuza'dan zina yoluyla hamile kaldı Kadın, 'Fariz ve 'Zarih' adında iki çocuk doğurdu Davûd, Süleyman ve İsa; Fariz'in soyundan gelmişlerdir" Ayrıca bu, Matta incilinin birinci babında açıklanmıştır


Yine tahrif edilmiş Tevrat'a şunu da bulmaktayız: "Davûd, ordusunun komutam olan 'Orya'nın karısıyla zina etti Kadın, bu zinadan dolayı hamile kaldı Zira Davûd, hile yoluyla kadının kocasını imha etmişti ve o kadını, kendisine karısı olarak alıkoydu" Bu, Samuel bölümünün on birinci babında açıklanmıştır


Yahudilerin iddiasına göre; Süleyman (as), "ömrünün sonuna doğru dinden çıkmış, çıktıktan sonra da putlara tapmış ve putlar için mabetler bina etmiş" Bu, krallar bölümünün baş tarafındaki birinci babda açıklanmıştır


Keşke başım! Peygamberlerin hürmetinden dolayı, onların hizmetinde kalsaydı Zira Yahudilerin, Peygamberler hakkındaki bu iftiraları onların tarihlerinde (Peygamberlerin sarhoş oldukları, kötü huylan ve çirkin günahları işledikleri, haksız yere kanlar akıttıkları, putlara taptıkları gibi aslı astan bulunmayan bu iftira ve yalanlar) bulunduğu halde onlara uyulması nasıl mümkün olur? Hem bu iftiraları atıyorlar ve hem de onlara uyuyorlar


Yahudilerin, Peygamberler hakkındaki bu inançların hepsi; yalan, bühtan ve iftiradır Biz, Tevrat'ta geçen bu örneklerin hepsinin ve benzerlerinin, batıl ve Yahudilerin, Peygamberler hakkındaki bu iftiralarının hepsinin -Allah'ın Kitabı Tevrat'ta- tahrif edildiğini ileri sürüyor ve onların bu inançlarım böylece boşa çıkarmış oluyoruz Kısaca şunu belirtmek gerekir ki; Yahudilerin, Peygamberler hakkındaki bu düzmeceleri ve iftiraları, Allah tarafından Hz Mûsâ (as)'a indirilen Tevrat'tan olmayıp sonradan Tevrat'ta tahrifat yaparak onun içerisine sokuşturdukları rivayetlerdir


Hıristiyanların, Peygamberler hakkındaki inançlarına gelince ise onlar, -Yahudiler gibi- Peygamberlerin masumiyetine inanmazlar Zira onlar, efendileri olan Mesih İsa (as)'ın ilah-lığmı, akidelerine yerleştirmişlerdir Mesih İsâ, onlara göre; masum olan tek bir kimsedir ve -içlerinde Peygamberlerinde bulunduğu- her insan, hata edebilir ve günah işleyebilir Kıyamet gününde Mesih İsâ dışında insanlan kurtarabilecek ve şefaat edebilecek hiç bir kimse yoktur Çünkü İncil'in ifadesine göre; hata edebilen kimseler, hatalı kimseleri kurtaramaz


Hıristiyanların yanında Peygamberler hakkındaki rezillik şekilleri, Yahudilerin Peygamberler hakkındaki çirkin inançlarından az değildir Yahudilerin ve Hıristiyanların Peygamberler hakkındaki inançlarının hepsi, naklin ve aklın kabul edemeyeceği (Peygamberlere dair) günahlar kazandırma ve suçlar işlettirme suretiyle ileri sürmüşlerdir


Merhum Muhammed Reşid Rıza, "Muhammedi Vahiy"


adlı kitabında bu konuyla ilgili olarak -kısaltılarak alınmıştir-şöyle der:


"Eğer nebilerin insanlara gönderilişi, insanlığın dünyevi durumlarını ıslah edecek şekilde nefislerinin tezkiyesini ve başka bir dirilişle bu hayattan daha yüce bir hayat için hazırlanmalarını amaçlıyorsa, bu amaç ve espri ancak nebilerin, davranışları ve yaşamlarında uyulmaya dair getirdikleri şeriat ve ahlakta da bağlılığa ehil olmaları halinde gerçekleşebilir Bundan dolayı alimlerimiz, Peygamberlerin, günahlardan ve masiyetlerden masum olmasının vacipliğini savunmuşlar ve hatta bazıları biraz daha ileri giderek; Peygamberlikten öncede sonrada peygamberin büyük günahlardan masum olduğu gibi küçük günahlardan da masum olması gerektiğini savunmuşlardır Bazıları ise sadece nedeni, düşüklük ve aşağılık olan küçük günahlardan (Peygamberlerin) masum olmasının gerekliliğini savunmuşlardır


Ehli Kitap ise bu anlamda masumiyeti kabul etmemektedirler Ki, kutsal kitapları, büyük nebilerine güzel örneklikle çelişen çirkin günahlar, hatta kötülük ve fesada sevk edici sıfatlar atfetmektedirler


Hıristiyanların bir bölümü ise nebilerinin günahlarım, akideleri için de delil olarak gösteriyorlar Zira akidelerine göre; sadece Mesih İsâ günahsızdır Çünkü O, Rab ve ilahtır İnsanları, veraset yoluyla geçen günahtan kurtarmıştır Ondan başka ne bir şefaatçi ve ne de bir kurtarıcı vardır Görüldüğü gibi bu inanç, Peygamberlerin getirdiği dinlere, kitaplara ve de akla muhalif putçu bir inanç olduğu gibi, Hind Çin vsgibi putçu dinlerin inançlarıyla da uyuşmaktadır


Kaldı ki, bizce, tahrif edilmiş,[25] onlara göre kutsal kabul edilen Ahd-i Kadim (Tevrat) ve Ahd-i Cedid (İncîl), Peygamberlerine ne büyük ve ne de küçük günah isnat edilmesine şahitlik etmez Örneğin, vaftizci Yuhanna (Zekeriyyâ (as)'ın oğlu Yahya), kesinlikle insanlarca -ve Allah katında- utanılacak bir hata yapmamıştır Aksine İnciller, Yuhanna'nm, Mesih İsa'dan daha fazla masum olduğunu göstermektedir Nitekim Luka İncirinde, Yuhanna ile- ilgili olarak şöyle bir ibare geçmektedir:


"O (Yuhanna); Rab önünde büyük (bir mevkiye sahip) di; içki de içmezdi O, annesinin karnında Ruhu'l-Kudüs ile dolmuştu" (Luka İncili: 1/65)


"Rabbin eli, o (Yuhanna ile) birlikte idi" (1/66) Mesih İsâ ise, O (Yuhanna) hakkında şöyle demektedir:


"Size gerçeği söylüyorum; kadınlardan, vaftizci Yuhanna'dan daha büyük birisi doğmamıştır" (11/11)


Hatta İnciller göstermektedir ki; Mesih İsâ, annesi ve kardeşlenni[26] ihmal etmiş, kendisiyle konuşmak istedikleri halde, onları, babası (Allah'ın) iradesine muhalif oldukları için reddetmiştir (Tüm bunları, Matta İncili 12 bölüm ile Markos İncili, 3 bölümün sonlarında görebilirsiniz)


İşte Luka İncilinin ifadesi: "İsa'ya, annesi ve kardeşlerinin, kendisini görmek istedikleri söylenince; 'benim annem ve kardeşlerim, sadece Allah"rn kelimesine kulak verip, bunu yerine getirenlerdir' dedi" (Luka İncili, 8/11)


Evet, kardeşleri,-başka bir yerde de belirtildiği gibi- Mesih'e inanmıyorlardı Fakat annesi Meryem de böyle midir? Ve İsa'nın, annesine böyle davranması doğru muydu? Oysa Yüce Allah değil müsîüman anne ve babaya, müşrik anne ve babaya bile iyilikle davranmayı emretmekte, ayrıca Meryem'i de bütün kadınlardan üstün tutmaktadır Anneyi ihmal, tüm şeriat ve ahlak kurallarına göre, ayıp ve günah olup; içki içmekte, içkiyi kesin olarak yasaklamayan şeriatlar da bile kötü bir davranış olarak kabul edilmiştir Oysa biz Müslümanlar, Mesih İsâ (as)'ı tüm bu iftiralardan tenzih ederiz"[27]


Bu anlatılanları kısaca şöyle özetleyebiliriz: "Müslümanların Peygamberler hakkındaki inançları; Kur'ân-ı Kerîm'de getirilen ve onların şerefli hayatlarında meydana gelenlerinde delil getirildiği saf ve gerçek bir inançtır Bu getirilen deliller; onların yüce makamına ve yüksek derecelerine uygundur Peygamberlerin masumiyetine dair sözler ile onların temiz olduklarına ve her türlü çirkinliklerden ve günahlardan uzak olduğuna dair inançlar; Kur'ân-ı Kerîm ayetlerinde onların dini ve dünyevi önderler kılınmaları, alemler için davet ve hidayet sancağını yüklenmeleri şeklinde ittifak edilmiştir Yüce Allah bu konuda şöyle buyurmaktadır:


"O (Peygamberleri) emrimiz altında insanları doğru yola (hidayete) götüren önderler yaptık; onlara, iyi işler yapmayı, namaz kılmayı ve zekat vermeyi vahyettik Onlar, Bize ibadet eden kimselerdendirler"[28]


Buna göre Peygamberlerin, insanlara örnek olma hususunda mükemmel olması ve Peygamberlik konusunda masum (günahsız) olması gerekmektedir İşte bu ise aklın gerekli kıldığı ve şeriatın vacip kıldığı şeydir İnşallah, bu konunun sonunda, Peygamberlerin masumiyetine dair olan bazı şüpheleri onlardan uzaklaştırmaya çalışmak suretiyle gerçeği ortaya çıkarmak ve onların ışıklarını insanlara bereketli kılmak için genişçe açıklamalarda bulunacağız Yegane dostumuz, Allah'tır O, ne güzel bir vekildir [29]






[25] Yahudilerin ve Hıristiyanların, kendi kitaplarını tahrif ettiğine dair Yüce Alah'ın şu ayeti kerimelerine bakabilirsiniz: Nisa4/46; Mâidc: 5/13; Mâide: 5/ 41; Bakara: 2/75


[26] İncîl'de geçen rivayetlere göre; Hz İsâ (as)'ın kardeşleri var Halbuki tahrife uğramamış Kur'ân-ı Kerîm'de ve Resulullah (sav)'in sünnetinde, Hz İsâ (as)'ın kardeşlerinin olduğuna dair bir bilgi yoktur (ç)


[27] Reşid Rıza, Muhammedi Vahiy, s 28


[28] Enbiyâ: 21/73


[29] Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 118-124