Hz. İbrâhîm (A.S)'İn Ateşe Atılması:

Hz İbrâhîm (as)'in Ateşe Atılması:


O putperestler, Hz İbrâhîm (as)'ı -ilahlarını paramparça ettiğinden dolayı- bir ceza olarak onu yakmayı istediler Fakat Hz İbrâhîm (as)'i nasıl yakacaklardı? Sonunda onu kızgın bir ateşe atmaya gerek duydular Çünkü Hz İbrâhîm (as), ilahlarına hürmette saygısızlıkta aşırı gittiğinden ve haberleri olmadığı bir sırada ilahlarını paramparça ettiğinden göğüslerinde tutuşmuş kinlerini alevlendirmelerinden dolayı ona karşı bir tepkileri oluşmuştu Göğüslerinde tutuşmuş bu kinlerini ancak onu ateşte yakmakla söndürebilirlerdi Bunun içinde onu yakmaya karar verdiler


Bunun üzerine halk, sağdan-soldan ve ordan-burdan odun toplamaya başladılar Bunu, ilahlarına bir yakınlık ve taptıklarına bir iyilik olsun diye yapıyorlardı Bu odun toplama işine bütün putperest halk katılıyordu


Hatta hasta olan kadın bile "iyileştiği takdirde İbrahim'in ateşte yanması için mutlaka odun toplayacağına" dair adakta bulunuyordu Direklere varıncaya kadar odun toplamaya devam ettiler Neredeyse topladıkları odunlar, Hz İbrâhîm (as)'in yakılacağı yerin alanını daraltmıştı Odun toplama işi sona erdiğinde ateşi yaktılar Bunun üzerine ateş tutuştu ve alevlendi Ateşin alevi, semaya doğru yükseldi ve ışıkları etrafa yayıldı Daha sonra da Hz İbrâhîm (as)'i bağlayıp ateşin içerisine mancınıkla attılar Fakat Hz İbrâhîm (as), Allah'ın gözetimi ve koruması altındaydı Bundan dolayı da Hz İbrâhîm (as), ateşin içerisine düştüğünde ateş onu yakmadı Sadece kendisini bağladıkları ip yandı O sırada şöyle bir Rabbani ses geldi: "Ey ateş! İbrahim'e serin ve zararsız ol"(Enbiyâ: 21/69)


Yüce Allah'ın kulu ve peygamberi olan Hz İbrâhîm Halilullah(as)'ı korumasındaki büyük mucizesi böylece ortaya çıkmış oldu Üstelik onların Hz İbrâhîm (as)'a karşı kurmuş oldukları tuzaklarını tam zamanında geri çevirmişti Şöyle ki: "(Müşrikler) İbrahim'e karşı bir tuzak kurmak istediler Fakat Biz onları (n bu tuzaklarını başa çıkarmakla onları) hüsrana uğratık" (Enbiyâ: 21/70)


Hz İbrâhîm (as)'m kavmiyle olan kıssasının anlatıldığı bu ayeti kerimeler, Enbiyâ Sûresinde topluca şöyle geçmektedir:


"Andolsun ki (peygamberliğinden) önce İbrahim'e doğru görüşlülüğü verdik Biz onu (n buna ehil olduğunu) biliyorduk Hani o' babasına ve kavmine: "Atalarımızı bunlara tapar bulduk" demişlerdi (Bunun üzerine İbrâhîm onlara "Andolsun ki sizlerde atalarınızda apaçık bir sapıklık içerisindesiniz" deyince, (onlar "Sen bize gerçeği mi getirdin? Yoksa bizimle eğleniyor musun?" dediler O da: "Hayır! Rabbiniz, göklerin ve yerin Rabbidir ki onları da o yaratmıştır Ve ben buna şahitlik edenlerdenim Allah'a yemin ederim, ki, siz dönüp (bayram, yerine) gittikten sonra putlarınıza mutlaka bir tuzak kuracağım" dedi Derken kendisine (başvurup bu putları puthaneye geldiklerinde gördükleri manzara karşısında) "Bunu ilahlarımıza kim yaptı? Doğrusu o (bunu yaptığından dolayı) zalimlerdendir" dediler (İbrahim'in putlarına karşı bir tuzak hazırlanacağına dair yemin ettiğini işiten kimseler) "İbrâhîm denilen bir gencin onları (kıracağını) diline doladığını işitmiştik" dediler (Emretmek yetkisini ellerinde bulunduranlar "O halde onu (yargılamak için) halkın gözü önüne getirin Belki (ondan işitilen sözleri söyleyerek onun aleyhine) şahitlik ederler" dediler (Bunun üzerine İbrahim'i halkın önüne getirip ona!)


"Ey İbrahim! İlahlarımıza hu işi sen mi yaptın?" dediler O da (Kırmaksızın bıraktığı putu kastederek "O işi şu büyükleri yapmıştır Konuşabüiyorlarsa onlara (yani kırılan putlara) sorun" dedi Bunun üzerine kendi nefislerine dönüp "haksız olanlar, sizsiniz siz" dediler Sonra da eski kafalarına (yani batıl davalarına) döndüler ve ona: "Bunların konuşamayacağını andolsun ki sende bilirsin " dediler O da: "O halde Allah'ı bırakıpta (kendilerine taptığınız takdirde) size hiçbir fayda (tapmayacak olursanız da) zarar veremeyecek olan putlara ne diye taparsınız? Size de Allah 'ı bırakıp taptıklarınıza da yazıklar olsun! Akletmiyor musunuz?" dedi Onlar da (halka hitaben "Bir şey yapacaksanız, onu (ateşte) yakın da ilahlarınıza yardım edin " dediler Biz de (onların bu tuzaklarına karşı ateşe "Ey Ateş! İbrâhîm 'e serin ve zararsız ol" dedik (Onlar) İbrahim 'e karşı (onu yakmakla) tuzak kurmak istediler Fakat Biz de onları (n bu tuzaklarını boşa çıkarmakla onları) hüsrana uğrattık"[45]





[45] Enbiyâ: 21/51-70


Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 356-358