İslâm’Da Selamlaşmanın Önemi

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

İSLÂM’DA SELAMLAŞMANIN ÖNEMİ

Muhterem Müslümanlar!
Dinimiz, Müslümanları kardeş ilan etmiş ve bu kardeşliği imandan kaynaklanan bir sevgi ve saygı esasına bağlamıştır

Bu esasın bozulmaması için de onları karşılıklı birtakım vazifelerle mükellef kılmıştır

Bu vazifelerden biri de, selamlaşmadır

Kur’an-ı Kerimde, müminlerin birbirlerine selâm vermeleri istenmiş ve şöyle buyurulmuştur:
“Size bir selâm verildiği zaman, ondan daha güzeliyle veya aynı ile karşılık verin Şüphesiz Allah her şeyi hesap eder”1
Selâmlaşmak, Müslümanlar arasında sevgi ve saygıyı geliştirir, barışı sağlar, samimiyeti artırır

Sevgili Peygamberimiz:“Amellerin hangisi daha hayırlıdır”diye soran kimseye“Yemek yedirmen ve tanıdığına-tanımadığına selam vermendir”2cevabını vermişlerdir

Bir başka mübarek sözlerinde de:“İnsanların Allah nezdinde en makbul olanı, önce selam verendir”3 buyurmuşlardır

Selamlaşma; tanışmamıza, kaynaşmamıza vesile olmakta; aramızdaki kırgınlık ve dargınlıkları kaldırarak, birbirimize yaklaşmamızı sağlamaktadır

Nitekim bir gün Peygamberimiz: “Siz iman etmedikçe cennete giremezsiniz; birbirinizi sevmedikçe de gerçek mânâda iman etmiş olmazsınız; ben size yaptığınız takdirde, birbirinizi sevebileceğiniz bir şeyi söyleyeyim mi? Aranızda selamı yayınız”4buyurmuşlardır

Selam vermek sünnet, almak farzdır

Müslümanların buna riayet etmemesi ise günahtır

Kıyamet gününde, Rabbimizin rahmetine ermek ve cennetine girmek için, bu güzel duayı, yani selamı birbirimizden esirgemeyelim

Peygamberimiz:“Asıl cimri, selamlaşmada cimrilik edendir”5 buyurmuşlardır

Cennetin kapıları açıldığında, mü’minlerin, selamla karşılanacaklarını açıklayan bir âyet meâli şöyledir:
“Rablerinden korkup sakınanlar, bölük bölük cennete götürülür; oraya geldiklerinde cennet kapıları açılır Oranın bekçileri onlara derler ki; selam size olsun Gönül huzuru buldunuz Ebedi kalıcılar olarak, girin cennetlere”6

1Nisa, 86
2Riyazü’s-Salihin terc

Cilt

2, s

226

3Aynı eser cilt, 2 s

234

4Tac, c

5, s

244, Beyrut 1962

5Buhari, Edebü’l-Müfred, s

268

6Zümer, 73

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İslâm’Da Selamlaşmanın Önemi İSLÂM’DA SELAMLAŞMANIN ÖNEMİ Muhterem Müslümanlar! Dinimiz, Müslümanları kardeş ilan etmiş ve bu kardeşliği imandan kaynaklanan bir sevgi ve saygı esasına bağlamıştır Bu esasın bozulmaması için de onları karşılıklı birtakım vazifelerle mükellef kılmıştır Bu vazifelerden biri de, selamlaşmadır Kur’an-ı Kerimde, müminlerin birbirlerine selâm vermeleri istenmiş ve şöyle buyurulmuştur: “Size bir selâm verildiği zaman, ondan daha güzeliyle veya aynı ile karşılık verin Şüphesiz Allah her şeyi hesap eder”1 Selâmlaşmak, Müslümanlar arasında sevgi ve saygıyı geliştirir, barışı sağlar, samimiyeti artırır Sevgili Peygamberimiz:“Amellerin hangisi daha hayırlıdır”diye soran kimseye“Yemek yedirmen ve tanıdığına-tanımadığına selam vermendir”2cevabını vermişlerdir Bir başka mübarek sözlerinde de:“İnsanların Allah nezdinde en makbul olanı, önce selam verendir”3 buyurmuşlardır Selamlaşma; tanışmamıza, kaynaşmamıza vesile olmakta; aramızdaki kırgınlık ve dargınlıkları kaldırarak, birbirimize yaklaşmamızı sağlamaktadır Nitekim bir gün Peygamberimiz: “Siz iman etmedikçe cennete giremezsiniz; birbirinizi sevmedikçe de gerçek mânâda iman etmiş olmazsınız; ben size yaptığınız takdirde, birbirinizi sevebileceğiniz bir şeyi söyleyeyim mi? Aranızda selamı yayınız”4buyurmuşlardır Selam vermek sünnet, almak farzdır Müslümanların buna riayet etmemesi ise günahtır Kıyamet gününde, Rabbimizin rahmetine ermek ve cennetine girmek için, bu güzel duayı, yani selamı birbirimizden esirgemeyelim Peygamberimiz:“Asıl cimri, selamlaşmada cimrilik edendir”5 buyurmuşlardır Cennetin kapıları açıldığında, mü’minlerin, selamla karşılanacaklarını açıklayan bir âyet meâli şöyledir: “Rablerinden korkup sakınanlar, bölük bölük cennete götürülür; oraya geldiklerinde cennet kapıları açılır Oranın bekçileri onlara derler ki; selam size olsun Gönül huzuru buldunuz Ebedi kalıcılar olarak, girin cennetlere”6 1Nisa, 86 2Riyazü’s-Salihin terc Cilt 2, s226 3Aynı eser cilt, 2 s234 4Tac, c5, s244, Beyrut 1962 5Buhari, Edebü’l-Müfred, s 268 6Zümer, 73