Hutbe: Allah'ın Rahmetinden Ümit Kesmeyelim

Hutbe: Allah'ın Rahmetinden Ümit Kesmeyelim

Pazar, 12 Aralık 2010 13:47 Haşim ÇETİN AĞRI / Ceylanlı Köyü CİH HAMUR



قُلْ يَا عِبَادِىَ الَّذينَ اَسْرَفُوا عَلٰى اَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّٰهِ اِنَّ اللّٰهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعًا اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ

Muhterem Cemaat!
Dünyaya, sadece Rabbine kulluk etmek gayesiyle gönderilen insan, akıl, irade ve mantık gibi üstün yetenek ve kabiliyetlerle donatılmış en güzel varlıktır Rabbi tarafından ilahi mesajlarla sırat-ı müstakime davet edilen insan, vereceği kulluk sınavıyla meleklerden dahi üstün olabildiği gibi, zaman zaman ilâhi çizgileri çiğneyerek, yeryüzünde fitne ve fesadın, kan ve gözyaşının sebebi de olabilmektedir Yani insan, bir taraftan günah, kusur, isyan gibi hususiyetlerle küçülürken, diğer taraftan akıl, mantık ve irade gibi özellikleriyle de semalarda taht kurabilmekte, cennet ufuklarında dolaşabilmektedir
Değerli Müminler!
İnsan, fıtratındaki birtakım özellikleri, ilâhi mesajla terbiye etmediği zaman, birçok günah işleyebilmekte, bu da kendisini ilahi rahmet ve inâyet kapısından her gün biraz daha uzaklaştırmaktadır Çünkü, Allah ve Resulünün emir ve yasaklarına uymayan her bir fiil suçtur, günahtır İşlenen günahlara tevbe etmeyip günahta ısrar etmek ise ayrı bir günahtır
Rabbimizin “…iyilikler kötülükleri giderir Bu, öğüt alanlar için bir öğüttür” ilahi emriyle hataları telafi etme imkânına rağmen, bazen insan ümitsizliğe düşmekte, kurtuluşu ise bataklıkta daha da fazla çırpınmakta aramaktadır Bu şekilde dipsizlik deryasının sonunu arayanlar ise heyhat ki, emellerine nail olamadan göçüp gitmektedirler Hâlbuki mü’min bilir ki, suç ve günahlardan, manevi kirlerden kurtulmanın ve temizlenmenin tek çaresi bir daha dönmemek şartıyla tevbe etmektir Bir mü’minin, yapmış olduğu günahların çokluğuna bakarak, “Allah beni affetmez, nasıl olsa benim yerim cehennemdir” diyerek günaha davam edip Allah’tan ümit kesmesi asla caiz değildir Nitekim Rabbimiz, bir âyet-i kerimede şöyle buyurmaktadır: “De ki: “Ey kendilerinin aleyhine aşırı giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin Şüphesiz Allah, bütün günahları affeder Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir”2
Değerli Mü’minler!
Âlemlere rahmet olarak gönderilen Efendimiz (sas)’in bildirdiğine göre, Allah(cc) bu konuda kapıları sonuna kadar açmış ve şöyle buyurmuştur “Bir iyilik işleyene on kat sevap verilir veya daha da fazla artırılır Kim bir kötülük işlerse onun karşılığı kendisi kadardır Ya da bunu bağışlarım Bana bir karış yaklaşana ben bir arşın yaklaşırım, bir arşın yaklaşana ben bir kulaç yaklaşırım Bana yürüyerek gelene ben koşarak giderim Bana şirk koşmayıp, yeryüzünü dolduracak kadar günahla huzuruma gelirse, ben de o kadar mağfiretle, bağışla onu karşılarım”3
Aziz Kardeşlerim!
Dikkat edilmesi gereken diğer bir husus da, çok yanlış bir yaklaşımla, “efendim Allah büyüktür, O’nun rahmeti boldur, nasıl olsa affeder…” gibi sözler söyleyerek bazı insanların kendilerini te-selli etmeye çalışmalarıdır Cenâb-ı Allah’ın rahmeti bol olduğu gibi gazabı da şiddetlidir Mü’min, bu noktada tıpkı, Hz Ömer (ra) gibi düşünmeli ve “dünyada tek bir kişinin cennete konulacağını duysa, acaba o ben miyim, diye ümitlenmeli; yine dünyada tek bir kişinin cehen-neme konulacağını duysa, yine acaba o ben mi-yim, diye de korkmalıdır
Aziz Cemaat!
Mü’min, ne günahından dolayı Rabbinden ümit kesen kişi, ne de “nasıl olsa affeder” deyip, her şeyi Allah’a ısmarlayarak dilediği gibi yaşamaya devam eden kişidir Unutmayalım ki mü’min “korku ile ümit arasında” yaşayan kişidir
1-Hûd, 114
2-Zümer, 53
3-Müslim, Kitâbu’z-Zikr, 2687