Beş Vakit...

Sabah Namazı Vakit seher… Ufukta günün kızıl çiçeği açmak üzere

Vaktin rahmine sabahın nutfesi düştü az önce Gecenin toprağında saklı ışıktan tohumlar başlarını uzatıyor

Şimdi hatırla ki, sen de bir zamanlar yokluğun karanlığında yitiktin

Unutulmuşluk toprağına gömülü bir tohumdun Kimsenin adını bilmediği, hatırını saymadığı bir yetimdin

Hatırla ki, unutulmuşluğun toprağında Rabbin seni unutmadı

Rabbin seni sahipsiz de bırakmadı Rabbin seni yokluk gecesinden varlığın ufkuna eriştirdi

Taze bir bahar gibi gün yüzüne çıkardı bedenini Ete kemiğe bürüdü ruhunu

Gülden tebessümler giydirdi yüzüne Şimdi seher vakti… Göz kapaklarının ardından kaç Gafletin gecesinden uyan

Aç gözlerini sehere Aç kalbini Rabbine Uyan Uyan, yan ve an seni hiç unutmayan Rabbini

Güneş ufukta yükselmeden, sen dualar ufkuna yüksel Herkes unutsa bile seni unutmayan Rabbini

herkesin O'nu unuttuğu anda ananlardan ol Haydi kalk! Kalk ve miracına eşlik et En Sevgilinin[asm]

Şimdi sabah! Şimdi sabah namazı vakti


Öğle Namazı Vakit öğle… Gün ortası Dünya telaşındasın İşler yoğun Yarım kalmış ne kadar iş var! Sanki sensiz yürümüyor hiçbir şey Sanki sen olmasan işler hep yarım kalacak, belki hiç başlamayacak

Ne kadar çok vazgeçilmezin var! Ne kadar vazgeçilmezsin!

Oysa dünya seni pek umursamıyor Sessizce akıp gitmede sonsuz uzayda…

Telaşlarına inat uzakta bir kelebek yavaş yavaş kozasından çıkmada…

Ötelerde bir insan son nefesini vermekte sessizce Bir bebek ilk kez gülümsemekte annesine

Vakit öğle O kadar gürültü var ki ortalıkta Kalbinin sesini duyamıyorsun bile Ruhunun sonsuza uzanan emellerine kör olmak üzeresin Telaşların arasından sıyrıl, ruhuna yer ayır

Ebedî sükûnete hazırla kendini Kalbini sonsuzluğa bitiştir Alnını secdeye değdir Şimdi öğle namazı vakti!




İkindi Namazı Vakit ikindi Gün ihtiyarladı Güneş solgun rengini bırakıyor güller üstüne

Zaman ırmağı ikindinin çağlayanından dökülüyor şimdi Ayrılığı söylüyor hece hece

Hüzün renkli bulutlar sardı göğü Güneşin saltanatı bitmek üzere

Hatırla ki, sen de bir ömrün ikindisine yürüyorsun Tenin soluyor Gözlerinin feri çekiliyor

Yüzünü bu dünyadan çevirmeye hazırlıyorsun Öbür kıyısındasın artık hayat nehrinin

Bundan sonra vaadi yok sana zamanın Yokuş aşağı akıyor kalbin

Vakit ikindi Kalbini kanatıyor kuru gül yaprakları Tutunacak dal arıyor gibisin zamana karşı

Zamanın hükmü ağırlaşıyor üzerinde Gün daha kısa geliyor artık "Yemin olsun ki ikindi vaktine

Hüsrandadır insan" Şimdi anlıyorsun Çünkü yokuş aşağı akıyorsun Dalından kopuyorsun

Hoyrat bir rüzgâr artık zaman… Geriye kalan ancak iman…

Şimdi ikindi vakti Secdeye koy alnını Eğil Zamanın Sahibinin önünde

O'na konuş; dualarını fısılda Sonsuzluğa tutun hece hece





Akşam Namazı Vakit akşam… Gün ölmek üzere… Güneş ışıklarını topluyor eşyanın üzerinden

Kızılca kıyameti kopuyor dünyanın Kara kefenini giyiniyor gün Gülün rengi soluyor, eşyanın cezbesi yitiveriyor

Hatırla ki, senin de akşamın olacak bir gün Ömrünün ışıkları solacak Hayatının perdesi çekilecek

Senin de kıyametin kopacak Şimdi akşam Ölmeden önce bil öleceğini ki, yaşatıldığını fark edesin

Herkesin senden uzaklaşacağı ölüm anını hatırla ki, sen de şimdi herkesten ve her şeyden uzaklaşıp Rabbine yanaşasın Seni sen yokken de bilen Rabbin, sen öldükten sonra da bilecek elbet…

Herkesin unuttuğu yerde seni bir O hatırlayacak Hatırını yalnız O bilecek Sen de O'nu an şimdi

Şimdi akşam namazı vakti!


Yatsı Namazı Vakit Yatsı Gün çoktan öldü Güneş ışıklarını topladı Gece hükmediyor âleme

Güneşin saltanatı bitti Işıklar tükendi ufuklarda Renkler ellerini çekti eşyadan Gül soldu, gün soldu

Göğe yöneldi gözler Hatırla ki, Sen de unutuşun kara gecesine yuvarlanacaksın Bir adın kalacak geriye

Bir mezar taşın hatırlayacak belki Seni Belki o da unutacak

Şimdi gece Sabaha çok var Işık uzaklarda Yokluğun gecesinde, adın bile unutulmuşken, kimden medet umarsın sor kendine? Kim Sana hayat vermişse, kurumuş kemikleri toplayıp dirilten de O elbette

Söyle kendine Söyle kendine ki, çoklarının Seni unuttuğu bu gece, Sen de herkesi unut, O'nu hatırla

Söyle kendine ki, çoklarının ışıklara kanıp sahte renklerin kuyularına daldığı bu gece,

Rabbini an, Rabbine kan, Rabbine uyan Şimdi yatsı zamanı vakti!



Senai Demirci