Namaz Kılmamanın Bahaneleri

Daha gençsin, yaşlanınca kılarsın

Namazın bahanelerinden birisi de, henüz genç olmaktır Gariptir ki, ibadete ve namaza daha bir şevkle sarılmamızı sağlaması gereken gençlik, bazen engelmiş gibi gösterilir Hatta nefsimiz ve çevremiz, “Daha gençsin, yaşlanınca kılarsın” diyebilir

Halbuki yaşlanıncaya kadar yaşayacağımıza dâir kimin garantisi var? Kim Azrail’le sözleşme yapmış ki? Ölüm genç ihtiyar dinliyor mu?

Diyelim bize özel olarak garanti verildi, 100 sene yaşayacağız Namaza ne zaman başlayacağız? Ölçü nedir? 60 yaşında mı, 80 mi, 90 mı, yoksa ölmeden bir gün önce mi?

Peki ergenlik çağından itibâren yaptıklarımızın hesabı sorulmayacak mı bize? Allah, “Ey yaşlılar, namaz kılın” mı diyor, yoksa “Ey iman edenler, namaz kılın” mı diyor?

İslâmı yaşamak yaşlıların işi mi? Peygamberimiz (asm), her insanın Allah huzurunda gençliğini nerede geçirdiğinden hesaba çekileceğini buyuruyor Bu gerçekleri bildiğimiz halde nasıl olur da ezan okunurken ilgisiz kalabiliriz?

Evet genç olmak, bizi namaza dört elle sarılmaya sevketmelidir Çünkü gençlik, hayırlı işler yapmaya en güzel vasıtadır Gençlikteki enerji, faaliyet, gayret, güç ve kudret, yaşlanınca bulunamaz Bu enerji ve heyecanı, Allah yolunda değerlendirmek gerekir


“Zamanım yok” iddiası

Kimi insanlar, “Niçin namaz kılmıyorsun?” dendiğinde, “Zamanım yok” gibi kargaları güldüren bir bahane uydururlar Şu saçmalığa bakın: Her şeye zaman var, ama yaratılış gayemiz olan namaz kılmak için zaman yok Kim inanır buna?

Bir gün taksiyle gidiyorduk On yaşındaki kardeşim öne oturmuş, şoförle sohbete tutuşmuştu Bir ara söz namazdan açıldı

Şoför, “Biz kılmıyoruz” dedi

Kardeşim çocukluğun verdiği safiyetle “Vakit mi bulamıyorsunuz?” diye sordu

Meğer adam çok mert birisiymiş, “Ne vakit bulamaması oğlum” dedi “Tembellik ve ihmalkârlık”

Bunun üzerine ister istemez güldük Şoför, saf gerçeği çekinmeden, eğip bükmeden söylemişti Çünkü, namaz kılmayı istedikten sonra zaman bulamamak gibi bir problem olamaz

Hem söyler misiniz, zaman dediğimiz şeyi yaratan, bizim emrimize veren Allah değil mi? Allah bizi yaratıp, her şeyi emrimize veriyor, namazı emrediyor ve biz kalkıp diyoruz ki, “Ya Rabbi, kılacağım, ama zamanım yok” Ne kadar tuhaf değil mi?

Rabbimiz bize koskoca bir ömür bağışlamış Günde 24 saatten birini namaza vermemizi istiyor O kadar şefkatli ve merhametli ki, 24 saatimizi ibâdetle geçirsek, Onu hakkıyla takdir etmiş olamayacağımız belli olduğu halde, O bizden bir saat istiyor

Acaba kudretli bir zat size 24 altın bağışlasa, sonra onun birini isteyip, “Eğer bunu verirsen bir müddet sonra sana bir çuval altın vereceğim Vermezsen hapse attıracağım” dese, bu teklifi reddeder miyiz? Asla! Peki namaza nasıl sırt çevirebiliriz?


“Çalışmak da ibâdettir” gerçeğini yanlış anlamak

Kimi Müslümanlar, namaz kılmamalarına bahane olarak, “Çalışıyoruz ya, çalışmak da bir ibadettir Çocuğumuzun çoluğumuzun rızkını kazanıyoruz” diyorlar

Şu bahanedeki mantıksızlık apaçık ortada değil mi?

Her şeyden önce “ibadet” kelimesi, dinî bir kavram Bir söz veya fiile “ibadet” diyebilmemiz için onun Allah ve Resulü (asm) tarafından emredilmesi gerekir

Kur’an’ın neresinde, “Namaza gerek yok, çalışmanız da ibadettir” diyor? Hangi hadis kitabında, “Çalışırken namaz kılmayın, o da bir ibadettir” diyor?

Namazı emreden Rabbimiz, bizim çalışacağımızı bilmiyor muydu? Evet, çalışmak ibadettir Sadece çalışmak değil, yaptığımız her mübah iş, ibadet olabilir Ama bir şartla: Önce namazı kılacaksınız Sonra güzel bir niyet taşıyacaksınız

Yani, “Asıl mal sahibi Rabbimdir Rızkımızı O veriyor Ancak bu rızkı kazanmak için bizim çalışmamızı emrediyor Biz de Onun emri ve rızası dairesinde, helâl bir surette rızkımızı kazanmaya çalışıyoruz” diyecek, bu niyetle çalışacaksın İşte bu niyet ve namazla her yaptığınız davranış ibadet olabilir

Ama namaz kılmadan, mübah işlerimiz ibadet olmaz

Hem ibadet olsa bile, bir ibadet bir başka ibadete bahane olamaz Söz gelişi, “Namaz kılamam, oruç tutuyorum veya zekat veriyorum” demek, yanlıştır, çelişkidir

Çünkü, namazı da, orucu da emreden aynı zattır Hiçbir ibadet bir başka ibadete engel değildir

Her birinin yeri ve zamanı ayrıdır


Hiç bitmiyor, usanıyoruz

Belki nefsimiz şöyle diyebilir: "Bu namaz hiç bitmiyor Sürekli kıldığımız için usanıyoruz"

Bu sözler nefsimizin bir oyunudur Çünkü, her gün yemek yiyoruz, su içiyoruz, havayı teneffüs ediyoruz Hiç bıkıyor muyuz? "Artık yemek yemekten bıktım" diyen bir adam gördünüz mü? Mümkün değil Çünkü, bunlardan lezzet alıyoruz

Namazdan da lezzet almıyor muyuz? Her şeyin yaratıcısının huzuruna çıkmak, Ona derdini arzetmek, Ondan yardım dilemek, Onun ihsan ettiği kalp rahatlığına, ruh sükûnetine kavuşmak en büyük lezzet değil midir?

Siz hiç namaz kılıp da, şikâyetçi olan kimse gördünüz mü? "Aman ne kadar yoruldum, içim sıkıldı, namaz kıldım, kötü yollara düştüm" diyen bir tek insan gösterebilir miyiz? Tam aksine, kim namaz kılarsa rahat ve huzur içindedir Çünkü namaz, akıl, kalp ve ruhumuzun gıdasıdır

Bunun için namaz kılmaktan hiçbir zaman bıkılmaz Akıl, kalp, ruh namazdan memnundur Sadece şeytandan ders alan nefsimiz itiraz edebilir Ona karşı mücadele etmek, nefsimizi eğitmek, hatta zorlayıp Allah'ın huzuruna getirmek gerekir

alinti