Gönüllerde Yaşamak

Gönüllerde yaşamak



Ne tuhaf bir şey ki

Sevgilerimiz yüreğimizde hep hapsolur

Bağıra çağıra haykırmak isterken susmak zorunda kalırız

Bir yanı ateşten gömlek bir yanı okyanuslar kadar serindir

Belki de korkularımız yüzünden yaşayamadık sevgilerimizi

Hep bir şeylerden korktuk

Oysa en korkuncu sevgisizlikti bunu bilemedik

Susturmaya çalıştık gönlümüzü hep

O susmadı gerçi ama biz ona kulak asmadık çoğu zaman

Gönle düşen bir cemreydi sevgi

Yüreğimize baharları getiren

Ama biz dört mevsim hazanda kaldık

Gönlümüzde yaşattık sevgilerimizi

Sadece gönlümüzde kaldı baharlar

Saçımıza karlar yağdı

Ömrümüz sona bağlandı

Dilimiz lal, gözlerimizin feri söndü

Ama gönlümüzde yaşadık baharı ve sevgiyi

Sadece gönüllerde yaşadık