Dostluk Öyküleri (Bir Hiç Uğruna)

İKİNCİ DÜNYA Savaşı yıllarında, Almanlara karşı mücadele eden bir Fransız birliğinde çarpışan iki arkadaştan biri ağır yaralanmıştı

Geri çekilen Fransız birliği, yaralı askeri çatışma alanında bırakmıştı

Yaralı askerin arkadaşı, çatışma alanına dönüp arkadaşını getirmek istiyordu

“Arkadaşın herhalde ölmüştür” dedi komutan “Onun cesedini getireyim derken kendi hayatını tehlikeye atmanın gereği yok”

Fakat, askerin bitmek bilmeyen ricaları karşısında, komutan yumuşadı

Bir müddet sonra çatışma alanından geri dönen askerin sırtında, yaralı bir beden değil, bir ceset vardı

“Görüyorsun” dedi komutan, “bir hiç uğruna hayatını tehlikeye attın”

“Hayır” diye cevap verdi asker “Onun benden istediği şeyi yaptım ve ödülümü aldım

Onu kaldırıp kollarımın arasına aldığımda, henüz ölmemişti ‘Biliyordum Tom’ dedi,

‘geleceğini biliyordum Beni yalnız bırakmayacağını biliyordum’”

Geleceğini biliyordum


Savaşın en kanlı günlerinden biriydi

Asker, en iyi arkadaşının az ilerde kanlar içinde yere düştüğünü gördü

İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar

Tam siperden dışarı doğru bir hamle yapacağı sırada, başka bir arkadaşı onu omzundan tutarak tekrar içeri çekti,


-Delirdin mi sen?

Gitmeye değer mi?

Baksana delik deşik olmuş

Büyük bir ihtimalle ölmüştür

Artık onun için yapabileceğin bir şey yok Boşuna kendi hayatını tehlikeye atma


Fakat asker onu dinlemedi ve kendisini siperden dışarıya attı

İnanılması güç bir mucize gerçekleşti, asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı

Onu sırtına aldı ve koşa koşa geri döndü

Birlikte siperin içine yuvarlandılar

Fakat cesur asker yaralı arkadaşını kurtaramamıştı

Siperdeki diğer arkadaşı;


-Sana değmez demiştim Hayatını boşu boşuna tehlikeye attın


-Değdi, dedi, gözleri dolarak, -değdi…


-Nasıl değdi? Bu adam ölmüş görmüyor musun?


-Yine de değdi Çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı

Onun son sözlerini duymak, dünyalara bedeldi benim içim


Ve hıçkırarak arkadaşının son sözlerini tekrarladı:


-Geleceğini biliyordum… Geleceğini biliyordum…


Kıssadan Hisse: Güven vermek önemlidir

Güven duymak önemlidir Duyulan güveni boşa çıkarmamak daha da önemlidir