Çocuk Ve Balon ‘Ümit Öyküsü’

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Küçük çocuk, baloncuyu büyülenmiş gibi takip ederken, şaşkınlığını gizleyemiyordu Onu hayrete düşüren şey, “Bizim eve bile sığmaz” dediği o güzelim balonların adamı nasıl havaya kaldırmadığı idi Baloncu dinlenmek için durakladığında o da duruyor ve sonra yine takibe koyuluyordu Bir ara adamın kendisine baktığını fark ederek ona doğru yaklaştı ve bütün cesaretini toplayarak:
-Baloncu amca, dedi Benim hiç balonum olmadı biliyor musun?
Adam çocuğu söyle bir süzdükten sonra:
-Paran var mı? diye sordu Sen onu söyle
-Bayramda vardı, diye atıldı çocuk, önümüzdeki bayram yine olacak
-Öyleyse bayramda gel, dedi adam Acelem yok, ben beklerim
Çocuk sessizce geri döndü O ana kadar balonlardan ayıramadığı gözleri dolu dolu olmuş, yürümeye bile mecali kalmamıştı Birkaç adım attıktan sonra elinde olmadan tekrar onlara baktığında, gördüklerine inanamadı Balonlar, her nasılsa adamın elinden kurtulmuş ve yol kenarındaki büyük bir akasya ağacının dallarına takılmıştı Çocuk, olup bitenleri büyük bir merakla takip ederken, baloncu ona doğru dönerek:
-Küçük, diye seslendi Balonları ağaçtan kurtarırsan birini sana veririm
Yapılan teklif, yavrucağın aklını başından almıştı Koşarak ağacın altına doğru yöneldi ve ayakkabılarını aceleyle fırlatıp tırmanmaya başladı Hedefine adım adım yaklaşırken duyduğu heyecan, bacaklarını kanatan akasya dikenlerinin acısını hissettirmiyordu Sincap çevikliğiyle balonlara ulaştığında bir müddet onları seyretti ve dallara dolanan ipi çözerek baloncuya sarkıttı Ancak balonlardan birisi iyice sıkıştığından diğerlerinden ayrılmış ve ağaçta kalmıştı Çocuk onu kurtarmaya kalkışsa, dikenlerden patlayacağını çok iyi biliyordu ister istemez balonu yerinde bırakıp aşağıya indi ve adam dönerek:
-Birini bana verecektiniz, dedi Hangisi o?
Adam elini tersiyle burnunu sildikten sonra:
-Seninki ağaçta kaldı evlat, dedi istersen çık al
Çocuk bu sefer ayakta bile duramadı Kaldırım kenarına oturup baloncunun uzaklaşmasını bekledikten sonra, dallar arasında parlayan balona uzun uzun bakarak:
“Olsun”, diye mırıldandı “Olsun” Ağacın üzerinde kalsa da, bir balonum var ya artık

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Çocuk Ve Balon ‘Ümit Öyküsü’ Küçük çocuk, baloncuyu büyülenmiş gibi takip ederken, şaşkınlığını gizleyemiyordu Onu hayrete düşüren şey, “Bizim eve bile sığmaz” dediği o güzelim balonların adamı nasıl havaya kaldırmadığı idi Baloncu dinlenmek için durakladığında o da duruyor ve sonra yine takibe koyuluyordu Bir ara adamın kendisine baktığını fark ederek ona doğru yaklaştı ve bütün cesaretini toplayarak: -Baloncu amca, dedi Benim hiç balonum olmadı biliyor musun? Adam çocuğu söyle bir süzdükten sonra: -Paran var mı? diye sordu Sen onu söyle -Bayramda vardı, diye atıldı çocuk, önümüzdeki bayram yine olacak -Öyleyse bayramda gel, dedi adam Acelem yok, ben beklerim Çocuk sessizce geri döndü O ana kadar balonlardan ayıramadığı gözleri dolu dolu olmuş, yürümeye bile mecali kalmamıştı Birkaç adım attıktan sonra elinde olmadan tekrar onlara baktığında, gördüklerine inanamadı Balonlar, her nasılsa adamın elinden kurtulmuş ve yol kenarındaki büyük bir akasya ağacının dallarına takılmıştı Çocuk, olup bitenleri büyük bir merakla takip ederken, baloncu ona doğru dönerek: -Küçük, diye seslendi Balonları ağaçtan kurtarırsan birini sana veririm Yapılan teklif, yavrucağın aklını başından almıştı Koşarak ağacın altına doğru yöneldi ve ayakkabılarını aceleyle fırlatıp tırmanmaya başladı Hedefine adım adım yaklaşırken duyduğu heyecan, bacaklarını kanatan akasya dikenlerinin acısını hissettirmiyordu Sincap çevikliğiyle balonlara ulaştığında bir müddet onları seyretti ve dallara dolanan ipi çözerek baloncuya sarkıttı Ancak balonlardan birisi iyice sıkıştığından diğerlerinden ayrılmış ve ağaçta kalmıştı Çocuk onu kurtarmaya kalkışsa, dikenlerden patlayacağını çok iyi biliyordu ister istemez balonu yerinde bırakıp aşağıya indi ve adam dönerek: -Birini bana verecektiniz, dedi Hangisi o? Adam elini tersiyle burnunu sildikten sonra: -Seninki ağaçta kaldı evlat, dedi istersen çık al Çocuk bu sefer ayakta bile duramadı Kaldırım kenarına oturup baloncunun uzaklaşmasını bekledikten sonra, dallar arasında parlayan balona uzun uzun bakarak: “Olsun”, diye mırıldandı “Olsun” Ağacın üzerinde kalsa da, bir balonum var ya artık