İki Kum Tanesinin Hikayesi

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Günün birinde bir çölde iki kum tanesi karşılaşmış ve birbirlerini çok
sevmişler uzun bir süre çok yakın olmuşlar Birbirlerini yanlarında,
canlarında olarak sevmeyi öğrenmişler

Derken bir rüzgar çıkmış kum tanelerinden biri yerinde kalırken diğeri biraz uzağa savrulmuş Çok uzak değillermiş ama yinede göremiyorlarmış birbirlerini Sevgileri hiç azalmamış yine sevmeye devam etmişler Birbirlerine ulaştırabildikleri sesleriyle, haberleriyle yaşıyorlarmış ve artık görmeden seslerinde sevmeyi öğrenmişler

Bir gün biri diğerine "Sevdamızın sonsuza erişmesi için aynı anda bir dilek dileyelim" demiş Ikisi de aynı anda bir dilekte bulunmuşlar ve tam o sırada bir fırtına çıkmış Bu kavuşmamız, sevdamızın sonsuza dek sürmesi olabilir diye ikisi de kendilerini fırtınaya bırakmışlar Gözlerini kapayıp fırtına dindiğinde sevdalarının yanı başında olmuş olmayı arzulamışlar

Fırtına o kadar kuvvetliymiş ki o güne kadar yıllarca yerlerinden kıpırdamayan kumlar bile başka yerlere savruluyorlarmış

Fırtına günlerce sürmüş kum taneleri de oradan oraya savrulup durmuşlar Ikisini de bir sabırsızlık sarmış Fırtına durmuyor aksine artıyormuş

Fırtına dinmek bilmedikçe onlarda sabırla sevmeyi öğrenmişler Günler geçmiş sonunda fırtına durmuş gözlerini açtıklarında ikisi de başka alemlerde bulmuşlar kendilerini Bu fırtınanın onları birleştireceğine o kadar inanmışlar ki birbirlerini yanlarında bulamayınca yüreklerinde derin bir acı hissetmişler ve acıyla sevmeyi öğrenmişler

Kendilerine birazcık geldiklerinde ikisi de bu fırtınayla başka başka yerlere savrulduklarını anlamışlar Biran ölmek istemişler ama sonra
birbirlerini hiç görmeden,mesafelere, engellere rağmen sevmeyi
öğrenmişler

"Eskisi gibi bağırsakta sesimiz ulaşmaz ki birbirimize"
demişler Ikisi de yeni yerlerinde kimseyle konuşmamışlar ve yıllarca hep susmuşlar Hep yeni bir fırtına ümidiyle birbirlerine ihanet etmeden beklemişler Böylece umutla sevmeyi öğrenmişler

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Yıllar geçmiş ama sevgileri hiç geçmemişBirbirlerinden hep umutlu olarak yaşamışlar

Bir gün ikisi de birbirlerinden habersiz aynı anda gözlerini kapamışlar ve kavuşmak için yeniden fırtına çıkmasını dilemişler

Beklemişler beklemişler ama fırtına bir türlü çıkmamış

Kendilerini tüm benlikleriyle fırtınaya bırakmak için oldukları yerde dönmüş durmuşlar amahepsi nafile küçük bir rüzgar bile çıkmamış

Sonunda durmuşlar ve gözlerini açmışlar

Sevdiklerinin, sevdalarının, yıllarca beklediklerinin tam karşısında
durduklarını görmüşler ve hemen ikisi de yıllar önce diledikleri dileği anımsamışlar

Dilek şöyleymiş "Allah'ım bizi birbirimize her şeyiyle sevmeyi
öğrendiğimizde kavuştur Öyle kavuştur ki sevdamız sonsuza erişsin"

Sonunda anlamışlar ki birbirlerinden çok uzaklarda geçirdiklerini
sandıkları yılları aslında birbirlerinin yanıbaşlarında geçirmişler
Dileklerinin kabul olması için yılların geçmesi gerektiğini öğrenmişler çünkü onlar sevmeyi her şeyiyle öğrenmeyi dilemişler

Dilekleri kabul olmuş umutla, sabırla, acıyla, yakında, uzaktaher
şeyiyle sevmeyi öğrenip birbirlerine kavuşmuşlar

Sevmeyi bildikten sonra mesafeler, acılar, yıllar, aylarasla sevdayı
söndürmez ama sevmeyi bilmedikten sonra yanı başındaki sevdiğini bile yıllarca göremeyebilir insan

Alıntı

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İki Kum Tanesinin Hikayesi Günün birinde bir çölde iki kum tanesi karşılaşmış ve birbirlerini çok sevmişler uzun bir süre çok yakın olmuşlar Birbirlerini yanlarında, canlarında olarak sevmeyi öğrenmişler Derken bir rüzgar çıkmış kum tanelerinden biri yerinde kalırken diğeri biraz uzağa savrulmuş Çok uzak değillermiş ama yinede göremiyorlarmış birbirlerini Sevgileri hiç azalmamış yine sevmeye devam etmişler Birbirlerine ulaştırabildikleri sesleriyle, haberleriyle yaşıyorlarmış ve artık görmeden seslerinde sevmeyi öğrenmişler Bir gün biri diğerine "Sevdamızın sonsuza erişmesi için aynı anda bir dilek dileyelim" demiş Ikisi de aynı anda bir dilekte bulunmuşlar ve tam o sırada bir fırtına çıkmış Bu kavuşmamız, sevdamızın sonsuza dek sürmesi olabilir diye ikisi de kendilerini fırtınaya bırakmışlar Gözlerini kapayıp fırtına dindiğinde sevdalarının yanı başında olmuş olmayı arzulamışlar Fırtına o kadar kuvvetliymiş ki o güne kadar yıllarca yerlerinden kıpırdamayan kumlar bile başka yerlere savruluyorlarmış Fırtına günlerce sürmüş kum taneleri de oradan oraya savrulup durmuşlar Ikisini de bir sabırsızlık sarmış Fırtına durmuyor aksine artıyormuş Fırtına dinmek bilmedikçe onlarda sabırla sevmeyi öğrenmişler Günler geçmiş sonunda fırtına durmuş gözlerini açtıklarında ikisi de başka alemlerde bulmuşlar kendilerini Bu fırtınanın onları birleştireceğine o kadar inanmışlar ki birbirlerini yanlarında bulamayınca yüreklerinde derin bir acı hissetmişler ve acıyla sevmeyi öğrenmişler Kendilerine birazcık geldiklerinde ikisi de bu fırtınayla başka başka yerlere savrulduklarını anlamışlar Biran ölmek istemişler ama sonra birbirlerini hiç görmeden,mesafelere, engellere rağmen sevmeyi öğrenmişler "Eskisi gibi bağırsakta sesimiz ulaşmaz ki birbirimize" demişler Ikisi de yeni yerlerinde kimseyle konuşmamışlar ve yıllarca hep susmuşlar Hep yeni bir fırtına ümidiyle birbirlerine ihanet etmeden beklemişler Böylece umutla sevmeyi öğrenmişler

08-02-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	İki Kum Tanesinin Hikayesi Yıllar geçmiş ama sevgileri hiç geçmemişBirbirlerinden hep umutlu olarak yaşamışlar Bir gün ikisi de birbirlerinden habersiz aynı anda gözlerini kapamışlar ve kavuşmak için yeniden fırtına çıkmasını dilemişler Beklemişler beklemişler ama fırtına bir türlü çıkmamış Kendilerini tüm benlikleriyle fırtınaya bırakmak için oldukları yerde dönmüş durmuşlar amahepsi nafile küçük bir rüzgar bile çıkmamış Sonunda durmuşlar ve gözlerini açmışlar Sevdiklerinin, sevdalarının, yıllarca beklediklerinin tam karşısında durduklarını görmüşler ve hemen ikisi de yıllar önce diledikleri dileği anımsamışlar Dilek şöyleymiş "Allah'ım bizi birbirimize her şeyiyle sevmeyi öğrendiğimizde kavuştur Öyle kavuştur ki sevdamız sonsuza erişsin" Sonunda anlamışlar ki birbirlerinden çok uzaklarda geçirdiklerini sandıkları yılları aslında birbirlerinin yanıbaşlarında geçirmişler Dileklerinin kabul olması için yılların geçmesi gerektiğini öğrenmişler çünkü onlar sevmeyi her şeyiyle öğrenmeyi dilemişler Dilekleri kabul olmuş umutla, sabırla, acıyla, yakında, uzaktaher şeyiyle sevmeyi öğrenip birbirlerine kavuşmuşlar Sevmeyi bildikten sonra mesafeler, acılar, yıllar, aylarasla sevdayı söndürmez ama sevmeyi bilmedikten sonra yanı başındaki sevdiğini bile yıllarca göremeyebilir insan Alıntı