Gençliğin İmanını Sorularla Çaldılar

GENÇLİĞİN İMANINI SORULARLA ÇALDILAR - Emine Özkan ŞENLİKOĞLU



EMİNE ŞENLÎKOĞLU:

1953 yılında dünyaya geldi Dokuz yaşında iken ailesiyle birlikte İstanbul'a yerleşti Daha küçük yaşta hayatı sorgulamaya başladı Bunun için Hristiyanlığı araştırdı Aynı dönemde kiliselere gitmeye ve İncil'i okumaya başladı Bu inceleme sırasında, İncil'in çelişkilerle dolu olduğunu gördü Kafası sorular yumağıydı Sonra İslâm'ı incelemeye ve İslâmî tahsil için yoğun bir kurs eğitimine başladı Yedi yıl süre ile kurslarda Kur'an, Arapça, Fıkıh, Akaid gibiİslâmî temel ilimlerle meşgul oldu Ayrıca, İlahiyat mezunu olan eşi Recep Özkan'dan ve özel hocalardan ders aldı İlkokulu dışardan bitirdi 1985'ten beri Mektup Dergisi'nin Genel Yayın Yönetmenliğini yürüten Şenlikoğlu, Türkiye'nin çeşitli illerinde ve dış ülkelerde konferanslar verdi Yazdığı her kitap ardarda baskı yaptı Halen kitapları yoğun bir ilgiyle karşılanmaktadır 1993 başı itibariyle GENÇLİĞE HATIRAMDIR serisi: Gençliğin İmanını Sorularla Çaldılar, Bize Nasıl Kıydınız?, Burası Cezaevi, İslam'da Erkek, Mahkum Duygular (Şiir), Ne Olur İhanet Etme, Ülkemi Arıyorum, Biz Bu Vatanın Nesi Oluyoruz?, Telefonla Röportaj, Vicdan Azabı, Ruhumun Penceresi, Kelepçeli Kalemimden, İsimsiz Kitap, Ağlatan Yollar, Önce Soru Sorarlar, Sonra Ham İnsanı Koparırlar Dininden, Maria, İnsanlar da Kayar, İdamlık Genç Roman, şiir, hiciv, deneme, makale, anı gibi alanlarda eserler veren Emine Şenlikoğlu'nun iki çocuğu var Mektup Yayınları: 1 Dizgi MET & FAN
GENÇLİĞİN İMANINI SORULARLA ÇALDILAR

Kapak İllüstrasyon Ayşe Kalyoncu Cumhur Ofset Hazırlık ANONS
Emine Özkan ŞENLİKOĞLU

Haberleşme Adresi: Mektup Yayınları Yavuzselim Cad No: 19 Fatih/İSTANBUL Tel: 52183 10 -525 27 06 Fax: 534 18 71 MEKTUP YAYINLARI
BU KİTABIN HÎKAYESİ

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla Değerli okuyucularım, '
Sizlere kısaca bu kitabın hikayesinden bahsetmek istiyorum Gerçi, kitabın içinde
yıllar önce yer yer konu etmişim ama yine de bir özet yapayım istedim
Ben, İslâm'ı çok zor bulmuş bir insanım Her gittiğim yerde çeşitli sorular
soruyorlardı Bilhassa 1974'lü yıllardan hatırlıyorum; 'Allah yok' demek modaydı,
Allah'a inanan gençlerin gerici olduğu vurgulanıyordu
Türkiye'de o yıllarda (1977-84), gündemde olan soruları bir bir tespit ettim
Bazı yazarlara götürdüm bu sorulan "Ben, güzel yazamam, sizler güzel yazarsınız Şusorulara cevap verin" dedim, kabul etmediler
Ben de yarım yamalak Tükçem ile, "Tesiri Allah'tan" diye kalemi sıvadım ve yazdım Allah'ın lütfü ile bu kitap çok tuttu
Beni, bu kitap yüzünden, cezaevine attılar Sekizbuçuk yıl hapis cezası verdiler İkibuçuk yıl cezaevindeyattıktan sonra, infaz yasası değişti ve çıktım
İki buçuk yıl zarfında, cezaevinde, yedi adet kitap yazdım Bazen arkadaşlara şakayapıyor, diyorum ki; bilselerdi yedi kitap yazacağımı beni asla hapsetmezlerdi Şu anda bu yazıyı bu kitabın kırkbirinci baskısında yazıyorum Türkiye şartları için oldukça güzel bir rakam (korsanlar kaç baskı yaptı onu bilmiyorum) On yıl geçmiş olsa bile kitabı bir daha elden geçireyim dedim, alıntılar biraz fazla olmuş, tekrar okuyunca gördüm, düzelteyim dedim Baktım, olmuyor Hiç birine elimi sürmeden, bırakmak zorunda kaldım Korsan baskılar hariç, bu kadar baskıyı, bu kitap, böyle olduğu halde yaptı Her halde bir hikmeti vardır diye bozmadım Evlilik işlerini de ihmal etmeyen kitabım, Allah'ın varlığından, ahirete imana, Yehova Şahidliği'nden özel hallere kadar ortalama beşyüz konuyu kapsıyor Son sahifelerindeki güzel sözleri de ayrıca ilave ettim Şimdi kitabı okuyunca, "Keşke bu kadar alıntıya yer vermeseydim" dedim Fakat o günlerimi hatırlayınca hüzünlendim O günlerde dipnotları belirlemek için kitapları bile zor bulmuştum Halbuki, çok acele lazımdı bu kitap Gençlere bir an önce yetişmeliydi ve yetişti Beni, ikibuçuk yıl cezaevinde yatırdı ama gençlerimiz için değdi Cezaevinde yattığım yıllar, bu kitap için gördüğüm hakaretler, okuyucuma feda olsun Milyonlarca kez feda olsun Bu kitabı ilk çıkardığım günlerde niyetim şuydu; "Gençliğe Hatıramdır" diye bir seri çıkaracak, sonra ölsem de gam yemeyecektim Allah'a şükürler olsun, hayallerimin birini gerçekleştirmeyi nasip etti ve seri bitti "Gençliğin İmanı"yla başlayan seri, "İdamlık Genç" romanıyla son buldu Hatalarım benim, güzellikler davamındır Allah sizlerden razı olsun diyerek, 1984'te ilk baskısı yapılan kitabımla, sizleri başbaşa bırakıyorum Allah'a emanet olunEÖŞ 2061993
DOST DAVETİ VE BİR SORU

Gel kardeşim diyorum, Rabb'ini dinle, Dünya gitmeyecek inan ki seninle Sulara dargın mısın ki, guslün yok, O kadar nankör müsün ki, şükrün yok Kör kütükte kayıtın İslâm'dır ama, İslâm'ın kütüğünde belki kayıtın yok Anamız (Hz) Havva'dır, babamız (Hz) Adem Kimimiz niçin cevher, kimimiz neden maden? Bir fincan kahveye teşekkür eden sen, Yaratana nankörlük acaba neden?
Emine Ö ŞENLİKOĞLU

Bismihi Teala, İslâm'ı yaşamanın ayıp, her türlü rezaletin şeref sayıldığı şu asrımızda bir yanda ilerleyen İslâm dininde bizim de bir zerremiz olsun dedik Bilemiyorum, belki huzuru ilahi'de karşıma çıkmayacak Belki de tersi olacak, orası o alemde anlaşılacak Rabbim ahiret zaferi nasip etsin Muhterem kardeşlerim Aslında bu kitabı cebinden çıkarabilecek çok kitap var Fakat, bu yazdığım kitabımın içinde olan soruların hepsini bir arada toplayan bir kitap yok gibi birşeydi veya benim elime geçmemişti Bu arada, konferans ve vaazlarımda, Kur'an kursu ve İmam Hatip talebelerinin de, "Siz, bu soruları kitap yapsanız çok iyi olur" teklifleri ile karşılaştım Yalnız Kur'an kursu talebelerinden değil, kitabın içinde okuyacağınız gibi, yüksek okulda okuyan öğrenci kardeşlerimden de, "Biz bu soruların cevabını bilmediğimiz için, neredeyse imanımız elden gidecekti Bizim gibi niceleri var ki, bunalım içindeler, siz bir kitap çıkarsanız nasıl olur?" dediler Ben de düşündüm, faydalı olur niyetiyle yazmaya karar verdim Şunu da söyleyeyim ki, herkesi memnun etmek, hiç
tenkide uğramayan bir kitap yazmak mümkün değil Zira, gerektiğinde Allah'ın
kitabını tenkit eden insanoğlunun, benim yazdığımı tenkit etmemesi düşünülemez
Muhterem kardeşlerim! Olur ya, kitabın baskısında hatalar olabilir Her türlü hatanın
hoş görülmesini rica ediyorum Başka söze gerek yok
Beni amelimle değil, niyetimle ölçen dost Evet diyorum, odur kardeş, odur dost
Emine Ö Şenlikoğlu 731984/İstanbul

GİRİŞ

Adamın biri, bir yılanla arkadaşlık kurar; adam yılanı çok sever Ona, her gün bir tas süt içirir Arkadaşlıkları bu şekilde günlerce devam eder Fakat, günlerden bir gün, yılan değil mi, yılanlık damarı tutar Adamın oğlunu sokarak öldürür Zavallı adam, gelir bir de bakar ki, oğlu ölmüş Yılan da biraz ötede Adam; "Yazıklar olsun!" diyerek yılanın kafasını taş ile ağır bir şekilde yaralar Adam, ağlayarak oğlunu kapısının önüne gömer Aradan yıllar geçer, adam yılana der ki: "Yılan kardeş, gel seninle eskisi gibi yine dost olalım" Yılan, kafasını şöyle bir kaldırarak, "Ah Ah" der, "Bu yara benim kafamda, o mezar senin kapındayken seninle artık dost olmamız mümkün değildir" Adamın akılsızlığı, yılanla dost olmakla başlamıyor mu? Müslümanın emperyalist dinsizle dost olması gibi birşey Belki yılanla dost olunur ama kafirle asla dost olunmaz Kafir, Müslüman oluncaya kadar bu böyle sürer Peki, bugün kafirlere "Dostlar" diye hitap ediliyor Bunun sebebi nedir? Kafir, Müslüman mı oldu? Hayır Peki, nasıl dostumuz oldu? Hani Kur'an-ı Kerim'de Rabbulâlemin; "Ey iman edenler, kendi din kardeşlerinizden başkasını dost ve sırdaş edinmeyin Çünkü onlar, size şer ve fesat yapmakta hiç kusur etmezler, size sıkıntı verecek şeyleri arzu ederler Hakikat, onların kin ve nef retleri ağızlarından (taşıp) meydana vurmuştur Göğüslerinde gizlemekte oldukları (düşmanlık) ise daha büyüktür Size ayetlerimizi (kati surette) açıkladık, eğer düşünürseniz"(l) diye buyurmuştu Bize ne oldu? Rabbimizden (hâşâ) daha mı iyi biliyoruz? Dostumuzmuş, olsun bakalım, nereye kadar gidecek? Günün birinde, bu dostluk Türkiye'yi mezara sokarsa, aklımız başımıza gelir (biiznillah, fırsat vermeyeceğiz, aklımızı başımıza alacağız) Yılan, 'Biz dost olamayız" demişti Fakat kafir, yılanın yaptığı fedakarlığı yapmaz, açıkça, "biz dost olamayız," diye söylemez Kafirle dost olmak, bizi Rabbimiz'den ayırır, Peygamberimizden ayırır, Kur'an'ımızdan ayırır Böylece, hem dünyamız, hem ahiretimiz harap olur Dünyamızın harap olması bir şey değil diyelim ama ya ahiretimiz harap olursa ne olur o zaman halimiz? Altınla satın alamayacağımız kıymetli yıllarımıza, bir paçavra kadar bile de ğer vermiyoruz Neticede, Avrupa'nın kilisesine mendil açacak hale geldik Bat: aşığı Müslüman! Geri kalmışlığımızı hâlâ dine mal etmeye çalışır aktadırlar Bu nasıl uyumaktır anlayamadım Bu, gerici, yobaz aydın bozuntularının hiç mi akılları ermiyor? İnsan şöyle bir düşünür: Dün, devlet, Kur'an-ı Kerim, yani Allah'ın ahkamı ile yönetiliyordu, Batı bize muhtaçtı, bugün devlet, insanların ahkamı (kanunları) ile yönetiliyor, biz Batıya muhtacız Dün, Kur'an'ın emirleri uygulandığı zaman, ülkede maddî ve manevî bir huzur vardı Hatta Batı devletlerine para yardımı bile yapılıyordu İlimde de en ileri gidenler Müslümanlardı
(1) Âl-i İmran: 118 Galileo'yi, İslâm anlayışı değil, Batı anlayışı ölüme mahkum etmişti O zamanlar Batılılar, dünya tepsi gibidir derken, Müslümanlar dünya yuvarlaktır diyorlardı Şimdi o Batıya bizi hayran ettiler Müslümanlar, ayın, güneşin, yıldızların döndüklerini bildiren ayetleri çoktandır okuyorlardı Kitabın yazılış gayesindeki en önemli mesele, Allah'ımızı hakkıyle bilmek ve dinsizliği tanımaktır Hele doğru söyleyen tarih kitaplarını okuyunca, insan bir tuhaf oluyor O Müslümanlar, İslâm'ı nasıl yaşamışlar, İslâm için nasıl durmadan çalışmışlar, inan tam bu duygularla dolu iken, Allah'ın emirlerini yapmayan, Ta-ğut'u(2) destekleyen, ona dua eden birinin, ben de Müslümanım, demesi yok mu? İşte o zaman, "Hadi oradan, sen mi Müslümansın? Tağutu desteklemekle Allah'a şirk koşuyorsun, bir de Müslüman'ım diyorsun", diyesi geliyor insanın
Birkaç sene evvel, bir konuşmamdan dolayı komiserin karşısına çıkarılmıştım (Sağolsunlar
bizi alıştırdılar)
Komiser Bey soruyordu:

— Seni buraya niçin getirdiler? — Siz bilirsiniz Komiser Bey, ben nereden bileyim, — Sen ne anlatıyordun bugün saat 12'de? — Rabbimi, peygamberimi (sav) ve emirlerini— Onlar, bilmiyorlar mı, Rabbini, peygamberini? Sana mı kaldı bunları anlatmak, okulda bunların hepsini öğretiyorlar? (2) Tağut: Allah'ın indirdiği hükümlere mukabil olmak ve onların yerine geçmek üzere hükümler icat eden her varlık Bunun, insan olması, put olması, şeytan olması veya bunların dışında her hangi birşey olması mahiyetini değiştirmez
— Okulda okutulan bir saatlik din dersi ile, Allah'ın ve peygamberin emirlerini,
peygamberimizin (sav) işlerini öğretemeyiz ki? Hem ben, sadece okulda okuyanlara
vaaz vermiyorum ki, okulda okumayanlara da vaaz veriyorum, bildiğim ne varsa
hepsinden
— Aman canım, ne yapmış ki peygamber, bol bol halkın zekâtını toplamış
— Komiser Bey! Bakın, siz de peygamberimizin (sav) hayatım okumamışsınız
Peygamberimiz (sav), zekât almazdı Allah (cc) yasaklamıştı Buna ne dersiniz
acaba?
— Neyse, konumuz bu değil Ama Muhammed bir filozoftu, bunu kabul etmek
gerekir
— Bunu kabul etmek, Kur'an-ı Kerim'i reddetmek demektir Filozof demek, kendi
araştırmaları ile birşeyler bulan, yeni fikirler ileri süren düşünür demektir Hem
filozofların ileri sürdüğü fikirleri, aynı zaman diliminde veya birkaç asır sonra başka
bir filozof çürütüp başka yeni fikirler ileri sürebiliyor Halbuki, peygamberimiz (sav)
bir ümmî idi Yani, okuyup yazması yoktu Nasıl oluyor da bir ümmîye filozof
diyorsunuz? Peygamberimizin (sav) söylemiş olduğu bütün emirleri, Allah (cc)
bildirmiştir O da, biz ümmetine bildirmiştir Kafirler, peygamberimize (sav) filozof
demekle, Kur'an-ı Kerim'in Allah'tan (cc) geldiğini saklamak istiyorlar
— Sen bunları niçin öğreniyorsun?
— Bana, yani bir Müslüman'a farz olduğu için
— Boşver canım, ne lüzumu var Kendini bu kadar yormuşsun, gidip bir memur
olsaydın, hiç olmazsa huzurun olurdu
— Memurlar, çok mu huzurlu? Sonra ben, elhamdülillah çok huzurluyum, hem
yorulmaktan da zevk alıyorum
Çünkü, ruhum yorgun değil Siz devletin memurusunuz, ben de dinimin memuruyum
Devlete memur lazım da, İslâm'a memur lazım değil mi?
Komiser, konuyu değiştirerek konuşmasını sürdürdü Ötesini anlatmaya gerek yok
Bakın, burada dikkatimi çeken bir durum var İslâm'ın yanlış anlatıldığını, İslâm'ı ben
de bilirim diyenlerin, aslında İslâm'dan hiçbir şey bilmediğini gözlemleyebiliyoruz bu
olayda Seni hakkıyla anlatamadık, dinini tanıtamadık, bizleri affet Allahım
Şimdi ne yapmak lâzım? İslâm'ı güzelce öğrenip amel etmek, sonra da İslâm'ı tebliğ
etmek lazım Üstadımdan duymuştum: "İnsanı eğitmek, hayvanı eğitmekden zordur"
diyordu
Adam, dağdan ayı tutup getiriyor, onu terbiye ediyor da, biz elimizdeki talebeyi terbiye edemiyoruz Bu bizim tam eğitici olmadığımızı gösterirken, (hayvanlarda nefis yok) nefs sahibi olan insanoğlunun terbiyesinin çok zor olduğunu da gösterir Hele bugün, zehir saçan neşriyat içinde bulunan gençliği kurtarmak (eğitmek), deveye hendek atlatmak değil, nerdeyse deveye elma toplatmak kadar zor bir mesele oldu Niçin? Ah, bu niçinleri bir anlatabilsek, gerçekleri açık açık beyinlere sokabilsek
Yâ Rabb, nasip et
Şuna kesin olarak inanmamız lazım ki, yılanla dost olmak, kafirle dost olmaktan bin
defa daha iyidir Yılan, adamın evladını soktu öldürdü, böylece çocuk sadece
dünyadan ahirete gitmiş oldu Fakat kâfir, evladlarımızın beynini zehirlemek yoluyla,
hem dünyasını, hem de ahiretini harap etmiş olur Nereden türedi bu "İnanmıyorum"
diyen gençlik? Uyanalım, çok düşünüp, çok çalışalım Kâfir, dinimize küfür ediyor,
niçin duymuyoruz? Ama Allah'ın izniyle, hesap sormanın zamanı elbette bir gün
gelecektir Kâfirlerin İslâm'a karşı bir hileleri, tuzakları varsa, Rabbim'in de onlara
karşı bir tuzağı vardır
"Hani bir zaman, o küfredenler, ya seni tutup bağlamak, ya da seni öldürmek yahut
seni yurdundan zorla çıkarmak için sana tuzak kuruyorlardı Onlar, bu tuzağı
kurarlarken, Allah da onlara bir tuzak kurmadaydı Allah, tuzak kuranlara mukabele
edenlerin en hayırlısıdır" (3) Allah, ayetlerden meâlen böyle seslenirken, kalkıpta
"Allah da hata yapar" diyenler, yılandan milyon kere milyon daha yılan değil midir?
Geçenlerde konuşan cahil bir adam, "Ben hoca çocuğuyum" diye fetvabaşı kesilmişti,
ben de bu şiiri yazmıştım

Ne söylüyor şu adam, şaşkın şaşkın Kırdığı büyük potlar, binleri aşkın Üstelik çok da cahil, cahilin de cahili Şunu susturmak için, bilmem ki ne yapmalı Kahrımdan ölüyorum, adam, tutup dinimi Suçluyor, yargılıyor, bilmiyor ki, kimi Kim çekiyor hesaba, kimdir küçümsediği Allah ve Resulüdür açıkça söylediği Bu adama yok mudur, hiç haddini bildiren Sabır kardeşim sabır, birazcık daha diren Köpeklere her zaman, bu meydan verilmez ya Her saniye şeklini değiştiriyor dünya (4)
(3) Enfal: 30 (4) Gençlik, böyledir işte Gençliğin heyecanıyla bazen 'ağır' kelimeler sarfeder insan Ben de öyle yapmışım Hoşgörmenizi rica ediyorum Sorular sorulur ve cevaplar tatmin edici bir şekilde verilirse, kalpler mutmain olur
Fakat, inanmak istemeyen, yine inanmaz Bile bile inkar ederek, Ebu Cehil tipi bir
kafir olur Bu küffarlığın ismi, inadî küfürdür İyi huylu, temiz kalpli bir şüphe sahibi,
tatminkar cevap alınca derhal teslim olur "Önceden çok itiraz etmiştim, şimdi
tükürdüğümü yalamam" diyerek saçmalık yapmaz Hz Ömer gibi, gerçeği bulana
kadar yaptığı itirazlara, gerçeği bulduktan sonra hayretle tövbe eder ve der ki: "Ne
kadar cahilmişim, Allah'ım sana ne kadar isyan etmişim ve sen ne kadar
sabırlıymışsın ki, beni isyanım anında helak etmedin"
Evet, sorular bitmez, ancak inanmak isteyenin soruları muhduttur, sınırlıdır Çünkü,
soran kişi iyi niyetli ise bilir ki:

Nedenler, niçinler, nedendir bitmez
Bir şeyi inkâr için, "yok" diyebilmek yetmez

Eskiden Müslümanlar'ı yoketmek için, öldürmek kâfi idi Fakat, durum şimdi tamamen değişti, kafirler şöyle diyorlar: "Müslüman'ı öldürmeye lüzum yok, inancını öldürürsek fikri bizim olur, fikri bizim olunca da hem bir Müslüman eksilir, hem de biz, bir tane adam kazanmış oluruz" Fikri (inancı) öldürme metotları, tuzakları gayet basit: SORULAR İslâm'ı bilmeyen gençlerin beynine balyoz gibi inen sorular Cevabı veremeyen gencin param parça olan zihni ve sonra kocaman bir isyan: "BEN ARTIK İNANMIYORUM" Sen, daha önceden de inanmıyordun, inandığını zannediyordun İnanmak için, inandığın şeyi tanıman ve çok iyi bilmen lazımdı Halbuki sen, futbolu, rezalet filmlerini çok iyi biliyordun Moda, kumar,
içki, kadın, kız, politika, falan artistin hayatı, filan şarkıcının hayatı derken, sevmen gerekeni sevemedin, tanıyamadın Onun için de aklın kafirler lehine kiralandı Sen, onlarla meşgulken, sana bir de soru tuzağı kurdular
"Niçin yaşıyoruz? Dünyaya bir kere geldik, niçin eğlenmeyelim? Niçin zenginler mutlu? Niçin? Niçin? vs" Sen, senden çalındın,Araştırmadın, çünkü çok meşguldün Akşama çok güzel bir film vardı, yarın imtihanın vardı ona çalışacaktın, ertesi gün yaş günün vardı, daha öbür günü tiyatroya gidecektin, derken, geldi cumartesi, pazar Bu günlerde de maç ve gezilerin vardı ve böylece hafta bitti Sen ise sana sorulan soruların cevabını düşünemedin bile Zaten işine de öyle geliyordu Korkuyordun, "Ararsam, soruların cevabını bulurum, bulursam, inanırım, böylece de artık eğlenemem" diyordun" Boşver aldırma, huzurum kaçmasın" diyerek kendi kendinden korkup, benliğinden uzaklaşıyordun Ama yanıldın İnanmayınca hepten mahvoldun Yıkıldın, kişiliğini kaybettin, ruhun sıkılıyordu Ruha da inanmıyordun ki, derdinin devası için uğraşasın Sen bir robot olmuştun Felsefe öğretmenin sana ne diyorsa, okuduğun materyalist kitaplar sana ne diyorsa, sen onlara inandın Mutlu oldun mu? Hayır Asla olmadın Ve sen, kendi iradenle değil, başkalarının iradesiyle yaşıyordun Halbuki, adım adım bir menzile doğru gidiyordun, o kadar meşguldün ki Bu gidişin fark edilemeyecek duruma gelmişti Seni yaratan Rabb'ine düşman olmuştun Adım adım ona doğru gittiğini unuttun ve kokuşmuş bir et yığını haline geldin İlk yıkılışın sana sorulan sorularla başladı Soruya cevap veremeyince, sen de başladın başkalarına aynı soruları zincir yaparak sormaya Sen Köy ağası Hasan Efendi! Sen de çok meşguldün Sanki senin de zamanın bitmişti Bu akşam kahvehanede köylülerle toplantın vardı Köyün merasından, otlaklarından, hududundan konuşacaktın Ertesi günü, kaymakam çağırmıştı, oraya gittin Daha ertesi günü, kaymakam köye gelecekti, kaymakamı iyi ağırlaman gerekliydi, davar kesmen, tavuk kesmen lazımdı Böylece hatalı bile olsan kimseler seni kaymakama şikayet edemeyeceklerdi Nasıl şikayet etsin ki? Sen kaymakama pay vermiştin Sana nasıl ceza verebilirdi? Böylece, senin de haftaların geçmişti Allah'ı (cc) tanımaya, İslam'ı öğrenmeye sen de vakit bulamadın Ama maalesef senin de cesedin musallaya gelecek, bu adamı nasıl bilirsiniz dediği zaman imam efendi, hep bir ağızdan:
— İyi biliriz, iyi biliriz, denilecek (Sahtekarlar, yalancılar, iyi olmayan bir insana,
nasıl, "İyi biliriz, iyi biliriz" diyorsunuz İslâmiyet'in iyi demediği bir insana, "İyi"
demekle ahirette Allah'a (cc) hesap vereceğinizin şuurunda mısınız? Halbuki, senin
gibi dininden bihaber, mal-mülk uğruna Allah'a (cc) bir saatini dahi vermemiş bir
zalime,
"Kötü biliriz, kötü biliriz" deselerdi senin gibileri örnek almış olanlar: "Ben de halkın
hakkını yersem, İslâm'ı öğrenip yaşamazsam, daha toprağa girmeden rezil olacağım"
derlerdi Ama maalesef, şuursuz, gafil Müslümanlar, bugün cami kapısında
Masonlar'a, Tağut'a 'evet' deyip destekleyenlere, kısaca, kafirin her türlüsüne, "İyi
biliriz, iyi biliriz" diyerek cenaze namazlarını kılıyorlar Gafil! Müslüman, kafirin
(İslâm'dan başka sistem kabul eden kimsenin) cenaze namazını kılar mı?
Sen, Leyla Hanım! Sen de düşünmedin İslâm'ı (şeriatı), 'beğenilmem lazım' dedin de,
kapanmayı yakıştıramadın kendine

Seni de kandırmışlardı, "Kim gitmiş de kim gelmiş ahirete?!" diye Fotoroman Karaoğlan, çeyiz, çiçek işleri ile uğraşırken, sen de vakit bulamadın Yarın arkadaşlara gidecektin, ertesi gün, pasta günü vardı, daha ertesi gün çamaşır yıkayacaktın, başka gün düğün vardı derken, sen de hiç İslâm'ı öğrenmeden getirdin haftayı, sen de terkettin Rabb'ini, secde etmek güç geldi sana Boş şeylerle uğraşırken acımadın vaktine ama namaza vereceğin on dakikana acıdın Artistlerin, Leydi Diana'nın giydiği iç çamaşırlarından haberin oldu da, yumurtanın
içinden çıkan sanattan haberin olmadı Böylece, gençliğini nefsine feda etmiş,
yaşlılığında Allah'a (cc) dönme hayelleri kurmuştun Böylece sen de farkedemeden,
felaketin kucağına düştün
Sen Fatma Hanım! Aç kalmaktan korktun, "İllâ çalışacağım, hayatımı garanti altına
alacağım" dedin Hayatını garantiye almayı düşünürken, ahireti hiç düşünmedin
Sen bakkal efendi: Cuma günü bakkalım bir saatçik olsun kapatamadın Cuma günü,
ezan okunduktan sonra namazdan çıkıncaya kadar kazanılan bütün paranın haram
olduğunu dahi bilmiyorsun veya bildiğin halde işine gelmiyor
Velhasıl, durum ne oldu? Türkiye'nin hatta dünyanın durumu aşure çorbasını geçti
Şimdi de dert yanıyorsun "Ah şu anarşistler, gözü kör olsun bu anarşistlerin,
gelmesine sebep olan insanların" diyorsun Halbuki, yapmış olduğun bedduaya sen de
dahil oluyorsun fakat farkında bile değilsin Şair Mehmet Akif Ersoy, ne diyordu:

Sahipsiz vatanın batması haktır, hak Sen sahip çıkarsan, bu vatan batmayacak
Hani, sen sahip çıktın mı? Evet çıktın Ama neye sahip çıktın Bankadaki faiz paranave midenin menfaatine Öyle değil mi? Yalnız bunu söylerken, herkes senin gibiyaptı, demek istemiyorum, Öyle gençler, öyle Hasanlar, öyle Fatmalar, öyle Leylalar var ki, sadece dinini düşünmüş, Allah'ın, "Allah sizin mallarınızı ve canlarınızı cennet mukabilinde satın almıştır"(4-a) emrine uyarak mallarını ve canlarını Allah için adamışlardır İslâmı öğrenip, başkalarına öğretmişlerdir (Allah, onların hepsinden razı olsun) İşte sen senden, dininden nasıl koptun, seni dininden nasıl kopardılar? Sorularla O sorulan şimdi oku Bu kitapta olan sorular, seni soru tuzaklarına karşı uyandırır sanıyorum Eğer şen uyanmış isen, uykuda olan kardeşini de uyandır Atalarımızın şu güzel sözünü unutma: "Su uyur, düşman uyumaz" O kadar çok sorular var ki, anlatamam Ben, ilk olarak liseli bir genç kızın sorularını ele almak istiyorum Vaaz vermek üzere bir mevlide davet edildim Eve gittiğimde, içerde gayet hareketli bir görünüm vardı Boyalı yüzler, âdet olsun diye kapanan yarım başörtüleri Beni başka bir odaya götürmelerini, orada vaaz için biraz hazırlanmam gerektiğini söyledim Salonun en sonunda bir odaya geçtim Odada üç genç kız, ellerinde sigara ayak ayak üstüne atmış oturuyorlardı Beni gördükleri halde hiç istiflerini bozmadılar Halbuki, İslâm ahlâkı, kapıdan giren büyük, küçük her insana, yer göstermeyi emreder Bu kızlar, İslâm görgüsü (medeniyeti) diye bir şey bilmiyorlardı, onlara çok görmemek lazımdı Yalnız suratları pek asılınca sordum:
— Afedersiniz, sizi rahatsız ettim galiba (4-a) Tevbe Suresi, Ayet: 11 Aslında gayem konuşmak için konu açmaktı Esmer uzun boylusu: — Buyrun, ne demek? — Bilmem Bana ilk bakışta bu duyguyu verdiniz de — Size öyle gelmiştir Biz insancıl davranır, bütün insanları da severiz Bu kelimeler bana hemen karşımdaki muhatabımın hangi lûgatçı zihniyetten olduğunu anlatmaya kafi gelmişti Yine aynı genç kıza dönerek: — Hayret, nasıl bütün insanları sevebiliyorsunuz: Halbuki, insan fıtratında, bir diken ayağına batınca bütün dikenlerden çekinme duygusu vardır Her insandan değil ama Eğer ben, bir inanç uğruna bir kişiden zarar gördümse ve o zararı o kişinin inancı tasdikliyorsa, o kişiden de, o inançtan da nefret ederim Siz böyle değilsiniz herhalde? — Hayır Ben insanları olduğu gibi kabul ederim — Bu bir kelime oyunu değil midir? Elbette her insan olduğu gibi kabul edilir, siz beş kiloyu altı kilo diye kabullenemezsiniz Mecburen beş kilo olarak kabulleneceksiniz Ne olduğu belirsiz bu tartışmalardan sonra kanepeye oturdum Genç kızların ikisi, benden tarafa hiç bakmıyorlardı Esmer olanıyla arada bir göz göze gelirsek baştan savarcasına gülümsüyordu İçeriden de mevlidhânın sesi geliyordu:
"Daha tıfıl iken der idi ümmeti ümmeti Sen kocaldın terkeyledin sünneti"
Kim dinliyordu bu sözleri? Millet mevlide değil, sözlerine değil, mevlidhânın güzel sesine aşık, mevlidhanların çoğu da mevlidin parasına âşık Yâ Rabbi, Sen bizi bu hallerden kurtar (Amin) Konuyu açmak için esmer olan genç kıza sordum: — Mevlid sever misiniz? Gayet sessiz olarak:
— Bilmem, dedi, galiba sevmiyorum
— Doğru söylüyorsunuz, eğer sevmiş olsaydınız orada dinliyor olmanız gerekirdi
Eğer bana darılmaz iseniz, size sormak istiyorum; bugün buraya niçin geldiniz?
— Davet ettiler biz de geldik, ne demişler, topluma uymak lazım, biz de topluma
uyduk
— Yoo Bu sözler yanlış, hem de çok yanlış, topluma uyulmaz, inanca uyulur Bir
Müslüman için ölçü: Topluma uymak değil, İslâm ne diyorsa ona uymaktır Sizin
söylediğiniz bu sözlerle İslâm'ı bilmeyenler aldatılıyor İşte bakınız, arkadaşlarınız
ikinci sigaralarını yaktılar, hâlâ bir kelime dahi konuşmadılar Acaba ben buraya
geldim diye mi kızdılar? Sağımda oturanlardan dik bakışlı olanı:
— Niçin kızalım?
— Bilmemki, bir hoş geldiniz bile demediniz
— Biz, ev sahibi değiliz ki
— Ne önemi var? Benden önce gelmişsiniz ya Sonra çok acaib bir şekilde
bakıyorsunuz Halbuki, ben bir karıncayı bile incitmek istemem Bir gören olsa,
babanızı öldürdüm zannedecek
— Fark etmez
— Nedir o fark etmeyen?
— Babamı öldürseniz de sizden aynı şekilde nefret
ederdim
Esmer olanı atılarak:
— Aysel saçmalama
— Saçmalamıyorum, doğruyu söylüyorum Ben, bütün İslamcı yobazlardan nefret
ederim
İçi barut fıçısı gibiydi genç kızın Kazın açık konuşması çok hoşuma gitti, hiç
olmazsa Mason taktiği yapmıyordu
— Seni tebrik ederim