Mezelerin Mezesi Şarkı Sözü Raffine - Mezelerin Mezesi

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-30-2012

Mezelerin Mezesi Şarkı Sözü Raffine - Mezelerin Mezesi

Ahmet Beğen:

İstanbul�un köhne yerinde
Gecekondu mahallesinin birinde
Dünyaya açtı gözlerini Selma

Babasının üçüncü kızıydı
Anasının tekne kazıntısı
Çocukken bile mikrofonu elinde
Ablasının Rumeli gözlerinde
Hayatının oyununu oynardı
Ve serpildi
Büyüdü yaşından önce

17sinde istediler Selma�yı
Gözleri mavi
Kendi mahur güzeli

Oysa Selma aklını çoktan terk etmişti
Gecelerin gizemli rengini

Kaçtı evden bi gece deli kız
Hayalleri yoldaş oldu kendine
O sokak senin,bu sokak benim

Üstüne sabah pisledi sonra
Uyandığında Beyoğlu çıplaktı
Ve Selma
O da çıplaktı

İstanbul�u giydi üstüne

Ah Selma!
Küfrünü sevdi hayatın

Yıllar ona 3 adım öteden attı
Ve bi İstanbul kadar mazi bıraktı arkasında

Elbet sebebi vardı Selma�nın
Ki herkesin sebebi
Yaslı hayatım roman olurdu

Değimliydi zaten
Herkes oyuncu

Rumeli gibi işvesi dökülürdü
Bi demin ıslık arkasından
Yol uzadı, zaman bitti

Gecesi hiç karsız geçmedi
Ah Selma ah,
Küfrünü sevdi hayatın

Mezelerin en güzel mezesi
Kıçı kırık bi şiirde bile
Güzel duruyor ismi�

Raffine:

İstanbul çaldı onu
Saftı üstelik
2 adımlık yolu koştu
Ayaklarından muzdarip
Derin bir hali vardı gözlerinden okunan
Bizim Selma uçar akıllı ne yapsın garip
Mavi gözlerinde deniz yok artık şaşkınım
Nedenli değişmiş
Sanki bir bataklık

O pisliği seçmiş, geçmişini silmiş
Ve yeni bi sayfa açmış aklınca
Rengi kapkara
Hayat ona devamlı küfrederdi
Alıştı

Ne olduysa o zaman oldu ahlaklığıyla tanıştı
Bir de özgürlüğüne düşkündü ki sorma
Hep onun olsun bu günler
Bir de baktı soldu güller
Rüyalarına girerdi renkli geceler
Olsa olsa düş kurar dediler
Kaçıp giderdi
Bilemediler

Uyandığında çıplaktı
Bi vitrinden kendine baktı
İstanbul�la kol kola girdiler

Durdur onu
Onda gurur ne gezer
Bir gün o da bezer
İçimdesin

Sordun mu nesin?
Bir bilsen söylerdim kesin �[x2]

07-30-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Mezelerin Mezesi Şarkı Sözü Raffine - Mezelerin Mezesi Mezelerin Mezesi Şarkı Sözü Raffine - Mezelerin Mezesi Ahmet Beğen: İstanbul�un köhne yerinde Gecekondu mahallesinin birinde Dünyaya açtı gözlerini Selma Babasının üçüncü kızıydı Anasının tekne kazıntısı Çocukken bile mikrofonu elinde Ablasının Rumeli gözlerinde Hayatının oyununu oynardı Ve serpildi Büyüdü yaşından önce 17sinde istediler Selma�yı Gözleri mavi Kendi mahur güzeli Oysa Selma aklını çoktan terk etmişti Gecelerin gizemli rengini Kaçtı evden bi gece deli kız Hayalleri yoldaş oldu kendine O sokak senin,bu sokak benim Üstüne sabah pisledi sonra Uyandığında Beyoğlu çıplaktı Ve Selma O da çıplaktı İstanbul�u giydi üstüne Ah Selma! Küfrünü sevdi hayatın Yıllar ona 3 adım öteden attı Ve bi İstanbul kadar mazi bıraktı arkasında Elbet sebebi vardı Selma�nın Ki herkesin sebebi Yaslı hayatım roman olurdu Değimliydi zaten Herkes oyuncu Rumeli gibi işvesi dökülürdü Bi demin ıslık arkasından Yol uzadı, zaman bitti Gecesi hiç karsız geçmedi Ah Selma ah, Küfrünü sevdi hayatın Mezelerin en güzel mezesi Kıçı kırık bi şiirde bile Güzel duruyor ismi� Raffine: İstanbul çaldı onu Saftı üstelik 2 adımlık yolu koştu Ayaklarından muzdarip Derin bir hali vardı gözlerinden okunan Bizim Selma uçar akıllı ne yapsın garip Mavi gözlerinde deniz yok artık şaşkınım Nedenli değişmiş Sanki bir bataklık O pisliği seçmiş, geçmişini silmiş Ve yeni bi sayfa açmış aklınca Rengi kapkara Hayat ona devamlı küfrederdi Alıştı Ne olduysa o zaman oldu ahlaklığıyla tanıştı Bir de özgürlüğüne düşkündü ki sorma Hep onun olsun bu günler Bir de baktı soldu güller Rüyalarına girerdi renkli geceler Olsa olsa düş kurar dediler Kaçıp giderdi Bilemediler Uyandığında çıplaktı Bi vitrinden kendine baktı İstanbul�la kol kola girdiler Durdur onu Onda gurur ne gezer Bir gün o da bezer İçimdesin Sordun mu nesin? Bir bilsen söylerdim kesin �[x2]