Kısa Öykü Örnekleri

Öykü Hikaye Örnekleri

Kısa Öyküler

Öykü Örnekleri


BALON


Küçük çocuk, baloncuyu büyülenmiş gibi

takip ederken, şaşkınlığını gizleyemiyordu

Onu hayrete düşüren şey,

"Bizim eve bile sığmaz" dediği o güzelim balonların

adamı nasıl havaya kaldırmadığı idi

Baloncu dinlenmek için durakladığında o da duruyor

ve sonra yine takibe koyuluyordu Bir ara adamın

kendisine baktığını farkederek ona doğru yaklaştı

ve bütün cesaretini toplayarak:

-Baloncu amca, dedi Biliyor musun benim hiç balonum olmadı

Adam çocuğu söyle bir süzdükten sonra:

-Paran var mı? diye sordu sen onu söyle

-Bayramda vardı, diye atıldı çocuk, önümüzdeki bayram yine olacak

-Öyleyse bayramda gel, dedi adam Acelem yok, ben beklerim

Çocuk sessizce geri döndü O ana kadar balonlardan

ayırmadığı gözleri dolu dolu olmuş, yürümeye bile mecali

kalmamıştı Bir kaç adım attıktan sonra elinde olmadan

tekrar onlara baktığında, gördüklerine inanamadı

Balonlar, her nasılsa adamın elinden kurtulmuş ve

yol kenarındaki büyük bir akasya ağacının dallarına takılmıştı

Çocuk, olup bitenleri büyük bir merakla takip ederken,

baloncu ona doğru dönerek:

-Küçük, diye seslendi Balonları ağaçtan kurtarırsan

birini sana veririm Yapılan teklif,

yavrucağın aklını başından almıştı

Koşarak ağacın altına doğru yöneldi ve ayakkabılarını

aceleyle fırlatıp tırmanmaya başladı

Hedefine adım-adım yaklaşırken duyduğu heyecan,

bacaklarını kanatan akasya dikenlerinin acısını

hissettirmiyordu Sincap çevikliğiyle balonlara

ulaştığında bir müddet onları seyretti ve

dallara dolanan ipi çözerek baloncuya sarkıttı

Ancak balonlardan birisi iyice sıkıştığından

diğerlerinden ayrılmış ve ağaçta kalmıştı

Çocuk onu kurtarmaya kalkışsa,

dikenlerden patlayacağını çok iyi biliyordu

İster istemez balonu yerinde bırakıp

aşağıya indi ve adam dönerek:

-Birini bana verecektiniz, dedi Hangisi o?

Adam elini tersiyle burnunu sildikten sonra:

-Seninki ağaçta kaldı evlat, dedi İstersen çık al

Çocuk bu sefer ayakta bile duramadı

Kaldırım kenarına oturup baloncunun

uzaklaşmasını bekledikten sonra,

dallar arasında parlayan balona uzun uzun bakarak:


"Olsun", diye mırıldandı "Olsun" Ağacın üzerinde

kalsa da, bir balonum var ya artık

BEBEK
Genç kadın, bebeğin güzelliği karşısında
büyülenmiş gibiydi Kıvırcık sarı saçları, iri mavi gözleri,
kalkık bir burun ve küçük kırmızı dudaklarıyla
bir kartpostalı andıran bebek, kadının şimdiye kadar
gördüğü en cana yakın kız çocuğuydu
Onun ipek yanaklarını daya doya öpmek ve
cennet kokusunu içine çekmek için eğildiğinde :
"Dokunma bana " diye bir ses duydu
"Beni okşamaya hakkın yok senin"
Kadın korkuyla irkilip etrafına bakındı
Bebekle kendisinden başka içerde kimse yoktu
Aynı sesi tekrar duyduğunda bebeğe döndü
Aman Allahım! Yeni doğmuş gibi görünmesine rağmen
konuşan oydu "Bana yaklaşmanı istemiyorum"
diye devam etti "Hemen uzaklaş benden"
Kadın, biraz olsun kendini toplayarak :
"Çocuklarımız hep erkek oluyor" dedi
"Onlar da güzel ama kız çocukları başka
Bu yüzden seni öpmek istedim"
"Beni öpemezsin" diye ağlamaya başladı bebek
"Benim de seni öpemeyeceğim gibi"
"Neden ?" diye sordu kadın"Neden öpemezsin ki ?"
Bebek, hıçkırıklara boğulurken :
"Bunun sebebini bilmen gerekir" dedi
"Düşünürsen mutlaka bulacaksın" Kadın, neler olup
bittiğini hatırlamak üzereyken kendine geldi
Özel bir hastanenin en lüks odasında yatıyor
ve narkozun tesirinden midesi bulanıyordu
Aile dostları olan tanınmış doktor,
odayı dolduran çiçeklerden bir tanesini
vazodan çıkartıp kadına uzatırken :
"Geçmiş olsun hanımefendi" dedi
"Başarılı bir kürtajdı doğrusu
Ha! Sahi, "kız"mış aldırdığınız bebek"
Cüneyt Suavi

BİR MASAL GİBİ
Dondurucu soğukta bir an önce evime varabilmek için
hızla yürürken, ayağımın ucunda bir cüzdan gördüm
Hemen aldım Sahibini gösteren bir kimlik vardır diye
acele acele açtım İçinde üç dolar ve sararıp kat yerleri
yıpranmış eski bir zarftan başka birşey yoktu
Sol üst köşede yalnızca gönderenin adresi, alıcı adresi
yerinde bir posta kutusu numarası vardı Bir ipucu
bulabilmek belki biraz da merakımı giderebilmek için
zarfı açtım ve içindeki mektubu okumaya başladım
Mektup, sol yanı çiçek resmiyle süslenmiş bir kağıda,
özenli bir el yazısıyla yazılmıştı ve "Sevgili Michael"
diye başlıyordu Ve "Annesi yasakladığı için
onu bir daha göremeyeceğini" anlatarak
devam ediyor "Ama sakın unutma, seni daima
seveceğim" diye bitiyor İmza Hannah!
Elimde yalnızca, mektubu yazan kişiyle, mektubun
yazıldığı kişinin birinci adları vardı Eve gider gitmez
hemen telefon idaresini aradımGörevli kisi, kendisine
bildirdiğim adreste yaşayanların telefon numarasını
vermesinin yasalara aykırı olduğunu söyledi Fakat
ısrarım karşısında: "Belki, size yardımcı olabilirim" dedi
"Bu adreste bulunan numaraya telefon ederim ve onlar
Kabul ederlerse, sizi görüştürebilirim lütfen bekleyin"
dedi İki üç dakika sonra görevlinin sesi geldi
"Bağlıyorum efendim" Telefonda, karşıdaki hanıma
"Hannah diye birini tanıyıp, tanımadığını" sordum

"Bu evi, 30 yıl evvel, Hannah diye kızları olan bir aileden
aldık" dedi "Peki yeni adreslerini biliyor musunuz?"
"Hannah annesini bir huzurevine yatıracaktı Oradan takip
ederseniz, belki adres bulursunuz" deyip bana huzurevinin
adını verdi Hemen aradım Yaşlı anne yıllar önce ölmüş
Ama kızına ait eski bir telefon numarası var Belki ordan
bilirlermiş "Bunların hepsi aptalca aslında" dedim
kendi kendime İçinde sadece 3 dolar ve 60 yıl önce
yazılmış bir mektup bulunan cüzdanın sahibini aramak
için bunca zahmete ne gerek var ki Aradım numarayı

Bir kadın "Şimdi Hannah'nın kendisi bir huzurevinde"
dedi ve numarayı verdi Hemen orayı çevirdim Ses;
"Evet, Hannah burda yaşıyor" dedi Saat ona geliyordu
ama hemen yola çıktım, Hannah'yı görmek için
Devasa bir binanın üçüncü katında şirin bir oda Gümüş
saçlı, sıcak tebessümlü bir yaşlı kadın Gözlerinin içi ışıl
ışıl ama Anlattım olanları Cüzdanı ve mektubu gösterip
Derin bir iç çekti mektuba bakarken ve "Genç adam" dedi,
"Bu mektup, Michael ile son kontağımdı Onu öyle
seviyorum ki Sean Connery gibi yakışıklıydı Hani şu
meşhur aktör Ama ben 16 yaşındaydım Çok küçüğüm
diye annem kesinlikle izin vermedi" Derin bir nefes daha
"Michael Goldstein harika bir insandı Eğer bulabilirseniz
ona söyleyin lütfen Onu hep düşündüm Hep" Bir ufak
sessizlik Bir derin nefes daha "Ve onu hep sevdim"
İki damla yaş damladı elindeki mektuba, ıslanan gözlerden
"Ve hiç evlenmedim Michael gibi birisini bulamadım ki"
Hannah'ya teşekkür edip odadan çıktım

Binadan çıkarken danışmada beni karşılayan kız
"Hannah Hanım yardımcı olabildi mi size" dedi" Hiç
değilse bunun sahibinin soyadını öğrendim" dedim
Cüzdanı elimde sallayarak O sırada yanımda dikilip duran
hademe bağırdı "Hey baksana Bu Bay Michael'ın
cüzdanı Üzerindeki bu kırmızı şeritten onu nerde
görsem tanırım Cüzdanını hep kaybederdi zaten
Üç kere ben buldum, koridorlarda

"Michael sekizinci katta yaşıyordu Ok gibi fırladım
tekrar asansöre Michael yatmamıştı Okuma odasında
kitap okuyordu Hemşire beni ve elimdeki cüzdanı gösterdi
Michael elini arka cebine attı, hızla Sonra sevinçle "Evet
bu benim cüzdanım" dedi "Öğleden sonraki yürüyüş
sırasında kaybetmiş olmalıyım Size teşekkür borçluyum"
"Hiçbirşey borçlu değilsiniz" dedim "Ama özür dilerim
İpucu bulmak için açtım ve içindeki mektubu okudum"
"Mektubu mu okudun?" "Sadece okumakla kalmadım
Hannah'yı da buldum" "Buldun mu? Nerde? İyi mi?
Hala eskisi gibi güzel mi Söyle, lütfen söyle"
"Çok iyi Hem de harika" dedim, yavaşça "Bana onun
telefon numarasını ver Yarın onu hemen arayacağım"
Elime sımsıkı sarıldı "O benim tek aşkımdı Onu
öyle sevdim ki, asla evlenmedim Çünkü bu mektup
geldiğinde hayatım, anlamsal olarak bitmişti"
"Bay Goldstein" dedim "Gelin benimle"

Asansörle üçüncü kata indik Odanın kapısı açıktı
Hannah sırtı kapıya dönük televizyon izliyordu
Hemşire ona yaklaştı, omzuna dokundu "Hannah"
dedi "Bu bay'ı tanıyor musun?" Gözlüklerini
ayarladı bir an baktı, tek kelime etmeden
"Michael" dedi, Michael, kapıda, kısık sesle
"Hannah Ben Michael Beni tanıdın mı?"
"Michael" diye yutkundu Hannah "İnanmıyorum
Bu sensin Benim Michael'ım" Michael
Hannah'ya doğru yürüdü yavaşça Sarıldılar
Hemşire yanıma geldiğinde onun da gözleri yaşlıydı
"Gördün mü, bak?" dedim "Yaşamda, yaşanması
gereken herşey, er ya da geç, birgün kesinlikle yaşanacaktır"
***
Üç hafta sonra beni huzurevinden aradılar
Pazar günü bir nikah vardı Gelebilir miydim?

Harika bir nikah töreni idi Hannah ve Michael
beni nikah şahidi yaptılar üstelik Hannah açık
bej elbisesi içinde çok güzeldi Michael de
lacivert takımı içinde hala çok yakışıklı
Bir nikah tanığı olarak söylüyorum bu gözlemlerimi…
Aşklarını onsekiz yaşın heyecanı ve duygusuyla yaşayan
76 yaşındaki gelin ile 79 yaşındaki damadın nikahında
keşke siz de bulunsaydınız… Altmış yıl önce bittiği
sanılan bir aşk öyküsünün, altmış yıl sonra, kaldığı
yerden nasıl filizlendiğine siz de tanık olacaktınız
Çeviren: Nuray Bartoschek

BABAMI İSTİYORUM

Adam yorgun argın eve döndüğünde 5 yaşındaki
çocuğunu kapının önünde beklerken buldu
Çocuk babasına, "Baba bir saatte ne kadar para
kazanıyorsun" diye sordu Zaten yorgun gelen
adam, "Bu senin işin değil" diye cevap verdi
Bunun üzerine çocuk "Babacım lütfen, bilmek
istiyorum" diye üsteledi Adam "İllâ da bilmek
istiyorsan 20 milyon" diye cevap verdi Bunun
üzerine çocuk "Peki bana 10 milyon borç
verir misin" diye sordu Adam iyice sinirlenip,
"Benim senin saçma oyuncaklarına veya
benzeri şeylerine ayıracak param yok Hadi,
derhal odana git ve kapını kapat" dedi
Çocuk sessizce odasına çıkıp kapıyı kapattı
Adam sinirli sinirli "Bu çocuk nasıl böyle şeylere
cesaret eder" diye düşündü Aradan bir saat
geçtikten sonra adam biraz daha sakinleşti ve
çocuğa parayı neden istediğini bile sormadığını
düşündü, "Belki de gerçekten lazımdı"
Yukarı çocuğunun odasına çıktı ve kapıyı açtı
Yatağında olan çocuğa, "Uyuyor musun" diye
sordu Çocuk "Hayır" diye cevap verdi
"Al bakalım, istediğin 10 milyon Sana
az önce sert davrandığım için üzgünüm
Ama uzun ve yorucu bir gün geçirdim" dedi
Çocuk sevinçle haykırdı, "Teşekkürler
babacığım" Hemen yastığının altından
diğer buruşuk paraları çıkardı Adamın
suratına baktı ve yavaşça paraları saydı
Bunu gören adam iyice sinirlenerek, "Paran
olduğu halde neden benden para istiyorsun?
Benim, senin saçma çocuk oyunlarına ayıracak
vaktim yok" diye kızdı Çocuk "Param vardı
ama yeterince yoktu " dedi ve yüzünde
mahcup bir gülücükle paraları
babasına uzattı; "İşte 20 milyon
Şimdi bir saatini alabilir miyim babacım?"