Nefse Hâkimiyette Gıda Unsuru

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-27-2012

Nefse Hâkimiyette Gıda Unsuru
Tasavvufun temel esaslarından birisi “az yemek” anlamındaki “kıllet-i taam”dır

Çok yemek, maddî bedenimize zarar verdiği gibi, manevî hayatımıza da zarar verir

İnsan tıka basa yediğinde,
* Kalpten Allah korkusu gider

* İnsanları tok zannettiğinden, onlara acıma duygusu kalmaz; çünkü tok, açın hâlinden anlamaz

* İbadetler ona zor gelir

* Hikmetli sözler duysa fazla etkilenmez, en hikmetli konuşmaları bile esneyerek dinler

* İnsanlara öğüt verdiğinde tesir gücü azalır

* Hastalıklara daha kolay yakalanır

* Nefis azgınlaşır, kalbin ve aklın sözlerini dinlemez

* şehvanî istekler kuvvetlenir

* Uyku galebe eder

Amel ve taatte değerlendirebile-ceği nice saat, ölümü ve yokluğu andıran uykuyla geçer

Hz

Peygamber (a

s

m

), Pazartesi ve Perşembe gün-leri oruç tutardı

Ayrıca, her kamerî ayın 13-14-15

gün-lerinde oruçlu olurdu

Recep ve şaban ayları gel-diğinde daha ziyade oruçlu olmaya gayret ederdi

Zaten oruçlu olmadığı zamanlarda da fazla yemezdi

Evinde aylarca duman tütmediği olurdu

Hz

Peygamber, midenin üçe ayrılmasını tavsiye eder: Üçte biri yemeğe, üçte biri suya, üçte biri havaya

“Acıkmadan yememek ve doymadan kalkmak,” nefse hâkimiyette ihmal edilmemesi gereken önemli bir düsturdur

Ramazan ayını görkemli iftar sofralarıyla âdeta “yeme ayı”na çeviren günümüz Müslüman’ı, ruh ve bedenin senelik bakım ayından istifadesini azaltmaktadır

Günümüzde lezzetli yemeklerle nefisler şımartılmış, söz dinlemez hâle getirilmiştir

Hemen bütün mistik akımlarda ortak bir değer olan “kıllet-i taam”a, günümüz insanı son derece muhtaçtır

Evliya menkıbelerinde, bir zeytinle 40 gün idare eden zatların hikâyelerini okuruz

Sabah kahvaltısında, pey-nir-reçel gibi gıdaların yanında 40 zeytin yiyen birisi, belki de bu menkıbeleri şüpheyle karşılar

Fakat şurası unutulmamalıdır ki insan, ruh ve kalbin hayat merte-besine girince bir nevi melekleşir, maddî gıdalara olan ihtiyacı minimum seviyeye iner

Ayrıca şu da göz ardı edilmemelidir:

Atomdaki enerji açığa çıktığında, idrak ve hayallerimizin çok ötesinde bir enerjiyle karşılaşırız

Kimbilir, böyle zatlar için de benzeri bir durum söz konusu olabilir

Nefis Terbiyesi isimli kitabından
Şadi Eren

07-27-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Nefse Hâkimiyette Gıda Unsuru *Nefse Hâkimiyette Gıda Unsuru* Tasavvufun temel esaslarından birisi “az yemek” anlamındaki “kıllet-i taam”dır Çok yemek, maddî bedenimize zarar verdiği gibi, manevî hayatımıza da zarar verir İnsan tıka basa yediğinde, * Kalpten Allah korkusu gider * İnsanları tok zannettiğinden, onlara acıma duygusu kalmaz; çünkü tok, açın hâlinden anlamaz * İbadetler ona zor gelir * Hikmetli sözler duysa fazla etkilenmez, en hikmetli konuşmaları bile esneyerek dinler * İnsanlara öğüt verdiğinde tesir gücü azalır * Hastalıklara daha kolay yakalanır * Nefis azgınlaşır, kalbin ve aklın sözlerini dinlemez * şehvanî istekler kuvvetlenir * Uyku galebe eder Amel ve taatte değerlendirebile-ceği nice saat, ölümü ve yokluğu andıran uykuyla geçer Hz Peygamber (asm), Pazartesi ve Perşembe gün-leri oruç tutardı Ayrıca, her kamerî ayın 13-14-15 gün-lerinde oruçlu olurdu Recep ve şaban ayları gel-diğinde daha ziyade oruçlu olmaya gayret ederdi Zaten oruçlu olmadığı zamanlarda da fazla yemezdi Evinde aylarca duman tütmediği olurdu Hz Peygamber, midenin üçe ayrılmasını tavsiye eder: Üçte biri yemeğe, üçte biri suya, üçte biri havaya “Acıkmadan yememek ve doymadan kalkmak,” nefse hâkimiyette ihmal edilmemesi gereken önemli bir düsturdur Ramazan ayını görkemli iftar sofralarıyla âdeta “yeme ayı”na çeviren günümüz Müslüman’ı, ruh ve bedenin senelik bakım ayından istifadesini azaltmaktadır Günümüzde lezzetli yemeklerle nefisler şımartılmış, söz dinlemez hâle getirilmiştir Hemen bütün mistik akımlarda ortak bir değer olan “kıllet-i taam”a, günümüz insanı son derece muhtaçtır Evliya menkıbelerinde, bir zeytinle 40 gün idare eden zatların hikâyelerini okuruz Sabah kahvaltısında, pey-nir-reçel gibi gıdaların yanında 40 zeytin yiyen birisi, belki de bu menkıbeleri şüpheyle karşılar Fakat şurası unutulmamalıdır ki insan, ruh ve kalbin hayat merte-besine girince bir nevi melekleşir, maddî gıdalara olan ihtiyacı minimum seviyeye iner Ayrıca şu da göz ardı edilmemelidir: Atomdaki enerji açığa çıktığında, idrak ve hayallerimizin çok ötesinde bir enerjiyle karşılaşırız Kimbilir, böyle zatlar için de benzeri bir durum söz konusu olabilir Nefis Terbiyesi isimli kitabından Şadi Eren