Mütevâzî Olanı Rahmet-İ Rahman Büyütür

Mütevâzî olanı rahmet-i Rahman büyütür
Mütevâzî olanı rahmet-i Rahman büyütür


Âyet-i kerîmede buyrulur:


“Rahmân’ın (has) kulları onlardır ki, yeryüzünde tevâzu ile yürürler…” (el-Furkân, 63)


İdrîs -aleyhisselâm- bir nasîhatinde der ki:


“Akıllı kimsenin mertebesi yükseldikçe tevâzû hâli artar”


Ârif bir şâir de bu hakîkati şöyle nazma döker:

Mazhar-ı feyz olamaz düşmeyicek hâke nebât

Mütevâzî olanı rahmet-i Rahman büyütür


“Tohum toprağa düşmedikçe filizlenip büyüyemez Allâh’ın rahmeti de, kibirlileri değil, ancak mütevâzı olanları büyütüp yüceltir”


Hazret-i Mevlânâ’nın şu beyânı da, böbürlenenlerin ve benlik iddiâsına kalkışanların, kazâ kılıcını kendi aleyhlerine tahrik ettiklerinin açık bir ifâdesidir: “Kılıç, boynu olan kişinin boynunu keser Gölge ise yerlere serilmiştir Boynu ve bedeni olmadığı için onun yaralanması ve kesilmesi de yoktur”


Gurur, kibir ve ucub, ekseriyetle istîdatlı ve varlıklı insanlarda meydana gelir Hâlbuki insana lutfedilen bütün nîmetler, iki uçlu bir bıçak gibidir Yani hayra da, şerre de kullanılabilir Bu itibarla maddî-mânevî istîdat ve zenginliklerin asıl ihtişâmı, cimrilik ve israftan uzak durup tevâzû ve cömertlikle imkânlarını muhtaçlara sarf edebilmektir


Mü’min dâimâ; “Kendime ne kadar, başkalarına ne kadar ALLAH rızâsı için sarf hâlindeyim?” tefekkürü içinde olmalıdır

alıntı