Bir İletişim Felsefesine Doğru

Bir iletişim felsefesine doğru
BİR İLETİŞİM FELSEFESİNE DOĞRU 1

LAİK İKONOLOJİ VE YENİ-PAGANİZMİN HEM VASATI, HEM DE VASITASI OLARAK MEDYA/YUSUF KAPLAN
Tam metni birkaç bölümden oluşan bu makalenin ilk bölümünde, yazar, kapsamlı bir iletişim felsefesi geliştirme denemesinde bulunuyor İçinde yaşadığımız çağı, çeşitli iletişim araçlarının geliştirildiği bir çağ olmasına rağmen bir “iletişim çağı” olarak adlandıramayacağımızı, adına iletişim araçları dense de, sözkonusu araçların hem Batı uygarlığının temel kurucu paradigmalarının bir yansıması olarak işlev gördüğünü, hem de, insanlık tarihinde ilk defa bir uygarlık tecrübesini tanımlayabilecek ve yönlendirebilecek bir konuma geçtiği için, çağımızı “medya çağı”, medya çağı’nın ürünü olan Batı uygarlığını ise araçsal aklın her şeye hâkim olduğu ve çift yönlü işleyen bir “medya uygarlığı” olarak tanımlayabileceğimiz; o yüzden medya ve iletişim meselesinin öncelikli olarak bir medeniyet meselesi olarak ele alındığı zaman tam olarak anlaşılabilmesinin mümkün olabileceğini; ancak böylesi bir okumadan sonra, hem medyanın doğasının ve dilinin dönüştürülebilmesinin, hem de yaşanan küresel medeniyet krizinin aşılabilmesinin imkân dâhiline girebileceğini öne sürüyor Yazar, medyaların, Batı uygarlığının modernlikle birlikte insanı tanrılaştırma sürecine girmesi nedeniyle yaşadığı ontolojik güvensizlik sorununu aşmak için epistemolojik güvenlik alanlarını genişletme çabası sonrasında geliştirildiğini ancak bu yanılsatıcı yönelimin, insanlığı tekno-paganizm olarak adlandırdığı yeni bir paganizm biçiminin eşiğine sürüklediğini, bunun da hakikatin ve varoluşun varoluşsal bir saldırıya uğramasına yol açan büyük bir metafizik felâketle sonuçlandığını çeşitli açılardan gösteriyor ve tartışıyor

Towards a Philosophy of Communication (1):
Secular Iconology and the Media as a Mediocre and Vehicle of New-Paganism/Yusuf Kaplan
This essay attempts at developing a new philosophy of media and communication It defines the western civilization as a “media civilization”, particularly in the sense of the hegemony of instrumental reason over the fundamental domains of all human activities It argues that the positioning of human being, in place of God, as the sole determining source and force of destiny of world, nature and man, the modern / secular world-view produced an ontological insecurity In order to overcome this existential crisis, the modern paradigm led to the control and colonization on, first, nature, then all human geographies and activities, namely science, technology and later the human unconscious through the use and abuse of the instrumental reason provided by these media In that sense, argues the essay, one cannot call the age in which we live as the age of communication, because of the fact that these media themselves remove the possibilities of human communication, therefore produce an existential phenomenon of non-communication The essay ends by defining the age as an age of techno-paganism which can only be understood by the decoding of the founding paradigms of modernity, or vice versa

نحو فلسفة إتصالاتية (1): وسائل الإعلام مناخا ووسيلة لتحقير علماني للمعتقدات ووثنية جديدة/ يوسف قابلان
في القسم الأول من هذه المقالة التي يتكون نصها من عدة أقسام نجد الكاتب في محاولة لصياغة فلسفة إتصالاتية شمولية يعرض الكاتب من خلالها أن وسائل الإعلام قد تم تطويرها بعد محاولة توسيع مجالات الثقة المعرفية من أجل تجاوز مشكلة انعدام الثقة الوجودية التي تعيشها الحضارة الغربية نتيجة دخولها في مرحلة تأليه الإنسان توازيا مع الحداثة، غير أن هذا التوجه الخادع قد دفع الإنسانية إلى أعتاب شكل جديد من الوثنية يسميه الوثنية-التقنية، ويظهر الكاتب من زوايا متنوعة أن هذا أيضا قد أسفر مصيبة ميتافيزيقية عظمى تمهد الطريق إلى أن تتعرض الحقيقة والوجود إلى هجوم وجودي ما، ويناقش هذه الأمور