Canım Yanıyor Ya Erhamerrahimin

Canım yanıyor ya erhamerrahimin
Canım yanıyor Ya Erhamerrahimin!

Adını koyamadığım

Bugün gitmek istedim buralardan

Sana yakın olmak için uzakları yakın yapabilmek için

Çıktım viran şehrimden; daha fazla gidemedim nedense

Bir yağmur başladı sessizce ER-RAHİM diye fısıldadı paramparça olan yüreğime

İrkildim Ya Rabbel Alemin rahmetine kavuştur beni

Sonra yürüdüm içimde bir ses anlayamadığım

Bir güvercin gördüm sırılsıklam; EL-CELİL dedi içimdeki sese

Ne büyük ne yücesin; yüceliğinle derman ol derdime

Islandım yorgunum bir de acı var içimde nereye baksam seni gördüm ALLAH'ım!

Bir çocuk tebessümünde bir yaprağın vedasında mevsime

MALİKÜ’L-MÜLK tecellisini gördüm kara bulutların içinden doğan güneşte

Sen her şeyin tek sahibi ALLAH'ım

İçimde bir uçurumken hayat üstelik çıkmazdayken dar sokaklarım

EL-MÜHEYMİN sesi kulağımda

Sen aciz kullarını unutmayan hep gözeten ALLAH'ım yardım et bu kuluna

Savruluyorum nereye gitsem bilmiyorum bir dağa bakıyorum bir mahlukata

Hepsi rükuda hepsi kıyamda

Çiçekler otlar toprak secdede

En küçük mahlukat zikirde insanlık ise gaflette!

YA HALIK diyor tabiat; adem ise hüsranda azapta!

Ey incelik lütuf sahibi EL-LATİF!

Ey kusurlardan münezzeh KUDDÜS!

EY adalet sahibi EL-ADL!

EY büyüklük sahibi EL-AZİM!

EY merhamet sahibi ER-RAHMAN!

Nereye baksam nereye dönsem sen tecelli ettin

Bir tek insanlıkta görmedim huşu ile yakarış

Her şey sende yaşarken; insanlık nefsinde ölmüş!

Her yer sende iken insanlık her yerde viran olmuş!

Bu viran şehirde divane dünyada yalnız bırakma bizi

UTANIYORUZ RAHMETİ GENİŞ ALLAH'IM!

Bizi bize bırakma ALLAH'ım!

BİZİ BİZE BIRAKMA!!!