Lamacılık

lamacılığın tarihçesi - tibet ve orta asya budacılığı - lamacılığın özellikleriBuddhacılığın Tibet ve Orta Asya’deki özel bir şekli Buddha’cılığın Dalaylama’ların cismani iktidarına bağlı bölgelerdeki (XVII yy) teşkilâtı (Tibet’teki Tsong Khapa reformu sonunda meydana çıktı)


Lama’cılık esasında Mahayana Buddha’cılığından ayrı değildir; VIII yyda Nepal ile Keşmir’de hüküm sürmüş olan siva tasavvufu ve tantrizm’i ile şekil değiştirmiş, 747′de de rahip Padma Sambhava’nın gayreti ile Tibet’e yayılmıştır Fadma Sambhava Lama’cılığın asıl kurucusudur Kendisi Samye’de ilk Tibet manastırını yaptırdı ve ilk lama tarikatını kurdu Padma Sambhava’nın Buddha disiplinini gevşettiği ve ibadet şekilleri arasına sihir töreni ile büyücülük uygulamasını soktuğu söylenir


Tsong Kapa (1355-1417), Buddha’cılıkta ilk saflığını sağlamaya uğraştı Böylece reforma uyan mezhep «nyigmapa» (eski okul) mezhebine karşı olmak üzere «gelongpa» adını aldı Sonradan kendisi 1409′da kurmuş olduğu manastır adına «büyük Gahldan laması» unvanını aldı Lama’cılığın, Asya’nın en zengin türbe ve tapınaklarından biri olan Panteon’u vardır Burada, başkaca beş dyani-budha ve onların dyani-bodhisattva’ları yer alır


Ayrıca evreni meydana getiren çeşitli dünyalarda Sakyamuni’den önce ve sonra beliren bin buddha tasviri, mahalli tanrılar ve aile tanrıları ile bir yığın şeytan temsilleri gelir Lama’cılık, Tibet’ten Moğolistan’a, Çin’e, Sibirya’ya hattâ Kırgızlar ve Kalmuklar aracılığı ile Kafkasya’ya kadar yayıldı


alıntı