Babalarımız Ve Biz...

Hayat tarzımız babalarımızınkinden çok farklı Babalarımızın fikirleri, beklentileri, hedefleri vardı Bizim hayatımızı düzenleyen tek faktör gelir düzeyimiz Bir görevler ve yasaklar ağı içinde sürüklenip gidiyoruz Önümüze çıkan herhangi bir durumda ne yapacağımız önceden belirlenmiş İçinden çıktığımızda bir şeyin değişmeyeceği bir sistemin parçasıyız Belki genç yaşlarda bir gelecek tasavvurumuz vardır ama bir işletmeye girdikten sonra kendi dışımızdaki bir akıl bizi yönetmeye başlar Artık gelire ve hiyerarşiye dayalı yeknesak hayatımızda yapabileceğimiz tek şey daha fazla para kazanmak Yapabilirsek tabi Çünkü sistem az bir kesimin para kazanmasına izin verir Bu noktadan sonra gelirimize göre bize gösterilen yerde yemek yer, gösterilen yerde ve zamanda tatil yaparız Hayata dair bir fikrimiz olsa bile servetimize göre değer kazanacaktır

Çalışma ve eğitim hayatımız mekanik ölçülerle sınırlı Eğlence, sanat, boş zamanların değerlendirilmesi de dâhil olmak üzere insanın bütün bölgeleri ve dönemleri planmış ve belli sınırlar içine alınmıştır Kısacası hayatımız teknoloji ve teknolojiye sahip azınlığın denetiminde robotlaşmaktan başka bir şey değil(ki bazılarımız hayatı lahutide rep dilenmekten ibaret )

Babalarımızın çağında gücü olan para kazanırdı Şimdi parası olan güçlüdür ve her türlü siyasi nüfuza muktedirdir Modern dünyada paraya yön verenlere rakip olarak geniş kalabalıklar, yani halk vardır Başka bir deyişle proletarya Demokrasi bu sınıflar arasındaki uzlaşmanın hukuki olarak ele alınmasıdır Ancak bu noktada sınıflar arasında uzlaşma sırasında halk adına müzakere yapanların gerçekten halkı temsil edip edemediği hayati önem taşımaktadır Eğer edemiyorsa demokrasi bir yalandan, aldatmacadan başka bir şey değildir ki çoğunlukla öyle olmaktadır Bu düzende her sınıfın bir siyasi karşılığı/partisi vardır ve siyasi partilerle sermaye sahipleri bir savaş içindedirler Bu savaşın amacı yukarda söylendiği gibi mutabakata varmak ve temsil edilen yığınların haklarını korumak olmalıdır Ancak ve eğer parti yönetimleri sermaye sahiplerinin güdümündeyse savaşın amacı ya maddi çıkarları korumak ya da yeni kazançlar elde etmek olacaktır

Artık özgürlükten söz edenlerin bile konuşmalarında kendilerinin getirecekleri yeni zincirlerin şakırtılarını duyabiliyoruz