Üç Hikâye - Üç Ders - Bir Söz

Üç hikâye - Üç ders - Bir söz 1Hikâye

Kavak Ağacı ile Kabak

Ulu bir kavak ağacının yanında bir kabak filizi boy göstermiş
Bahar ilerledikçe bitki kavak ağacına sarılarak yükselmeye başlamış
Yağmurların ve güneşin etkisiyle müthiş bir hızla büyümüş
ve neredeyse kavak ağacı ile aynı boya gelmiş
Bir gün dayanamayıp sormuş kavağa:
-Sen kaç ayda bu hale geldin ağaç?
-On yılda, demiş kavak
-On yılda mı? Diye gülmüş ve çiçeklerini sallamış kabak
-Ben neredeyse iki ayda seninle aynı boya geldim bak!
-Doğru, demiş kavak
Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgârları başladığında
kabak üşümeye sonra yapraklarını düşürmeye, soğuklar arttıkça da aşağıya doğru inmeye başlamış
Sormuş endişeyle kavağa:
-Neler oluyor bana ağaç?
-Ölüyorsun, demiş kavak
-Niçin?
-Benim on yılda geldiğim yere, iki ayda gelmeye çalıştığın için

1Ders: Çalışmadan emek harcamadan gelinen nokta başarı sayılmaz
Kolay kazanılan, kolay kaybedilir
Her işte alın teri ve emek şarttır

2 Hikâye

En iyi Buğday
Her yıl yapılan “en iyi buğday” yarışmasını yine aynı çiftçi kazanmıştı
Çiftçiye bu işin sırrı soruldu Çiftçi:
-Benim sırrımın cevabı, kendi buğday tohumlarımı komşularımla paylaşmakta yatıyor, dedi
-Elinizdeki kaliteli tohumları rakiplerinizle mi paylaşıyorsunuz?
Ama neden böyle bir şeye ihtiyaç duyuyorsunuz? diye sorulduğunda,
-Neden olmasın, dedi çiftçi
-Bilmediğiniz bir şey var; rüzgâr olgunlaşmakta olan buğdaydan poleni alır ve tarladan tarlaya taşır
Bu nedenle, komşularımın kötü buğday yetiştirmesi demek, benim ürünümün kalitesinin de düşük olması demektir
Eğer en iyi buğdayı yetiştirmek istiyorsam, komşularımın da iyi buğdaylar yetiştirmesine yardımcı olmam gerekiyor

2 Ders: Sevgi ve paylaşmak en yakınınızdan başlar
Sonra yayılarak devam eder Kin, cimrilik, nefret kimsenin hoşlanacağı davranışlar değildir

3 Hikâye

Geleceğini biliyordum…

Savaşın en kanlı günlerinden biriydi
Asker, en iyi arkadaşının az ilerde kanlar içinde yere düştüğünü gördü
İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar
Tam siperden dışarı doğru bir hamle yapacağı sırada,
başka bir arkadaşı onu omzundan tutarak tekrar içeri çekti,
-Delirdin mi sen? Gitmeye değer mi? Baksana delik deşik olmuş
Büyük bir ihtimalle ölmüştür
Artık onun için yapabileceğin bir şey yok
Boşuna kendi hayatını tehlikeye atma
Fakat asker onu dinlemedi ve kendisini siperden dışarıya attı
İnanılması güç bir mucize gerçekleşti, asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı
Onu sırtına aldı ve koşa koşa geri döndü Birlikte siperin içine yuvarlandılar
Fakat cesur asker yaralı arkadaşını kurtaramamıştı Siperdeki diğer arkadaşı;
-Sana değmez demiştim Hayatını boşu boşuna tehlikeye attın
-Değdi, dedi, gözleri dolarak, -değdi…
-Nasıl değdi? Bu adam ölmüş görmüyor musun?
-Yine de değdi Çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı
Onun son sözlerini duymak, dünyalara bedeldi benim içim
Ve hıçkırarak arkadaşının son sözlerini tekrarladı:
-Geleceğini biliyordum… Geleceğini biliyordum…

3 Ders: Güven vermek önemlidir Güven duymak önemlidir
Duyulan güveni boşa çıkarmamak daha da önemlidir

“Her sabah Afrika’da bir ceylan uyanır
En hızlı aslandan daha hızlı koşması gerektiğini bilir, yoksa öldürülecektir

Her sabah Afrika’da bir aslan uyanır
En hızlı ceylandan daha hızlı koşması gerektiğini bilir, yoksa aç kalacaktır

Aslan veya ceylan olmanız fark etmez
Güneş doğduğunda koşmaya başlasanız iyi olur”

afrika Atasözü

Çok çalışmak, emek harcamak, güven vermek, sevmek ve paylaşmak hayatın anlamlı olmasını sağlar
Her sabah uyandığımızda bir de böyle bakalım dünyaya
Unutmayın hayat uzun bir öyküye benzer
Ancak öykünün uzun olması değil, iyi olması önemlidir

Hep sevgiyle kalın…

Alıntı