Deli Fişek

Yazar hakkında: Brezilyalı ünlü yazar Jose Mauro de Vasconcelos, 1920'de Rio de Janeiro yakınlarında, Bangu'da doğdu Çok yoksul olan ailesi, onu Natal kasabasındaki amcasının yanına yolladı Orada dokuz yaşındayken Potengi Irmağında yüzmeyi öğrendi ve hep günün birinde yüzme şampiyonu olmanın hayalini kurdu Liseyi Natal'de bitirdikten sonra iki yıl tıp öğrenimi gördü Öğrenimini yarıda bırakıp yeni hayaller peşinde Rio de Janeiro'ya döndü İlk işi, hafif siklet boks antrenörlüğü oldu Yaşamı boyunca çeşitli işlerde çalıştı, bu onun yazarlığına büyük katkılar sağladı İlk kitabı "Yaban Muzu" 1940'ta yayımlandı 1945'te yayımlanan "Beyaz Toprak" adlı romanı çok beğenildi Daha sonra "Evden Uzakta" (1949), "Sular Çekilince" (1931), "Kırmızı Arara" (1953) ve "Ateş Çizgisi" (1955) romanlarını yazdı "Kayığım Rosinha" (1961) ile ününün doruğuna çıktı En ünlü kitabı "Şeker Portakalı" (1968) on iki günde yazılmıştı "Ama onu yirmi yıldan fazla yüreğimde taşıdım," der yazar Bu kitaptaki küçük Zeze'nin serüvenleri "Güneşi Uyandıralım" (1974) ve "Delifişek" (1963) adlı romanlarında sürer Bu ünlü yazar 1988'de öldü

Kitabın Özeti:Kitap büyük şehrin fakir mahallelerinde yaşayan Zeze ve onun en yakın dostlarının öyküsünü anlatıyor Üstelik bu dostlar sadece insanlardan ibaret değil Sözgelimi kitaba adını veren şeker portakalı ağacı da bu dostlardan birisi Yani Zeze'nin dünyası, yaşadığı çevreyle kıyaslanmayacak kadar renkli ve zengin
Zeze’nin annesi Kızılderili kökenli, babası Portekizlidir Zeze’nin yedi kardeşi vardır Kendisi ailenin dördüncü çocuğu olup iki ablası bir ağabeyi ve kendinden küçük bir erkek kardeşi vardır En büyük ablası Jandira , başı sıkıştığında Zeze’nin koruyucusu olan ablası Gloria, ağabeyi Totoca ve çok sevdiği küçük kardeşi ,kendi tabiriyle, Kral Luis (Bu karakterler kitapta ismi ençok kullanılanlardır)
Zeze’nin 5 yaşına bastığı günlerde ailesi ekonomik açıdan çok zor günler geçiriyordu Babası işten çıkarılmıştı Ailenin tüm yükünü annesi çekiyordu Bu nedenle ailenin diğer üyeleri de fırsat buldukça çeşitli işlerde çalışmaya başladılar Zeze de ayakkabı boyayarak en azından kendi harçlığını çıkarıyor Bir süre sonra kirası daha ucuz bir eve taşınmak zorunda kalan Zeze, kitaba adını veren şeker portakalı ağacı fidanıyla yeni taşındıkları evde tanışır Şeker portakalı fidanı Zeze’nin en iyi sırdaşı , oyun arkadaşıdır artık En mutsuz anlarında, ceza aldığında hep en yakın dostuna koşar
Zeze çok yaramaz bir çocuktur Tüm komşuları, ev halkı Zeze’nin yaramazlıklarından nasibini alır Yaramazlıklarından dolayı Zeze çok ceza almıştır veya çok kötü şekilde dövülmüştür Dayak Zeze’nin çok üzülmesine sebep olmaktadır ama aile bireyleri Zeze’nin yaramazlıklarını durdurmanın tek yolunun bu olduğunu düşünmektedirler Dayaktan tek korunağı ise ablası Jandira’dır Başı her sıkıştığında Jandira’nın yanında alır soluğu
Zeze’nin çocukluğunda ki önemli olaylardan biriside bir Portekizli olan Manuel Valaderes’le tanışmasıdır Manuel Valaderes, zengindir ve yetişkin bir çocuk sahibidir Zeze, Manuel Valaderes’i babası kadar sevmiştir ve tüm sırlarını, düşüncelerini, hayallerini onunla paylaşmaktadır Manuel Valaderes de Zeze’yi çok sevmektedir Bu sevgi o kadar güçlenir ki, Zeze Manuel Valaderes’ten kendisini babasından istemesi ister Ama talihsizliğin bir türlü peşini bırakmadığı Zeze bir baba olarak gördüğü Manuel Valaderes’i bir trafik kazasında kaybeder Aynı zamanda bir yol yapımı sebebiyle Şeker Portakalı fidanının da kesileceğini öğrenen Zeze’nin dünyası yıkılır Yataklara düşer Günlerce yarı baygın yatan Zeze, ziyaretçi akınına uğrar İnsanlar o nekar yaramaz olsa da onu ne kadar sevdiklerini gösterirler Kitap Zeze’nin iyileşip, kendine gelmesiyle sona erer