Elli Parça

Hemen her sabah beni görmekten sıkılmış olabilirdiBeni görmenin yanı sıra benim ısrarlarımdan da usanmış olabilirdiAma ben ona hiçbir şey yapmasam bile,benim varlığımdan gene de rahatsızlık duyacaktıÇünkü benim varlığımda onu tehdit eden,ona kendi suçluluğunu anımsatan çok güçlü bir şey vardıBenim katilini arayan pervasızlığım,yol yordam bilmezliğim,-hadi korkusuzluğum da diyelim-,ona bir türlü gerçekleştiremediği düşlerini,işleyemediği cinayetleri anımsatıyorduDüşüne,ölüme ve babasına olan borcunu aklına getiren bir şeydim benKendi hesaplaşmasındaki tutukluğu anlatan bir tetiktim benYalnızca düşlerini,fantazilerini besleyen ama hiçbir zaman gerçeğe dönüşmeyen,dönüşmeyecek olan cinayet tasarılarının omuzlarına binmiş yükünü,ağırlığını duyuyordu beni gördükçeOnun için ben,pervasızca ortalıklarda dolaşan capcanlı bir vicdan azabıydımBana baktıkça korkularını görüyorduOna yaşayamadığı şetlerin varlığını sezdiriyordumZaman zaman bundan tat aldığım bile söylenebilirdi
''Hamlet ile Hedda Gablerdüşünsenize ölümün nasıl da güzel bir ikilisi bu
''Ama ne yazık ki ikimiz de yapayalnızdıkBirbirimize yardım edemeyecek kadar yapayalnızO kadar çok kendimize itilmiştik ki
''Ölüm bile bizi birleştirmiyordu''

Murathan Mungan/Elli Parça