Aşka Yolculuk Veysel Karani/Sinan Yağmur

Aşka Yolculuk Veysel Karani

Sinan Yağmur

“Bana, ‘Sen kimsin?’ diye sormayın Ömrü azıcık kalmış bir HİÇ’im Ben, hiçbir şeyim, hiçbir şeyim Yürek vermediğiniz, ta içinize erişemez İnsanlara baktım ki her biri kendisine bir sevgili edinmişKimi kadın, kimi erkek Bazısı nefis, bazısı da heva Kimi mal, kimisi de şöhret Herkes o sevgiliyle ölüm anına kadar beraber olabilmiş, bazısı da kabrin başına kadar beraber bulunabilmiş, toprağa verilince ona veda etmiş Herkes sevgilisini karanlık bir kuytuya bırakıp geri dönüyor
Düşündüm Kendime öyle bir sevgili bulayım ki, hayatımda ve vefatımda benimle beraber olsun Ömrüm, özüm ve sözüm üç aşk üzerine örüldü: Allah aşkı, Peygamber aşkı ve Annem Bana kendini üç kelimeyle anlat deseler; yetimlik, yalnızlık ve yolculuk derim… Babasız kalmanın acısını imanla doldurdum, yalnızlığımda Allah’a sığındım Yolculuğumu Habibullah’ın aşkına adadım”