Kan Nakli

Kan Nakli

Kan nakli, kan bağışları yoluyla elde edilen kanın çeşitli nedenlerle kan kaybetmiş ya da kanının ana elemanlarından (akyuvar, trombosit ya da pıhtılaşma faktörleri gibi) biri eksik olan kişilere damar yoluyla verilmesidir


Kan bankaları kan bağışı yapan kişilerden kanın uygun şartlarda alınmasından, bu kanların çeşitli işlemlere tabi tutulmasından ve ihtiyacı olan kişilere verilmesinden sorumlu kuruluşlardır


Bir kişinin kan bağışında bulunabilmesi için ön koşul o kişinin sağlıklı olmasıdır Gerekli muayeneler yapıldıktan sonra kan bağışlayan kişiden yaklaşık olarak 500 mililitre kan alınır Kansızlığı olmayan, kalp ve dolaşım sistemi uygun çalışan bir kişiden alınan bu miktar, kan bağışlayan kişide hiç bir problem yaratmaz Yaklaşık dört haftada bu verilen kan üretilerek tekrar yerine konmuş olur Kan bağışlanması belli kanunlara tabidir ve 18 yaş altında ve 65 yaş üstünde olan kişiler kan bağışında bulunamazlar Kanında Hepatit B ya da AIDS gibi bir enfeksiyon hastalığı olduğu bilinen ya da kalp ve dolaşım sistemine ait hastalığı, ya da kan hastalığı olanlar da kan bağışında bulunamazlar


Bağış yoluyla alınan kanlar hangi işlemlerden geçer?


Alınan kanlar Hepatit B, sifiliz, HIV (AIDS etkeni) ve diğer enfeksiyon etkenlerinin varlığı açısından incelenir Daha sonra kanlar özel torbalarda ve belli ısılarda saklanmak üzere ya olduğu gibi tam kan şeklinde ya da çeşitli bölümlere ayrılarak kan bankasında muhafaza edilir


Her torbanın üzerinde kanın grubu, alınma tarihi ve son kullanma tarihi mutlaka belirtilmiştir

Taze kan ve banka kanı arasındaki farklar


Alınan kan ilk 5-7 gün içinde taze kan olarak kabul edilir Kan alındıktan sonra ilk birkaç satte akyuvarlar, iki gün sonra trombositler tümüyle yok olur Pıhtılaşma faktörleri de genellikle iki gün sonra önemli oranda azalmış olur


Kan eskidikçe hücre parçalanması sonucu ortaya çıkan potasyum kanın potasyum seviyesini artırır Bu durumda banka kanı içinde temel olarak yanlızca alyuvarları bulunduran bir kandır Mümkünse her durumda taze kan verilmelidir Ancak ciddi kan kayıplarında son kullanma tarihi geçmediği sürece banka kanı da gerekli miktarlarda verilebilir


Bağışlanan kandan elde edilebilen ürünler


Bağış yoluyla elde edilen bir kan direkt olarak torbalandığında o kandan yalnızca bir kişi faydalanabilir Halbuki gelişmiş yöntemler kullanılarak kanın elemanları ayrıştırıldığında bir ünite kandan daha fazla sayıda kişinin faydalanması sağlanır Kanaması olan birine tam kan yerine yalnızca eritrosit suspansiyonu verildiğinde tam kandan geriye kalan diğer maddeler (lökositler, akyuvarlar, plazma) diğer ihtiyacı olanlarda kullanılabilir


Tam kan:


Vericiden alınan bir ünite tam kan hiç bir ayırma işlemine tabi tutulmadan sitrat maddesi katılarak pıhtılaşması önlenir Yaklaşık 400-450 mililitredir Hematokrit değeri %35-40 civarındadır Buzdolabında (+) 4 derecede 21 gün dayanır Verildiğinde hastanın hematokrit değerini %3 artırır


Buzdolabından çıkarılan kan ısındıktan sonra kullanılmazsa atılır, tekrar buzdolabına konmaz


Eritrosit (alyuvar)suspansiyonu:


Plazması azaltılmış yoğun bir kandır Eritrositleri yoğunlaştırılmış olduğundan hematokrit %65-70 civarındadır Özellikle dolaşım yüklenme riski olan hastalar başta olmak üzere mümkün olan her durumda eritrosit süspansiyonu kullanılır Verilen hastanın hematokrit değerini %3 artırır Buzdolabında (+)4 derecede 3-5 hafta dayanır Ek olarak yıkanma işlemine tabi tutulursa 12 saat içinde kullanılmalıdır


Lökosit (akyuvar) suspansiyonu:


Bağışlanan kandan lökositler ayrılarak elde edilir Nötropeni (kanda akyuvar düşüklüğü) sonucu gelişen enfeksiyonların önlenmesinde ya da tedavisinde kullanılır 12 saat içinde kullanılmalıdır


Trombosit suspansiyonu:


Bağışlanan kandan yalnızca trombositlerin ayrılmasıyla elde edilir Çeşitli nedenlerle trombosit sayısı düşmüş olan hastalarda kanamanın önlenmesi ya da tedavisi için kullanılır Bir ünitesi trombosit sayısını 5-10 bin artırır Bir ünite tam kandan (yani bir vericiden) özel yöntemlerle 8-10 ünite trombosit suspansiyonu elde edilebilmektedir Ağır trombositopenilerde (trombosit sayısı düşüklüğü) etkili olabilmesi için arka arkaya altı üniteye kadar vermek gerekir Elde edilen suspansiyonlar oda ısısında saklanır ve üç gün içinde kullanılır Buzdolabında saklanırsa trombositler kısa zamanda parçalanır


İnsan albümini:


Çok sayıda kan bağışlayıcısı kanından elde edilen albüminin birleştirilmesiyle elde edilir Çeşitli nedenlerle kan albümin değerleri düşmüş olan insanlarda kullanılır Çok fazla sayıda bağışlayıcıdan elde edildiği için enfeksiyon riski diğerlerine göre yüksek bir üründür


Taze dondurulmuş plazma:


Bağışlanan kandan plazmanın (kanın sıvı kısmının) ayrılmasıyla elde edilir Pıhtılaşma faktörlerinin harcandığı yaygın damariçi pıhtılaşması (DIC) gibi ölümcül durumların tedavisinde hayat kurtarıcıdır Elde edildikten sonra buzdolabında (-)30 derecede saklanır


Pıhtılaşma faktörleri:


Bağışlanan kanın plazmasında pıhtılaşma faktörleri de teker teker ya da gruplar halinde ayrıştırılarak eksiği olan kişilere verilebilir (fibrinojen, kriyopresipitat, antihemofilik faktör gibi)


Gama globulinler (nonspesifik ve spesifik immunglobulinler):


Kanın serumunda (proteinlerin de bulunduğu sıvı kısım) kişinin savunma sisteminin ürettiği antikorlar yeralır Bunlar ayrıştırılıp çeşitli vericilerden elde edilenler biraraya getirildiğinde çeşitli hastalıkların önlenmesinde ya da tedavisinde oldukça etkili olabilir (Hepatit B serumu, tetanoz serumu gibi) Bu sayede elde edilen bağışıklığa pasif bağışıklık adı verilir Pasif bağışıklık hastanın vücudu bağışıklığı kendisi aktif olarak sağlayamadığı durumlarda ya da hızlı bir şekilde bağışıklık sağlanması gerektiğinde (hepatit B'li olduğu bilinen birisiyle temas durumunda olduğu gibi) kullanılır


Kan naklinin uygulanma kuralları


Kan nakli enfeksiyon, hemoliz reaksiyonu ve allerjik reaksiyonlar gibi ciddi riskleri olabilen bir durumdur Bu yüzden gerçekten gerekli olan durumlarda ve yeterince kullanılır


Kan grupları hakkında genel bilgiler


İnsanların kan grupları A ve B adı verilen iki farklı yapıtaşının varlığı ya da yokluğuna ve Rh faktörü adı verilen bir kan grubu faktörünün varlığı ya da yokluğuna göre belirlenir Bir insanın alyuvar hücre yüzeylerinde yalnızca A ya da B yapıtaşlarından biri ya da A ve B yapıtaşlarının ikisi beraber bulunabilir, veya bu yapıtaşlarından hiç biri bulunmayabilir Bu olasılıklardan her biri için Rh faktörünün varlığı ya da yokluğu söz konusu olabilir


Bu durumda insanlarda A Rh(+) (Rh faktörü var anlamında); A Rh(-) (Rh faktörü yok anlamında); B Rh(+); B Rh (-); AB Rh(+); AB Rh(-); 0 Rh(+) ve 0 Rh(-) olmak üzere sekiz ayrı kan grubundan biri bulunur


A-B-0 ve Rh yapıtaşları dışında alyuvar yüzeyinde klinik açıdan çok fazla önem taşımayan ve kan grubu belirtilmesinde kullanılmayan bazı alt gruplar da bulunmaktadır


Bireyin kan grubu anne ve babasından kalıtımla aldığı özellikler sonucu belirlenir %45 insanda 0 grubu, %40 insanda A grubu, %10 insanda B grubu; %5 insanda da AB grubu bulunur %85 insan Rh(+) kan grubuna sahiptir Bu nedenle AB Rh(-) ve B Rh (-) kan grupları en az bulunan kan gruplarıdır


Bir insanın kendi dokusunun bir parçası olmayan her madde ve transplantasyonla vücuda yerleştirilen her organ yabancı bir madde olarak işlem görür Bu yabancı maddelere antijen (kendi genetik yapısına uymayan anlamında) adı verilir Bu antijenler girdiği bedenin savunma sistemini harekete geçirir Antijenler kan grubu yapıtaşları dışında bakteriler, virüsler, protozoalar gibi maddeler ve böbrek, karaciğer ya da kalp gibi nakledilen organlar olabilir


Savunma sistemi kendisine yabancı olan bir maddeyle karşılaştığında o maddeyi yok etmek amacıyla harekete geçer ve o maddeyi tanıyabilen antikor (yabancı cisme karşı üretilen "cisim" anlamında) adlı kimyasal maddeler üretir Antikor antijeniyle anahtar-kilit ilişkisi içindedir ve antijeni gördüğü yerde bağlanarak parçalamaya ve sistemden uzaklaştırmaya çalışır


A grubu kanın alyuvar yüzeyinde yalnız A antijeni, B grubu kanın alyuvar yüzeyinde yalnız B antijeni, AB grubu kanın alyuvar yüzeyinde hem A hem de B antijeni bulunur 0 grubu kanın alyuvar yüzeyinde antijen bulunmaz Rh(+) kanda alyuvar yüzeyinde Rh (ya da D) antijeni bulunur


A grubu kanın serumunda B antijenine karşı antikor, B grubu kanın serumunda A grubuna karşı antikor, 0 grubu kanın serumunda ise hem A hem de B antijenine karşı antikor doğal olarak hazır bulunur AB grubu kanın serumunda ise ne A ne de B antijenine karşı antikor bulunmaz Rh(-) olan bir kanın serumunda ise Rh antijenine karşı antikor ya hazır bulunur ya da ilk karşılaşmada hızla üretilir (Rh uygunsuzluğu olan bir evlilikte Rh(-) anne adayının Rh(+) bebeğinin alyuvarlarının Rh antijenlerine karşı antikor üretmesi bunun en güzel örneğidir


Bir kişiye uygun olmayan gruptan kan nakli yapıldığında nakil yapılan kişinin serumunda bulunan antikorlar verilen kandaki kan grubu antijenlerini tanıyarak antijenin bulunduğu alyuvarları parçalamaya başlarlar Hemolitik reaksiyon (alyuvarların parçalanması) adı verilen bu olay hayatı tehdit eden bir durumdur Bu nedenle kan nakli ancak uygun kanın grubuyla yapılmalıdır


En ideali kan transfuzyonunun A-B-0 ve Rh grubu aynı olan kan grubuyla yapılmasıdır


Aynı gruptan kan bulunamadığında aşağıdaki şemaya uyularak kan nakli yapılır:


Rh(+) kan grubuna sahip bir kişi alyuvar yüzeyinde Rh antijeni içerir, ancak serumunda Rh antijenine karşı antikor içermez Bu yüzden gerekli durumlarda Rh(-) kan grubundan kan alabilir


Rh(-) kan grubuna sahip bir kişi ise alyuvar yüzeyinde Rh antijeni içermez, ancak serumunda Rh antijenine karşı antikor içerir, ya da ilk karşılaşma sonrasında bu antikorları hızla üretmeye başlar Bu yüzden ancak Rh(-) kan grubuna sahip biri, Rh(-) bir gruptan kan alabilir


0 kan grubuna sahip bir kişi alyuvar yüzeyinde hiç antijen bulunmadığı için her gruba kan verebilir Ancak serumunda hem A hem de B'ye karşı antikor bulundurduğundan kendi grubu dışında kalan kan gruplarından kan alamaz


AB kan grubuna sahip bir kişinin alyuvar yüzeyinde hem A hem de B antijeni bulunur Bu yüzden kendisi dışındaki hiçbir gruba kan veremez Ancak serumunda A ya da B'ye karşı antikor içermediğinden her gruptan kan alabilir


A kan grubuna sahip bir kişi alyuvar yüzeyinde A antijeni içerir Bu yüzden B grubuna ve 0 grubuna kan veremez Serumunda B'ye karşı antikor bulundurduğundan B'den ve AB'den kan alamaz


B kan grubuna sahip bir kişi alyuvar yüzeyinde B antijeni içerir Bu yüzden A grubuna ve 0 grubuna kan veremez serumunda A'ya karşı antikor bulundurduğundan A'dan ve AB'den kan alamaz


Bu bilgiler ışığında 0Rh(-) kanın kendisi dışında hiç bir gruptan kan alamadığını ve AB Rh(+) kan grubuna sahip bir kişinin gerekli durumlarda her gruptan kan alabildiğini söyleyebiliriz Bu nedenle 0 Rh(-) kan grubu "genel verici", AB Rh(-) grubu da "genel alıcı" olarak tanımlanır


Acil kan nakli yapılması gereken birine ne kendi kan grubundan ne de alabileceği gruptan kan bulunamadığı durumlarda 0Rh(-) kan verilebilir 0 Rh(-) genel verici olduğundan grubu kesin olarak 0Rh(-) olarak tayin edilmiş bir kan çok acil durumlarda diğer kişinin kan grubunu tayine gerek kalmaksızın verilebilir


Uygun kan bulunana kadar kanaması olan hastaya sıvı tedavisine devam edilir Sıvı tedavisinde kanın sıvı kısmının damar içinde kalmasına ve böylece damar sisteminde basıncın düşmesine engel olmak amacıyla plazma genişletici olarak adlandırılan maddelerden faydalanılır Bu maddeler sentetik olarak üretilen ve molekül ağırlıkları nedeniyle kanın içindeki sıvıyı kendilerine çekerek damar içi sıvı volümünü sabit tutmaya yarayan maddelerdir


Kan nakli yapılmadan önce yapılan uygunluk testi


Kan ihtiyacı olan bir insana uygun gruptan kan bulunduğunda kanı vermeye başlamadan önce verilecek kandan alınan numuneyle nakil yapılacak kişiden alınan kan numunesi birleştirilir Mikroskop altında yapılan incelemede gruplar birbirine uymuyorsa antikorların alyuvarlara bağlanması sonucu kümeleşmeler meydana gelir Bu durumda muhtemelen ya nakil edilecek kişinin ya da nakil yapılacak kanın grubu yanlış belirlenmiştir


Çok nadiren gruplar uygun olmasına karşın bir alt grup uyuşmazlığı söz konusu olabilir


Yukarıda bahsedilen bu teste cross-matching (çapraz karşılaştırma) adı verilir Bu testte kümeleşme görülmesi kan hastaya nakledildiğinde hastanın damarı içinde de aynı olayın meydana geleceğini gösterir Böyle bir durumda o kan kesinlikle hastaya verilmez Çapraz karşılaştırma yapmadan kan naklinin yapılabileceği tek durum genel verici olan 0Rh(-) kan ile yapılan nakildir


Kan nakli esnasında ya da sonrasında ortaya çıkabilen istenmeyen durumlar


Erken dönemde ortaya çıkan durumlar


Hemolitik reaksiyon (nakledilen kanın alyuvarlarının parçalanması)


Kan nakli esnasında ortaya çıkan en tehlikeli durumdur Kişiye uygun olmayan kan grubundan kan verilmesine bağlı olarak kan naklinin ilk 30 dakikasında ortaya çıkar Bazı durumlarda tarihi geçmiş kanın verilmesi de hemolitik reaksiyona yol açabilir


Özellikle A-B-0 grup uyumsuzluğunda belirtiler daha şiddetli olur Kanı alan kişinin serumunda bulunan antikorlar verilen kanın alyuvarlarının yıkılmasına neden olur Kanın verildiği toplardamar boyunca sıcaklık artışı ve ağrı, terleme, çarpıntı ve taşikardi (nabız hızlanması), hipotansiyon (tansiyon düşüklüğü), bel ağrısı, kanamaya eğilim sık görülen belirtilerdir Uygun müdahale ve tedavi yapılmadığında şok ve ölüm görülebilir Hemoliz sonucu ortaya çıkan hemoglobin (alyuvarların en önemli yapıtaşı) idrarda çıkar, parçalanma sonucu ortaya çıkan bilirubin de sarılık görülmesine neden olur İleri durumlarda ilk önlemler başarılı olsa bile geçici böbrek yetmezliği gelişebilir Böbrek yetmezliğinin parçalanan alyuvarlardan açığa çıkan maddelerin böbrek damarlarında yarattığı bozukluktan kaynaklandığı düşünülmektedir


Bazı durumlarda hemoliz kan naklinden 2-14 gün sonra ortaya çıkabilir Hemen ortaya çıkan hemolitik reaksiyona göre daha selim seyreder Hafif sarılık ve idrarda hemoglobin saptanması dışında bulgu vermeyebilir


Hemolitik reaksiyon saptandığı anda hemen transfuzyona sonverilir ve aynı damardan serum verilmeye başlanır Çapraz karşılaştırma tekrarlanır, kan grupları tekrar belirlenir İlk idrarda hemoglobin görülmesiyle tanı konur ve uygun tedaviye başlanır ?oku önlemeye ve böbrekleri korumaya yönelik olarak sıvı tedavisi, kortizon ve diüretik (idrar söktürücü) ilaçlardan faydalanılır Bazı durumlarda diyaliz gerekebilir


Febril reaksiyonlar (ateş yükselmesi)


Kan naklinde %3-4 oranında rastlanır Alıcıda verilen kanın trombosit ve lökositlerine (akyuvarlar) karşı antikor bulunmasına bağlı meydana gelir Antikorlar bu hücreleri parçaladığında açığa çıkan pirojen (ateş yükseltici) maddeler nedeniyle vücut ısısı yükselir

Bazı durumlarda steril olmayan kanda bulunan bakterilerden açığa çıkan pirojen maddeler de ateş yükselmesine neden olabilir


Febril reaksiyon kan verilmesinden sonraki 1-3 saatte ortaya çıkar Titreme, ateş, baş ağrısı ve kusma gözlenir Bakterilere bağlı değilse 1-2 saat içinde kendiliğinden düzelir


Febril reaksiyon ortaya çıktığında kan nakil hızı yavaşlatılır Soğuk uygulama ile ateş düşürülemezse ateş düşürücüler ve antihistaminik ilaçlar (allerji tedavisinde kullanılan ilaçlar) verilir


Dolaşım yüklenmesi


Verilen kan miktarının gereğinden fazla olması ya da kısa zamanda hızla kan verilmesi durumunda özellikle kalp ve dolaşım hastalığı bulunanlarda, yaşlılarda ve çocuklarda dolaşım yüklenmesi ortaya çıkabilir Bu durumda kalbin yükü çok fazla arttığından sol kalp yetmezliği ve akciğer ödemi meydana gelebilir


Gebeler nispeten daha genç olduklarından ve kan volümü fizyolojik olarak zaten artmış olduğundan gebelikte bu durumla nadiren karşılaşılır


Dolaşım yüklenmesi riski bulunanlarda tam kan yerine eritrosit suspansiyonu verilmesi dolaşım yüklenmesi riskini belirgin şekilde azaltır


Gram negatif sepsis


Verilen kanda yüksek miktarlarda gram(-) bakteri ve bunların ürettiği toksinlerin bulunması sonucu meydana gelen nadir bir durumdur Ölüme neden olabilir


Kan nakliyle birlikte kana geçen bakteri miktarı çok fazlaysa yarım saat sonra ateş, titreme, kusma, bazen kanlı diyare ve septik şok gelişebilir Endotoksinlerin yaptığı yaygın damariçi pıhtılaşma (DIC) nedeniyle kanamalar meydana gelebilir Hastalarda genellikle ilk 6 saatte ölüm olur

Gram(-) sepsisin hemolitik reaksiyonla ayırıcı tanısı yapılmalıdır Tedavide sıvı, antibiotik ve kortizon verilir

Kan gram(-) bakteriler için çok uygun bir besiyeridir Üremeyi engellemek için kan buzdolabından çıkartılınca fazla beklenmeden nakledilmelidir


Allerjik ve anafilaktik reaksiyonlar


Kan naklinde %1 oranında görülürler Belirtiler hemen ortaya çıkar Ürtiker (ciltte kaşıntılı kabarıklıklar), kaşıntı, anjionörotik ödem, larinks (gırtlak) ödemi ve astım şeklinde gözlenebilir


Nadiren anafilaksi (allerjinin en ağır ve ölümcül şekli) gelişir Ürtiker ve kaşıntı en sık görülen belirtilerdir


Bu reaksiyonlar atopik (allerjik bünyeye sahip) kişilerde daha sıktır Hemen transfuzyon kesilerek antihistaminik ve kortizon tedavisi yapılır Anafilaksi çok nadirdir Bu durumda ek olarak dolaşım sistemi de iflas ettiğinden tedavide ek olarak adrenalin de kullanılır


Hipotermi (vücut ısısının düşmesi)


Buzdolabından yeni çıkmış kanın ısıtılmadan hızla verilmesi esnasında ortaya çıkan bir durumdur Vücut ısısının düşmesine ve ileri durumlarda kalbin durmasına neden olabilir


Hava embolisi


Genellikle hızlı yapılan transfuzyonda meydana gelir Kanın verildiği setten hastanın damarına belli bir miktarın üzerinde hava verilmesine bağlıdır Ani nefes darlığı, siyanoz (vücutta morarma) ve senkop (bayılma) gibi belirtilerde hava embolisinden şüphelenilir Verilen havanın akciğer atardamarına geçmesini engellemek için hasta baş aşağı sol yanına yatırılır Ender görülen bir durumdur


Banka kanının fazlaca verilmesinde karşılaşılan durumlar


Banka kanında hücre parçalanmasına bağlı olarak başta trombosit ve lökositler oldukça azalmıştır Hücre parçalanması kanda potasyum artışına ve kanın pH derecesinin asitleşmesine yol açar Bu durumda özellikle kalp üzerinde çok ciddi yanetkiler ortaya çıkabilir Ayrıca banka kanının muhafazasında kullanılan sitrat adlı madde alıcı kanının kalsiyumunun düşmesine, bu da ileri durumlarda hipotansiyon (tansiyon düşüklüğü) ve kalp iletim sisteminde bozuklukların ortaya çıkmasına neden olabilir


Masif (yoğun) transfuzyonun tehlikeleri


24 saat içinde 5 litre ve daha fazla kan verilmesi durumunda masif transfuzyondan bahsedilir Genellikle banka kanı kullanılmak zorunda kalındığından istenmeyen durumlar ortaya çıkabilir Pıhtılaşma faktörleri olmayan ve trombositleri azalmış olan banka kanı nakledildiğinde kanamaya eğilim artar Ayrıca beklemiş kanda hiperpotasemi ve pH değerinin asit olması istenmeyen durumların ortaya çıkmasına neden olur


Banka kanının hazırlanmasında kullanılan sitrat kan kalsiyumunu bağladığında da çeşitli tehlikeler ortaya çıkar


Fazla miktarda kan verilmesi durumunda eritrosit suspansiyonu ve beraberinde taze dondurulmuş plazma verilmesi bu riskleri azaltabilir


Geç dönemde ortaya çıkan durumlar


Trombofilebit


Kan nakli için kullanılan damarın iltihaplanmasıdır Metal iğneler kullanıldığında ve nakil için kullanılan damar 12 saatte bir değiştirildiğinde bu risk ortadan kalkar


Enfeksiyon geçişi


Başta Hepatit B, Hepatit C ve HIV (AIDS etkeni) olmak üzere sifiliz (frengi), malarya (sıtma) ve kanla bulaşan birçok etken kan nakli esnasında verilen kandan alıcıya bulaşabilir


Kan naklinde Hepatit C bulaşma riski %3-%5, HIV bulaşma riski ise 1/50000-1/100000 arasındadır


Nakil esnasında bu enfeksiyon etkenlerinin geçişini önlemek amacıyla yapılan ileri incelemeler nakledilecek kandaki enfeksiyon etkenini bazen saptayamayabilir Bunun en iyi örneği kan bağışında bulunan kişinin bağıştan hemen önce AIDS etkenini kapmış olmasıdır Yapılan test HIV'e karşı kişinin vücudunda oluşan antikoru saptayan bir test olduğundan bağışı yapan kişinin vücudunda HIV olmasına rağmen henüz antikor oluşmadan yapılan inceleme virüs varlığını saptayamamaktadır


Görüldüğü gibi kan nakli oldukça fazla sayıda ve bazen ölümcül olabilen yan etkileri olan bir uygulamadır Bu yüzden kan naklinin yalnızca gerekli durumlarda uygulanması çok önemlidir