Sosyal Paylaşım Ağlarında Büyüyen Çocuklarımız

Sosyal Paylaşım Ağlarında Büyüyen Çocuklarımız
sosyal paylaşım ağları - sosyal paylaşım ağlarının çocuklarda etkisi - sosyal paylaşım siteleri ve çocuklar - sosyal medya kuşağı ve çocukların büyüme çağları - bilgisayarların zararlı etkileri - bilgisayar oyunları





Doğdukları andan itibaren kendileri için sosyal ağlarda (Facebook, Twitter vb) bir hesap açılan yeni bir nesil yetişiyor Bu nesili sosyal medya kuşağı olarak tanımlamak doğru mu?
• Günümüzün çocukları ve gençleri teknolojinin geldiği en son imkanlara sahip olarak yetişiyor,yaşıyor ve kendi deneyimlerini oluşturuyorlar
Son yılların teknolojik yenilikleri ve giderek gelişen iletişim donanımları sayesinde artık kilometrelerin bir önemi ve değeri kalmadıEn uzaktaki yakınlarımız bile en fazla bir tık uzakta ve sadece bir ekran yoluyla ulaşılabiliyoruzBu sınırsız gelişmelerden ve büyülü yenliklerden en çok etkilen yine çocuklarımız ve gençlerimiz oluyorFarklı bir gençlik,farklı bir çocukluk yaşıyor onlarTam anlamıyla sosyal paylaşım ağlarında paylaşımlarla yaşanan hayatların öznesi haline gelmiş çocuklarımız için maalesef giderek durum daha da içinden çıkılmaz bir hale geliyorBilişim ve iletişim teknolojisinin bu derece günlük hayata girmediği dönemlerde çocuklar sadece çocuktu,oyun oynarlar,arkadaşlarıyla mahalle maçları yapar, akşamları komşu evlerde misafirliğe giderlerdiŞimdi ise bu tip sosyal ağlarda sanal çiftlikler ediniyor,sanal hayvanlar besliyor,sanal evler kuruyor ve hayallerinde bile gerçekleştiremeyecekleri muazzam zenginliklere sahip olabiliyorlarBütün bu değişimlerin son 20-25 yılın teknolojik gelişimlerinin sonucu olduğunu düşündüğümüzde gelecek 20-25 yılı düşünmek çok korkutucu görünüyorÇocuklarımız maalesef artık sosyal ağların esiri, üretmeyen ama son hızla tüketen bir kuşağın figürleri durumundalar ve onlar tam anlamıyla sosyal ağların kendi kurallarını,kendi dilini,kendi kültürünü oluşturmuş bireyleri konumundalar

Facebook gibi ağlarda bu kadar aktif olmak, çocuklarda ne tür özelliklerin gelişmesine ve hangilerinin zayıf kalmasına yol açıyor? Bu çocukların ileride hangi özellikleri bizden farklı olacak?
• Çocuklarımızı teknolojinin ne olduğunu henüz öğrenemedikleri bir çağda teknolojinin imkanlarıyla baş başa bırakıyor olmak ve bu konuda gerekli denetimi sağlayamamak aslında çok ürkütücüBilişsel anlamda yeterli olgunluğa ulaşmamış çocuklarımız, dünyanın her yerinden her tür kişilikteki insanın aynı anda girip dolaşabildiği sanal bir deryanın ortasında yapayalnızlar aslındaHer tür tehlikeye ve sömürüye açıklar Üstelik bu konuda değişik olumsuz haberler de basın yayın organlarında gün geçtikçe daha sık olarak yer almaya başladıBütün bu tehlikelerin de dışında bir de psikolojik, fiziksel, sosyal ve zeka gelişimleri son derece olumsuz olarak etkileniyor Akranlarıyla beraber olacağı yaşta,onlardan giderek uzaklaşan,yaşının ve psikolojik yeterliliğinin çok üstündeki bilgilere kolaylıkla ulaşan,toplumsal bir varlık olmaktan çok,bireysel ve bencil davranan,gerçek hayatla sanal alem arasında kavram karmaşası yaşayan ve bir yandan da büyümeye çalışan çocuklarımız için yapacağımız hem çok şey var,hem hiçbir şey yapamıyoruz Saatlerce bilgisayar başında kalıp,bir takım oyunlar oynamak, mesajlaşmak ve görüntüleri takip etmekten başka bir eylemde bulunmayan çocuklarda aslında ciddi hiperaktivite davranışları ortaya çıkabiliyorYapı olarak en enerjik,en hareketli çağlarda bu denli az hareket etmek,enerjilerini boşaltamadıkları için saldırgan davranışlar geliştirmelerine yol açabiliyor Özellikle bir de şiddet öğeleriyle dolu oyunlar ve içerikler nedeniyle durum daha da ciddi sorunlara yol açıyor
Çok fazla bilinmese de aslında bilgisayar başında bu kadar çok kalmak çocuklarda başka önemli bir zarara daha yol açıyorHenüz gelişimlerini tamamlamamış beyinlerini olumsuz olarak etkileyen bilgisayar ışınları özellikle çocuklarda epilepsi nöbetlerine neden olabiliyorBu sorun nedeniyle tedavi gören insanlar var maalesef
Ayrıca son yıllarda tanımlanmış ve bir hastalık olarak kabul görmüş bir bağımlılık türü var: İnternet(Bilgisayar) Bağımlılığı
Üstelik bu bağımlılık sadece çocukları değil,yetişkinleri de esir almış durumda Sırf bu bağımlılık nedeniyle yıkılan yuvalar,tedavi gören eşler var
Anne babalar da ne yapacaklarını,çocuklarına nasıl ulaşacaklarını bilemiyorlar Saatler boyunca ekran karşısında kalan çocuklar zamanla,sosyal ilişkileri zayıflamış,iletişim kurmakta sorunlar yaşayan,sadece bilgisayar şemaları ve dili ile konuşan,sağlıklı arkadaş ve toplumsal ilişkiler kurmakta sorunlar yaşayan,toplumdan ve grup arkadaşlıklarından uzak, son derece bireysel,sığ kişilikler olarak,yine neredeyse kendilerinin bire bir kopyası diğer çocuklarla birlikte geleceğe hazırlanacaklarİşin en olumsuz yanı da bu aslındaÇünkü yeni nesil maalesef hep bu şekilde bireylerden oluşan bir toplum olacak gibi gözüküyor

Anne-babalara ve eğitimcilere öneriler
• Çocuklarımızı ekranlar karşısından alabilmenin en iyi yolu,ilgili,dikkatli, yönlendirici, sağlıklı anne baba tutumlarıyla birlikte düzgün aile ortamıdır Çocuklar net olarak dile getirmeseler de aileleri ile birlikte zaman geçirmekten mutlu olurlarÖzellikle yoğun iş temposu ve okul çalışmaları arasında hızla tükenen hayatlarımız içinde birlikte olabilmek için kalan zamanlar zaten son derece azDolayısıyla,çocuklarımızla paylaştığımız anları olabildiği kadar çok çoğaltmalıyız Birlikte gidebileceğimiz sinema,tiyatro, sergi gibi bazı etkinlikler,aile ve çocuklar arasındaki bağları güçlendirir Özellikle günümüzde modern hayatın bize getirdiği en büyük külfet zamansızlık ve bu zaman kısırlığı içinde çocuklarımıza zaman ayıramamanın yarattığı suçluluk duygusu da çok büyükBu duyguyla başa çıkmaya çalışırken, suçluluk duygumuzu bastırmak amacıyla satın alarak onlara sunduğumuz her oyuncak,her kıyafet,her ürün acıklı halimizi daha çok gözler önüne seriyor aslında Çocuklarımızı ekranlardan nasıl uzak tutacağımızı düşünürken,aslında onları kendimize nasıl yakınlaştıracağımız konusuna çözüm bulmalıyız öncelikle Çocuklar onlara öğreten,yol gösteren olmamışsa nasıl program yapacaklarını bilemezlerZamanı nasıl doğru kullanacaklarını kendi kendilerine öğrenemezlerYol gösterici ve eğitici olması gerekenler bizlerizÇocuklar her fırsatta arkadaşlarıyla görüşmeli,ev dışı faaliyetlere katılmalı,sosyal ortamlarda bulunmalı,ailesiyle birlikte bazı etkinliklere katılmalıdırAyrıca hayatın sadece ders çalışmaktan ibaret olmadığını unutmamak gerekiyor Çocuklarımızı mutlaka kitap okumaya teşvik etmek zorundayızBunun yolu da ‘Git odana ve kitap oku’ demek değildirÖnerimiz birlikte bir kitap seçmek ve özellikle ilk zamanlarda o okurken dinlemektirAynı şey günlük gazeteleri birlikte okumak ve yorumlamak olarak da yapılabilirBu aynı zamanda okula hazırlık,kitap okumayı sevdirmek, kelime haznesini geliştirmek ve hızlı okuyarak, okuduğunu anlamasını sağlamak bakımından ciddi bir çalışmadır Bunun dışında grup olarak yapabileceği sporlara yönlendirmek arkadaşlık ilişkilerini ve bir takımın üyesi olma duygusunu geliştirmeye de yardımcı olacak çok olumlu yöntemlerdendir

Sonuç Olarak:
• Maalesef aile olarak biz anne babaların da önceliği değişmiş durumda Görünüşte çocuk merkezli aileler olduk ama aslında okul,ders,sınav üçgeni içinde hem kendimizi hem çocuklarımızı kaybettikÇocukların akademik başarılarına odaklanmış vaziyette yaşıyoruzİnsan ilişkilerini yitirdikArtık çocukların derslerine odaklı yaşıyor,onların dershane ve sınav tarihlerine göre arkadaşlık ve akrabalık ilişkilerimizi düzenliyoruzÇocuklarımızın sokakta oynaması,arkadaşlarıyla görüşmesi gereken varlıklar olduklarını unutuyoruzOnlar artık sadece okula gitmek için evden çıkan birer sosyal ağ bağımlıları oldular Oysa çocuklarımızın duygularını,kaygılarını, hayallerini bilmiyoruzEn sevdiği rengi,en yakın arkadaşını ve niye o arkadaşını kendisine yakın bulduğunu bilmiyoruzEve geldiği anda talimatlar vermeye başlıyoruz Çocuklarımızı kendilerini sorgulamadan, yargılamadan kabul eden bilgisayarlara, sanal alemlere kendi ellerimizle teslim ediyoruzBizden ve onlara yüklediğimiz pek çok şeyden kaçıyor çocuklarÇünkü ellerinden mahallelerini,çamurları,bilyel eri, yakan topları,kukaları,yeşil alanlarını, komşu teyzelerini aldıkYerine onlarca katlı taş binaları ve muazzam teknolojileri koydukSırça köşkler içinde pamuk prensler ve pamuk prensesler yetiştiriyoruz Çocuklarımızla aramızda ise koskocaman bir sanal alem varBizler bir ayağı geleneksel kültürde kalmış,bir ayağını modern kültüre atmış,ne o tarafa ait ne bu tarafa geçebilmiş arada kalmış yetişkinlerizBu teknoloji bizim hayatlarımıza sonradan iliştirilen bir canavar ama onlar doğduklarında bu teknolojiye gözlerini açtılarBizler ne kadar çekingen davranıyorsak onlar o kadar atakBizler ne kadar bilgisizsek onlar o kadar gözü karaÜstelik acı olan bir durum daha var ki, çocuklarımızı çocuk gibi yetiştirmeyi unuttuk,onlara yetişkinler gibi davranıyoruz Oysa onları öpmek, sevmek, kucağımıza almak, dokunmak,sevdiğimiz söylemek ne kadar önemlidirBizim vermeyi unuttuğumuz ne varsa onlar doğru ya da yanlış, alabilecekleri yerleri buldularTeknolojinin nimetleri yanında külfetleri de var ve ne yazık ki en ağır külfet,ekranlar karşısında,sanal alemlerin ortasında çocuklarımızı kaybediyoruzÜstelik her şey o kadar sanal,o kadar gerçek dışı ki,bütün bu sistem bir gün çökerse elimizde ne kalacak?Havaya,suya yazılmış mesajlardan ne kalacak geriye ve sanal hayatlardan başka ne yaşamış olacağız?