Evlad Ve Akrabalara İyilik

170 - Hz Aişe (radıyallahu anhâ) anlatıyor: "Yanıma bir kadın girdi Beraberinde iki kız çocuğu da vardı Bir şeyler istedi Aksi gibi yanımda bir hurmadan başka bir şey yoktu Onu verdim Kadın aldı ve ikiye bölerek kızlarına taksim etti Kendine pay ayırmadı Çıkıp gittiler Arkadan Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) girdi Durumu ona anlattım Dedi ki: "Kim bu şekilde kızlarla imtihan edilir o da onlara iyi davranırsa, kızlar, onun için, ateşe karşı perde olurlar"
Buhârî, Zekât 10, Edeb 19; Müslim, Birr 147, (2629); Tirmizî, Birr 13, (1916)
171 - Hz Enes (radıyallahu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdu ki: "Büluğa erinceye kadar kim iki kız evladı yetiştirirse -parmaklarını birleştirerek- kıyamet günü o ve ben şöyle beraber oluruz"
Müslim, Birr 149, (2631); Tirmizî, Birr 13, (1917)
Tirmizî'de: "O ve ben cennete şu iki şey gibi beraber gireriz" dedi ve iki parmağıyla işaret etti" şeklinde gelmiştir
172 - Ebu Saîd (radıyallahu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm): "Kim "üç kız" veya "üç kızkardeş" veya "iki kız kardeş" veya "iki kız" yetiştirir, terbiye ve te'diblerini eksik etmez, onlara iyi davranır ve evlendirirse cenneti hak etmiştir"
Ebu Dâvud, Edeb 130, (5147); Tirmizî, Birr, 13 (1913)
Ebu Dâvud'da İbnu Abbas (radıyallahu anh)'dan şu rivayet de kaydedilmiştir: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdu ki: "Kimin iki kızı olur da bunları öldürmez, alçaltmaz, oğlan çocuklarını bunlara tercih etmezse Allah onu cennete koyar" (5147 H)
173 - Avf İbnu Mâlik el-Eşca'i (radıyallahu anh) anlatıyor: "Hz Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm): "Ben ve yanakları kararmış kadın kıyamet günü şu iki şey gibi yan yanayız -Hadisi rivayet eden Yezid İbnu Zürey, baş ve orta parmaklarıyla işaret yaptı- O kadın ki, mevkii, makamı bulunan kocasından dul kalmıştır, (maddi imkânlarından başka) neseb ve güzelliği yerindedir Bütün bunlara rağmen (evlenmez) ve yetimler büyüyünceye veya ölünceye kadar kendini onlara hasreder"
Hadîste geçen "yanakları kararmış kadın" tabiriyle Hz Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) yetimlerini büyütmek gayesiyle süslenmeyi ve rahat yaşamayı terkeden, çektiği sıkıntılar sebebiyle cildi kararan dul kadını ifade buyurmuştur
Ebu Dâvud, Edeb 130, (5149)
174 - Havle bintu Hakîm (radıyallahu anhâ) anlatıyor: Bir gün, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) kızı Fatıma (radıyallahu anhâ)'nın iki oğlundan birini kucaklamış olduğu halde evden çıktı ve şöyle diyordu: "Siz var ya, sizin yüzünüzden (ebeveyniniz) cimriliğe, korkaklığa ve cehâlete düşüyorlar Ve siz Allah'ın reyhanındansınız"
Tirmizî, Birr, 11 (1911); İbnu Mâce, Edeb 3, (3666)
175 - Berâ (radıyallahu anh) anlatıyor: "Hz Ebu Bekir (radıyallahu anh) Hz Aişe (radıyallahu anhâ)'ye uğradı Aişe hummaya yakalanmış, hasta idi "Kızım, nasılsın?" diye hatırını sordu ve yanağından öptü"
Ebû Dâvud, Edeb 158 (5222); Buhârî, Menâkıbu'l-Ensar 45
176 - Said İbnu'l-Âs (radıyallahu anh) anlatıyor: Hz Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdu ki: "Bir baba çocuğuna güzel ahlâktan daha üstün bir miras bırakamaz"
Tirmizî, Birr 33, (1953)
Yine Tirmizî'de, Câbir İbnu Semure'den gelen bir başka rivayette, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle buyurur: "Kişinin çocuğunu bir kerecik terbiye etmesi, onun için bir Sa' miktarında yiyecek tasadduk etmesinden daha hayırlıdır"
177 - Hz Aişe anlatıyor: "Hz Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Sizin en hayırlınız, ailesine karşı hayırlı olandır Ben aileme karşı hepinizden daha hayırlıyım Arkadaşınız öldüğü zaman (kusurlarını zikretmeyi) terkedin"
Tirmizî, Menâkıb 85, (3892)