H Z . Harun A.S.

H Z HARUN AS



Hz Harûn (as), israiloğulları peygamberlerinden, Hz Musa (as)'in kardeşi Hz Yusuf'un vefatından sonra Mısır'da yaşayan israiloğulları ve diğer insanlar, bir müddet onun gösterdiği yoldan yürüdüler; ancak daha sonra hakikati unuttular Bu arada Mısır'ın idaresi Kıbtilerin eline geçti Kıbtîler ise yıldızlara ve putlara tapıyorlardı

Kıbtîler, israiloğullarını hor görmeye başladılar Onları ağır, zor işlerde kullandılar

israiloğulları çok kalabalık bir topluluk olup Hz Yakub'un oğullarına nisbetle on iki kola ayrılıyordu Onlar Kıbtîler zulmünden kurtulmak istiyorlardı Dedelerinin ülkesi olan Kenân bölgesine gitmek için izin istemelerine rağmen onlara izin verilmemekteydi

Her dönemde olduğu gibi, o dönemin Firavunu da zulmü temsil ediyor ve insanları eziyet altında inletiyordu

israiloğullarının çoğalması Kıbtîler ve onların hükümdarı Firavun'u endişelendiriyordu Onlar, israiloğullarının isyan ederek kendilerine zarar vermesinden korkuyorlardı

Firavun, bir gün kâhinlerini yanına topladı Gelecekle ilgili onlardan bilgi istedi Kâhinlerden birisi Firavun'a israiloğullarından bir çocuğun doğacağını ve saltanatına zarar vereceğini bildirdi Firavun, bunu duyar duymaz korktu ve tedbirler almaya başladı Bunun için de israiloğullarının doğacak erkek çocuklarının tamamının öldürülmesini emretti

Hz Musa, bu dönemde doğdu ve öldürülmesin diye bir sandığın içine bırakılarak nehre atıldı Firavun'un sarayında büyüdü Allah diledi ve Musa'yı Firavun'un kucağında büyüttü

Harun Peygamber, Hz Musa'nın büyüğüdür israiloğullarının erkek çocuklarının öldürülmeye başlanıldığı dönemden önce dünyaya gelmiştir

Hz Hârun (as); Musa (as)'dan daha uzun boylu, daha etli, daha beyaz tenli, daha geniş sırtlı olup açık ve düzgün dilli, yumuşak huylu idi Alnında da bir ben vardı (Hâkim, el-Müstedrek, II, 577)

Harun peygamberle ilgili Kur'ân-ı Kerîm'de pek fazla bilgi yoktur Bir âyette Hz Musa ile birlikte zikredilmektedir

Medyen'den dönerken Hz Musa'ya Peygamberlik verildi Peygamberlikle şereflendi

Yüce Allah Hz Musa'ya emretti: "Firavun'a git, çünkü o azdı" (Tâhâ, 20/24)

Musa Peygamber "Rabbim, beni yalanlamalarından korkuyorum" (es-suarâ, 26/ 12), "Kalbim sıkılır, dilim açılmaz olur Onun için Harun'a da Peygamberlik ver" (es-şuarâ, 26/l3),

"Bir de onların aleyhimde de bir kısas davaları var, bu sebeple beni öldürmelerinden korkarım" (es-şuarâ, 26/14), "Bana ailemden bir vezir ver Biraderim Harun'u Onunla arkamı kuvvetlendir Onu işimde ortak kıl Ta ki seni çok çok tesbih edelim ve seni çok çok zikredelim şüphesiz sen bizi hakkıyla görensin" (Tâhâ, 20/29-35) dedi

Cenâb-iı Allah, Musa'nın bu duasını kabul etti "Ey Musa! istediğin sana verildi" (Tâhâ, 20/36) buyuruldu Böylece Harun'a da peygamberlik verildi "Firavun'a gidin, biz âlemlerin Rabbinin Peygamberleriyiz, bizimle beraber israiloğullarını gönder" deyin " (es-şuarâ, 26/16-17) buyuruldu

Hz Mûsa ve Hârun (as) "Ey Rabbim! Doğrusu biz Firavun'un, bize karşı aşırı gitmesinden, yahud taşkınlığını artırmasından endişe ediyoruz" diye Allahu Teâla'ya dua ettiler Yüce Allah: "Korkmayınız! Çünkü ben sizinle beraberim Ben (her şeyi) işitirim, görürüm! Hemen gidiniz ve ona söyle deyiniz "Biz Rabbinin iki elçisiyiz, artık israiloğullarını bizimle gönder Onlara işkence etme! Biz sana Rabbinden, hakiki bir âyet getirdik selam (ve selamet) doğruya tâbi olanlaradır Bize,şu hakikat vahy olundu ki: hiç şüphesiz azap yalanlayanların ve yüz çevirenlerin üzerinedir" (Tâhâ, 20/45, 48) buyurdu

Bunun üzerine, Hz Musa ve Hârun geceleyin Firavun'un yanına gittiler Kapıyı çaldılar Firavun kapının açılmasından dehşete düştü Hz Musa ve Hârun, Firavun'a kendilerinin Rabbûlâlemin olan Allah'ın elçileri olduklarını, kendisini dine davet etmek için geldiklerini söylediler Firavun "Ben sizin en yüce Rabbinizim " (en-Nâziât, 79/24) diyerek onları reddetti

Hz Musa'ya vahyedildi "Kullarımla geceleyin yola çık Onlara denizde kuru bir yol aç Size yetişmelerinden korkma" (Tâhâ, 20/77) buyuruldu

Bu iki peygamber israiloğullarını geceleyin yola çıkardılar Bu durumdan haberdar olan Firavun ve askerleri onları izledi Hz Musa, Hârun ve israiloğulları, denizi geçerek kurtuldular Firavun ve askerleri de denizde boğuldular

israiloğulları Tih sahrasına geldiler Rızık olarak kendilerine kudret helvası, bıldırcın kuşu verildi (el-Bakara, 2/57); onlar itirazlarını sürdürdüler

"Biz bir çeşit yemeğe dayanamayız Bizim için Rabbına dua et de bize toprağın bitirdiği sebzeden, acurdan, sarımsaktan, mercimekten ve soğandan çıkarsın" (el-Bakara 2/61) dediler

Musa peygamber, onlara öğütler de bulundu Tûr dağına çağırıldığında ağabeyi Harun'u kendi yerine vekil bıraktı

israiloğulları Mısır'dan çıkarken altınlarını, gümüşlerini de yanlarına almışlardı Hz Musa (as)'in Tur'a gitmesiyle israiloğullarının münafıklarından Şâmiri bu altınları topladı ve bir kapta eriterek bir buzağı yaptı Gönüllerinde yatan putçuluğu bir türlü tepeleyemeyen bu kavim buzağıya tapmaya başladı

Hz Hârun, onlara öğütlerde bulundu "Ey kavmim! Bununla imtihan edildiniz Sizin gerçek Rabbiniz Rahman olan Allah'tır Gelin bana uyun ve emrime itaat edin" (Tâhâ, 20/90) buyurdu israiloğulları, Hz Hârun'u dinlemediler "Musa, bize dönüp gelinceye kadar, biz o buzağıya tapmaya devam edeceğiz" (Tâhâ, 20/91) dediler

Hz Musa (as), Tûr Dağı'ndan döndüğünde kavminin buzağıya tapmakta olduğunu gördü Buna çok üzüldü Ağabeyine kızdı "Ey Hârun! Onların saptıklarını gördüğün zaman hana uymaktan seni alıkoyan nedir? Emrime isyan mi ettin?" (Tâhâ, 20/92-93) dedi Hârun Peygamberin yakasına yapıştı

Hârun Peygamber; Hz Musa'ya israiloğullarının kendisini dinlemediğini anlattı Musa peygamber öfkelendi ve Şamiri'yi kovdu

Allahu Teâla, Musa (as)'ya Hârun (as)'u vefat ettireceğini, onu dağa getirmesini bildirdi

Musa (as), Hârun (as)'un elinden tutarak dağa çıktılar Hârun (as)'un sibr ve sibbîr adındaki oğulları da yanlarındaydılar Dağın üzerinde görülmemiş güzellikte bir ağaç, yapılmış bir ev, evin içinde bir sedir, ve sedirin üstündeki yataktan misk gibi bir koku geliyordu Hz Musa ile birlikte Hârun yatağın üstüne yattılar Allahu Teâla Hârun (as)'un ruhunu bu halde iken aldı, sonra ağaç kayboldu, ev ve sedir semâya yükseldi Hz Musa, Hârun (as)'un cenaze namazını orada kılarak onu dağa defnetti Yahudiler bu dağa Tûr-u Hârun adını vermişlerdir (Taberî, Tarih, I, 223)

Hârun (as)'un Tih çölündeki bu dağda vefat ettiğinde yüz on yedi, yüz yirmi veya yediyüzyirmiüç yaşında olduğu söylenir (Yâkubî, Tarih, I, 41)

Hârun Peygamber uzun müddet yaşadı Musa Peygamberle birlikte kavmine öğütlerde bulundu, kavminin nankörlüklerine göğüs gerdi

Zaman geldi; Rabbine kavuştu, o da ölümü tattı