Ne Olurdu Sabretseydi

Ne olurdu sabretseydi

Übey ibni Kâ’b radıyAllahu anh anlatıyor peygamber Efendimdimiz (SAv) şöyle buyurdu:
Birgün Mûsâ Peygamber insanları etrafına toplamış konuşuyordu

Halktan biri:
"En bilgili kimdir?"diye sordu

Mûsâ aleyhisselâm:
"En bilgili benim"dedi

Mûsâ Peygamberin"En bilgili benim" demek yerine,"Kimin daha bilgili olduğunu Allah bilir"demesi gerekirdi
Böyle demediği için Allah Teâlâ onu uyardı ve şöyle buyurdu:

"İki denizin bitiştiği yerde kullarımdan biri varO senden daha bilgilidir"

Bunun üzerine Mûsâ aleyhisselâm:
"Yâ Rabbî!Ben o kulunu nasıl bulabilirim?"diye sordu

Allah Teâlâ da:
"Bir sepete tuzlanmış bir balık koyup yola çıkSepetteki balık nerede kaybolursa,o bilgili kulumu orada bulursun"buyurdu

Mûsâ aleyhisselâm emredildiği şekilde bir sepete tuzlanmış bir balık koyduSonra da hizmetkârı Yûşâ’yı alıp yola çıktıGünlerce yol yürüdülerBir akşam vakti iki denizin bitiştiği bir yere vardılarİyice yorulmuşlardıSepeti yere bırakıp uyudular
Onlar uyurken tuzlu ölü balık canlandıSepetten sıyrılıp kurtuldu,denize daldıO sırada uyanan Yûşâ,balığın denizi yararak gittiğini gördü,Buna şaşıp kaldı
HzMûsâ uyanınca,gece serinliğinde tekrar yola koyuldularKuşluk vakti girince HzMûsâ yorulduğunu anladı
Daha önce böyle bir yorgunluk duymamıştı

Yûşa’ya:
"Yemeğimizi getir,yiyelimNedense çok yoruldum"dedi

Yûşâ:
"Bak hele!İki denizin bitiştiği yerde,kayanın dibinde biz uyurken balık canlanmış,denize dalıp gitmiştiSana söylemeyi unuttumOnu bana şeytan unutturdu"dedi

HzMûsâ:
"Bizimde aradığımız bu idiO bilgin kişiyle balığın kaybolduğu yerde buluşacaktık"dediSonra geri dönüp o kayanın yanına geldilerKayanın dibinde,elbisesine iyice bürünmüş yatan bir adam gördüler

HzMûsâ:
"Selâmün aleyküm"diye seslendi

Yatan adam yüzündeki örtüyü açarak doğrulduBu Hızır aleyhisselâm idi

HzMûsâ’nın selamını duyunca:
"Hayret doğrusu!Senin bulunduğun yerde böyle selâm ne gezer!"dedi

HzMûsâ:
"Ben Mûsâ’yım"dedi

"İsrailoğullarının Mûsâ’sı mı?diye sordu HzHızır

"Evet,o"dedi HzMûsâ
Sonra da

"Allah Teâlâ’nın sana öğrettiği bilgilerden bana da öğretmen için yanında kalabilir miyim?" diye sordu

Hızır:
"Sen benimle hiç mi hiç edemezsin,
Ey Mûsâ!Bende Allah’ın kendi ilminden bana verdiği öyle bir bilgi vardır ki,sen onu bilemezsin
Sende Allah’ın verdiği öyle bir ilim vardır ki,onu da ben bilemem"dedi

Onun bilgisinden faydalanmayı çok isteyen
HzMûsâ:
"Beni inşAllah sabırlı bulursunSana hiçbir işinde karşı gelmeyeceğim"dedi

Hızır:
"Öyleyse,ben sana açıklayana kadar,yaptığım bir işi niçin öyle yaptığımı sormayacaksın,tamam mı?"dedi

HzMûsâ,ona birşey sormayacağına söz verdiBöylece anlaştılar
Deniz kenarında konuşarak yürümeye başladılarOradan geçmekte olan bir gemiye bindilerHızır’ı tanıyan gemiciler onlardan ücret almadılar
O sırada bir serçe,geminin kenarına kondu,Gagasını denize daldırıp bir yudum su aldı

Hızır,Mûsâ’ya serçeyi gösterdi:

"Bak Mûsâ!Benim bilgimle senin bilgin,Allah Teâlâ’nın bilgisini,bu serçenin denizden aldığı bir damla su kadar bile eksiltmez"dedi

Sonra da geminin tabanındaki tahtaları sökmeye başladı
HzMûsâ onun yaptığı işe şaştı kaldı:

"Adamlar beş para almadan bizi gemilerine bindirdilerSen de kalkmış geminin tahtalarını söküyorsunİçindekileri batırmak mı istiyorsun?"dedi

Hızır aleyhisselam HzMûsâ’ya dönerek:
"Ben sana benimle olmaya dayanamazsın,demedim mi?diye söylendi
İşte o zaman HzMûsâ hatasını anladı

"Dalgınlığıma verArtık sana bir zorluk çıkarmam"diye özür diledi
Ona verdiği sözü gerçekten unutmuştu
Gemiden indikten sonra yine yürümeye başladılarÇocukların oyun oynadığı bir yere geldiler
Hızır aleyhisselâm çocuklardan birini tuttuğu gibi boynunu koparıverdi

HzMûsâ dayanamadı:
"Öldürmeyi gerektirecek bir suç işlemeyen günahsız ve tertemiz bir çocuğu nasıl öldürüyorsun?"diye çıkıştı

Hızır aleyhisselam ona:
"Ben sana, benimle edemezsin,demedim mi?"dedi

HzMûsâ:
"Eğer bundan sonra sana birşey sorarsam,artık benimle arkadaşlık etme"dedi

Oradan ayrıldıktan sonra yine yürüyüp gittilerÖnlerine bir köy çıktıİyice acıkmışlardıKöy halkıdan yiyecek birşeyler istedilerFakat köylüler onlara hiçbir şey vermediler
Köyün içinden geçerken yıkılmaya yüz tutmuş bir duvar gördülerHızır aleyhisselâm eliyle işaret ederek duvarı doğrulttu

HzMûsâ Hızır’a dönerek:
"İsteseydin,hiç olmazsa yaptığın bu iş karşılığında bir ücret alabilirdin"deyince,

Hızır aleyhisselâm:
"Bu andan itibaren ayrılalım"dedi:

HzMûsâ’nın söyleyecek birşeyi kalmamıştıHızır aleyhisselâm,HzMûsâ’nın anlamakta zorluk çektiği olayların içi yüzünü anlatmaya başladı:

"Tahtalarını söktüğüm gemi,denizde çalışan birtakım yoksul kimselere aittiGemiyi özellikle kusurlu hale getirmek istedimÇünkü varacakları şehirde,her sağlam gemiyi sahiplerinin elinden alan zalim bir kral vardıGeminin tahtalarını sökmek suretiyle o yoksullara iyilik etmiş oldumNitekim o zalim kralın adamları gemiye el koymak istedilerFakat kusurlu olduğunu görerek bundan vazgeçtilerO yoksul gemi sahipleri de sökülen tahtaları yenisiyle değiştirerek gemilerine sahip oldular

"Başını kopardığım çocuğa gelince,onun annesi ve babası Allah’a inanmış iyi kimselerdiBüyüdüğü zaman çocuğun onları azdırmasından ve dinden çıkarmasından korktukBu çocuğun yerine Allah Teâlâ’nın o anne ve babaya daha temiz ve daha şeftakli bir çocuk vermesini diledik

"Doğrulttuğum duvara gelince:Bu duvar o köydeki iki yetim çocuğa aittiDuvarın altında onların eline geçmesi gereken bir define vardıBu çocukların babası iyi bir insandıAllah Teâlâ,o çocukların ergenlik çağına gelince defineyi çıkarmalarını dilediBen bu işleri kendi görüşümle değil,Allah Teala’nın buyruğu ile yaptım

"İşte sabredemediğin olayların açıklaması budur"

Peygamber Efendimiz Mûsâ ile Hızır kıssasını anlattıktan sonra şöyle buyurdu:

"Allah Mûsâ’ya rahmet etsin

Ne olurdu sabretseydi de,aralarında geçecek diğer maceraları Allah Teâlâ bize anlatsaydı"