Hz. İsa’Nın (As) Ahmaklardan Kaçması

Hz İsa, sanki bir aslan kanını dökmek istiyormuş da ondan kaçıyormuş gibi, bir dağa kaçıyormuş Birisi de onun arkasından koşarak yetişti ve:

“Hayrola! Kuş gibi niçin kaçıyorsun? Arkanda kimse yok” diye sordu
Hz İsa o kadar hızlı koşuyordu ki acelesinden adamın sorusuna cevap veremedi Adam bir müddet onun arkasından koştu Peşini bırakmadı ve Hz İsa’ya kuvvetlice bağırarak dedi ki:

“Allah rızası için biraz dur Böyle hızlı kaçışın bana dert oldu Ey kerem sahibi! Kimden kaçıyorsun?”

Hz İsa:

“Yürü git,” dedi “Benim ayağımı bağlama Ben bir ahmaktan kaçıyorum, bırak da kaçıp kurtulayım,” dedi
Adam:

Nefesi ile körleri, sağırları iyileştiren sen değil misin?” dedi
Hz İsa:
‘Benim” dedi Adam:
“Ey temiz ruh! Mademki her ne istersen yapabiliyorsun, o halde kimden korkuyorsun? Bu kadar mucizelerin varken, kim sana kul köle olmaz?”
Hz İsa:

Kayalık bir dağa okudum dağ çatladı, yarıldı; ölmüş bir adama okudum dirildi, hiçbir şey olmayana okudum, meydana geldi, bir şey oldu Fakat ahmağın gönlüne okudum, hem de sevgi ile şefkat ile yüzlerce kere okudum; bir dermanı, bir faydası olmadı O ahmak bir mermer kaya kesildi de, ahmaklığından dönmedi, çorak bir kum oldu da ondan ot bitmedi”

Hz İsa gibi sende ahmaklardan kaç, ahmaklarla sohbet etme, ahmaklarla konuşup görüşmek nice kanların dökülmesine sebep olmuştur Hava suyu nasıl yavaş yavaş çeker, buharlaştırırsa, ahmak da onun gibi, sizden bir şeyler çalar, ruhen sizi yoksul bırakır Senin hararetini çalar, soğukluk verir, seni mermer taşın üstüne oturmuş kişiye döndürür