Değişen Şeylerin Değişmeyen Tarafları

İnsanlar ilginçlerdi önceKimi eğlenceli, kimi ürkütücüÇok severlerdi çoğuÖzel bir ilgi gösterirlerdiYanağımı sıkar, öperlerdiNerde farklı, nerde ilginç nerde bir başkasının da dikkatini çekecek bir şey varsa ordaydımYa da kendimleydimHayali kahramanları çatıştırırdım, hayali arabalar sürerdimGüzeldi çocukluğum, ilginçti, bazen komik, bazen ürkütücü




Hayal kurardım çokOlabilecek ama olduramayacağıma inandıklarımı severdim en çokHayallerimde hep çok başarılı bir şeyler olurdumÇok takdir edilen, çok dikkat çekenO anı yaşardımDemeçler verirdim, diyaloglar kurardım hayalimdeHayalimi gerçek yapardım



En sevmediğim şey pazar günleri televizyonu işgal eden klasik müzik programları, en sevdiğimse yine hayal kurmaktı o zamanlarYaptığım en komik şey de muhtemelen, yüzün ona dönük annemden geri geri yürüyerek uzaklaşırken uzaklaştığım belli olmuyor sanmamdı



Bazı şeyler hiç olmazsa kendi çocuğuma nasıl davranmam gerektiği konusunda ders olduHoş olmadı ama her iş gibi "hayırlı" oldu



İnsanlar ilginçler hala, eskisi kadar olmasalar da

Azı eğlenceli artık, azı ürkütücüİnsanlar birbirine daha çok benziyor artıkİnsanlar pek özel ilgi göstermiyor birbirineÇocuklar hariç



Büyümekle kazandıklarım kaybettiklerimden üstün mü eşit mi bilmiyorumAma çok iyi bildiğim bir şey varBen hala içimde biraz o çocuğu taşıyorum









Herkes gibi