Gelincik Ve Serce 4

Aman allahım! Dedi OnurTanrım sanki yyardım ettidöşeme iyice temele oturmuştu sankive Onur sürünerek üzerindeki ağırlıktan kurtulmağa çalıştıEvet oluyorduGelinciğe elini uzattı

-Çek gelincikbağırsam da çekÇünkü çıkkabileceğim korkma dediGelincik var gücüyle Onurun ellerine asıldıİmkanlarını zorlayarak çektiUzun bir uğraştan sonra Onur serbestiSarıldılarve hıçkırarak ağlama başladılarNe kadar birbirlerine sarılarak ağladıklarının farkında değillerdiHafif bir iniltiyle birden akıllarına annesi geldiAllardan yaralanmamıştıOnur annesinin başını okşarken filizde serpil teyzesinin ayakları üzerindeki birikintileri toplamağa başladı Ohh Neyse ki parmakları oynayabiliyorduYarada yoktuAma muhakkak ki incinmiştiSerpil içten gelen bir sesle

-Çocuklar ne güzel yanımdasınız Sizlerrinde bir şeyi yoktur inşallah

Her ikisi de buruk bir mutlulukla Serpilin ellerine sarılıp öpmeğe başladılar

-Ufak tefek eziklikler önemli değil Deediler ağız birliği yapmış gibiSonra yavaşça oturttular serpiliSerpil her ikisine sarılarak,

-Cesur olmalıyız çocuklar Sanırım şidddetli bir deprem oldu Fakat dışardan sesler gelmediğine göre pek önemli bir şey değilSadece bizim eve zarar verdiBirkaç duvar yıkılması ve kırılan bazı eşyalarBizlerin bir şeyi yok ya en önemliside bu Sonra Filize bakarak:

-Annen ne zaman gelecekti ?

-Daha üç haftası varBebek daha üç hafttalıkDünyanın bir ucu

Sonra gözleri daldı Dayısının ilk torunu dünyaya gelmiştiYengesi vefat edeli üç yıl olduğu için doğuma annesi gitmiştiAbi derdi dayısının oğlunaÇünkü iki kardeş gibi büyümüşlerdiBir oğlandı bebek ültrasonda görmüşlerdiFilizide burada bırakmıştı annesiDayısı Avustralyada çalışıyorduAğabeysideFilizde zaten kocaman kız olmuştuZaten sabah kahvaltıları gençler her gün birinin evinde yapıyorduGeceleri sadece yatmak için ayrılıyorlardı birbirlerindenTüm gün denizde gecede sahilde toplanırlardı Filiz,

-İyiki yoktu Serpil teyze Çünkü benim odamın diğer tarafı ve sanırım evin diğer tarafları iyice çoötü üzerimizeSanırım bizim taraf iyice yok oldu dedi hıçkırarakŞu anda annemin üzüntüsünü yaşamak zorunda kalmadığım için şükrediyorum

Gözlerinin içi parlamıştı birdenOnurda bir elini kaldırarak:

-Çak Dedi Her güzel duyguyu yaşadıklarrında yaparlardı bunuSerpil toparlanarak kaldı ayağaBiraz cani yanıyordu ama kırık olmadığı için mutluyduÇocuklara dönerek

-Gözleriniz karanlığa alıştı mı ?Elektrrik gelir birazdanSanırım en kısa zamanda yaparlar arızayıGelin bir teftişe çıkalımSağlam kalan nereleri var evde

Üçüde el ele vererek Onurun hafif açık kalarak şıkışmış kapısından koridora doğru çıktılarBanyo tarafından bir yığın moloz taşmıştı dışarıYan taraftaki Serpilin odasında gardırop devrilmiş yüklük kısmı yatağı çökertmiş,fakat kırılan kapaklardan dışarı bazı eşyalar dökülmüştüDolabın üzeri bir yığın molozla doluyduCamlar kırılmış nemli toprak odaya doğru yayılmıştı Odanın dört de üçü sağlam gibiydiKomodinin üzerindeki sigara tablası,tabaksı ve çakmak,gece lambası ve kitap oynamamıştı bile yerlerindenKöşedeki kitaplığın üzerinde kitaplarla önlerine dizdiği biblolar ve mumlar duruyordu yerli yerindeSanki hiç sarsıntıyı hissetmemişlerdi Koridordan mutfakla müşterek olan salon bölümüne geçtilerOrasıda hayret edilecek bir şekilde düzgün gibi görülüyorduSadece mutfakta kapaksız olan raflardaki bazı şeyler yerlere düşmüş,buna karşılık dolaplar duvarlarda duruyorlardıSerpil çocuklara dönerek:

-Çocuklar siz burada durunBen çakmak vve mum bulmağa çalışacağım

-Serpil teyze ocaktan yakarım mumu dediiğinde Filiz hepsini bir gülme aldıOcak çakmağı elektriksiz nasıl yanacaktı kiSerpil yavaş adımlarla odasına doğru gittiGözleri iyice karanlığa alıştığı için komodindekilerin yerli yerinde olduğunu fark ederek Çakmak ve kitaplıktaki mumlardan birini aldı ve yaktıSonra salona geçtiÇocuklar bıraktığı yerde kıpırdamadan duruyorlardı

-Tamam çocuklar diye salona girdiiğinde onur ve filiz ağız birliği yapmışçasına,

-Aman tanrım ne bu hal dediler<

Etraf doğal olarak toz toprak içerisindeydiBazı şeyler ufak tefekler haricinde devrilen hiçbir şey yoktuMutfak ve salon sanki Allah tarafından onlar için korunmuştu

Serpilin şömine üzerine dizdiği mumlar yerlerinde duruyor,Şöminenin önündeki kocaman yumuşacık minderler tozlu olmalarına rağmen ,Ayşenur un uyku perisini aratmayacak cazibedeydiSehpanın üzerindeki vazodaki güller onlara gülümsüyordu sanki

Onur hemen mutfak tarafına doğru geçtiMusluğu açarken annesi:

-Bir dakika oğlum,Musluğa bir kap koyallım borulardaki her damla suya her an ihtiyacımız olabilir

Filizi bir anda bir titreme aldıUfak bir şok geçirdiğini hissetti SerpilServis masasının yanındaki bir sandalyeyi çekerek oturttu onu masa başınaSaçlarını okşadı

-şimdi rahatlarsın güzel kızımBebeğim sende oturBiraz sakinleşmemiz gerekliŞimdi size bir şeyler hazırlayayım Yerken rahatlarız sanırım