Terk Edildim

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Şekilsiz isyanlarımda itirazım oldun kör uçurumlarda

Sen çekip giderken niye beni yargılamadığını anlayamıyorum

Onca yılın sonuna sessiz ve suskun bir noktayı hakim ilan ederek

Hem yüreğimi,hem gözlerimi hem de ellerimi yaraladın

Sen aklıma her geldiğinde yaralarım acıyor

Acıdıkça da seni neden bu kadar sevdiğimi kendime sorarak

Diz çöküyorum derin kahırlara

Bir gün nefretle kenetlenmiş sevgim biterse

O zaman sana olan nefretimde eriyecek ama

Seni unutmak nasıl olacak bilmiyorum

Şimdi ben bu muhasebeleri yaparken

Sen bu gece yarısı saat 03:00 civarı

Bana ettiklerinden habersiz uyuyorsun

Bu defa yıktığın duvarları örmeyeceğim

Öylece yıkık dökük ve harabe kalsın

Bu harabe yığınlarından sıçrayan kalıntılar

Ayaklarıma batacak ama olsun

Sensizliğin sebeb olduğu bütün acılara razıyım

Çünkü bu acıların sıcaklığı ilk günkü gibi yakmıyor

Hatta buz gibi üşütüyor ağladıkça da titretiyor

Sen beni hep umursamamakla cezalandırdın ya neyse

Artık bunların hiç ama hiç önemi yok

Nasıl olsa bu aşkta ne sen varsın ne de ben varım

Artık bomboş aşkımız özgürce salına salına giderek uzaklaşırken

Böyle zor bir ayrılığın gelip beni bulması çok karışık

Karışık çünkü,bu aşamada elimden hiçbir şey gelmiyor

Yani kendi kendime yetemezken

Ben kalkıp bu ayrılığın yücelliğini düşünüyorum

Aslında kendi olumsuz ve mutsuz durumuma

Herhangi bir çözüm getirmeyi düşünmeliyim

Yani nedenini bilmiyorum ama yokluğunla renksizleşen hayatım

Bana çok sıkıcı,bunaltıcı ve dar ifadeler üstlendiriyor

Bu zamanlarda umutsuzluk ve mutsuzluk boğazımı sıkıyor lakin

Kendime bir yol bulmaya çalışsam bile bu beceremiyorum

Becersem bile sensiz yaşama fikrini kavrayamıyorum

Kavrasam bile sensiz yaşamaya alışamıyorum

AlbeyazKaranfil

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Terk Edildim Şekilsiz isyanlarımda itirazım oldun kör uçurumlarda Sen çekip giderken niye beni yargılamadığını anlayamıyorum Onca yılın sonuna sessiz ve suskun bir noktayı hakim ilan ederek Hem yüreğimi,hem gözlerimi hem de ellerimi yaraladın Sen aklıma her geldiğinde yaralarım acıyor Acıdıkça da seni neden bu kadar sevdiğimi kendime sorarak Diz çöküyorum derin kahırlara Bir gün nefretle kenetlenmiş sevgim biterse O zaman sana olan nefretimde eriyecek ama Seni unutmak nasıl olacak bilmiyorum Şimdi ben bu muhasebeleri yaparken Sen bu gece yarısı saat 03:00 civarı Bana ettiklerinden habersiz uyuyorsun Bu defa yıktığın duvarları örmeyeceğim Öylece yıkık dökük ve harabe kalsın Bu harabe yığınlarından sıçrayan kalıntılar Ayaklarıma batacak ama olsun Sensizliğin sebeb olduğu bütün acılara razıyım Çünkü bu acıların sıcaklığı ilk günkü gibi yakmıyor Hatta buz gibi üşütüyor ağladıkça da titretiyor Sen beni hep umursamamakla cezalandırdın ya neyse Artık bunların hiç ama hiç önemi yok Nasıl olsa bu aşkta ne sen varsın ne de ben varım Artık bomboş aşkımız özgürce salına salına giderek uzaklaşırken Böyle zor bir ayrılığın gelip beni bulması çok karışık Karışık çünkü,bu aşamada elimden hiçbir şey gelmiyor Yani kendi kendime yetemezken Ben kalkıp bu ayrılığın yücelliğini düşünüyorum Aslında kendi olumsuz ve mutsuz durumuma Herhangi bir çözüm getirmeyi düşünmeliyim Yani nedenini bilmiyorum ama yokluğunla renksizleşen hayatım Bana çok sıkıcı,bunaltıcı ve dar ifadeler üstlendiriyor Bu zamanlarda umutsuzluk ve mutsuzluk boğazımı sıkıyor lakin Kendime bir yol bulmaya çalışsam bile bu beceremiyorum Becersem bile sensiz yaşama fikrini kavrayamıyorum Kavrasam bile sensiz yaşamaya alışamıyorum AlbeyazKaranfil